Τέτοιες στιγμές γίνεται κατανοητό το κληροδότημα που έχει ήδη αφήσει ο Γιούργκεν Κλοπ στο Λίβερπουλ, ανεξαρτήτως τίτλων όπως το League Cup που κέρδισαν οι "κόκκινοι" με την επικράτησή τους στον τελικό του Γουέμπλεϊ, 1-0 επί της Τσέλσι. Τα τρόπαια χρειάζονται για να... κλείνουν στόματα, παρ' όλα αυτά το έργο του Γερμανού, που το καλοκαίρι θα αφήσει ένα κενό που θεωρείται ήδη από δυσαναπλήρωτο έως... απίθανο να καλυφθεί, εκτείνεται πολύ πέρα από αυτά. 

Η Λίβερπουλ επέστρεψε εκεί που ανήκει, στο μέρος που γεννήθηκε ο μύθος της και οι... ανήλικοι ποδοσφαιριστές της ομάδας, που βρέθηκαν στο Γουέμπλεϊ, γνώρισαν την αποθέωση από συμμαθητές και δασκάλους. Η "Γηραιά Αλβιώνα", πλέον, οργιάζει με τα "Klopp Kids", τους μικρούς ήρωες που είναι το πλέον βαρύ φορτίο που εκτελώνισε ο σπουδαίος Κλοπ και που δεν υπάρχει ούτε χρόνος ούτε χώρος για την απώλειά του. 

Λίβερπουλ: Μια ηθική επικράτηση απέναντι στις "Blue Billion Pounds Bottle Jobs"  

Οι πιτσιρικάδες, φυσικά, επέδειξαν τη σεμνότητα και τη συστολή που αρμόζει στους ποδοσφαιριστές αυτού του τεράστιου κλαμπ και οι καθηγητές τους έλαμπαν από περηφάνια και χαρά, καθώς τα δικά τους παιδιά ήταν που έπιασαν όλο το Ηνωμένο Βασίλειο -ναι, ακόμα και την Αυστραλία- εξαπίνης, νικώντας αυτούς που ο Γκάρι Νέβιλ, ως σχολιαστής του τελικού για το Sky Sports μαζί με τον Τζέιμι Κάραγκερ, βετεράνου της Λίβερπουλ που η ηλεκτρισμένη φωνή του διαπέρασε τα καλώδια και δημιούργησε σπίθες έκστασης μετά το γκολ του Βίρτζιλ φαν Ντάικ, αποκάλεσε "The Blue Billion Pound Bottle Jobs", δηλαδή "Οι Μπλε Δουλειές των Μπουκαλιών Δισεκατομμυρίων Λιρών", που προφανώς είναι σαφής αναφορά για τους Αμερικανούς μεγιστάνες που βρίσκονται πίσω από την Τσέλσι και που, κατά τον παλαίμαχο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, μαγαρίζουν την ηθική του ποδοσφαίρου.



Πρόκειται για μια σπουδαία κοινωνική στιγμή, που δεν αλλάζει τον κόσμο, προφανώς, αλλά τουλάχιστον είναι μια ανάσα και μια επιστροφή στην εποχή που το κλαμπ Λίβερπουλ ήταν αγνό και που ο Μπιλ Σάνκλι ζητούσε από τη διοίκηση μεταγραφές των 20.000 λιρών -και στα αποδυτήρια μιλούσε για τον κόσμο που βρίσκεται στις κερκίδες του "Άνφιλντ" για τους παίκτες της ομάδας. 

Αλλά ούτε αυτός, ο αρχιερέας των "κόκκινων", ο αληθινός... δήμαρχος της βιομηχανικής πόλης του αγγλικού Βορρά, δεν έφερε σε αυτόν το βαθμό -και μάλιστα σε μια εποχή βιαστική, που εχθαίρεται τον ανθρώπινο συναισθηματισμό και τις παύσεις- το στοιχείο της αγνότητας και της αθωότητας, που δεν υπάρχει πιο έκδηλο παρά σε ένα αμούστακο πονηρό παιδαρέλι, το οποίο, επί τη ευκαιρία, έχει ένα League Cup να κοκορεύεται.