Συμπληρώθηκαν κιόλας 18 χρόνια από τις 25 Σεπτεµβρίου του 2005, όταν η Εθνική µπάσκετ ανέβηκε στην κορυφή της Ευρώπης κατακτώντας το χρυσό στο Ευρωµπάσκετ, µε το 78-62 επί της Γερµανίας του Ντιρκ Νοβίτσκι. Αυτές οι ηµέρες, όµως, σε πραγµατικό χρόνο και εν έτει 2023, ανήκουν στον Βασίλη Σπανούλη, που την περασµένη Κυριακή, 17 Σεπτεµβρίου, είδε τη φανέλα του Ολυµπιακού µε το νούµερο «7» και το επώνυµό του µε λατινικούς χαρακτήρες να αναρτάται στην κορυφή του ΣΕΦ, αλλά, κυρίως, το επώνυµό του να παίζει ως υποψήφιο για τον προπονητικό θώκο της Εθνικής, κυρίως µετά το επίσηµο «διαζύγιο» της ΕΟΚ την περασµένη ∆ευτέρα, 18 Σεπτεµβρίου, από τον ∆ηµήτρη Ιτούδη.

Ο Νίκος Χατζηβρέττας, τότε παίκτης του Παναθηναϊκού και µέλος εκείνης της οµάδας που διέπρεψε στη µεγαλύτερη πόλη της Σερβίας, αλλά και της επόµενης, που κατέκτησε το ασηµένιο µετάλλιο στο Παγκόσµιο Πρωτάθληµα της Ιαπωνίας, έκοψε µαχαίρι τη συζήτηση για τα παιχνίδια. Η ερώτηση για τον προηµιτελικό µε τη Ρωσία, έναν προηµιτελικό που η Εθνική νίκησε ύστερα από δύο διαδοχικούς χαµένους, µε την Ιταλία, στο Ευρωµπάσκετ του 2003, και την Αργεντινή, στους Ολυµπιακούς του 2004, βρήκε τοίχο. «∆εν θυµάµαι κάτι συγκεκριµένο. Θυµάµαι την οµάδα να είναι δεµένη, να είναι αγαπηµένη, να παίζει στην προπόνηση σαν να είναι το τελευταίο µατς. Ηταν η νοοτροπία της οµάδας να παλεύει κάθε φάση και κάθε στιγµή για 40 λεπτά. Η οµάδα αυτή είχε το πολύ σηµαντικό πράγµα, τη νοοτροπία, η οποία την οδηγούσε. Το παιχνίδι άλλαξε λίγο, αλλά, αν δείτε τα µατς, η οµάδα δεν έτρωγε πάνω από 65 πόντους. Αν είσαι νικητής, πρέπει να παίζεις άµυνα. Η λειτουργία στην άµυνα είναι η πιο σηµαντική. Μπορεί να υπάρχουν βραδιές που όλα θα πάνε καλά επιθετικά και βραδιές που δεν θα πάει τίποτα καλά. Η άµυνα είναι εκείνη που θα κάνει τη διαφορά».

Ο Θεσσαλονικιός στάθηκε, µιλώντας στο «S», στη νοοτροπία καθ’ όλη τη διάρκεια της συζήτησης. ∆εν είναι τυχαίο, άλλωστε, αφού σχεδόν από τη λήξη της καριέρας του ασχολείται µε το µπάσκετ σε αναπτυξιακό επίπεδο ως εν τοις πράγµασι σκαπανέας. Ο ίδιος χρηµατοδότησε ένα κλειστό που έγινε στον Εύοσµο

«ΔΕΝ ΕΧΩ ΓΝΩΣΗ ΑΝ ΘΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ, ΟΜΩΣ ΣΙΓΟΥΡΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΕΜΠΝΕΥΣΕΙ»

και έχτισε τη «10», ακαδηµία η οποία έχει πλέον για καµάρι της την οµάδα των Ανδρών, που παίζει στη Β’ Εθνική. Ο ίδιος στέκεται στη νοοτροπία που πρέπει να έχει µια οµάδα στους κόλπους της και κρατά τα χαµένα παιχνίδια φυλαχτό, αφού και αυτά χτίζουν χαρακτήρα.

