Αλεξάνδρα Ασημάκη στο parapolitika.gr: Η επιστροφή μου θέλω να γίνει έμπνευση για όλες τις γυναίκες
Η Αλεξάνδρα Ασημάκη αφηγείται στο parapolitika.gr, στο περιθώριο της συμμετοχής της στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Αϊντχόφεν, τη δύσκολη διαδρομή της ώστε να μπορέσει να φορέσει ξανά το σκουφάκι που αγαπά περισσότερο απ' όλα
Λευτερης Ελευθεριου
Η Εθνική πόλο Γυναικών βρίσκεται στο Αϊντχόφεν για να πάρει μέρος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (5-13/1), με στόχο το ένα εισιτήριο που δίνει πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι (26/7-11/8), και η Αλεξάνδρα Ασημάκη μίλησε στο parapolitika.gr για την επιστροφή της στη «γαλανόλευκη», την πορεία που διένυσε μέχρι να φτάσει να κληθεί, αλλά και το πώς επιθυμεί να εκλαμβάνεται η ιστορία της.
Δεν κατέστη σαφές αν, την ώρα της κουβέντας, η Αλεξάνδρα Ασημάκη κοίταζε προς το πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου προκειμένου να παρατηρεί τη μικρή Σταυριάνα, η οποία εγκατέλειπε τη μάχη με τα ανοιχτά μάτια υπακούοντας στα κελεύσματα του στοργικού Μορφέος, παρ’ όλα αυτά ό,τι η διεθνής φουνταριστός έλεγε αποτελούσαν νανούρισμα για την κόρη της, το διαμάντι του στέμματός της.
Ένα νανούρισμα, που αντανακλά μια πελώρια καριέρα και που, κυρίως, έχει συνέχεια. Δικαίως, λοιπόν, η λέαινα τσέπης -ειδικά αν κάποιος την παρατηρούσε απέναντι στις πελώριες αμυντικές των ΗΠΑ και Αυστραλίας, ήταν ένα έργο τέχνης οι μάχες της με τη Μελίσα Σάιντμαν, επί παραδείγματι- των δύο μέτρων έχει κερδίσει το δικαίωμα στον ενεστώτα. Ο σοβαρός τραυματισμός της Μαρίας Μυριοκεφαλιτάκη έκανε την ομοσπονδιακή προπονήτρια της Εθνικής πόλο Γυναικών, Αλεξία Καμμένου, η οποία ειρήσθω εν παρόδω έγινε, το φθινόπωρο του 2021, η πρώτη γυναίκα που κάθισε ποτέ σε αυτόν τον πάγκο, να καλέσει την Ασημάκη, η οποία συμπληρώνει, με τη συμμετοχή της στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Αϊντχόφεν, 18 χρόνια από τότε που φόρεσε το γαλανόλευκο σκουφάκι σε μεγάλη διοργάνωση, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Βελιγραδίου το 2006.
Η Ασημάκη είναι μια ξεχωριστή περίπτωση για το ελληνικό πόλο Γυναικών, τόσο που η περιγραφή θα μείνει ημιτελής. Η Καμμένου, το έχει δηλώσει δημοσίως, την θεωρεί την κορυφαία Ελληνίδα πολίστρια όλων των εποχών. Συνεργάστηκαν τα καλά χρόνια της Βουλιαγμένης, τότε που ο ΝΟΒ κατέκτησε δύο Κύπελλα Πρωταθλητριών ομάδων Ευρώπης, το 2009 και το 2010, συνδέθηκαν η μία με την άλλη, κυρίως επειδή η Ασημάκη ξεκίνησε στο πόλο ως περιφερειακή, αλλά, πλάκα πλάκα, βρέθηκαν στην ίδια ομάδα για πρώτη φορά από την άνοιξη του 2011. Το τελευταίο παιχνίδι τους μαζί, ήταν το 9-7 με το οποίο έχασε ο ΝΟΒ από τον Ολυμπιακό στον τέταρτο τελικό του πρωταθλήματος. Πάνε 12 χρόνια. Ο χρόνος πετάει.
