Βολοδέρνει τα τελευταία χρόνια μεταξύ Σούπερ Λίγκας 2 και Γ' Εθνικής ο Ηρακλής και προσθέτει διάφορα... επίθετα δίπλα στο όνομά του λόγω των συγχωνεύσεων και των αγορών ΑΦΜ για την παραμονή του σε εθνικές κατηγορίες. Αλλά δεν ήταν πάντα έτσι η ομάδα της Θεσσαλονίκης. Το 2000, για παράδειγμα, διέθετε εξαιρετική ομάδα, η οποία όχι μόνο κοιτούσε στα μάτια την περίφημη Big 4, αλλά ενίοτε τερμάτιζε και ψηλότερα στη βαθμολογία.

Με τον Άγγελο Αναστασιάδη στον πάγκο του και αρκετούς παιχταράδες, ο Ηρακλής θύμιζε εκείνη τη χρονιά εποχές Βασίλη Χατζηπαναγή και ας του έλειπε η μαεστρία του Βάσια. Ο Τζο Νάγκμπε, ο Εμπενίζερ Χάγκαν, ο Κέλβιν Σέμπουε πρόσθεταν την αποκαλούμενη από τους οπαδούς ως «μαύρη μαγεία», ο Ιεροκλής Στολτίδης και ο Γιώργος Ξενίδης έδιναν το ελληνικό στίγμα και το θωρηκτό που λεγόταν Μιχάλης Κωνσταντίνου τρομοκρατούσε τις αντίπαλες άμυνες.

Ο Κωνσταντίνου, ο ΠΑΟΚ, ο Παναθηναϊκός και ένας Θεοδωρίδης στα… σχοινιά!

Ο τελευταίος, όμως, βρισκόταν στη βιτρίνα προς πώληση. Ο μακαρίτης Πέτρος Θεοδωρίδης είχε συζητήσει ακόμα και με τον Γιώργο Μπατατούδη, από τη στιγμή που οι απειλές των οπαδών είχαν μπλοκάρει την πώληση του Κύπριου φορ στη... NOVA και στη NetMed, δηλαδή, στην ΑΕΚ. Μέχρι και σπίτι στην Αθήνα είχαν επιπλώσει από την «Ένωση» με στιλιστικές παρεμβάσεις από την αδερφή του Κωνσταντίνου. Αλλά οι αντιδράσεις των οπαδών και κυρίως ένας φάκελος με μία σφαίρα που είχε σταλεί στον Θεοδωρίδη, πάγωσε, τον Αύγουστο του 1999 τη μεταγραφή.

Τα έξοδα, όμως, έτρεχαν και όλοι προεξοφλούσαν την πώληση του παίκτη τον Ιανουάριο του 2000. Στις αρχές εκείνου του μήνα, ο τιμωρημένος Ηρακλής υποδέχθηκε την Ξάνθη στο Ναύπλιο. Περισσότεροι από 500 οπαδοί έψαχναν στις πλατείες της πόλης, στο ξενοδοχείο της αποστολής και γενικά σε κάθε σημείο, για να βρουν τον Θεοδωρίδη.

“Ξύλο που θα φας, αν φύγει ο παιχταράς”

Αργότερα, πήγαν στο γήπεδο και έστησαν μπλόκο στη μία και μοναδική θύρα εισόδου. Με το σύνθημα «ξύλο που θα φας, αν φύγει ο παιχταράς», προϊδέαζαν τους πάντες για τις προθέσεις τους. Ακόμα και όταν έγινε η σέντρα στον αγώνα, κάποιοι παρέμεναν κοντά στην είσοδο, μήπως έφτανε ο Θεοδωρίδης με καθυστέρηση για να γλιτώσει το πέσιμο.

Έλα, όμως, που ο πανέξυπνος παράγοντας παρακολουθούσε με άνεση τον αγώνα και, μάλιστα, έβλεπε και όσα έκαναν οι οπαδοί!.. Ο Θεοδωρίδης ήταν ευφυής άνθρωπος. Φυσικά κι έκανε λάθη, αλλά μην ξεχνάμε ότι άντεξε να πρωταγωνιστεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο περισσότερα από 20 χρόνια είτε ως πρόεδρος και μεγαλομέτοχος του Ηρακλή, είτε ως ιδιοκτήτης του Πανσερραϊκού, στον οποίο μετακόμισε αργότερα.

Μια εξέδρα… VIP για τον Θεοδωρίδη σε έναν οίκο ευγηρίας!

Ο Πετράν, όπως τον έλεγαν οι φίλοι του, είχε εντοπίσει δίπλα από το γήπεδο του Πανναυπλιακού έναν οίκο ευγηρίας. Ένα γηροκομείο. Είχε έρθει σε συμφωνία με τους ιδιοκτήτες και αφού τους διαβεβαίωσε ότι δεν θα υπήρχε το παραμικρό ρίσκο για τους ηλικιωμένους και τη δομή, νοίκιασε για πέντε ώρες το μπαλκόνι του δευτέρου ορόφου, που είχε πιάτο τον αγωνιστικό χώρο και τη μοναδική εξέδρα, διότι ο τοίχος του γηπέδου σε εκείνη την πλευρά ήταν αρκετά χαμηλός. Από εκεί και με όλη την άνεσή του είδε τον Ηρακλή να επικρατεί άνετα 3-1. Ήπιε τον καφέ του και παρακολούθησε το εξαιρετικό θέαμα που πρόσφερε η ομάδα του Αναστασιάδη, ειδικά από τη στιγμή που αποβλήθηκε ο Γιάννης Παπαδημητρίου και έμεινε η Ξάνθη με 10 παίκτες.

Η ένταση στις σχέσεις με τους οπαδούς του Ηρακλή, πάντως, δεν εκτονώθηκε και έτσι υποχρεώθηκε ο Θεοδωρίδης μερικές εβδομάδες αργότερα να πουλήσει τον Ηρακλή στον Ευάγγελο Μυτιληναίο. Με τον αέρα που έδινε η επιχειρηματική δραστηριότητά του, ο νέος ιδιοκτήτης της ΠΑΕ αποδέχθηκε ένα χρόνο αργότερα την πρόταση του Παναθηναϊκού για τον Κωνσταντίνου, χωρίς να ανοίξει μύτη στο Καυτανζόγλειο. Άλλο ειδικό βάρος ο Θεοδωρίδης, σαφώς μεγαλύτερο ο Μυτιληναίος. Αν και τελικά και ο δεύτερος αποχώρησε κάποια στιγμή επειδή δεν άντεχε όσα γίνονταν στη Θεσσαλονίκη και συνολικά στο ποδόσφαιρο...