Ελλάδα - Ιταλία: Μαδήστε τα ερειστικά επτά τριαντάφυλλα
Απάντηση στις προκλήσεις
Ο Κάρλο Σίλιπο ορκίστηκε εκδίκηση της εθνικής πόλο Γυναικών της Ιταλίας στον προημιτελικό του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος με την Ελλάδα και αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιος από τα "σετερόσα" προκαλεί πριν από μεγάλο ματς με τη "γαλανόλευκη"
Η εθνική πόλο Γυναικών της Ελλάδας έκανε τη δουλειά της το Σάββατο, 10 Φεβρουαρίου, με αντίπαλο το αδύναμο Καζακστάν και προκρίθηκε στους προημιτελικούς του τουρνουά για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ντόχα. Αντίπαλός της στην αναμέτρηση της Δευτέρας, 12 Φεβρουαρίου, θα είναι η Ιταλία, με την οποία η Εθνική τα λέει… πλειστάκις από τότε που ξεμύτισε από το αυγό της και προσπάθησε να αδράξει τη διεθνή μέρα της.
Ελλάδα-Ιταλία: Μια… ζουμερή παράδοση
Η σειρά των παιχνιδιών αυτών, πρώτα Καζακστάν και μετά Ιταλία, κάτι θυμίζει στις παλιότερες. Είναι τα δύο πρώτα παιχνίδια που έδωσε η Εθνική στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 2004, στην Αθήνα. Απέναντι στις Καζάκες, πιο δυνατές τότε, ήταν πραγματικός ψυχοβγάλτης και το 6-4 απομάκρυνε μπόλικο από το άγχος που είχε η οικοδέσποινα ομάδα. Η Ιταλία, όμως, της έριξε σφαλιάρα που ακούστηκε ως και το… Γαλάτσι: 2-7 μέσα στο ολυμπιακό κολυμβητήριο του ΟΑΚΑ.
Η ιστορία, συμπτωματική καθώς είναι, έχει τη δική της αναλογία με το σήμερα. Μετά την πρόκριση της Ιταλίας απευθείας στα προημιτελικά του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος της Ντόχα, ο εμβληματικός Κάρλο Σίλιπο, ένας θρύλος της Ποζίλιπο Νάπολι (με την οποία κατέκτησε το Champions League το 2005 παρέα με τον Χρήστο Αφρουδάκη), μίλησε για εκδίκηση της ομάδας του στον επικείμενο προημιτελικό με την Εθνική. Θα μπορούσε να κρύψει λόγια και να αφήσει να υπονοείται το ρεβανσιστικό πνεύμα των “σετερόσα”, δηλαδή των “επτά τριανταφύλλων”, ένα προσωνύμιο που η Ιταλία πήρε μετά το θρίαμβο του 2004 στην Αθήνα.
Τουναντίον, σπέρνει οργή λες και είναι θύτης ταινίας του Μάικλ Μπέι και περιμένει να θερίσει το ολυμπιακό εισιτήριο. Η Εθνική δεν ασχολείται με αυτό, διότι στο κρίσιμο ματς, το μικρό τελικό του Αϊντχόφεν, νίκησε τις Ιταλίδες 7-6 και έκλεισε θέση για το Παρίσι. Ασχολείται, κυρίως, με το πώς θα κάνει τον Σίλιπο να μασήσει τα λόγια του. Παραδοσιακά, δύο φορές οι Ιταλίδες έχουν προκαλέσει τις διεθνείς με δηλώσεις τους πριν από σημαντικά ματς, αμφότερες έφυγαν χαμογελαστές με εκείνο το πονηρό χαμόγελο που είναι διακριτό στις ταινίες του Σορεντίνο, τους σύγχρονους καιρούς, και του Φελίνι παλιότερα. Είναι ένα ψυχολογικό τρικ που, δεν είναι ευανάγνωστοι οι λόγοι και μάλλον η επιστήμη θα έπρεπε να αποφανθεί επ’ αυτού, με τις Ελληνίδες πολίστριες πιάνει τόπο. Γι’ αυτό, κιόλας, είναι απαραίτητη η τρίτη πρόκληση να είναι και η… κακή της ώρα.
