Η πολίστρια Νικόλ Ελευθεριάδου πριν από λίγες ηµέρες έγινε 26 χρόνων και είναι το πρόσωπο των ηµερών, αφού έβαλε το νικητήριο γκολ στον µικρό τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήµατος στο µατς Ελλάδας-Ιταλίας και έτσι η Εθνική πόλο γυναικών πήρε όχι µόνο το χάλκινο µετάλλιο, αλλά και την πρόκριση στους Ολυµπιακούς του Παρισιού, φέτος. Η µελαχρινή καλλονή µιλάει αποκλειστικά στο «Secret» για το νικητήριο γκολ της, για το πώς ξεκίνησε να ασχολείται µε το πόλο, γιατί κάποια στιγµή σκέφτηκε να τα παρατήσει, αλλά και για τη σχέση της µε τον διεθνούς φήµης µπασκετµπολίστα Σάσα Βεζένκοφ.
.
Πώς νιώθεις που η Εθνική θα συµµετάσχει στους Ολυµπιακούς (έπειτα από 16 χρόνια) στο Παρίσι;
Νιώθω µεγάλη τιµή και υπερηφάνεια αρχικά που είµαι µέλος αυτής της οµάδας. Πριν ακριβώς από δέκα χρόνια ήταν η πρώτη µου φορά που µε κάλεσαν στην εθνική οµάδα γυναικών. Ηµουν µόλις 16 ετών και από τότε και µετά η συνεχής προσπάθεια και επιµονή για όλες τις κατακτήσεις και τις διακρίσεις δεν σταµάτησαν ποτέ, έως ότου έφτασε αυτή η ιστορική στιγµή για τη χώρα µας. Πόσω µάλλον και για την κάθε µία από µας. Η οµάδα αυτή έχει περάσει από πάρα πολλές αντιξοότητες, πολλή αµφισβήτηση και διχασµό, αλλά στο τέλος είχαµε το θάρρος να µαζέψουµε όλα αυτά τα κοµµάτια και να καταφέρουµε κάτι τόσο µοναδικό.
Πώς αισθάνεσαι που έβαλες το νικητήριο γκολ;
Αρχικά να πω ότι το αποτέλεσµα δεν θα ήταν αυτό αν η κάθε µία από εµάς δεν είχε κάνει τη δική της προσπάθεια. Το αποτέλεσµα είναι οµαδικό. Οταν έβαλα το γκολ, το συναίσθηµα ήταν πολύ έντονο και εκεί ήταν που κατάλαβα ότι το µατς θέλω να λήξει µε αυτόν τον τρόπο. Παρ’ όλα αυτά, θέλω να τονίσω πως ακόµα και µετά το γκολ όλες δώσαµε την ψυχή µας, έτσι ώστε να µη δεχτούµε άλλο γκολ και να πανηγυρίσουµε µετά τη λήξη του αγώνα.
Πώς ασχολήθηκες µε το πόλο;
Από µικρή ηλικία ξεκίνησα να ασχολούµαι µε τη συγχρονισµένη κολύµβηση, αλλά στα 13 ήθελα να κάνω µια αλλαγή. Το αποφάσισα χάρη στη µητέρα µου, τη Βιβή, η οποία µου πρότεινε να ασχοληθώ µε το πόλο, και σκέφτηκα να το δοκιµάσω. Ξεκίνησε ως χόµπι. Οσο περνούσαν τα χρόνια, παθιαζόµουν και πιο πολύ µε αυτό το άθληµα, ενώ ταυτόχρονα καταλάβαινα πόσο καλή µπορούσα να γίνω. Ο πρωταθλητισµός έχει διαµορφώσει πάρα πολύ τον χαρακτήρα µου. Εχω µάθει στη ζωή µου ό,τι στόχο βάζω να κάνω κάθε δυνατή προσπάθεια να τα καταφέρω. Ξεκίνησα πόλο από την οµάδα της Γλυφάδας. Το 2015 όµως αποφάσισα να πάω στον Ολυµπιακό, διότι ήθελα να εξελιχθώ ως παίκτρια, αλλά και να ανέβω επίπεδο επαγγελµατικά. Ολα αυτά τα χρόνια έχουµε καταφέρει να κερδίσουµε ευρωπαϊκά πρωταθλήµατα, Κύπελλα Ευρώπης και πρωταθλήµατα Ελλάδας, αλλά σίγουρα στόχος της ζωής µου από πολύ µικρή ήταν να καταφέρω να πάω στους Ολυµπιακούς Αγώνες.
