Κόμπε Μπράιαντ: Ολοζώντανος στο κύτταρο της μνήμης στο NBA

Ο λόφος του Καλαμπάσας έχει πλέον αποκτήσει την αξία του Βατερλό, της Αγίας Ελένης, της Νορμανδίας, αφού εσαεί θα μνημονεύεται, τουλάχιστον από την αθλητική φυλή, ως το μέρος που το ελικόπτερο το οποίο κουβαλούσε επτά επιβάτες, μεταξύ άλλων το 41χρονο θρύλο του NBA Κόμπε Μπράιαντ και την κόρη του, Τζιάνα, έχασε τον έλεγχο και η πρόσκρουση οδήγησε άπαντες στο θάνατο, στις 26 Ιανουαρίου του 2020.

Μετά το θάνατο του Κόμπε Μπράιαντ, η αθλητική φυλή θα πιάσει τον εαυτό της συμφιλιωμένο με λοιπές ακρότητες: τα δεινά που επακολούθησαν, με πρώτιστο την παγκόσμια πανδημία της Covid-19, έγιναν εξαιτίας αυτής της αδόκητης, σοκαριστικής απώλειας, η οποία γνωστοποιήθηκε το βράδυ της τελευταίας Κυριακής του Ιανουαρίου του τελευταίου έτους για τη δεύτερη δεκαετία του μιλένιουμ.

Ο Κόμπε Μπράιαντ έγινε με κάποιον τρόπο σύμβολο: η ζωή του δεν υπήρξε πάντα χαρωπή, με τις κατηγορίες βιασμού από το 2003 να τον κατατρύχουν, αλλά από εκείνον τον τύπο που μεγάλωσε στην Ιταλία με τον πατέρα του, Τζο Μπράιαντ, να παίρνει σβάρνα τις… σπαγκέτι, ήτοι τις ομάδες του πρωταθλήματος της γείτονος, τον μέγκα σταρ του NBA, που περιέφερε τον εαυτό του ως άθικτος, βγήκε ένας Γκάντι, ένας φιλόσοφος με προσωπική θεωρία ζωής, ένας τύπος που μπόρεσε να σταχυολογήσει ό,τι άκουσε και ό,τι διάβασε με τρόπο θαυμαστό, κάτι που με το θάνατό του γιγαντώθηκε.

Δεν έχει υπάρξει πιο ζωντανός νεκρός στην Ιστορία του αθλητισμού από τον Κόμπε Μπράιαντ. Η επικαιρότητα τον λατρεύει, ακόμα και τώρα. Αναφέρεται τόσο συχνά, που είναι σχεδόν σκανδαλώδες. Δεν υπάρχει παίκτης της εποχής του να πηγαίνει σε podcast και να μην ερωτάται για τον “Bean”, ενώ ακόμα και χωρίς να γίνεται στοχευμένα, τουλάχιστον εν πρώτοις, συμβαίνει: πρόσφατα δημοσιογραφικά σχόλια από το ESPN, ότι ο Κόμπι είναι εκτός σύγκρισης των κορυφαίων στην Ιστορία του NBA -δηλαδή του Μάικλ Τζόρνταν και του ΛεΜπρον Τζέιμς, που είναι το προκείμενο, το συγκείμενο και το… παρακείμενο- έκαναν έξαλλους παλαιμάχους και όχι μόνο.

Κόμπε Μπράιαντ: Η επίγνωση ότι έχει σώμα

Όταν ο Στίβεν Α. Σμιθ ρώτησε τον Σακίλ Ο’ Νιλ, ο άλλοτε άσπονδος φίλος του Μπράιαντ τον συμβούλεψε να μην τον αφήσει ξανά εκτός συζήτησης. Ο Γκίλμπερτ Αρίνας, στο δικό του podcast, τον χαιρέτισε ως έναν από τους λελογισμένους κορυφαίους όλων των εποχών ανάμεσα στους παίκτες, διότι, όπως τόνισε, “χωρίς να έχει κάποιο φαντασιακό προσόν, η επίγνωση ότι διαθέτει σώμα και ο τρόπος που το διαχειρίστηκε, δεν γίνεται να μην εκτιμηθεί από τους αθλητές που τον έζησαν”. Δεν υπάρχει σύγχρονός του που να μην τον θεωρεί έναν από τους κορυφαίους όλων των εποχών, δεν υπάρχει μεταγενέστερός του, δηλαδή της επόμενης φουρνιάς, που να μην τον βάζει στο top 5 του.

