Εμμανουέλα Κατζουράκη στα «Π»: Σε κάθε αγώνα πηγαίνω για μετάλλιο
Η Εµµανουέλα Κατζουράκη µιλά στο «S» για το χάλκινο που κατέκτησε στο σκιτ στο Παγκόσµιο Πρωτάθληµα Σκοποβολής, την πρόκριση στους Ολυµπιακούς Αγώνες, τους επόµενους στόχους της και την Aννα Κορακάκη
Kαθισμένη στον θρόνο της εδώ και πάνω από επτά χρόνια, η Αννα Κορακάκη δεν υπήρξε µόνο η πρώτη Ελληνίδα που κατέκτησε δύο µετάλλια στους Ολυµπιακούς Αγώνες -ένα χρυσό και ένα χάλκινο-, αλλά επηρέασε τις εξελίξεις και µέσα στη σκοποβολή. Αλλιώς, η προσφορά της στο άθληµα θα ήταν αταίριαστο να ιδωθεί.
Η Κορακάκη έχει φτιάξει ένα δωµάτιο, που λέει ο λόγος, για τα µετάλλιά της, πια, αλλά το ίδιο σηµαντικό είναι ότι, υπό µία έννοια, η Ελλάδα θα έχει τριπλή συµµετοχή σε γυναίκες στους Ολυµπιακούς που θα γίνουν στο Παρίσι από τις 26 Ιουλίου έως τις 11 Αυγούστου του 2024. Η Εµµανουέλα Κατζουράκη εξασφάλισε την πρόκρισή της µε το χάλκινο µετάλλιο που κατέκτησε στο σκιτ, στο Παγκόσµιο Πρωτάθληµα Σκοποβολής που έγινε στο Μπακού τον Αύγουστο.
Η Χριστίνα Μόσχη το είχε κάνει πρωτύτερα, µε την τέταρτη θέση που πήρε τον Μάρτιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθληµα Αεροβόλου Πιστολιού, που έγινε στην Εσθονία. Η Αννα Κορακάκη από τη Δράµα. Η Εµµανουέλα Κατζουράκη από τα Χανιά. Η Χριστίνα Μόσχη από την Κατερίνη. Σκέτη λογοτεχνία, δίχως κόπο. Το αντίθετο, δηλαδή, από την Κρητικιά, που καταβάλλει µεγάλη προσπάθεια προκειµένου να επιτυγχάνει τους στόχους της. Προσπάθεια η οποία διαµοιράζεται και στις σπουδές της στη σχολή της Φαρµακευτικής στη Θεσσαλονίκη.
«Αναγκαστικά, θα την αφήσω για ένα διάστηµα κατά µέρος», οµολόγησε στο «S» η Κατζουράκη, η οποία οριοθέτησε αυτό το διάστηµα από τον ∆εκέµβριο του 2023 και έπειτα. Αν το θεωρούσε όταν ασχολούνταν µε το παρατηµένο αεροβόλο του αδελφού της, το 2015, πριν µαγευτεί -σε µια τυπική ιστορία έµπνευσηςαπό το σκοπευτήριο στα Χανιά, είναι δύσκολο να το πει κάποιος. Το σίγουρο είναι πως «έναν χρόνο µετά, όταν είδα την Αννα στο Ρίο, κατάλαβα ότι θέλω να ασχοληθώ σοβαρά µε το αγώνισµα».
Παρ’ όλα αυτά, το αποτέλεσµα, ως αποκύηµα επιθυµίας και θέλησης, ουδόλως απογοητευτικό είναι. Οι συνθήκες προπόνησης, ακόµα και για την αρχιέρεια της ελληνικής σκοποβολής, παραµένουν ελαττωµατικές, αλλά ό,τι και να πουν οι αθλητές πλέον πρόκειται να ληφθεί ως στερεότυπο και γκρίνια. Αυτή είναι, κιόλας, η εξέλιξη της επανάληψης ενός παραπόνου, ακόµα κι αν το δίκιο του παραπονούντος είναι βουνό.
Το στυλ και της Κορακάκη και της Κατζουράκη είναι να αγωνίζονται µε ψυχραιµία και καθαρό µυαλό. Αλλά ενώ για την πρώτη είναι απαραίτητο, αφού µέσα στο σκοπευτήριο πρέπει να φτάνει στο βάθος του εαυτού της και σχεδόν να εξαϋλώνεται, «στον κινούµενο στόχο υπάρχουν αθλητές που αγωνίζονται και ψάχνουν την ένταση, ένα στυλ το οποίο αποδίδει για εκείνους», περιέγραψε η Κατζουράκη.
