Δύο από τα παιχνίδια της εθνικής πόλο Ανδρών στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα πόλο Ανδρών, η ήττα με σκορ 15-8 από την Ιταλία και η νίκη 15-10 επί της Ολλανδίας στο μπαράζ, ενδεχομένως να δημιούργησαν μια διαστρεβλωμένη εικόνα για το πώς θα στεκόταν στο πιο σημαντικό ματς αυτής της διοργάνωσης, τον προημιτελικό με την οικοδέσποινα Κροατία. Πήγαινε δίχως δεύτερη συζήτηση ότι η συγκεκριμένη ομάδα, παρ’ ότι δεν είναι ολόιδια με εκείνη που έφτασε στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο τον Αύγουστο του 2021 (έχει αλλάξει το δίδυμο φουνταριστών, έχουν προστεθεί παιδιά από τις μικρές Εθνικές), τουλάχιστον θα στεκόταν στο ύψος των περιστάσεων. Έγινε έτσι στο τρίτο οκτάλεπτο, με την τέταρτη περίοδο να δημιουργεί μια ψευδαίσθηση ότι η Εθνική παραδόθηκε άνευ όρων στο δεύτερο ημίχρονο.

Χάνεται, έτσι, η σχετική ικανοποίηση για το ότι η “γαλανόλευκη”, ο εθνάρχης των ομαδικών παιχνιδιών που προετοιμάζεται για τη 12η διαδοχική συμμετοχή του σε ολυμπιακό τουρνουά πόλο Ανδρών, δεν γίνεται βορά στις ορέξεις οποιουδήποτε οικοδεσπότη, ακόμα κι αν αυτός λέγεται Κροατία. Πως υπάρχουν παιχνίδια που αποτελούν κενές βραδιές, αλλά σχεδόν αποκλείεται να συμβαίνουν σε περιστάσεις που λογίζονται σημαντικές, όπως ένας προημιτελικός Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, ειδικά απέναντι σε μία από τις εγνωσμένης αξίας εθνικές ομάδες παγκοσμίως, όπως είναι η Κροατία. Και αυτό -ο βασικός λόγος που το σύνολο που συνεχίζει να δουλεύει με τη συγκεκριμένη νοοτροπία χρίζει θαυμασμού- συμβαίνει ανεξαρτήτως απόδοσης.

Το παιχνίδι με την Κροατία, σε ένα τόσο πρώιμο σημείο του τουρνουά, περιβαλλόταν εξ ορισμού από συνθήκες αρνητικές για την Ελλάδα. Οι παίκτες του Ίβιτσα Τούτσακ μπήκαν στο νερό του κολυμβητηρίου του Ζάγκρεμπ έτοιμοι για πόλεμο, ο οποίος αφορούσε κατά κύριο λόγο βουλιάγματα, φυσική επαφή και όλα τα δεινά που κάνουν το πόλο το βιαιότερο των αθλημάτων. Πρόκειται για ψυχοθεραπεία, καθώς με αυτήν τη ροπή προς την εξουσία, δηλαδή τη ρώμη και τη σωματική επικράτηση εις βάρος του αντιπάλου, προσπαθούν να αποβάλουν την πίεση, αλλά και το άγχος που ενδεχομένως να νιώθουν. Η Εθνική ανταπέδωσε δίχως πολλά πολλά και, εγρήγορη, έδειξε έτοιμη για ναυμαχία. Το σχέδιο της υπομονής προκειμένου να περνά η μπάλα στα δύο μέτρα αποδείχθηκε σοφό, αφού στο πρώτο ημίχρονο ο Κωνσταντίνος Γενηδουνιάς και ο Στέλιος Αργυρόπουλος σκόραραν με πέναλτι, ενώ μέσα από τα δύο μέτρα έδρασε αρχικά και ο Κάκαρης.