Πάντως, η Ασημάκη τονίζει στο parapolitika.gr ότι “τον τελευταίο χρόνο δεν έκανα κάποια κουβέντα με την Αλεξία, Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα κάποια κουβέντα με την Αλεξία, δεν είχαμε μιλήσει για το κομμάτι της ομάδας, αλλά ναι, ένιωθα έτοιμη και δούλευα και γι’ αυτό το υψηλότερο κίνητρο είναι για έναν αθλητή η συμμετοχή στην εθνική ομάδα. Είμαι κομμάτι της και είναι κομμάτι μου”. Μίλησε εν τέλει με την ομοσπονδιακή εκλέκτορα "όταν πήγα την πρώτη μέρα στην προπόνηση, με καλωσόρισε. Έχουμε συνεργαστεί στη Βουλιαγμένη, δεν είναι η πρώτη φορά που δουλεύουμε μαζί, ξέρω τον τρόπο που δουλεύει και ξέρω τους στόχους της”.
Η Ασημάκη δεν επέστρεψε στην Εθνική... έτσι, δεν είδε φως και μπήκε δηλαδή. Η ίδια η επιστροφή της στο πόλο καλύπτεται από το πέπλο της υπέρβασης. Το 2019 “έπαιξα την τελευταία μου διοργάνωση, στο Παγκόσμιο της Χουανγκτσού”, όπως λέει. Από το 2020 και έπειτα, που ο πλανήτης βρήκε κάτι σπάνιο, έναν κοινό εχθρό στο (α)πρόσωπο του κοροναϊού, η, πρωταθλήτρια κόσμου το 2011 με την Εθνική Ασημάκη μπαίνει σε ευχάριστες περιπέτειες. Όταν φεύγει ο Γιώργος Μορφέσης από την τιμόνι της εθνικής ομάδας και αναλαμβάνει ο Τεό Λοράντος, ο νέος ομοσπονδιακός προπονητής την καλεί στο τηλέφωνο -είναι ο πρώτος αριθμός πολίστριας που πληκτρολογεί- και την ρωτάει αν επιστρέψει στην Εθνική. Η Ασημάκη πρέπει να κάνει ένα χειρουργείο ολικής αρθροπλαστικής στο ισχίο, μάλιστα από το περιβάλλον του Ολυμπιακού, στον οποίο έπαιζε από το 2014, λένε ότι έχει πολύ σοβαρό πρόβλημα, βγάζει προπονήσεις σε υψηλό πόνο και δεν μπορεί να περπατήσει.
Όμως, “ενώ ήμαστε σε φάση προετοιμασίας με την Εθνική, έμεινα έγκυος στη Σταυριάνα, δημιουργήσαμε την οικογένειά μας με το σύζυγό μου, Γιάννη, και μετά έπρεπε να κάνω το πολύ σοβαρό χειρουργείο στο ισχίο. Έγινε όταν έκλεισε τους τρεις μήνες από τον Χρήστο Θέο. Το μωρό θα μεγάλωνε. Έπρεπε να είμαι κοντά στο παιδί μου, να είμαι δραστήρια. Με τον Χρήστο Θέο, ξεκίνησα τη φάση της αποκατάστασης”.
Πόλο τέλος. Κατά κανόνα, μάλλον οριστικά. Λίγες Ελληνίδες αθλήτριες επιστρέφουν αφού γίνονται μητέρες, ακόμα λιγότερες πολίστριες. Ωστόσο, η Ασημάκη κλείνει το μάτι στο παιχνίδι που αγαπάει. “Είχε δημιουργηθεί η ομάδα του Αλίμου ως ακαδημίες. Έτσι έπεσε η ιδέα: γιατί όχι, παράλληλα με τις ακαδημίες των κοριτσιών, να δημιουργηθεί ένα τμήμα γυναικών”. Κι έτσι γεννήθηκε και σε μένα η ιδέα: γιατί να μην προσπαθήσω, να δω πώς θα πάει η κατάσταση;” Η κατάσταση πήγε ικανοποιητικά. Ο Ολυμπιακός Αλίμου έπαιξε στην Α2 το 2022, μια εντυπωσιακή εμπειρία για την Ασημάκη, και το 2023 πήρε την άνοδο για την Α1. Τώρα είναι στην τέταρτη θέση και όλα δείχνουν ότι, νοικοκυρεμένα ποιών, ήρθε για να μείνει.