«Για µένα ο στόχος είναι οι χαµηλοί παλµοί, γι’ αυτό κιόλας η λογική µου είναι να προσιδιάζω την προπόνηση µε τον αγώνα. Είτε πρόκειται για την προηγουµένη του αγώνα είτε για την ίδια µέρα, το ίδιο πρόκειται να γίνει». Κάπως έτσι ήρθε η διάκριση στο Παγκόσµιο Πρωτάθληµα και η πρόκριση στους Ολυµπιακούς για τη Χανιώτισσα, που οι λυράρηδες πρέπει ήδη να σκέφτονται σκοπούς και µαντινάδες που θέλουν να της αφιερώσουν. Υπάρχει κι ένα τελευταίο κεφάλαιο, που είναι σηµαντικό, αλλά στο οποίο η ίδια έχει σηκώσει ένα τείχος προστασίας.
Η Κατζουράκη βρισκόταν στο τρένο που συγκρούστηκε µε την εµπορική αµαξοστοιχία στα Τέµπη, στις 28 Φεβρουαρίου του 2023. Βρισκόταν σε βαγόνι προς το τέλος του τρένου και τραυµατίστηκε ελαφρώς στα πόδια. «∆εν θέλω να µιλήσω γι’ αυτό», είπε η Εµµανουέλα, αλλάζοντας, µάλιστα, κάπως τον τόνο της φωνής της, σχεδόν ψελλίζοντας: «Με πίεσαν πολύ και υπήρχαν δηµοσιογράφοι που δεν µε σεβάστηκαν». Το θέµα είναι προφανώς πολύ ευαίσθητο και τις εικόνες τις έχει αποθηκεύσει στο µυαλό της. Αλλά σε κάποιο σηµείο αυτής της οδυνηρής εσωτερικής διαδροµής αποφάσισε να το κάνει κίνητρο ώστε να πετύχει σε αυτό που κάνει καλύτερα και αγαπάει περισσότερο.
Δημοσιεύτηκε στο Secret στις 2/9
Η Κορακάκη έχει φτιάξει ένα δωµάτιο, που λέει ο λόγος, για τα µετάλλιά της, πια, αλλά το ίδιο σηµαντικό είναι ότι, υπό µία έννοια, η Ελλάδα θα έχει τριπλή συµµετοχή σε γυναίκες στους Ολυµπιακούς που θα γίνουν στο Παρίσι από τις 26 Ιουλίου έως τις 11 Αυγούστου του 2024. Η Εµµανουέλα Κατζουράκη εξασφάλισε την πρόκρισή της µε το χάλκινο µετάλλιο που κατέκτησε στο σκιτ, στο Παγκόσµιο Πρωτάθληµα Σκοποβολής που έγινε στο Μπακού τον Αύγουστο.
Η Χριστίνα Μόσχη το είχε κάνει πρωτύτερα, µε την τέταρτη θέση που πήρε τον Μάρτιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθληµα Αεροβόλου Πιστολιού, που έγινε στην Εσθονία. Η Αννα Κορακάκη από τη Δράµα. Η Εµµανουέλα Κατζουράκη από τα Χανιά. Η Χριστίνα Μόσχη από την Κατερίνη. Σκέτη λογοτεχνία, δίχως κόπο. Το αντίθετο, δηλαδή, από την Κρητικιά, που καταβάλλει µεγάλη προσπάθεια προκειµένου να επιτυγχάνει τους στόχους της. Προσπάθεια η οποία διαµοιράζεται και στις σπουδές της στη σχολή της Φαρµακευτικής στη Θεσσαλονίκη.
«Αναγκαστικά, θα την αφήσω για ένα διάστηµα κατά µέρος», οµολόγησε στο «S» η Κατζουράκη, η οποία οριοθέτησε αυτό το διάστηµα από τον ∆εκέµβριο του 2023 και έπειτα. Αν το θεωρούσε όταν ασχολούνταν µε το παρατηµένο αεροβόλο του αδελφού της, το 2015, πριν µαγευτεί -σε µια τυπική ιστορία έµπνευσηςαπό το σκοπευτήριο στα Χανιά, είναι δύσκολο να το πει κάποιος. Το σίγουρο είναι πως «έναν χρόνο µετά, όταν είδα την Αννα στο Ρίο, κατάλαβα ότι θέλω να ασχοληθώ σοβαρά µε το αγώνισµα».
