Ένας μύθος του Ολυμπιακού, ένας από εκείνους τους ποδοσφαιριστές που τη δεκαετία του '50 γιγάντωσαν τον Ολυμπιακό Σύλλογο Φιλάθλων Πειραιώς, παίζοντας στην ομάδα που πήρε το παρατσούκλι Θρύλος, ο Γιώργος Δαρίβας, πέθανε στην ηλικία των 98 δίπλα στους οικείους του στο σπίτι του, λίγο μετά τις 16:00. Ο Ολυμπιακός θρηνεί για τον γεννημένο στις 12 Μαρτίου του 1926, ένα χρόνο και δύο μέρες μετά την ίδρυση του συλλόγου, "Λορέντζο", ο οποίος φόρεσε για πρώτη φορά την ερυθρόλευκη το 1946, έχοντας παίξει τρία χρόνια στη Νίκη Πλάκας, και την αποχωρίστηκε το 1958, ένα χρόνο πριν η ομάδα της καρδιάς του παίξει το πρώτο παιχνίδι ελληνικής ομάδας στο Κύπελλο Πρωταθλητριών, απέναντι στη Μίλαν. Ο Δαρίβας, που έφυγε επειδή ο ίδιος ένιωθε ότι δεν μπορούσε να προσφέρει άλλο, τελείωσε την καριέρα του το 1959, παίζοντας στη Δόξα Πειραιά. Στελέχωσε με αξιοπιστία και ποιότητα το κέντρο του Ολυμπιακού.
Ο Δαρίβας είχε μια δύσκολη εφηβεία, αφού η Κατοχή τον βρήκε ορφανό από πατέρα. Δούλευε στον Σιδηρόδρομο και υπήρξε σαλταδόρος, πέρνωντας πατάτες από τα τσουβάλια των Γερμανών, προκειμένου να φάει η οικογένειά του. Στον Ολυμπιακό νόμιζε ότι έπαιζε αμισθί και περίμενε τα πολύ μεγάλα παιχνίδια, με Εθνικό, Παναθηναϊκό και ΑΕΚ, προκειμένου να πάρει χρήματα. Απέναντι στους Πειραιώτες, ο Δαρίβας κέρδιζε, λόγω της προσέλευσης του κόσμου, μέχρι 100 δραχμές, με τον Παναθηναϊκό -τον οποίο νίκησε στο τελευταίο παιχνίδι του ως παίκτης του Ολυμπιακού- και με την ΑΕΚ μέχρι 1.000, ενώ ο σπουδαίος Βαγγέλης Χέλμης, ένας από τους ιδρυτές του Ολυμπιακού, τους πρώτους ποδοσφαιριστές της ομάδας, που ήταν διοικητικός παράγοντας όταν έπαιζε ο Δαρίβας, έδινε στη μητέρα του 200 δραχμές κάθε εβδομάδα, είδηση της οποίας έγινε κοινωνός αρκετά χρόνια μετά.
Ο Δαρίβας, που υπήρξε διεθνής, με 16 συμμετοχές και 4 γκολ, προσέφερε στον Ολυμπιακό και από το μετερίζι του προπονητή, αφού ήταν στα τμήματα υποδομής, ενώ έγινε υπηρεσιακός τόσο το 1971 όσο και το 1975, δηλαδή πριν την είσοδο και μετά την έξοδο του Νίκου Γουλανδρή στην προεδρία του συλλόγου. Μάλιστα, στην πρώτη περίπτωση κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος, στο 3-1 της 9ης Ιουνίου του 1971 στο Καραϊσκάκη επί του ΠΑΟΚ, ενώ στη δεύτερη, αντικαθιστώντας τον Λάκη Πετρόπουλο, ήταν ο προπονητής της ομάδας που κατέκτησε το τρίτο διαδοχικό πρωτάθλημά της, ενώ έκανε το νταμπλ στις 18 Ιουνίου του 1975, νικώντας τον Παναθηναϊκό 1-0 στο Καραϊσκάκη, με γκολ του "μαύρου πρίγκιπα", που έφυγε αδόκητα στα 44, Κώστα Δαβουρλή. Ως παίκτης κατέκτησε τα πρωταθλήματα του 1947, το 1948, του 1951 και εκείνα από το 1954 έως το 1958 (οκτώ το σύνολο), πήρε 11 πρωταθλήματα Πειραιά, ενώ σήκωσε και έξι Κύπελλα Ελλάδος (1947, 1951-54, 1957).
