Θάνατος Γιάννη Ιωαννίδη: Η συνάντηση με τον Νίκο Γκάλη, που θρηνεί για τη φυγή του "μεγάλου αδελφού" του
Όταν ο Γιάννης Ιωαννίδης συναντήθηκε με τον Νίκο Γκάλη, το ελληνικό μπάσκετ άλλαξε για πάντα
Λευτερης Ελευθεριου
Ο θάνατος του Γιάννη Ιωαννίδη, μιας εμβληματικής φυσιογνωμίας για τον ελληνικό αθλητισμό και συγκεκριμένα το ελληνικό μπάσκετ, στην ηλικία των 78, έφερε αποχαιρετισμούς από τους μπασκετικούς κύκλους -συλλόγους, αλλά και παλιούς και νέους παίκτες.
Ο Νίκος Γκάλης ήταν ένας από εκείνους που αντέδρασαν δημοσίως και προέβησαν σε ανάρτηση για να χαιρετίσουν και να αποχαιρετήσουν μια μοναδική και ανεπανάληπτη φιγούρα στα ελληνικά αθλητικά χρονικά. Άλλωστε, οι Νίκος Γκάλης και Γιάννης Ιωαννίδης συναντήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του '80 και η συνεργασία τους άλλαξε το μπάσκετ.
Η λαϊκή θυμοσοφία αναφέρει ότι «όποιου του μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνει» και η περίπτωση του Γιάννη Ιωαννίδη και του Νίκου Γκάλη ήταν χαρακτηριστική, καθώς μοιάζει η ειμαρμένη να καθόρισε την αντάμωσή τους, η οποία είχε την οσμή του μεγαλείου. Ο Νίκος Γκάλης έφτασε στην Ελλάδα και... εκλάπη από τον Άρη το 1979, μήνες αφού ο Γιάννης Ιωαννίδης, εν είδει καμικάζι, έφερνε εις πέρας μια επικίνδυνη αποστολή, χαρίζοντας το πρωτάθλημα στους «κίτρινους». Ωστόσο, δεν χωρούσε στα μεγαλεπήβολα σχέδια του Άρεως και έφυγε για να ζήσει τα κεσάτια του προπονητή στον Γυμναστικό Σύλλογο Λάρισας.
Γκάλης και Ιωαννίδης, λοιπόν, δεν συναντήθηκαν για πρώτη φορά στον Άρη, αλλά στην εθνική ομάδα το 1980. Ήταν τότε που ο Ιωαννίδης, ως άλλος Βοναπάρτης, επιδαψίλευσε για τον εαυτό του τον χαρακτηρισμό «τουρκοφάγος», αφού στο Τσάλεντζ Ράουντ της Κωνσταντινούπολης για το Ευρωμπάσκετ του 1981 η Εθνική έκανε οκτώ στις οκτώ νίκες, με μία εξ αυτών να είναι επί της Τουρκίας. Μάλιστα, ο «Ξανθός» λάνσαρε το σύστημα με τους τρεις κοντούς, δηλαδή τον Γκάλη, τον Παναγιώτη Γιαννάκη του Ιωνικού Νικαίας και τον Τάκη Κορωναίου του Παναθηναϊκού, το οποίο, όμως, στην τελική φάση της διοργάνωσης ουδόλως δούλεψε, με αποτέλεσμα η Εθνική να χάσει ακόμα και από την... Αγγλία και να καταποντιστεί στη διοργάνωση της Τσεχοσλοβακίας.
'Υστερα από αυτό το... εθνικό ναυάγιο, ο Ιωαννίδης έκανε το πρώτο σαββατικό του στην προπονητική καριέρα του, την περίοδο 1981-82, ενώ ο Γκάλης προσπαθούσε να ξεχάσει τη συγκρουσιακή συνεργασία του με τον Ντούσαν Ίβκοβιτς. Οι δυο τους συναντήθηκαν ξανά το 1982, όταν ο «Ξανθός» ανέλαβε τον Άρη. Ο Γκάλης είχε ήδη, σχεδόν από την άφιξή του στην Ελλάδα, καπαρώσει τον χαρακτηρισμό μιας «καλαθομηχανής» που ουδείς είχε ξαναδεί, ο Ιωαννίδης έφτασε για να μείνει μαζί του για την επόμενη οκταετία, στην οποία πανηγύρισαν επτά πρωταθλήματα και πέντε Κύπελλα.