Η πρώτη
Η 22χρονη αθλήτρια το... παράκανε µε τη σοβαρότητα και βρήκε τη στέγη της στον πήλινο στόχο, ένα αγώνισµα στο οποίο θα γίνει η πρώτη Ελληνίδα που θα συµµετάσχει σε Ολυµπιακούς. Μόνο η συµµετοχή σε αυτό το φεστιβάλ, την πιο µαζική σύναξη στον πλανήτη, είναι υπόθεση τεράστια. Αλλωστε, «πώς να µην είµαι ευχαριστηµένη;», διερωτήθηκε ρητορικά. Ωστόσο, «σε κάθε αγώνα, είτε είναι το Πανελλήνιο Πρωτάθληµα είτε το Παγκόσµιο Πρωτάθληµα είτε οι Ολυµπιακοί Αγώνες, ο στόχος µας είναι το µετάλλιο. Αντιλαµβάνοµαι ότι στο Παρίσι θα είναι οι καλύτερες των καλύτερων, αλλά κι εγώ είµαι µία από αυτές», είπε η σκοπεύτρια του Γιώργου Σαλαβαντάκη, ο οποίος, µε την ίδια να σπουδάζει στο απαύγασµα του ελληνικού Βορρά, έχει µια σχέση... εξ αποστάσεως µαζί της ανά διαστήµατα.Παρ’ όλα αυτά, το αποτέλεσµα, ως αποκύηµα επιθυµίας και θέλησης, ουδόλως απογοητευτικό είναι. Οι συνθήκες προπόνησης, ακόµα και για την αρχιέρεια της ελληνικής σκοποβολής, παραµένουν ελαττωµατικές, αλλά ό,τι και να πουν οι αθλητές πλέον πρόκειται να ληφθεί ως στερεότυπο και γκρίνια. Αυτή είναι, κιόλας, η εξέλιξη της επανάληψης ενός παραπόνου, ακόµα κι αν το δίκιο του παραπονούντος είναι βουνό.
Στο πλάϊ μας
Η Κατζουράκη, πάντως, από τους αρµόδιους φορείς παράπονο δεν έχει. Ισα-ίσα, «η Οµοσπονδία Σκοποβολής είναι στο πλάι µας, µαζί µε την Ολυµπιακή Επιτροπή. Ο κύριος Καπράλος έχει δείξει µεγάλο ενδιαφέρον», σχολίασε, ενώ και η ίδια ενδεχοµένως να προβληµατίζεται για τους αγώνες στους οποίους θα πάρει µέρος τη φετινή ολυµπιακή σεζόν, αν και «ο σκοπευτικός όµιλος στα Χανιά µάς στέλνει σε διοργανώσεις».Το στυλ και της Κορακάκη και της Κατζουράκη είναι να αγωνίζονται µε ψυχραιµία και καθαρό µυαλό. Αλλά ενώ για την πρώτη είναι απαραίτητο, αφού µέσα στο σκοπευτήριο πρέπει να φτάνει στο βάθος του εαυτού της και σχεδόν να εξαϋλώνεται, «στον κινούµενο στόχο υπάρχουν αθλητές που αγωνίζονται και ψάχνουν την ένταση, ένα στυλ το οποίο αποδίδει για εκείνους», περιέγραψε η Κατζουράκη.
«Για µένα ο στόχος είναι οι χαµηλοί παλµοί, γι’ αυτό κιόλας η λογική µου είναι να προσιδιάζω την προπόνηση µε τον αγώνα. Είτε πρόκειται για την προηγουµένη του αγώνα είτε για την ίδια µέρα, το ίδιο πρόκειται να γίνει». Κάπως έτσι ήρθε η διάκριση στο Παγκόσµιο Πρωτάθληµα και η πρόκριση στους Ολυµπιακούς για τη Χανιώτισσα, που οι λυράρηδες πρέπει ήδη να σκέφτονται σκοπούς και µαντινάδες που θέλουν να της αφιερώσουν. Υπάρχει κι ένα τελευταίο κεφάλαιο, που είναι σηµαντικό, αλλά στο οποίο η ίδια έχει σηκώσει ένα τείχος προστασίας.
Η Κατζουράκη βρισκόταν στο τρένο που συγκρούστηκε µε την εµπορική αµαξοστοιχία στα Τέµπη, στις 28 Φεβρουαρίου του 2023. Βρισκόταν σε βαγόνι προς το τέλος του τρένου και τραυµατίστηκε ελαφρώς στα πόδια. «∆εν θέλω να µιλήσω γι’ αυτό», είπε η Εµµανουέλα, αλλάζοντας, µάλιστα, κάπως τον τόνο της φωνής της, σχεδόν ψελλίζοντας: «Με πίεσαν πολύ και υπήρχαν δηµοσιογράφοι που δεν µε σεβάστηκαν». Το θέµα είναι προφανώς πολύ ευαίσθητο και τις εικόνες τις έχει αποθηκεύσει στο µυαλό της. Αλλά σε κάποιο σηµείο αυτής της οδυνηρής εσωτερικής διαδροµής αποφάσισε να το κάνει κίνητρο ώστε να πετύχει σε αυτό που κάνει καλύτερα και αγαπάει περισσότερο.
Δημοσιεύτηκε στο Secret στις 2/9