Αργεντινή: Ο εξευμενισμός στους Θεούς και ένας νέος γαλαξίας (Βίντεο)
Η ανακοίνωση του προέδρου της AFA, Κλαούντιο Τάπια, ότι η φανέλα με το νούμερο 10 στην εθνική Αργεντινής θα αποσυρθεί μετά τον Λιονέλ Μέσι, δεν είναι να λαμβάνεται αψήφιστα
Λευτερης Ελευθεριου
Μπορεί, άραγε, να γίνει αυτό που είπε ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου της Αργεντινής, Κλαούντιο Τάπια, να αποσυρθεί η φανέλα με το νούμερο 10 όταν ο Λιονέλ Μέσι κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά παπούτσια του;
Η σύγκρουση μεταφυσικών συμφερόντων δεν εκλείπει σε αυτήν την περίπτωση. Ο Τάπια τόνισε ότι θέλει να γίνει αυτό για να τιμήσει τον Μέσι και την προσφορά του στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, το οποίο οδήγησε στο μάουντ Ολύμπους, όπως λεν και στο εξοχικό του Ντέιβιντ Μπέκαμ, παρ’ όλα αυτά ουδείς πρέπει να ξεγελιέται: η φανέλα με το 10 έκανε τον κύκλο της αφού πρώτα την φόρεσε ο Ντιέγκο Μαραντόνα. Μέσα σε 40 χρόνια, οι κορυφαίοι ποδοσφαιριστές στην Ιστορία του έθνους, εκείνοι που το οδήγησαν σε στιγμές άφατης χαράς και το έκαναν να δακρύσει μέσω κάθε λογής συναίσθημα, αυτοί που το πήραν από το χέρι και το κατέστησαν δυσθεώρητο, κρύβοντας, στην πορεία τους, όλα τα ελατώμματά τους, ακόμα και την εμμονή να λογίζεται “λευκό”, φόρεσαν τη φανέλα με το ίδιο νούμερο.
Ο Τάπια αναρωτιέται: “Τι άλλο μας μέλλει να ζήσουμε; Ποιες είναι οι πιθανότητες ένας εξίσου ταλαντούχος ποδοσφαιριστής να φορέσει αυτήν τη φανέλα;”
Θα ήταν απίθανο να δοθεί, μετά τον Μέσι, ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, το έχει βάλει αμέτιμου χαμέτι να παίξει και στο επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο, η φανέλα με αυτό το ιερό νούμερο σε έναν ποδοσφαιριστή που θα μπορεί να βρίσκεται στο ύψος των προσδοκιών. Ο Τάπια σκέφτεται λίγο και τον εξευμενισμό στους Θεούς, την έπαρση που συνοδεύει το να συνεχίζεται, σαν να μην τρέχει κάτι, το κληροδότημα. Αλλά η κίνησή του υποκρύπτει μια αλαζονεία για την οποία, αφεαυτής, επισείεται τιμωρία. Διότι ο άνθρωπος μπορεί να δει μόνο μέχρι ορισμένου σημείου και ο πρόεδρος της AFA είναι σαν να ομολογεί ότι μετά τον Μέσι δεν μπορεί κάτι άλλο, από ένα πλάσμα που είναι κατευθείαν για το Ουφίτσι της Φλωρεντίας, να επιδείξει τέτοια ανωτερότητα και να είναι προικισμένο με παρόμοιο χάρισμα.
Όμως, αν σε κάποια χώρα η φανέλα με το νούμερο 10, ο μεγαλύτερος θρύλος στο ποδόσφαιρο, έχει μεγάλη σημασία, αυτή είναι η Βραζιλία -και βέβαια η Αργεντινή. Οι θρύλοι της έφτασαν σε υψίπεδα που ούτε να φανταστεί μπορούσε ο ανθρώπινος νους, απαθανατίστηκαν σε ώμους ανθρώπων να περιφέρονται όπως ο Καίσαρας με τους σκλάβους να τον μεταφέρουν με το θώκο του, έφτασαν στην πλήρωση και βρέθηκαν στο άβατο των ημίθεων.
Παρ’ όλα αυτά, πώς θα συνεχιστεί ο κόσμος δίχως τη φανέλα με το νούμερο 10 στην εθνική ομάδα; Είναι δυνατόν, για τους επόμενους αιώνες, να μη φορεθεί αυτός ο αριθμός, που είναι το σμαράγδι των μαθηματικών; Πώς θα συνεχίσει να κινείται η Γη όταν σε μια χώρα της Λατινικής Αμερικής χαθεί το όνειρο του παιδιού, που θέλει να πάρει τη συγκεκριμένη φανέλα της Εθνικής, το ενδεικτικό άνδρωσης και πίεσης, αγιοποίησης και ευθύνης;
Αν η φανέλα με το 10 δεν ξαναφορεθεί και η αντικατάσταση του μύθου της βοηθήσει να ξεχαστεί, δεν θα μοιάζει άραγε με αυτό που ο αστρονόμος Νιλ ΝτεΓκρας Τάισον περιγράφει ως χαμένοι γαλαξίες; Ο Τάισον ισχυρίζεται ότι μπορεί οι επιστήμονες, χιλιετίες πριν, να είδαν το Διάστημα υπό ένα πρίσμα που οι τωρινοί δεν γινόταν, να απέκτησαν γνώσεις για γαλαξίες πέραν του Milky Way και εκρήξεις να ισοπέδωσαν είτε εκείνους είτε τους ίδιους, με αποτέλεσμα αυτή η γνώση να μη μεταλαμπαδεύτηκε. Γαλαξίες που χάθηκαν, όπως κινδυνεύει, με την ελαφριά έπαρση του Τάπια, να γίνει με τη φανέλα με το νούμερο 10. Συνέπειες υπάρχουν και στις δύο περιπτώσεις. Η επιλογή είναι ασφυκτική.
