Να πάει και να μην ξανάρθει το 2023 εύχεται ο Δημήτρης Ιτούδης από το πρωί της Τετάρτης 13 Δεκεμβρίου. Μέσα στη χρονιά, ο 53χρονος προπονητής από τα Τρίκαλα Ημαθίας βίωσε την απότομη προσγείωση από το ζενίθ στο ναδίρ. Από την αποθέωση στην Κωνσταντινούπολη ως επίδοξος διάδοχος του κουμπάρου του, Ζέλικο Ομπράντοβιτς έφτασε στην απόλυση και από την ελπίδα για αναγέννηση της Εθνικής ομάδας της Ελλάδας, έγινε μέσα σε δύο εβδομάδες ο υπεύθυνος για την αποτυχία στο Μουντομπάσκετ και αδύναμος να εμπνεύσει.

Ο Ιτούδης, η Φενερμπαχτσέ, η εθνική ομάδα και το κάρμα του Αγραβάνη

«Κάρμα», έγραψε ο Δημήτρης Αγραβάνης, για να τον πικάρει. Κι ενδεχομένως να 'χει δίκιο. Αλλά για ποιου το κάρμα μιλάμε; Για του Ζοτς, που από την ημέρα που επέστρεψε στις ρίζες του, στο Βελιγράδι, έβαλε και τη Φενέρμπαχτσε στην... πρίζα να ψάχνει για τον διάδοχό του; Ή, τελικά λέμε για το κάρμα του Ιτούδη, ο οποίος άνοιξε ξαφνικά πολλά μέτωπα, τα οποία απέτυχε να διαχειριστεί;

Στη Σερβία, την Τουρκία, αλλά και την Ελλάδα στέκονται στην κατάρα που κουβαλούν οι διάδοχοι του Ομπράντοβιτς στον Παναθηναϊκό και τη Φενέρμπαχτσε. Έφυγε από το ΟΑΚΑ το 2012, με 13 χρόνια συμπληρωμένα στον πάγκο του «τριφυλλιού» και πέντε αστέρια στη φανέλα. Έκτοτε, οι «πράσινοι» συνεργάστηκαν με... 14 προπονητές! Ναι, ο Εργκίν Αταμάν είναι ο 14ος και ίσως ο μόνος που μπορεί να στεριώσει στον Παναθηναϊκό.

Η "κατάρα" των διαδόχων του Ομπράντοβιτς σε Παναθηναϊκό και Φενερμπαχτσέ

Τα ίδια, βέβαια, συνέβησαν και στη Φενέρμπαχτσε. Έφυγε ο Ζοτς και αυτόματα άρχισαν τα «φύγε εσύ, έλα εσύ». Ο πρώτος που κατάλαβε πόσο βαριά ήταν η σκιά του Ομπράντοβιτς στην Κωνσταντινούπολη ήταν ο Ιγκόρ Κοκόσκοφ. Πρωταθλητής Ευρώπης με τη Σλοβενία και, μάλιστα, μέσα στην Κωνσταντινούπολη ο Σέρβος, αν και υπέγραψε τριετές συμβόλαιο, έφυγε στον χρόνο. Το ίδιο συνέβη και με το άλλοτε αγαπημένο παιδί του Ζοτς, έναν άλλον ήρωα της Πόλης, τον Σάσα Τζόρτζεβιτς. Ούτε κι αυτός στέριωσε.

Όπως δεν είχε επιβιώσει και στην ηλεκτρική καρέκλα του Παναθηναϊκού στη μετά Ομπράντοβιτς εποχή. Κι έπειτα, ήρθε ο Ιτούδης. Ο μοναδικός Έλληνας με δύο τρόπαια Euroleague, το 2016 και το 2019, ως προπονητής της ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Προπονητής της χρονιάς στις ίδιες σεζόν. Με περισσότερες από 200 νίκες στη διοργάνωση. Με εξαιρετικό όνομα στην Τουρκία από τη δουλειά του στην Μπάνβιτ, την πρώτη ομάδα του. Και, κυρίως, κουμπάρος του Ζοτς. Με 12 χρόνια κοινή πορεία στον Παναθηναϊκό. Ούτε κι αυτός στέριωσε. Κι ας έσπασε το ρεκόρ με παραμονή ενάμιση χρόνου στον πάγκο της Φενέρ. Ίσως να ήταν και το κάρμα, μιας και το καλοκαίρι συγκρούστηκε με τον κουμπάρο του για την αρπαγή του Γιαμ Μαντάρ. Τελικά, κάτι ήξερε ο Αγραβάνης όταν σχολίασε δηκτικά την πρώτη απόλυση του Ιτούδη από σύλλογο και δεύτερη μέσα στη χρονιά...