Ο Κόμπε Μπράιαντ υπήρξε ξεχωριστή περίπτωση ανδρός: ήταν άτρομος. Ο ίδιος περιγράφει πώς, το ξύπνημα στις 4 το πρωί, αύξανε τις προπονήσεις του, αλλά ακόμα κι αν αυτό δεν γίνεται πιστευτό, οι διαδοχικές μαρτυρίες συμπαικτών και αντιπάλων του, ότι κάθε φορά που βρίσκονταν στο γυμναστήριο εκείνος ήταν εκεί πρώτος, οσάκις σούταραν εκείνος είχε ήδη παγοκύστες στα γόνατά του, δεν γίνεται να αποκλίνουν της πραγματικότητας. Ο Κόμπι είχε αυτό που αποκαλείται “Mamba Mentality”, το οποίο γίνεται κατανοητό μόνο όταν ο θεατής το βλέπει να συντρίβεται. Οι επίγονοι αρκετές φορές έχουν επιδοθεί στο περίφημο trash talking, ωστόσο όταν στο καίριο σημείο δείχνουν τις αδυναμίες τους, η “Mamba Mentality” αποδεικνύεται ότι δεν αγγίχθηκε.

Ο Τζέι Γουίλιαμς, που ήταν στο κολέγιο του Ντιουκ, έγινε ντραφτ από τους Σικάγο Μπουλς το 2002, αλλά η καριέρα του κόπηκε αδόκητα στις 19 Ιουνίου 2003, μετά το ατύχημα με τη μοτοσικλέτα του στη οδό Μπελμόντ της Πόλης των Ανέμων. Ωστόσο, είχε προλάβει να περάσει από την ατραπό εκείνου που παρουσιάζεται ως “εμπειρία με τον Κόμπι”. Οι Μπουλς επισκέφτηκαν το Λος Άντζελες και, τέσσερις ώρες πριν την έναρξη του παιχνιδιού, ο Γουίλιαμς μπήκε στο Staples Center για να κάνει σουτ. Εκεί ήταν ο Μπράιαντ, με τον πόιντ γκαρντ των Μπουλς να πιάνει την άλλη μπασκέτα. Πέρασε μία ώρα, πέρασε μιάμιση ώρα, ο Γουίλιαμς, που είχε δει τον Κόμπι να είναι ήδη μούσκεμα, απορούσε για το ποια ώρα ακριβώς θα έφευγε, αφού το παιχνίδι πλησίαζε. Τελικά ήταν ο ίδιος που αναγκάστηκε να αποχωρήσει, αφού οι συμπαίκτες του είχαν φτάσει. Αργότερα, στο παιχνίδι, ο Κόμπι φιλοδώρησε τους Μπουλς με 21 πόντους, ο Σακίλ έβαλε 17, οι Λέικερς νίκησαν, σε εκείνο το παιχνίδι της 22ης Νοεμβρίου, 86-73.

Ο Γουίλιαμς πήρε θάρρος και πλησίασε τον Μπράιαντ. Τον ρώτησε τι έκανε όλη εκείνη την ώρα στο παρκέ, που ο ίδιος άκουσε την μπάλα να σκάει. Και ο Κόμπι τού απάντησε: “Ήθελα να μείνω στο παρκέ περισσότερη ώρα από εσένα, για να σου δείξω πως, ό,τι κι αν κάνεις, θα έχω το πλεονέκτημα”.

Ο Κόμπε Μπράιαντ πέρασε τον Αχέροντα πριν από τέσσερα χρόνια, στις 26 Ιανουαρίου του 2020, και στις Ηνωμένες Πολιτείες αυτή η επέτειος είναι περίπου ίδια με εκείνη του θανάτου του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Δεν είναι ακόμη ευεξήγητο το γιατί, άρα πρέπει να αποδοθεί στο διαμέτρημα και την αύρα του ανδρός, που η μαύρη φυλή θέλει να γίνει το νέο λόγκο του NBA.