Ο σύντροφός σου, ο Σάσα Βεζένκοφ, έγραψε στο Instagram ότι είναι περήφανος για σένα. Πώς ένιωσες;
Είτε το ανέβαζε είτε όχι, δεν είχε σηµασία για µένα. Ξέρω πόσο περήφανος είναι για µένα και µε έχει στηρίξει καθ’ όλη την προσπάθειά µου.
Πόσο καιρό είστε µαζί;
Είµαστε µαζί δύο χρόνια και ο ένας στηρίζει τον άλλον. Τόσο στις επιτυχίες όσο και στις αποτυχίες.
Τι θαυµάζεις σε εκείνον;
Αρχικά τον θαυµάζω ως παίκτη και άνθρωπο, γιατί έχει πάρα πολύ καλή ψυχή, που δύσκολα βρίσκεται στις µέρες µας, ενώ και η ταπεινότητα που τον διακρίνει, παρ’ όλα όσα έχει καταφέρει, είναι αξιοθαύµαστη.
Σκέφτεσαι να πας στο εξωτερικό;
Οχι, αυτή τη στιγµή είµαι εδώ για να πετύχω τα όνειρά µου.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγµή της ζωής σου µέχρι σήµερα;
Σε αυτό το σηµείο θέλω να τονίσω ότι µπορεί πριν από λίγες µέρες που κερδίσαµε να έκανα το όνειρό µου πραγµατικότητα και να πήραµε την πρόκριση για την Ολυµπιάδα, αλλά υπήρχαν στιγµές στην καριέρα µου που αµφισβήτησα τον εαυτό µου στο έπακρο. Συγκεκριµένα, δύο φορές είχε χαθεί το όνειρο µέσα από πολλή προσπάθεια, ιδρώτα και κόπο. Υπήρχαν φορές που ήθελα να τα παρατήσω εντελώς. Παρ’ όλα αυτά, έρχονται κάποιες µέρες σαν αυτές που ζήσαµε στην Ολλανδία που συνειδητοποιώ ότι ο πόνος που ένιωθα τότε είναι η δύναµη που έχω τώρα.
Πιστεύεις ότι στη σηµερινή κοινωνία προβάλλονται τα σωστά πρότυπα;
Είναι πολύ σηµαντικό αυτές τις δύσκολες µέρες, µε όλα αυτά που βιώνουµε, να προβάλλονται τουλάχιστον τα υγιή πρότυπα ανθρώπων. Να προβάλλονται η ευγένεια, η ανθρωπιά, το ήθος και να αφήσουµε στην άκρη οτιδήποτε τοξικό. Σίγουρα ο αθλητισµός τα προβάλλει αυτά και χαίροµαι που είµαι κοµµάτι του.
Θα πήγαινες στο «Survivor»;
∆εν θα πήγαινα, αλλά είµαι σίγουρη ότι, αν πήγαινα, θα έφευγα νικήτρια. Οµως, επειδή είµαι πάρα πολύ ειλικρινής και ντόµπρα, αν έχω κάτι, θα σ’ το πω ευθέως, οπότε σίγουρα θα είχα πολλούς καυγάδες και δεν ξέρω αν θα έφτανα µέχρι το τέλος (γέλια).
*Δημοσιεύθηκε στο ένθετο «Secret» της εφημερίδας «Παραπολιτικά» στις 20/1