Η ίδια, ωστόσο, πέραν της ομάδας, πέτυχε ένα προσωπικό κατόρθωμα. "Είναι πολύ σπουδαίο για έναν άνθρωπο, με το πώς δρα και κινείται στη ζωή του, και αυτό αρχίζει από την καθημερινότητά του, να μπορεί με τις πράξεις του και με τα λόγια του, να αποτελεί έμπνευση για τους γύρω του, είναι σημαντικό και για έναν αθλητή ομαδικού παιχνιδιού να μπορεί να το κάνει". Είναι, όμως, πολύ σπουδαίο για μια μητέρα να επιστρέφει σε ρότα πρωταθλητισμού, αν όχι σαν να μην πέρασε μια μέρα και με τον ίδιο τρόπο, αν και με διαφορετικές προσλαμβάνουσες, στο υψηλότερο επίπεδο του ανταγωνισμού, πάντως. "Ναι, η μητρότητα δεν αποτελεί εμπόδιο για να συνεχίσεις να ονειρεύεσαι, όταν κάτι το θέλεις και το ονειρεύεσαι και το θέλεις πολύ, είναι κλισέ αλλά, μπορείς να το κατορθώσεις, αρκεί να κρατήσεις την ψυχή σου αγνή. Θα τα καταφέρεις να πετύχεις, έχει να κάνει με το σώμα, εγώ προσωπικά έκανα αρκετά μεγάλη προσπάθεια, δεν έπρεπε να το κάνω πριν". Ωστόσο, είναι και δύσκολο όταν η ηλικία δεν το επιτρέπει. Η Ασημάκη, όμως, δεν συμφωνεί απαραίτητα: "Ίσως να το λένε για το κομμάτι το νοητικό. Οι ώρες είναι αρκετές και χρειάζεται σκληρή δουλειά, όμως επέστρεψα και νιώθω δυνατή. Οπότε μάλλον γίνεται για όλους".
Η Ασημάκη, λοιπόν, επιστρέφει στην Εθνική ύστερα από 4,5 χρόνια σε μεγάλη διοργάνωση, μετά, δηλαδή, το Παγκόσμιο της Χουαντσού το 2019. "Και παίζουμε στο Αϊντχόφεν, το οποίο είναι σχετικά γούρικο, αφού το 2012 είχαμε πάρει το ασημένιο. Ελπίζω να επαναληφθεί ακόμα μία επιτυχία της Εθνικής, υπάρχει μια μικρή κατάρα με τα Ευρωπαϊκά και τα ασημένια, αλλά νομίζω ότι η ομάδα μπορεί να κοιτάζει την κορυφή", σχολίασε.
Η ίδια, που θα πάρει μέρος στο έβδομο Ευρωπαϊκό της καριέρας της, έχει διακριτό ρόλο σε μια ομάδα που λατρεύει: "Είμαι σε αυτήν την ομάδα να προσφέρω τις υπηρεσίες μου, να είμαι στα δύο μέτρα με την Έλενα την Ξενάκη για να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας. Εγώ νιώθω πολύ καλά τις δυνάμεις μου. Είδα λίγο τα πράγματα αλλιώς, αυτό το διάλειμμα μου έκανε καλό, βρέθηκα, αν θέλεις, σε άλλες διαδρομές, δεν περίμενα ότι θα παίξω στην Α2 κατηγορία. Η εθνική ομάδα ήταν στο μυαλό μου. Όταν είσαι ο νούμερο ένα φαν, όταν έχεις ζήσει την εθνική ομάδα σε διάφορες μορφές, είναι ένα σημάδι στο δέρμα σου. Είμαι μέλος της προσπάθειας της Εθνικής σε μια χρονιά πολύ πολύ δύσκολη, εκτός από το ότι είναι πολύ μεγάλες διοργανώσεις, να πάει καταρχάς και κύρια για τη διάκριση, αλλά είναι και διοργανώσεις που δίνουν πρόκριση".
Ούτως ή άλλως, από τη στιγμή που αποφάσισε να επιστρέψει, σκεφτόταν είτε πιο αμυδρά είτε πιο έντονα το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Οι χρόνοι που έχει περάσει στην ομάδα, την έχουν διαμορφώσει, αλλά και την έχουν "ντύσει" σε κάθε μορφή: συμπλήρωμα της αποστολής στα μικράτα της, χρυσό τάλαντο στις αρχές της δεκαετίας του '10, πρωταγωνίστρια και σύμβολο της γενιάς της, μαζί με πολίστριες της σειράς της, από το 2012 και ύστερα. Τώρα, βετεράνος, που κάνει χώρο στις αντίστοιχες... Ασημάκη, προκειμένου να προσφέρει τη γνώση και την τεχνοτροπία και να είναι εκεί για να δίνει απλές λύσεις που δεν έχουν σκεφτεί οι νεότερες από εκείνη. "Οι ρυθμοί της εθνικής ομάδας ήταν διαφορετικοί, όλες τις αθλήτριες της Εθνικής τις έχω δει στα ξεκινήματά τους. Είναι κομμάτι μου η Εθνική και εγώ είμαι κομμάτι της, οπότε αναπόφευκτα και όσο περνούσαν οι μέρες, γινόταν οικείο όλο αυτό".
