ΠΑΟΚ: Ο "Κινγκ Κονγκ" Τρoστ-Εκόνγκ, το Copa Africa και οι αναποδιές
Ο MVP που δεν άφησε το ποδόσφαιρο
Ο ΠΑΟΚ ήρθε για τον Ουίλιαμ Τροστ-Εκόνγκ πριν από το Copa Africa, αλλά μετά την απαγορευμένη αγάπη του, το ποδόσφαιρο που χώρισε τους γονείς του και αφού γέμισε με τατουάζ το κορμί του
Ο ΠΑΟΚ καμαρώνει για τον Ουίλιαμ Τροστ-Εκόνγκ, MPV του Copa Africa που καταπιάστηκε με το ποδόσφαιρο, το οποίο χώρισε τους γονείς του και γέμισε το κορμί του τατουάζ. Το βιογραφικό του Ουίλιαμ Τροστ-Εκόνγκ του ΠΑΟΚ, MVP του Copa Africa, δεν υπάρχει η τυπική ιστορία του πιτσιρικά που σε κάποια γωνιά της Γης κάνει τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα και σε μεγαλύτερη ηλικία φτάνει να γίνει σταρ με πολλά τατουάζ.
Το ποδόσφαιρο ήταν πάντα ο μεγάλος του έρωτας –και τα τατουάζ- αλλά κατά κάποιο τρόπο και αυτό που διέλυσε την οικογένειά του. Η πορεία του έχει χαρές, όπως η τελευταία που αφορά την ανάδειξή του σε MVP του Copa Africa για τις εξαιρετικές εμφανίσεις του με τη φιναλίστ Νιγηρία, η οποία στον τελικό της διοργάνωσης ηττήθηκε με 2-1 από την Ακτή Ελεφαντοστού, με τον αμυντικό του ΠΑΟΚ μάλιστα να σκοράρει για τη χώρα του. Έχει και ένα σωρό αναποδιές πριν από το Copa Africa.
Αυτές που πολλές φορές στο μελαγχολικό Ντόρντρεχτ της Ολλανδίας ή στην παγωμένη Νορβηγία και αργότερα στη διάρκεια μιας καταιγίδας στην Τουρκία, ενδεχομένως και στην απεργία στην εθνική ομάδα της Νιγηρίας λόγω οικονομικών προβλημάτων, τον έκαναν να φαντάζεται τον πατέρα του να στέκει απέναντί του και να κουνά το κεφάλι με νόημα. Γνώριμη ποδοσφαιρική φιγούρα στην Ευρώπη, γεννήθηκε την 1η Σεπτεμβρίου 1993 στο Χάρλεμ της Ολλανδίας.
Ο πατέρας του, Ουίλιαμ Τροστ-Εκόνγκ ο πρεσβύτερος, κατάγεται από το Έτιναν της πολιτείας Άκουα Ιμπόμ της Νιγηρίας, ενώ η μητέρα του, Ελεανόρε, είναι Ολλανδή. Έχει δύο αδέλφια, την Έμιλι και τον Έβερεστ. Ως παιδί αγαπούσε το ποδόσφαιρο, αλλά ήταν μια απαγορευμένη αγάπη που οδήγησε σε μια σοβαρή τριβή στην οικογένειά του μεταξύ των γονιών του. Απλώς αρνήθηκε να εγκαταλείψει τον έρωτά του και είχε σοβαρές συνέπειες. Ο πατέρας δεν έβλεπε μέλλον στο ποδόσφαιρο και σε ηλικία 12 ετών τον έστειλε σε ένα οικοτροφείο στην Αγγλία προκειμένου να προετοιμαστεί κατάλληλα για το πανεπιστήμιο.
ΠΑΟΚ για τον Ουίλιαμ Τροστ-Εκόνγκ, αλλά πρώτα Τότεναμ
Έπειτα από τρία χρόνια ο πατέρας του περίμενε να επιστρέψει στο σπίτι με το χαρτί της εισαγωγής στο πανεπιστήμιο, αλλά αυτός επέστρεψε με τα έγγραφα προκειμένου να εισαχθεί στην ακαδημία της Τότεναμ -έπαιζε ήδη στη Φούλαμ- και αυτό εξόργισε τον πατέρα του που αρνήθηκε να υπογράψει. Ο μικρός δεν έβλεπε άλλο δρόμο που θα μπορούσε να διαβεί. Καθώς απέμενε μόνο μία μέρα για να πάρει την υπογραφή των γονιών του, η μητέρα του, που πάντα υποστήριζε τα ποδοσφαιρικά του όνειρα, έβαλε την υπογραφή της. Ήταν τελικά ένα ακόμα «αγκάθι» σε έναν ήδη ασταθή γάμο, που αργότερα οδήγησε σε διαζύγιο μεταξύ των γονιών του και σε μια διαμάχη μεταξύ αυτού και του πατέρα του. Ο Εκόνγκ επέστρεψε στην Αγγλία και εντάχθηκε στην Τότεναμ, όμως δεν ήταν ένας παράδεισος για αυτόν, καθώς τα πράγματα έγιναν ακόμη πιο δύσκολα. Πέρασαν ακόμα τρία χρόνια και μια μέρα χτύπησε το τηλέφωνο. Η μητέρα του, Ελεανόρε, άκουσε έναν από τους προπονητές του να την ενημερώνει: «Δεν είναι αρκετά καλός για να γίνει ποδοσφαιριστής και πρέπει να εγκαταλείψει το ποδόσφαιρο».