Η Κροατία έψαχνε per mare το ρυθμό της, προσπάθησε να δημιουργήσει συνθήκες έκρηξης μέσα από περιφερειακά σουτ, όπως αυτά του Κράγκιτς ή του Βουκίτσεβιτς, αλλά η Εθνική ήταν αλάνθαστη κυρίως όταν διακυβευόταν προβάδισμα. Γύρισε το διακόπτη παίζοντας λυσσασμένα στον παίκτη λιγότερο στο πρώτο 16λεπτο του παιχνιδιού, βάζοντας τα μπλοκ να δουλεύουν όταν κρινόταν απαραίτητο, αλλά και με τον Μάνο Ζερδεβά σε μια τυπικά καλή μέρα, από εκείνες που ο Έλληνας πορτιέρε έχει καλομάθει άπαντες τους ρέκτες της ελληνικής υδατόσφαιρας. Βεβαίως, και ο Μάρκο Μπίγιατς, παρτενέρ του Ζερδεβά στον Ολυμπιακό, ήταν… δυναμίτης. Δεν μπορούσε να κάνει κάτι όταν, στο τέλος του δεύτερου οκτάλεπτου, η Εθνική έβγαλε άμυνα στον παίκτη λιγότερο λες και επρόκειτο για θέμα ζωής και θανάτου και, τελικά, πέρασε μπροστά, 6-5, στην κόντρα, με την πάσα του Φουντούλη και το γκολ του Αλέξανδρου Παπαναστασίου, 5’’ πριν τη λήξη του ημιχρόνου.

Κροατία-Ελλάδα: Το χάος που βόλεψε τους γηπεδούχους    

Η Εθνική έπρεπε να είναι πολύ προσεκτική και στις αντιδράσεις των παικτών της. Φάση στην τρίτη περίοδο, με τον Φουντούλη να τρώει μπουκέτο στην άμυνα, τον Άγγελο Βλαχόπουλο να κερδίζει αποβολή που δεν δόθηκε και έπειτα να αποβάλλεται, ήταν ενδεικτική και για τα μελλούμενα. Οι Κροάτες πέρασαν δύο γκολ μπροστά, 8-6, σε επίθεση με παίκτη παραπάνω που απλώς δεν έπρεπε να έχει γίνει ποτέ, αφού ο Κάκαρης δεν κάνει κάτι παράτυπο για να αποβληθεί. Τα σφυρίγματα έχουν την αίσθηση των δύο μέτρων και δύο σταθμών, ενώ η Εθνική περνά φάση έλλειψη επιθετικής συγκέντρωσης. Οι πάσες είναι πιο αριστερά ή δεξιά από ό,τι πρέπει, η μπάλα φεύγει πιο εύκολα από τα χέρια, τα σουτ, όταν γίνονται, δεν απασχολούν περισσότερο από λίγο την κροατική άμυνα.

Το κακό, στην τρίτη περίοδο, απογίνεται όταν ο έντιμος, όταν δεν σφυρίζει κροατική ομάδα στην Κροατία, Μπόρις Μαργκέτα σφυρά ένα ανύπαρκτο πέναλτι, το οποίο γίνεται γκολ με 48’’ για τη λήξη. Αυτό το οκτάλεπτο είναι μακελειό, αφού η Κροατία κάνει ένα επιμέρους σκορ 4-0 και περνά μπροστά 9-6.

Το παιχνίδι δεν είχε τελειώσει ρεαλιστικά, αλλά στο πνευματικό κομμάτι οι διεθνείς δεν μπόρεσαν να αντεπεξέλθουν όπως θα ήθελαν. Στις αρχές της τέταρτης περιόδου, ο Μπίγιατς έβγαλε ακόμα μία άμυνα στον λιγότερο και οι Κροάτες βρήκαν ρυθμό επιθετικό. Το παιχνίδι είχε τελειώσει ώρα πριν, στο σημείο που το τάιμ άουτ του Τούτσακ, με το σκορ στο 12-6, ήταν πάρα πολύ. Η Ελλάδα σκόραρε έπειτα από 13,5 λεπτά και μια διαφαινόμενη ήττα στο πεδίο της μάχης μετατράπησε σε κροατικό περίπατο, χωρίς να της πρέπει.

Τα οκτάλεπτα: 3-3, 2-3, 4-0, 4-2

Κροατία (Ίβ. Τούτσακ): Μπίγιατς, Μπούριτς 1, Φάτοβιτς 3, Λόντσαρ 2, Μπίλιακα, Μπούκιτς, Βουκίτσεβιτς 2, Ζούβελα, Μάρινιτς-Κράγκιτς 4, Βρλιτς, Μπούτιτς, Καρκόφ 1, Πόπαντιτς.

Ελλάδα (Θ. Βλάχος): Ζερδεβάς, Γενηδουνιάς 1, Σκουμπάκης, Γκιουβέτσης, Φουντούλης 1, Παπαναστασίου 1, Καλογερόπουλος 1, Αργυρόπουλος 3, Αλαφραγκής, Κάκαρης 1, Νικολαΐδης, Βλαχόπουλος, Τζωρτζάτος.