«Η Εθνική που πήρε το Ευρωµπάσκετ φτιάχτηκε από τη διαδικασία εκείνων των χαµένων παιχνιδιών (σ.σ.: µε την Ιταλία και την Αργεντινή), από τη νοοτροπία των παιδιών που έπαιζαν και ήταν αφοσιωµένοι σε αυτό που αγαπούσαν, επειδή αγαπούσαν την οµάδα. Ηταν παιδιά χαµηλών τόνων και χωρίς να λένε πολλά λόγια, αλλά, µε πολλή προσπάθεια, κατακτούσαν µέρα µε τη µέρα τον χώρο τους στις οµάδες τους. Είδαµε τα αποτελέσµατα της Εθνικής, πού έφτασαν αυτοί οι παίκτες αργότερα. Η νοοτροπία είναι το παράδειγµα για τις νέες γενιές που έρχονται από πίσω. Σίγουρα υπάρχει ταλέντο. Νοοτροπία δεν έχουµε. Η νοοτροπία των οµάδων και των παικτών είναι ένας καθηµερινός αγώνας, που προκύπτει από το περιβάλλον των παικτών. Το θέµα είναι πώς διαχειρίζονται τις ικανότητές τους», σχολίασε.

Ηγέτης

Οµολογεί, πάντως, ότι «ο Παναγιώτης Γιαννάκης µάς ενέπνευσε» ως προπονητής της εθνικής οµάδας. Ο Βασίλης Σπανούλης, από τη µεριά του, ατρόµητος µείραξ τους καιρούς εκείνους, ήταν ένας µικρός Γιαννάκης. Στο Μαρούσι, όπου ο «δράκος» τον καθοδηγούσε, εµφανίζονταν πολλά από τα στοιχεία που είχε ο απρόσβλητος σε κάθε πειρασµό Νικαιώτης. Τώρα, η ιστορία µοιάζει να επαναλαµβάνεται, αφού ο Σπανούλης είναι έτοιµος για το τιµόνι της Εθνικής, µε τη διαφορά από τον Γιαννάκη, το 1996, να είναι ο ένας χρόνος (πλέον µπαίνει στον δεύτερο) στον πάγκο του Περιστερίου. «∆εν ξέρω αν επαναλαµβάνεται η Ιστορία, πάντως οι συνθήκες έχουν αλλάξει. Αυτήν τη στιγµή είναι πολύ πιο δύσκολο από ό,τι για έναν προπονητή τότε. Είναι το περιβάλλον διαφορετικό», είπε ο Χατζηβρέττας, ο οποίος ξεκαθάρισε πως «δεν έχω γνώση αν ο Σπανούλης θα αναλάβει όντως την Εθνική. Τα πράγµατα είναι διαφορετικά, η εποχή είναι διαφορετική, οι οµάδες και ο τρόπος που έπαιζαν εκείνοι οι παίκτες, που βγήκαν µπροστά, είναι διαφορετικός».

Ωστόσο, «υποθετικά µιλώντας και εφόσον αναλάβει, είναι σίγουρο ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο που µπορεί να εµπνεύσει», τόνισε ο 46χρονος Θεσσαλονικιός. «Για αυτό φτάνουν εδώ που φτάνουν οι παίκτες. Είναι έτσι η πραγµατικότητα. Ο Σπανούλης ήταν ένας ηγέτης εκείνης της οµάδας, ένας άνθρωπος που µέσα από τη δουλειά, την αυταπάρνηση, έφτασε στο υψηλότερο σηµείο. ∆εν ξέρω αν ισχύει και θα αναλάβει, όµως µπορεί να βάλει τις αρχές µέσα στην ψυχή τους ο Σπανούλης. Πρόκειται για έναν άνθρωπο που εµπνέει». Εχουν παρέλθει 18 χρόνια από τον ηµιτελικό µε τη Γαλλία στο Βελιγράδι και την ανατροπή των 7 πόντων σε 49 δευτερόλεπτα, που ολοκληρώθηκε µε το µνηµειώδες τρίποντο του ∆ηµήτρη ∆ιαµαντίδη. Εκείνοι οι παίκτες βρίσκονται πια στη µέση ηλικία τους και, αν καµαρώνουν για τα δικά τους κατορθώµατα, σίγουρα ανησυχούν για το ελληνικό µπάσκετ και τον τρόπο λειτουργίας του. Είναι, βέβαιο, όµως -και αυτό θα γινόταν να αποσπαστεί ως ένδειξη από τις δηλώσεις του Χατζηβρέττα- ότι, εφόσον ανακοινωθεί ο Σπανούλης, θα είναι δίπλα του.

Δημοσιεύθηκε στο Secret στις 23/9/2023.