Η σύγκρουση μεταφυσικών συμφερόντων δεν εκλείπει σε αυτήν την περίπτωση. Ο Τάπια τόνισε ότι θέλει να γίνει αυτό για να τιμήσει τον Μέσι και την προσφορά του στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, το οποίο οδήγησε στο μάουντ Ολύμπους, όπως λεν και στο εξοχικό του Ντέιβιντ Μπέκαμ, παρ’ όλα αυτά ουδείς πρέπει να ξεγελιέται: η φανέλα με το 10 έκανε τον κύκλο της αφού πρώτα την φόρεσε ο Ντιέγκο Μαραντόνα. Μέσα σε 40 χρόνια, οι κορυφαίοι ποδοσφαιριστές στην Ιστορία του έθνους, εκείνοι που το οδήγησαν σε στιγμές άφατης χαράς και το έκαναν να δακρύσει μέσω κάθε λογής συναίσθημα, αυτοί που το πήραν από το χέρι και το κατέστησαν δυσθεώρητο, κρύβοντας, στην πορεία τους, όλα τα ελατώμματά τους, ακόμα και την εμμονή να λογίζεται “λευκό”, φόρεσαν τη φανέλα με το ίδιο νούμερο.
Ο Τάπια αναρωτιέται: “Τι άλλο μας μέλλει να ζήσουμε; Ποιες είναι οι πιθανότητες ένας εξίσου ταλαντούχος ποδοσφαιριστής να φορέσει αυτήν τη φανέλα;”
Αργεντινή: Μια θρησκευτική ισορροπία
Πράγματι, ποιος άλλος θα βγει στην αλληλουχία που θα είναι ισάξιος αυτών των δύο θηρίων, που θαρρείς ότι ξεμύτισαν από τις σελίδες της σκανδιναβικής μυθολογίας και περιγράφονται σαν θεοί με τετράπηχοι με μούσκουλα από γρανίτη και σωκρατικό πνεύμα;Θα ήταν απίθανο να δοθεί, μετά τον Μέσι, ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, το έχει βάλει αμέτιμου χαμέτι να παίξει και στο επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο, η φανέλα με αυτό το ιερό νούμερο σε έναν ποδοσφαιριστή που θα μπορεί να βρίσκεται στο ύψος των προσδοκιών. Ο Τάπια σκέφτεται λίγο και τον εξευμενισμό στους Θεούς, την έπαρση που συνοδεύει το να συνεχίζεται, σαν να μην τρέχει κάτι, το κληροδότημα. Αλλά η κίνησή του υποκρύπτει μια αλαζονεία για την οποία, αφεαυτής, επισείεται τιμωρία. Διότι ο άνθρωπος μπορεί να δει μόνο μέχρι ορισμένου σημείου και ο πρόεδρος της AFA είναι σαν να ομολογεί ότι μετά τον Μέσι δεν μπορεί κάτι άλλο, από ένα πλάσμα που είναι κατευθείαν για το Ουφίτσι της Φλωρεντίας, να επιδείξει τέτοια ανωτερότητα και να είναι προικισμένο με παρόμοιο χάρισμα.
Όμως, αν σε κάποια χώρα η φανέλα με το νούμερο 10, ο μεγαλύτερος θρύλος στο ποδόσφαιρο, έχει μεγάλη σημασία, αυτή είναι η Βραζιλία -και βέβαια η Αργεντινή. Οι θρύλοι της έφτασαν σε υψίπεδα που ούτε να φανταστεί μπορούσε ο ανθρώπινος νους, απαθανατίστηκαν σε ώμους ανθρώπων να περιφέρονται όπως ο Καίσαρας με τους σκλάβους να τον μεταφέρουν με το θώκο του, έφτασαν στην πλήρωση και βρέθηκαν στο άβατο των ημίθεων.
Παρ’ όλα αυτά, πώς θα συνεχιστεί ο κόσμος δίχως τη φανέλα με το νούμερο 10 στην εθνική ομάδα; Είναι δυνατόν, για τους επόμενους αιώνες, να μη φορεθεί αυτός ο αριθμός, που είναι το σμαράγδι των μαθηματικών; Πώς θα συνεχίσει να κινείται η Γη όταν σε μια χώρα της Λατινικής Αμερικής χαθεί το όνειρο του παιδιού, που θέλει να πάρει τη συγκεκριμένη φανέλα της Εθνικής, το ενδεικτικό άνδρωσης και πίεσης, αγιοποίησης και ευθύνης;
Αν η φανέλα με το 10 δεν ξαναφορεθεί και η αντικατάσταση του μύθου της βοηθήσει να ξεχαστεί, δεν θα μοιάζει άραγε με αυτό που ο αστρονόμος Νιλ ΝτεΓκρας Τάισον περιγράφει ως χαμένοι γαλαξίες; Ο Τάισον ισχυρίζεται ότι μπορεί οι επιστήμονες, χιλιετίες πριν, να είδαν το Διάστημα υπό ένα πρίσμα που οι τωρινοί δεν γινόταν, να απέκτησαν γνώσεις για γαλαξίες πέραν του Milky Way και εκρήξεις να ισοπέδωσαν είτε εκείνους είτε τους ίδιους, με αποτέλεσμα αυτή η γνώση να μη μεταλαμπαδεύτηκε. Γαλαξίες που χάθηκαν, όπως κινδυνεύει, με την ελαφριά έπαρση του Τάπια, να γίνει με τη φανέλα με το νούμερο 10. Συνέπειες υπάρχουν και στις δύο περιπτώσεις. Η επιλογή είναι ασφυκτική.
