Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει στον κινηματογράφο, την τηλεόραση ή το θέατρο τη φράση "δεν είναι αυτό που νομίζεις"; Μοιάζει κλισέ και συνήθως είναι ακριβώς αυτό που βλέπει με τα μάτια του ο δυστυχής που πιάνει στα πράσα την ή, τον σύντροφό του και ας προσπαθούν να τον πείσουν για το αντίθετο.

Το... συμβάν, που έλεγε και ο Γιώργος Κωνσταντίνου στην κλασική ταινία με το προφιτερόλ έχει ήδη συμβεί όταν φτάνει καταϊδρωμένος ο προδομένος του ζευγαριού. Τελευταίος το μαθαίνει και, μάλιστα, με τον χειρότερο τρόπο. Όπως την έπαθε και ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Τα Χριστούγεννα με την οικογένειά του θέλησε να περάσει ο Σέρβος τεχνικός και πριν καλά - καλά χωνέψει τη γαλοπούλα και τα άλλα εδέσματα, έμαθε από τα ελληνικά ΜΜΕ ότι οι Τούρκοι αποκάλυψαν τη συμφωνία του Γιάννη Αλαφούζου και του Φατίχ Τερίμ.

Για κάποιες ώρες, ο Γιοβάνοβιτς απέφευγε να απαντήσει στις εισερχόμενες κλήσεις ή, δήλωνε άγνοια όταν κάποιες φορές αποφάσισε να μιλήσει με κάποιον ρεπόρτερ. Είπαμε ότι ο προδομένος της υπόθεσης το μαθαίνει πάντα τελευταίος. Στο ποδόσφαιρο, άλλωστε, δεν είναι πρώτη φορά που ένας προπονητής έμαθε για την απόλυσή του από τα ρεπορτάζ.

Ο Γκουλής, η τρίχα και ο… Τριχιάς

Υπάρχουν πολλά παραδείγματα στο παρελθόν με συναδέλφους του Γιοβάνοβιτς, που βρέθηκαν ακριβώς στην ίδια θέση. Κάποιος, μάλιστα, το βίωσε με ακόμα χειρότερο τρόπο. Ήταν η σεζόν 1997-1998. Ο Πανελευσινιακός έδινε μάχη για την άνοδο στην Α' Εθνική. Είχε προπονητή τον Νίκο Γκουλή και βρισκόταν από την αρχή της σεζόν στο γκρουπ των ομάδων, που διεκδικούσαν τα τρία εισιτήρια. Μέχρι που μία ήττα από τη Νίκη στον Βόλο έγινε... τριχιά στον λαιμό του Βοιωτού. Ασορτί με τον παίκτη που έβαλε τα γκολ της ομάδας του, τον Γιώργο Τριχιά.

Κατά τις 11:30 το βράδυ, ο Γκουλής είχε μόλις μπει στο σπίτι του, στο Χαϊδάρι. Δέχθηκε τότε ένα τηλεφώνημα, από φίλο του, που τον ενημέρωνε ότι το πρωί θα βρίσκεται στην Ελευσίνα ο Χρήστος Αρχοντίδης. Αν και πονηρός και καχύποπτος, ο Νικόλας δεν πίστεψε τον συνομιλητή του και, μάλιστα, τον έκραξε επειδή τον αναστάτωσε τόσο αργά. Έκανε, όμως, και το δικό του τηλεφώνημα σε παράγοντα της ομάδας. Διερευνητικό, για να δει μήπως είχε βάση η πληροφορία του φίλου του.

Ο Γκουλής πήγε για προπόνηση και είδε στο γραφείο του τον Αρχοντίδη

Από τη δεύτερη συζήτηση, έβγαλε το συμπέρασμα ότι δεν υπήρχε πρόβλημα και το πρωί κίνησε για το γήπεδο. Όταν έφτασε εκεί, όμως, είδε μπροστά του τον αείμνηστο Αρχοντίδη, έτοιμο να μιλήσει στους παίκτες, που είχαν ενημερωθεί για την αλλαγή προπονητή. Του έπεσαν τα μούτρα. Δεν ήξερε τι να πει. Πώς να αντιδρούσε; Μάζεψε τα πράγματα του και με την ουρά στα σκέλια αποχώρησε, τάχα μου, οικειοθελώς. 

Εκείνο το κάζο τον σημάδεψε σε όλη την καριέρα του. Τον έκανε να βλέπει κάθε κίνηση των εργοδοτών του με μισό μάτι. Μόνο με τον Φοίβο Βορίδη έκανε μία εξαίρεση όταν ονειρεύτηκε μεγαλεία στον Εθνικό και τελικά συμμετείχε σε ένα τεράστιο φιάσκο, από τα μεγαλύτερα που έχει γνωρίσει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Και κάπως έτσι δικαίωσε και τον Νίκο Αναστόπουλο, ο οποίος κάθε φορά που άκουγε περί Γκουλή, έθετε το ίδιο ερώτημα: γι' αυτόν που δουλεύει στα... Άσπρα Σπίτια, λέτε; 

Ιούνιος Βερν