Τρομερές στιγμές για την Αντιγόνη Ντρισμπιώτη και τον ελληνικό αθλητισμό στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στίβου της Βουδαπέστης.

Η εκπληκτική Αντιγόνη Ντρισμπιώτη έλαμψε και στη Βουδαπέστη. Η Ελληνίδα πρωταθλήτρια ανέβηκε στο τρίτο σκαλί του… κόσμου, κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στίβου, έναν χρόνο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι, ολοκληρώνοντας την προσπάθειά της στα 35 χλμ. βάδην σε 2:43:22.

Αυτό είναι το πρώτο μετάλλιο για την Ελληνίδα πρωταθλήτρια σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, έχοντας κατακτήσει και δύο χρυσά (20 χλμ. και 35 χλμ. βάδην) στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Μονάχου το 2022.

Ανεμίζοντας την ελληνική σημαία

Η Ντρισμπιώτη μπήκε στην τελική ευθεία, στην πλατεία Ηρώων της Βουδαπέστης, ανεμίζοντας την ελληνική σημαία.

Tερμάτισε και χάρισε στους φωτογραφικούς φακούς το πιο λαμπερό της χαμόγελο και στη συνέχεια γονάτισε, βγάζοντας τη συγκίνησή της γι’ αυτό που πέτυχε. Αμέσως μετά, έστειλε τα φιλιά της στην κάμερα του segas.


«Θέλω να αγκαλιάσω και να κλάψω με την οικογένειά μου»

Εμφανώς συγκινημένη, η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη στις πρώτες δηλώσεις της μετά την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στα 35 χλμ. βάδην, ανέφερε ότι θέλει απλώς να... ξεκουραστεί και να αγκαλιάσει την οικογένειά της και να κλάψει μαζί της, ευχαριστώντας τον κόσμο για τη στήριξή του.

Αναλυτικά η Ελληνίδα πρωταθλήτρια δήλωσε: «Τι περάσαμε και σήμερα. Απίστευτη ατμόσφαιρα. Μάλλον όλη η Ελλάδα ήταν εδώ σήμερα. Δεν το πιστεύω ότι το έχω στα χέρια μου το μετάλλιο. Δεν μπορώ να το πιστέψω.

Δεν ξέρω πότε θα κατέβω, πότε θα πέσω από το σύννεφο που βρίσκομαι. Είναι μία απίστευτη στιγμή. Σήμερα ένιωσα όλη την Ευρώπη δίπλα μου. Φίλοι που έχω κάνει σε διάφορα καμπ που έχω πάει. Ο προπονητής μου, οι συναθλητές μου. Όλους εσάς. Αυτούς που έστελναν ένα σωρό μηνύματα. Δεν έχω λόγια. Δεν μπορώ να το πιστέψω.

Ήταν μία κούρσα στα μέτρα μου. Ήμουν έτοιμη από πολύ καιρό. Το ένιωθα από την αρχή της χρονιάς αυτό. Μου φαίνεται απίστευτο ότι μπορώ να βαδίζω ανάμεσα σε αυτές τις κοπέλες, ανάμεσα σε ολυμπιονίκες. Είμαι μία από αυτές, ανήκω στην ελίτ πλέον και είμαι περήφανη γι' αυτούς που με πιστεύετε και αυτούς που δεν με πιστεύουν, γιατί αυτοί μου δίνουν κίνητρο.

Του χρόνου αλλάζει το αγώνισμα. Είναι η τελευταία χρονιά για το 35άρι. Είμαι χαρούμενη που κατέκτησα ένα μετάλλιο. Ευελπιστώ του χρόνου, στα 20 χιλιόμετρα, να είμαι μία από τις δυνατές αθλήτριες

Όπως και πέρυσι, έτσι και φέτος άνοιξα τον χορό τον μεταλλίων, εύχομαι να έρθουν κι άλλα και να είναι μόνο η αρχή το σημερινό.

Ήταν απίστευτος ο κόσμος, μου φώναζαν, έμειναν δίπλα μου. Δεν σταμάτησαν στιγμή να με εμψυχώνουν, ήταν καλύτερα από εθνικό πρωτάθλημα.

Τώρα θέλω να ξεκουραστώ, να κλάψω πολύ, να αγκαλιάσω την οικογένειά μου, να κλάψω μαζί τους. Είναι μαζί μου και τους ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πάρα πολύ τον προπονητή μου που μου πρόσφερε όλη αυτή την εμπειρία».