Αυτό που δεν βρήκε εύκολο, αλλά το αποδέχθηκε φυσικά και μάλιστα με χαρά, ήταν η προετοιμασία στο ΟΑΚΑ. "Ναι, είναι μακριά, αλλά ήταν έξοχο αυτό που βρήκα. Υπάρχει στην ομάδα ένα πολύ μεγάλο σταφ, για κάθε ανάγκη, χαίρομαι που οι εθνικές ομάδες έχουν το δικό τους κολυμβητήριο, χαίρομαι πολύ. Θέλω το άθλημά μας να προοδεύει, για την ακρίβεια θέλω κάθε άθλημα να προοδεύει, αλλά μιλώ για το δικό μας σπιτικό". Η Ασημάκη θα φοράει το σκουφάκι με το νούμερο 7, το οποίο την ακολουθεί σε όλην την καριέρα της.
Η εθνική ομάδα πόλο Γυναικών, που ταξίδεψε στο Αϊντχόφεν, βρίσκεται σε... ιερή αποστολή. Η Αλεξία Καμμένου και οι συνεργάτες της, Τάσος Πυρπυρής και Φώντας Λεμπέσης, πήραν μαζί τους τις εξής πολίστριες: Χρυσή Διαμαντοπούλου, Ελευθερία Πλευρίτου, Ιωάννα Χυδηριώτη, Νικόλ Ελευθεριάδου, Μαργαρίτα Πλευρίτου, Έλενα Ξενάκη, Αλεξάνδρα Ασημάκη, Μαρία Πάτρα, Ειρήνη Νίνου, Βασιλική Πλευρίτου, Στεφανία Σάντα, Αθηνά-Δήμητρα Γιαννοπούλου, Ιωάννα Σταματοπούλου, Έλενα Ελληνιάδη, Σοφία Τορνάρου. Με την αποστολή ταξίδεψαν η φυσικοθεραπεύτρια Ναταλία Σκαρπέτη, ο τεχνικός video – στατιστικής Κώστας Μάρκου και ο έφορος και μέλος του ΔΣ της ΚΟΕ Εύη Μωραϊτίδου. Μαζί, όπως συνέβη με τους Άντρες, με τους οποίους ταξίδεψε ο διεθνής διαιτητής Γιώργος Σταυρίδης, βρίσκεται και η ομόλογός του, Μαρία Δασκαλοπούλου.
Η Εθνική, στο πλαίσιο του Α' ομίλου, θα αντιμετωπίσει στις 21:30 της Παρασκευής, 5 Ιανουαρίου, την Ουγγαρία, στις 17:00 του Σαββάτου, 6 Ιανουαρίου, την Κροατία και στις 19:30 της Κυριακής, 7 Ιανουαρίου, την Ολλανδία, παγκόσμια πρωταθλήτρια, που έχει για προπονητή τον Ευάγγελο Δουδέση. Από τον Α' και τον Β' όμιλο (Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία, Ισραήλ), οι δύο πρώτες προκρίνονται απευθείας στα προημιτελικά. Η τρίτη και η τέταρτη του Α' ομίλου αντιμετωπίζουν τη δεύτερη και την πρώτη του Γ' (Ρουμανία, Τσεχία, Σερβία, Τουρκία) αντιστοίχως. Το ίδιο γίνεται με τον Β' όμιλο και τον Δ' όμιλο (Σλοβακία, Βρετανία, Γερμανία, Βουλγαρία).
Η Εθνική ψάχνει το ένα εισιτήριο που δίνει η διοργάνωση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι. Φέτος δεν γίνεται προολυμπιακό τουρνουά, ενώ πρόκειται να δοθεί άλλο ένα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα υγρού στίβου, το οποίο αναμένεται να διεξαχθεί στην Ντόχα (2-18 Φεβρουαρίου). Για να πάρει την πρόκριση από το Αϊντχόφεν, η ομάδα της Αλεξίας Καμμένου πρέπει να είναι στην καλύτερη περίπτωση τέταρτη, μόνο εφόσον το ζευγάρι του τελικού είναι Ισπανία-Ολλανδία και η Γαλλία τρίτη. Πρόκειται για τις δύο ευρωπαϊκές ομάδες που έχουν εξασφαλίσει τη συμμετοχή τους στο Παρίσι και την οικοδέσποινα της διοργάνωσης. Η Εθνική έχει κατακτήσει τέσσερα ασημένια σε Ευρωπαϊκό, το 2010 στο Ζάγκρεμπ, το 2012 στο Αϊντχόφεν, το 2018 στη Βαρκελώνη και το 2022 στο Σπλιτ.