Ο ΠΑΟΚ, Ουίλιαμ Τροστ-Εκόνγκ και ο πατέρας του
Έφυγε από την ακαδημία, αλλά αρνήθηκε να εγκαταλείψει αυτό που αγαπούσε. Επέστρεψε στην Ολλανδία, όπου εντάχθηκε στη Χρόνινχεν το 2013, από την οποία στάλθηκε δανεικός στην Ντόρντρεχτ. Τα πήγε καλά και ύστερα από έναν χρόνο συνέχισε δανεικός στη Γάνδη. Την ίδια εποχή αποφάσισε να αφήσει πίσω του τη φανέλα της Εθνικής Ολλανδίας που φόρεσε ως παίκτης στις Κ19 και Κ20 και εντάχθηκε στην Εθνική Νιγηρίας. Έπαιξε δανεικός στη νορβηγική Χάουγκεσουντ και συνέχισε στην τουρκική Μπούρσασπορ το 2017, όπου ο ύψους 1,91 μ. αμυντικός απέκτησε το προσωνύμιο «Κινγκ Κονγκ».
Έπειτα από έναν χρόνο στην Τουρκία μετακόμισε στη Serie A για λογαριασμό της ιταλικής Ουντινέζε. Το 2018 μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο συμφιλιώθηκε με τον πατέρα του, που μπορούσε πλέον να δει τον γιο του να εκπληρώνει τα όνειρά του.
Πέρασε μια εξαιρετική διετία στην Ιταλία και από εκεί βρέθηκε στην Championship με τη Γουότφορντ, την οποία βοήθησε να πάρει την άνοδο στην Premier League. Με τη Νιγηρία πανηγύρισε το χάλκινο ολυμπιακό μετάλλιο στο Ρίο και τον Ιανουάριο του 2023 εντάχθηκε στην ιταλική Σαλερνιτάνα, αλλά λόγω τραυματισμού πραγματοποίησε μόνο 9 συμμετοχές. Έχασε τη θέση του στην εθνική ομάδα και βρήκε την επόμενη επαγγελματική στέγη του στη Θεσσαλονίκη και τον ΠΑΟΚ.
Η επιστροφή στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα ήρθε όταν είχε μπει για τα καλά στο μυαλό του να εγκαταλείψει την Εθνική. Επέστρεψε τελικά στον πάγκο, περίμενε υπομονετικά ώσπου ανέκτησε τελικά τη θέση του στην αρχική ενδεκάδα, έφτασε στον τελικό του Copa Africa και στέφθηκε MVP της διοργάνωσης.
Στον ΠΑΟΚ με τατουάζ και ο Μάρλεϊ της Νιγηρίας
Ο Ουίλιαμ Τροστ-Εκόνγκ είναι πλέον σε θέση να κατανοήσει τον πατέρα του, καθώς είναι και ο ίδιος πατέρας. Με τη σύζυγό του, Μόλι, έχουν αποκτήσει έναν γιο και μία κόρη. Λατρεύει τα τατουάζ και έχει αρκετά στο σώμα του, μεταξύ αυτών έναν αετό, ένα λιοντάρι, το Κολοσσαίο και έναν αρχαίο πολεμιστή. Δύο από αυτά πάντως είναι ενδεικτικά της φιλοσοφίας ζωής που ασπάζεται.
Το ένα στο δεξί του πόδι γράφει στα αγγλικά «κερδισμένο, όχι χαρισμένο» και στο άλλο στο δεξί του χέρι στο οποίο βλέπουμε το πρόσωπο του Φέλα Κούτι. Πρόκειται για τον Νιγηριανό πολυοργανίστα, αρχηγό συγκροτήματος, συνθέτη και πολιτικό ακτιβιστή που έδινε μάχες υπέρ της εξάλειψης των διακρίσεων. «Είναι ίσως ο Μπομπ Μάρλεϊ για τη μουσική της Νιγηρίας», έχει πει για αυτόν ο Τροστ-Εκόνγκ, ο οποίος είναι γνωστός και για την οικολογική συνείδησή του.
Κινείται όσο περισσότερο μπορεί με ποδήλατο, στην Ιταλία συμμετείχε τόσο οικονομικά όσο και στην πράξη στη φύτευση δέντρων που αναπτύσσονται χωρίς φυτοφάρμακα, προωθεί φιλικά προς το περιβάλλον αθλητικά παπούτσια και προτρέπει με δημόσιες τοποθετήσεις του τις ομάδες να αποφεύγουν τις αεροπορικές μετακινήσεις. Αγαπημένο του τηλεοπτικό πρόγραμμα είναι τα ντοκιμαντέρ του Discovery Channel.
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Απογευματινή"