Ο Άρης κατέκτησε το πρωτάθλημα του 1983, αλλά το 1984 έχασε σε επτά μέρες δύο τελικούς: στις 18 Απριλίου το Κύπελλο από τον ΠΑΟΚ στο Αλεξάνδρειο και στις 24 το μπαράζ πρωταθλήματος της Κέρκυρας από τον Παναθηναϊκό. Ο Άρης απέκτησε τον Παναγιώτη Γιαννάκη και κατέκτησε έξι πρωταθλήματα από το 1985 έως το 1990 και πέντε Κύπελλα, το 1985 και από το 1987 έως το 1990. Επιπλέον, έπαιξαν μαζί σε τρία Final 4, το 1988 στη Γάνδη, το 1989 στο Μόναχο και το 1990 στη Σαραγόσα και απέτυχαν να μπουν στον τελικό. Είναι οι πιο σημαντικοί άνθρωποι του ελληνικού μπάσκετ που δεν έχουν κατακτήσει το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Από το '90, που ο Ιωαννίδης έφυγε, οι δυο τους δεν βρέθηκαν στην ίδια όχθη. Τουναντίον, υπήρξαν αντίπαλοι στη μεταφερόμενη στην Αθήνα κόντρα, μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού, μάλιστα ο Ιωαννίδης καθοδηγούσε τον Γιώργο Σιγάλα σε κάθε κίνηση αναχαίτισης του Γκάλη, ο οποίος περιορίστηκε ιδιαιτέρως κυρίως στον ημιτελικό του Final 4 στο Τελ Αβίβ, στις 19 Απριλίου του 1994, ένα παιχνίδι που αποδείχθηκε αντίστροφη μέτρηση και για τον ίδιο.
Φυσικά, με το διάνυσμα μιας τέτοιας πορείας, ο Νίκος Γκάλης δεν μπορούσε παρά να τοποθετηθεί για τον θάνατο του Γιάννη Ιωαννίδη στις 4 Οκτωβρίου.
Ο Νίκος Γκάλης έγραψε: «Έφυγε ο Γιάννης... Ένας σπουδαίος δάσκαλος για το μπάσκετ, ένας πετυχημένος επαγγελματίας, ένας Νικητής.
Ζήσαμε μαζί απίστευτες στιγμές χαράς, αλλά και κάποιες λιγότερες στιγμές λύπης. Νιώθω ότι έφυγε ένας δικός μου άνθρωπος, ένα μέλος της ευρύτερης οικογένειάς μου, ένας μεγάλος μου αδερφός.
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του, η παρακαταθήκη του Γιάννη Ιωαννίδη στην κοινωνία μας είναι η κληρονομιά που αφήνει πίσω του ένας Πρωταθλητής.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει, καλό ταξίδι, φίλε μου...».
Ο Νίκος Γκάλης ήταν ένας από εκείνους που αντέδρασαν δημοσίως και προέβησαν σε ανάρτηση για να χαιρετίσουν και να αποχαιρετήσουν μια μοναδική και ανεπανάληπτη φιγούρα στα ελληνικά αθλητικά χρονικά. Άλλωστε, οι Νίκος Γκάλης και Γιάννης Ιωαννίδης συναντήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του '80 και η συνεργασία τους άλλαξε το μπάσκετ.
Γιάννης Ιωαννίδης: Η πρώτη συνάντηση με τον Νίκο Γκάλη σε γαλανόλευκο φόντο
Η λαϊκή θυμοσοφία αναφέρει ότι «όποιου του μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνει» και η περίπτωση του Γιάννη Ιωαννίδη και του Νίκου Γκάλη ήταν χαρακτηριστική, καθώς μοιάζει η ειμαρμένη να καθόρισε την αντάμωσή τους, η οποία είχε την οσμή του μεγαλείου. Ο Νίκος Γκάλης έφτασε στην Ελλάδα και... εκλάπη από τον Άρη το 1979, μήνες αφού ο Γιάννης Ιωαννίδης, εν είδει καμικάζι, έφερνε εις πέρας μια επικίνδυνη αποστολή, χαρίζοντας το πρωτάθλημα στους «κίτρινους». Ωστόσο, δεν χωρούσε στα μεγαλεπήβολα σχέδια του Άρεως και έφυγε για να ζήσει τα κεσάτια του προπονητή στον Γυμναστικό Σύλλογο Λάρισας.