Δεν κατέστη σαφές αν, την ώρα της κουβέντας, η Αλεξάνδρα Ασημάκη κοίταζε προς το πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου προκειμένου να παρατηρεί τη μικρή Σταυριάνα, η οποία εγκατέλειπε τη μάχη με τα ανοιχτά μάτια υπακούοντας στα κελεύσματα του στοργικού Μορφέος, παρ’ όλα αυτά ό,τι η διεθνής φουνταριστός έλεγε αποτελούσαν νανούρισμα για την κόρη της, το διαμάντι του στέμματός της.
Ένα νανούρισμα, που αντανακλά μια πελώρια καριέρα και που, κυρίως, έχει συνέχεια. Δικαίως, λοιπόν, η λέαινα τσέπης -ειδικά αν κάποιος την παρατηρούσε απέναντι στις πελώριες αμυντικές των ΗΠΑ και Αυστραλίας, ήταν ένα έργο τέχνης οι μάχες της με τη Μελίσα Σάιντμαν, επί παραδείγματι- των δύο μέτρων έχει κερδίσει το δικαίωμα στον ενεστώτα. Ο σοβαρός τραυματισμός της Μαρίας Μυριοκεφαλιτάκη έκανε την ομοσπονδιακή προπονήτρια της Εθνικής πόλο Γυναικών, Αλεξία Καμμένου, η οποία ειρήσθω εν παρόδω έγινε, το φθινόπωρο του 2021, η πρώτη γυναίκα που κάθισε ποτέ σε αυτόν τον πάγκο, να καλέσει την Ασημάκη, η οποία συμπληρώνει, με τη συμμετοχή της στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Αϊντχόφεν, 18 χρόνια από τότε που φόρεσε το γαλανόλευκο σκουφάκι σε μεγάλη διοργάνωση, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Βελιγραδίου το 2006.
Η Ασημάκη είναι μια ξεχωριστή περίπτωση για το ελληνικό πόλο Γυναικών, τόσο που η περιγραφή θα μείνει ημιτελής. Η Καμμένου, το έχει δηλώσει δημοσίως, την θεωρεί την κορυφαία Ελληνίδα πολίστρια όλων των εποχών. Συνεργάστηκαν τα καλά χρόνια της Βουλιαγμένης, τότε που ο ΝΟΒ κατέκτησε δύο Κύπελλα Πρωταθλητριών ομάδων Ευρώπης, το 2009 και το 2010, συνδέθηκαν η μία με την άλλη, κυρίως επειδή η Ασημάκη ξεκίνησε στο πόλο ως περιφερειακή, αλλά, πλάκα πλάκα, βρέθηκαν στην ίδια ομάδα για πρώτη φορά από την άνοιξη του 2011. Το τελευταίο παιχνίδι τους μαζί, ήταν το 9-7 με το οποίο έχασε ο ΝΟΒ από τον Ολυμπιακό στον τέταρτο τελικό του πρωταθλήματος. Πάνε 12 χρόνια. Ο χρόνος πετάει.
Πάντως, η Ασημάκη τονίζει στο parapolitika.gr ότι “τον τελευταίο χρόνο δεν έκανα κάποια κουβέντα με την Αλεξία, Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα κάποια κουβέντα με την Αλεξία, δεν είχαμε μιλήσει για το κομμάτι της ομάδας, αλλά ναι, ένιωθα έτοιμη και δούλευα και γι’ αυτό το υψηλότερο κίνητρο είναι για έναν αθλητή η συμμετοχή στην εθνική ομάδα. Είμαι κομμάτι της και είναι κομμάτι μου”. Μίλησε εν τέλει με την ομοσπονδιακή εκλέκτορα "όταν πήγα την πρώτη μέρα στην προπόνηση, με καλωσόρισε. Έχουμε συνεργαστεί στη Βουλιαγμένη, δεν είναι η πρώτη φορά που δουλεύουμε μαζί, ξέρω τον τρόπο που δουλεύει και ξέρω τους στόχους της”.