Τα εισιτήρια για τους Ολυμπιακούς
Αρχικά, η Ελλάδα ψάχνει την πρώτη πρόκριση σε τετράδα Παγκόσμιου Πρωταθλήματος από το 2011, όταν και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στη Σαγκάη. Από τούδε και στο εξής, και στις υπόλοιπες έξι διοργανώσεις που έχει συμμετάσχει, έχει φύγει με την ουρά στα σκέλια: έξι αποκλεισμοί στα προημιτελικά. Το 2015 στο Καζάν έχασε, μάλιστα, από την Ιταλία, την οποία δύο χρόνια νωρίτερα, το 2013, είχε νικήσει σε ένα μνημειώδες ματς -ένα από τα κορυφαία της θαυμάσιας Φιλιούς Μανωλιουδάκη με τη γαλανόλευκη- στα πέναλτι.
Η Ιταλία, από τη μεριά της, με τη νίκη της σφραγίζει το εισιτήριο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες 2024 στο Παρίσι, εκτός αν ο Καναδάς, όπως έκανε το 2017 όταν ο Χάρης Παυλίδης ήταν στο τιμόνι του, φτάσει στα ημιτελικά της διοργάνωσης. Βεβαίως, πρέπει να αποκλείσει την Ισπανία, κάτι που είναι δύσκολο να γίνει.
Αν περάσουν στα ημιτελικά, πάντως, όποια από τις ΗΠΑ και Αυστραλία, η Ολλανδία, η Ισπανία και η Ελλάδα, τότε τα παιχνίδια για τις θέσεις 5-8, που θα βρίσκονται ο Καναδάς, η Ουγγαρία και η Ιταλία, θα δώσουν τα εναπομείναντα δύο ολυμπιακά εισιτήρια, αφού και οι ΗΠΑ και η Αυστραλία, που παίζουν στον προημιτελικό, έχουν ήδη προκριθεί. Οι Ιταλίδες, ούτως ειπείν, προκρίνονται με τη δική τους νίκη, καθώς θα πρέπει να γυρίσει ο κόσμος ανάποδα να περάσει ο Καναδάς και η Ουγγαρία την Ολλανδία και αυτό να γίνει στην ίδια διοργάνωση.
Γι’ αυτό και η Εθνική είναι εμπόδιο -και ο Σίλιπο δυναμιτίζει τις πολίστριές του.
Η σιγουριά του Πιερλουίτζι Φορμικόνι
Η Ιταλία δεν είχε κατακτήσει χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο πριν το 2004, αφού το πόλο Γυναικών μπήκε στο ολυμπιακό πρόγραμμα το 2000 και πρώτες “χρυσές” ολυμπιονίκες ήταν οι Αυστραλές, που με το αμφιλεγόμενο σουτ της Ιβέτ Χίγκινς σε μηδέν χρόνο νίκησαν τις ΗΠΑ στον τελικό του Σίδνεϊ. Τα "σετερόσα" δεν είχαν πάει καν στη διοργάνωση.
Όταν η Ιταλία νίκησε 6-5 τις Ηνωμένες Πολιτείες και βρέθηκε απέναντι στην Εθνική του Κούλη Ιωσηφίδη, που με μια εκπληκτική εμφάνιση επικράτησε της Αυστραλίας 6-2, ο μίτος κυλούσε ανεμπόδιστα για την τελική πράξη του δράματος, στις 26 Αυγούστου. Ο Φορμικόνι τότε βρήκε να δείξει ασέβεια στη στιγμή, η οποία στην τελική ήταν ένα παιχνίδι Ολυμπιακών Αγώνων για χρυσό μετάλλιο. Αυτή η σημαντική φυσιογνωμία για το ιταλικό πόλο συνολικά, προπονητής της Οριζόντε Κατάνια που συναντιόταν καθ’ εκάστη με Βουλιαγμένη και Γλυφάδα, είπε παραμονή του τελικού ότι “έχουμε νικήσει ήδη την Ελλάδα και ότι το μόνο που απομένει είναι το διαδικαστικό, να βάλουμε το χρυσό στη βαλίτσα και να γυρίσουμε σπίτι”. Στην Εθνική αισθάνθηκαν θυμό και βάλθηκαν να αποδείξουν ότι η πραγματικότητα θα είναι διαφορετική.
Ο τελικός, όμως, πήγε στην παράταση, η Εθνική προηγήθηκε δύο γκολ, ωστόσο η Ιταλία, μία ομάδα με σπουδαίες παίκτριες προεξαρχούσης της μέγιστης όλων, Τάνια ντι Μάριο, έκανε ένα επιμέρους σκορ 3-0, άφησε το αυγουστιάτικο ΟΑΚΑ σε σιωπή και τον περίφημο αττικό ουρανό σε μελαγχολία, νίκησε 10-9 και όντως, όταν επέστρεψε στη Ρώμη η ιταλική αποστολή, τα μπαγκάζια ήταν ελαφρώς βαρύτερα από την αναχώρησή τους για την Αθήνα.