Η προπονητική εμπειρία του δεν εξαντλήθηκε στον Ολυμπιακό, καθώς προπόνησε ομάδες όπως ο Κάδμος Θηβών, ο Εθνικός Αστέρας, ο Παναιγιάλειος, ο Φωστήρας, ο Βύζας Μεγάρων, ο ΑΟ Χαλκίδας, ο Ηλυσιακός, ο Ατρόμητος Αθηνών, ο Απόλλων Καλαμαριάς και ο ΑΟ Τρικάλων.
Η ΠΑΕ Ολυμπιακός θα αναλάβει όλα τα έξοδα της κηδείας του Γιώργου Δαρίβα, ο οποίος ήταν πολύ ενεργό μέλος του Συνδέσμου Βετεράνων, τελών πρόεδρος, οργανώνοντας παιχνίδια για τους νεότερους, ενώ ήταν και μόνιμος θαμώνας στο γήπεδο Καραϊσκάκη.
Η ανακοίνωση του Ολυμπιακού για το θάνατο του Γιώργου Δαρίβα
Η οικογένεια του Ολυμπιακού θρηνεί για την απώλεια του εμβληματικού Γιώργου Δαρίβα, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 98 ετών.
Μια σπουδαία προσωπικότητα, ένας θρυλικός ποδοσφαιριστής, ο οποίος τίμησε την ερυθρόλευκη ριγωτή φανέλα και ταύτισε τη ζωή του με τον Ολυμπιακό Σύνδέσμο Φιλάθλων Πειραιώς. Ένας καλλιτέχνης της μπάλας, ένας μοναδικός άνθρωπος, ο οποίος γεννήθηκε στις 12 Μαρτίου 1926, σχεδόν μαζί με τον Ολυμπιακό, και μέχρι το τέλος της ζωής του έδινε το παρών στα φιλικά παιχνίδια των βετεράνων της ομάδας. Ένας επιθετικός μπροστά από την εποχή του, μέλος της θρυλικής ομάδας του ’50 που είχε σαρώσει τα Πρωταθλήματα και τα Κύπελλα στην Ελλάδα.
Έμελλε να καταγράψει την πρώτη του συμμετοχή με τον Ολυμπιακό στις 21 Ιουλίου 1946, αγωνιζόμενος κυρίως δεξιά στη μεσοεπιθετική γραμμή. Ξεχώριζε για την ταχύτητα και τη ντρίμπλα του, γι’ αυτό και λατρεύτηκε από τον κόσμο και έγινε αναπόσπαστο μέλος της ομάδας – Θρύλος, η οποία κατέκτησε οκτώ Πρωταθλήματα (1948, ’51, ’52’, ’54, ’55, ’56, ’57, ’58) και έξι Κύπελλα (1951, ’52, ’53, ’54, ’57, ’58). Αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ το 1951 και δεύτερος το 1949 και το 1953, ενώ σημείωσε γκολ σε πέντε τελικούς Κυπέλλου. Πρόσφερε στον Ολυμπιακό και από το πόστο του προπονητή, παίρνοντας το Κύπελλο το 1971 και το 1975, ενώ βρέθηκε στον πάγκο της ομάδας στο νικητήριο Πρωτάθλημα του 1975, από ένα σημείο και μετά στον β’ γύρο.
Η ΠΑΕ Ολυμπιακός αποτίει φόρο τιμής στον Πρόεδρο του Συνδέσμου Βετεράνων της ομάδας, μιας σπουδαίας μορφής της «ερυθρόλευκης» Ιστορίας, μιας ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ψυχής, το αποτύπωμα της οποίας θα μένει βαθύ στην Ιστορία του Συλλόγου και στις ψυχές όλων των Ολυμπιακών.