Αλεξάνδρα Ασημάκη: Το χειρουργείο στο ισχίο, η εγκυμοσύνη και η επιστροφή
Η Ασημάκη δεν επέστρεψε στην Εθνική... έτσι, δεν είδε φως και μπήκε δηλαδή. Η ίδια η επιστροφή της στο πόλο καλύπτεται από το πέπλο της υπέρβασης. Το 2019 “έπαιξα την τελευταία μου διοργάνωση, στο Παγκόσμιο της Χουανγκτσού”, όπως λέει. Από το 2020 και έπειτα, που ο πλανήτης βρήκε κάτι σπάνιο, έναν κοινό εχθρό στο (α)πρόσωπο του κοροναϊού, η, πρωταθλήτρια κόσμου το 2011 με την Εθνική Ασημάκη μπαίνει σε ευχάριστες περιπέτειες. Όταν φεύγει ο Γιώργος Μορφέσης από την τιμόνι της εθνικής ομάδας και αναλαμβάνει ο Τεό Λοράντος, ο νέος ομοσπονδιακός προπονητής την καλεί στο τηλέφωνο -είναι ο πρώτος αριθμός πολίστριας που πληκτρολογεί- και την ρωτάει αν επιστρέψει στην Εθνική. Η Ασημάκη πρέπει να κάνει ένα χειρουργείο ολικής αρθροπλαστικής στο ισχίο, μάλιστα από το περιβάλλον του Ολυμπιακού, στον οποίο έπαιζε από το 2014, λένε ότι έχει πολύ σοβαρό πρόβλημα, βγάζει προπονήσεις σε υψηλό πόνο και δεν μπορεί να περπατήσει.
Όμως, “ενώ ήμαστε σε φάση προετοιμασίας με την Εθνική, έμεινα έγκυος στη Σταυριάνα, δημιουργήσαμε την οικογένειά μας με το σύζυγό μου, Γιάννη, και μετά έπρεπε να κάνω το πολύ σοβαρό χειρουργείο στο ισχίο. Έγινε όταν έκλεισε τους τρεις μήνες από τον Χρήστο Θέο. Το μωρό θα μεγάλωνε. Έπρεπε να είμαι κοντά στο παιδί μου, να είμαι δραστήρια. Με τον Χρήστο Θέο, ξεκίνησα τη φάση της αποκατάστασης”.
Πόλο τέλος. Κατά κανόνα, μάλλον οριστικά. Λίγες Ελληνίδες αθλήτριες επιστρέφουν αφού γίνονται μητέρες, ακόμα λιγότερες πολίστριες. Ωστόσο, η Ασημάκη κλείνει το μάτι στο παιχνίδι που αγαπάει. “Είχε δημιουργηθεί η ομάδα του Αλίμου ως ακαδημίες. Έτσι έπεσε η ιδέα: γιατί όχι, παράλληλα με τις ακαδημίες των κοριτσιών, να δημιουργηθεί ένα τμήμα γυναικών”. Κι έτσι γεννήθηκε και σε μένα η ιδέα: γιατί να μην προσπαθήσω, να δω πώς θα πάει η κατάσταση;” Η κατάσταση πήγε ικανοποιητικά. Ο Ολυμπιακός Αλίμου έπαιξε στην Α2 το 2022, μια εντυπωσιακή εμπειρία για την Ασημάκη, και το 2023 πήρε την άνοδο για την Α1. Τώρα είναι στην τέταρτη θέση και όλα δείχνουν ότι, νοικοκυρεμένα ποιών, ήρθε για να μείνει.
Η ίδια, ωστόσο, πέραν της ομάδας, πέτυχε ένα προσωπικό κατόρθωμα. "Είναι πολύ σπουδαίο για έναν άνθρωπο, με το πώς δρα και κινείται στη ζωή του, και αυτό αρχίζει από την καθημερινότητά του, να μπορεί με τις πράξεις του και με τα λόγια του, να αποτελεί έμπνευση για τους γύρω του, είναι σημαντικό και για έναν αθλητή ομαδικού παιχνιδιού να μπορεί να το κάνει". Είναι, όμως, πολύ σπουδαίο για μια μητέρα να επιστρέφει σε ρότα πρωταθλητισμού, αν όχι σαν να μην πέρασε μια μέρα και με τον ίδιο τρόπο, αν και με διαφορετικές προσλαμβάνουσες, στο υψηλότερο επίπεδο του ανταγωνισμού, πάντως. "Ναι, η μητρότητα δεν αποτελεί εμπόδιο για να συνεχίσεις να ονειρεύεσαι, όταν κάτι το θέλεις και το ονειρεύεσαι και το θέλεις πολύ, είναι κλισέ αλλά, μπορείς να το κατορθώσεις, αρκεί να κρατήσεις την ψυχή σου αγνή. Θα τα καταφέρεις να πετύχεις, έχει να κάνει με το σώμα, εγώ προσωπικά έκανα αρκετά μεγάλη προσπάθεια, δεν έπρεπε να το κάνω πριν". Ωστόσο, είναι και δύσκολο όταν η ηλικία δεν το επιτρέπει. Η Ασημάκη, όμως, δεν συμφωνεί απαραίτητα: "Ίσως να το λένε για το κομμάτι το νοητικό. Οι ώρες είναι αρκετές και χρειάζεται σκληρή δουλειά, όμως επέστρεψα και νιώθω δυνατή. Οπότε μάλλον γίνεται για όλους".