Η άνοδος στη Euroleague και η πτώση του Ιτούδη στην Πόλη

Από τα τμήματα υποδομής της Μπλάντοστ και την ΚΚ Ζάγκρεμπ στη συνέχεια, ο φοιτητής από τα Τρίκαλα Ημαθίας έφτασε μέχρι το Hall of Fame της VTB League χάρη στα κατορθώματά του με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Στο ελληνικό κοινό, ο Δημήτρης Ιτούδης συστήθηκε ουσιαστικά το 1995 ως βοηθός στον ΠΑΟΚ. Έπειτα πέρασε από τον Πανιώνιο, τον Φίλιππο Θεσσαλονίκης, τη ΜΕΝΤ και το 1999 πήγε στον Παναθηναϊκό ως συνεργάτης του Ζέλικο Ομπράντοβιτς ως γνώστης του μπάσκετ, αλλά και της γλώσσας. Με τον Ζοτς έγιναν φίλοι, κουμπάροι και πανηγύρισαν 5 Euroleague, 11 πρωταθλήματα Ελλάδας και 7 κύπελλα.

Από το 2012 ακολούθησαν διαφορετικούς δρόμους. Ο Ιτούδης πήγε το 2013 στην Μπάνβιτ και το 2014 στην ΤΣΣΚΑ. Κατέκτησε 6 φορές τη Λίγκα της Βαλτικής και δύο Euroleague,  αλλά ο αποκλεισμός των Ρώσων λόγω της Ουκρανίας, τον έστειλε το 2022 στη Φενέρμπαχτσε. Με την ελπίδα να επαναλάβει τα κατορθώματα του Ομπράντοβιτς. Αλλά οι προσδοκίες των Τούρκων διαψεύστηκαν. Ο Ολυμπιακός απέκλεισε τη Φενέρ στα play offs της περσινής διοργάνωσης και η Αναντολού Εφές του Εργκίν Αταμάν πήρε το πρωτάθλημα. Κάπως έτσι, η καριέρα του Ιτούδη στην Τουρκία ολοκληρώθηκε άδοξα.

Η έλλειψη έμπνευσης στην εθνική ομάδα και δυο πόδια που... απλώθηκαν έξω από το πάπλωμα

Ξεχωριστό κεφάλαιο στην καριέρα του Δημήτρη Ιτούδη αποτελεί η Εθνική ομάδα μπάσκετ. Θεωρήθηκε από τον Βαγγέλη Λιόλιο ως ο καταλληλότερος για να την επαναφέρει στις επιτυχίες και τα δείγματα γραφής στην πρώτη φάση του Eurobasket 2022 ήταν ενθαρρυντικά. Κόντρα στους Γερμανούς, όμως, η Εθνική δέχθηκε βομβαρδισμό και ο αποκλεισμός πόνεσε πολύ. Ήρθε και η αποτυχία στο Mundobasket του 2023 για να οδηγήσει τις δύο πλευρές στο διαζύγιο. Στις 18 Σεπτεμβρίου, η ΕΟΚ ανακοίνωσε τη λύση της συνεργασίας της με τον Ιτούδη.

Ο απολογισμός του 11 νίκες και 6 ήττες δεν ήταν και αποκαρδιωτικός, αλλά στο επιτελείο της ομοσπονδίας αφουγκράστηκαν ότι δεν μπορούσε να εμπνεύσει. Ίσως και να άπλωσε τα πόδια του έξω από το πάπλωμα, όπως υποστηρίζουν όσοι τον αμφισβητούν και υποστηρίζουν ότι άντεξε όσο κουβαλούσε πάνω του τη χρυσόσκονη του Ομπράντοβιτς. Όταν ήρθε η ρήξη μεταξύ τους για τον Μαντάρ, χάθηκε και η λάμψη του Ιτούδη. Φαίνεται ότι μαγικά ραβδάκια, δεν υπάρχουν μόνο στα παραμύθια. Υπάρχουν και στη ζωή για να γεννούν τους μύθους ή και να απομυθοποιούν...

* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "ONTIME"