Γκάλης και Ιωαννίδης, λοιπόν, δεν συναντήθηκαν για πρώτη φορά στον Άρη, αλλά στην εθνική ομάδα το 1980. Ήταν τότε που ο Ιωαννίδης, ως άλλος Βοναπάρτης, επιδαψίλευσε για τον εαυτό του τον χαρακτηρισμό «τουρκοφάγος», αφού στο Τσάλεντζ Ράουντ της Κωνσταντινούπολης για το Ευρωμπάσκετ του 1981 η Εθνική έκανε οκτώ στις οκτώ νίκες, με μία εξ αυτών να είναι επί της Τουρκίας. Μάλιστα, ο «Ξανθός» λάνσαρε το σύστημα με τους τρεις κοντούς, δηλαδή τον Γκάλη, τον Παναγιώτη Γιαννάκη του Ιωνικού Νικαίας και τον Τάκη Κορωναίου του Παναθηναϊκού, το οποίο, όμως, στην τελική φάση της διοργάνωσης ουδόλως δούλεψε, με αποτέλεσμα η Εθνική να χάσει ακόμα και από την... Αγγλία και να καταποντιστεί στη διοργάνωση της Τσεχοσλοβακίας.
Γιάννης Ιωαννίδης: Η ιστορική αντάμωση με τον Νίκο Γκάλη και οι τίτλοι
'Υστερα από αυτό το... εθνικό ναυάγιο, ο Ιωαννίδης έκανε το πρώτο σαββατικό του στην προπονητική καριέρα του, την περίοδο 1981-82, ενώ ο Γκάλης προσπαθούσε να ξεχάσει τη συγκρουσιακή συνεργασία του με τον Ντούσαν Ίβκοβιτς. Οι δυο τους συναντήθηκαν ξανά το 1982, όταν ο «Ξανθός» ανέλαβε τον Άρη. Ο Γκάλης είχε ήδη, σχεδόν από την άφιξή του στην Ελλάδα, καπαρώσει τον χαρακτηρισμό μιας «καλαθομηχανής» που ουδείς είχε ξαναδεί, ο Ιωαννίδης έφτασε για να μείνει μαζί του για την επόμενη οκταετία, στην οποία πανηγύρισαν επτά πρωταθλήματα και πέντε Κύπελλα.
Ο Άρης κατέκτησε το πρωτάθλημα του 1983, αλλά το 1984 έχασε σε επτά μέρες δύο τελικούς: στις 18 Απριλίου το Κύπελλο από τον ΠΑΟΚ στο Αλεξάνδρειο και στις 24 το μπαράζ πρωταθλήματος της Κέρκυρας από τον Παναθηναϊκό. Ο Άρης απέκτησε τον Παναγιώτη Γιαννάκη και κατέκτησε έξι πρωταθλήματα από το 1985 έως το 1990 και πέντε Κύπελλα, το 1985 και από το 1987 έως το 1990. Επιπλέον, έπαιξαν μαζί σε τρία Final 4, το 1988 στη Γάνδη, το 1989 στο Μόναχο και το 1990 στη Σαραγόσα και απέτυχαν να μπουν στον τελικό. Είναι οι πιο σημαντικοί άνθρωποι του ελληνικού μπάσκετ που δεν έχουν κατακτήσει το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Από το '90, που ο Ιωαννίδης έφυγε, οι δυο τους δεν βρέθηκαν στην ίδια όχθη. Τουναντίον, υπήρξαν αντίπαλοι στη μεταφερόμενη στην Αθήνα κόντρα, μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού, μάλιστα ο Ιωαννίδης καθοδηγούσε τον Γιώργο Σιγάλα σε κάθε κίνηση αναχαίτισης του Γκάλη, ο οποίος περιορίστηκε ιδιαιτέρως κυρίως στον ημιτελικό του Final 4 στο Τελ Αβίβ, στις 19 Απριλίου του 1994, ένα παιχνίδι που αποδείχθηκε αντίστροφη μέτρηση και για τον ίδιο.
Θάνατος Γιάννη Ιωαννίδη: Η ανάρτηση του Νίκου Γκάλη
Φυσικά, με το διάνυσμα μιας τέτοιας πορείας, ο Νίκος Γκάλης δεν μπορούσε παρά να τοποθετηθεί για τον θάνατο του Γιάννη Ιωαννίδη στις 4 Οκτωβρίου.
Ο Νίκος Γκάλης έγραψε: «Έφυγε ο Γιάννης... Ένας σπουδαίος δάσκαλος για το μπάσκετ, ένας πετυχημένος επαγγελματίας, ένας Νικητής.
Ζήσαμε μαζί απίστευτες στιγμές χαράς, αλλά και κάποιες λιγότερες στιγμές λύπης. Νιώθω ότι έφυγε ένας δικός μου άνθρωπος, ένα μέλος της ευρύτερης οικογένειάς μου, ένας μεγάλος μου αδερφός.
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του, η παρακαταθήκη του Γιάννη Ιωαννίδη στην κοινωνία μας είναι η κληρονομιά που αφήνει πίσω του ένας Πρωταθλητής.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει, καλό ταξίδι, φίλε μου...».
View this post on Instagram