Το έβδομο Ευρωπαϊκό και οι διαφορετικές διαδρομές
Η Ασημάκη, λοιπόν, επιστρέφει στην Εθνική ύστερα από 4,5 χρόνια σε μεγάλη διοργάνωση, μετά, δηλαδή, το Παγκόσμιο της Χουαντσού το 2019. "Και παίζουμε στο Αϊντχόφεν, το οποίο είναι σχετικά γούρικο, αφού το 2012 είχαμε πάρει το ασημένιο. Ελπίζω να επαναληφθεί ακόμα μία επιτυχία της Εθνικής, υπάρχει μια μικρή κατάρα με τα Ευρωπαϊκά και τα ασημένια, αλλά νομίζω ότι η ομάδα μπορεί να κοιτάζει την κορυφή", σχολίασε.
Η ίδια, που θα πάρει μέρος στο έβδομο Ευρωπαϊκό της καριέρας της, έχει διακριτό ρόλο σε μια ομάδα που λατρεύει: "Είμαι σε αυτήν την ομάδα να προσφέρω τις υπηρεσίες μου, να είμαι στα δύο μέτρα με την Έλενα την Ξενάκη για να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας. Εγώ νιώθω πολύ καλά τις δυνάμεις μου. Είδα λίγο τα πράγματα αλλιώς, αυτό το διάλειμμα μου έκανε καλό, βρέθηκα, αν θέλεις, σε άλλες διαδρομές, δεν περίμενα ότι θα παίξω στην Α2 κατηγορία. Η εθνική ομάδα ήταν στο μυαλό μου. Όταν είσαι ο νούμερο ένα φαν, όταν έχεις ζήσει την εθνική ομάδα σε διάφορες μορφές, είναι ένα σημάδι στο δέρμα σου. Είμαι μέλος της προσπάθειας της Εθνικής σε μια χρονιά πολύ πολύ δύσκολη, εκτός από το ότι είναι πολύ μεγάλες διοργανώσεις, να πάει καταρχάς και κύρια για τη διάκριση, αλλά είναι και διοργανώσεις που δίνουν πρόκριση".
Ούτως ή άλλως, από τη στιγμή που αποφάσισε να επιστρέψει, σκεφτόταν είτε πιο αμυδρά είτε πιο έντονα το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Οι χρόνοι που έχει περάσει στην ομάδα, την έχουν διαμορφώσει, αλλά και την έχουν "ντύσει" σε κάθε μορφή: συμπλήρωμα της αποστολής στα μικράτα της, χρυσό τάλαντο στις αρχές της δεκαετίας του '10, πρωταγωνίστρια και σύμβολο της γενιάς της, μαζί με πολίστριες της σειράς της, από το 2012 και ύστερα. Τώρα, βετεράνος, που κάνει χώρο στις αντίστοιχες... Ασημάκη, προκειμένου να προσφέρει τη γνώση και την τεχνοτροπία και να είναι εκεί για να δίνει απλές λύσεις που δεν έχουν σκεφτεί οι νεότερες από εκείνη. "Οι ρυθμοί της εθνικής ομάδας ήταν διαφορετικοί, όλες τις αθλήτριες της Εθνικής τις έχω δει στα ξεκινήματά τους. Είναι κομμάτι μου η Εθνική και εγώ είμαι κομμάτι της, οπότε αναπόφευκτα και όσο περνούσαν οι μέρες, γινόταν οικείο όλο αυτό".