Το χάχανο της Καζανόβα
Ήταν η πρώτη φορά που οι Ιταλίδες προκάλεσαν πριν από σημαντικό παιχνίδι και οκτώ χρόνια αργότερα θα ερχόταν η δεύτερη. Στις 27 Ιανουαρίου 2012, λιγότερες από 24 ώρες πριν τον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του Αϊντχόφεν, η Σταυρούλα Αντωνάκου -που δεν μπορούσε να φανταστεί τότε ότι η θητεία της στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα θα σταματούσε αδοκίμως 2,5 μήνες αργότερα- είναι έξαλλη. Η Εθνική έχει νικήσει την Ιταλία σε πολύ σημαντικά ματς: στο μπαράζ για τα προημιτελικά στο δικό της Παγκόσμιο, το 2009 στη Ρώμη, στους ημιτελικούς του Ευρωπαϊκού στο Ζάγκρεμπ το 2010 και του Παγκόσμιου της Σαγκάης ένα χρόνο αργότερα.
Ο θυμός της διεθνούς περιφερειακής του Ολυμπιακού έγκειται στο γεγονός ότι η φουνταριστή της ομάδας του Φάμπιο Κόντι, Ελίζα Καζανόβα, έχει κάνει ερειστικές δηλώσεις, προεξοφλώντας την… άνετη νίκη της ομάδας της στον τελικό του τελευταίου Σαββάτου του Γενάρη. Η Αντωνάκου ξεσπαθώνει στο facebook και σχεδόν εγγυάται τη νίκη της Εθνικής, με αρκετούς ανθρώπους της υδατοσφαίρισης να της ζητούν να τελειώνει η Εθνική μια και καλή με αυτές τις προκλήσεις και να δώσει ένα γερό μάθημα στις αυθάδεις γειτόνισσές της. Οι υπόλοιπες έχουν πάρει φωτιά. Μόνο η νίκη να κατευνάσει το δικό τους θυμό.
Αυτό δεν γίνεται. Η Καζανόβα, που προσιδίαζε σε βουνό, κάνει σπουδαία εμφάνιση, η Ντι Μάριο, που έχει επιστρέψει, είναι πραγματική μαέστρος με σκληρό δίσκο υπολογιστή στο κεφάλι της, η Εθνική του Γιώργου Μορφέση βρίσκεται από νωρίς εκτός ματς και το απονενοημένο διάβημα δεν βγάζει πουθενά. Το 13-10 μάλλον τιμάει την Εθνική, η οποία βρέθηκε πίσω 13-6, παρά τη νικήτρια. Αλεξάνδρα Ασημάκη, Χρυσή Διαμαντοπούλου και Ρομπέρτα Μπιανκόνι, που θα τεθούν αντιμέτωπες τη Δευτέρα, θυμούνται εκείνο το παιχνίδι. Οι τρεις συμπαίκτριες στον Ολυμπιακό ήταν εκεί, η Ιταλίδα, μάλιστα, που αγαπήθηκε στις "ερυθρόλευκες" όσο καμία άλλη ξένη, μπήκε στο λογαριασμό του ματς, ενώ η διεθνής τερματοφύλακας έπαιξε ένα ημίχρονο, αντικαθιστώντας την Έλενα Κούβδου.
Η Αλεξία Καμμένου δεν προτίθεται να συνεχίσει αυτήν την αλυσίδα των χαμένων απαντήσεων. Οι Ιταλίδες παραμένουν πονηρές σαν αλεπούδες του Αισώπου και θαυμάστριες του παλιού δόγματος που μαθαίνουν από πιτσιρίκες στο παλανουότο, του “κλωτσάω, τραβάω, φεύγω”. Ο προημιτελικός θα έχει ξύλο που θα φτάνει για πέντε… εμιράτα, αλλά οι διεθνείς θα πρέπει να βασιστούν στον αθλητικό εγωισμό τους, για να αποδείξουν ότι είναι τουλάχιστον η τρίτη ομάδα στην Ευρώπη. Κυρίως, όμως, για να δώσουν ένα πραγματικό μάθημα σε όποιο προτίθεται να τις προκαλέσει ξανά, ώστε όταν είναι να μιλήσει, να το σκέφτεται διπλά και τρίδιπλα..