Αυτό που δεν βρήκε εύκολο, αλλά το αποδέχθηκε φυσικά και μάλιστα με χαρά, ήταν η προετοιμασία στο ΟΑΚΑ. "Ναι, είναι μακριά, αλλά ήταν έξοχο αυτό που βρήκα. Υπάρχει στην ομάδα ένα πολύ μεγάλο σταφ, για κάθε ανάγκη, χαίρομαι που οι εθνικές ομάδες έχουν το δικό τους κολυμβητήριο, χαίρομαι πολύ. Θέλω το άθλημά μας να προοδεύει, για την ακρίβεια θέλω κάθε άθλημα να προοδεύει, αλλά μιλώ για το δικό μας σπιτικό". Η Ασημάκη θα φοράει το σκουφάκι με το νούμερο 7, το οποίο την ακολουθεί σε όλην την καριέρα της.
Τι χρειάζεται η Εθνική για το Παρίσι
Η εθνική ομάδα πόλο Γυναικών, που ταξίδεψε στο Αϊντχόφεν, βρίσκεται σε... ιερή αποστολή. Η Αλεξία Καμμένου και οι συνεργάτες της, Τάσος Πυρπυρής και Φώντας Λεμπέσης, πήραν μαζί τους τις εξής πολίστριες: Χρυσή Διαμαντοπούλου, Ελευθερία Πλευρίτου, Ιωάννα Χυδηριώτη, Νικόλ Ελευθεριάδου, Μαργαρίτα Πλευρίτου, Έλενα Ξενάκη, Αλεξάνδρα Ασημάκη, Μαρία Πάτρα, Ειρήνη Νίνου, Βασιλική Πλευρίτου, Στεφανία Σάντα, Αθηνά-Δήμητρα Γιαννοπούλου, Ιωάννα Σταματοπούλου, Έλενα Ελληνιάδη, Σοφία Τορνάρου. Με την αποστολή ταξίδεψαν η φυσικοθεραπεύτρια Ναταλία Σκαρπέτη, ο τεχνικός video – στατιστικής Κώστας Μάρκου και ο έφορος και μέλος του ΔΣ της ΚΟΕ Εύη Μωραϊτίδου. Μαζί, όπως συνέβη με τους Άντρες, με τους οποίους ταξίδεψε ο διεθνής διαιτητής Γιώργος Σταυρίδης, βρίσκεται και η ομόλογός του, Μαρία Δασκαλοπούλου.
Η Εθνική, στο πλαίσιο του Α' ομίλου, θα αντιμετωπίσει στις 21:30 της Παρασκευής, 5 Ιανουαρίου, την Ουγγαρία, στις 17:00 του Σαββάτου, 6 Ιανουαρίου, την Κροατία και στις 19:30 της Κυριακής, 7 Ιανουαρίου, την Ολλανδία, παγκόσμια πρωταθλήτρια, που έχει για προπονητή τον Ευάγγελο Δουδέση. Από τον Α' και τον Β' όμιλο (Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία, Ισραήλ), οι δύο πρώτες προκρίνονται απευθείας στα προημιτελικά. Η τρίτη και η τέταρτη του Α' ομίλου αντιμετωπίζουν τη δεύτερη και την πρώτη του Γ' (Ρουμανία, Τσεχία, Σερβία, Τουρκία) αντιστοίχως. Το ίδιο γίνεται με τον Β' όμιλο και τον Δ' όμιλο (Σλοβακία, Βρετανία, Γερμανία, Βουλγαρία).
Η Εθνική ψάχνει το ένα εισιτήριο που δίνει η διοργάνωση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι. Φέτος δεν γίνεται προολυμπιακό τουρνουά, ενώ πρόκειται να δοθεί άλλο ένα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα υγρού στίβου, το οποίο αναμένεται να διεξαχθεί στην Ντόχα (2-18 Φεβρουαρίου). Για να πάρει την πρόκριση από το Αϊντχόφεν, η ομάδα της Αλεξίας Καμμένου πρέπει να είναι στην καλύτερη περίπτωση τέταρτη, μόνο εφόσον το ζευγάρι του τελικού είναι Ισπανία-Ολλανδία και η Γαλλία τρίτη. Πρόκειται για τις δύο ευρωπαϊκές ομάδες που έχουν εξασφαλίσει τη συμμετοχή τους στο Παρίσι και την οικοδέσποινα της διοργάνωσης. Η Εθνική έχει κατακτήσει τέσσερα ασημένια σε Ευρωπαϊκό, το 2010 στο Ζάγκρεμπ, το 2012 στο Αϊντχόφεν, το 2018 στη Βαρκελώνη και το 2022 στο Σπλιτ.
