Europa Conference League: Ο Ολυμπιακός, ο ΠΑΟΚ και μια μοναδική συγκυρία για την Ελλάδα
Ραντεβού με την ιστορία
ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός ξεκινούν απόψε την προσπάθειά τους στους «16» του Europa Conference League και καλούνται να εκμεταλλευτούν μια πρωτόγνωρη συγκυρία για το ελληνικό ποδόσφαιρο που δύσκολα θα παρουσιαστεί ξανά στη χώρα μας τα επόμενα χρόνια.
Για να αντιληφθεί κανείς τη μοναδικότητα της πρόκλησης στην οποία καλούνται να ανταποκριθούν από απόψε Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ στη συνέχεια της διαδρομής τους στον Europa Conference League, σκεφτείτε την απάντηση σε ένα απλό ερώτημα: Πόσο σύντομα πιστεύετε ότι θα φιλοξενήσει ξανά η χώρα μας τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης, στον οποίο θα είναι ρεαλιστικά εφικτή η παρουσία ελληνικής ομάδας;
Ας γίνουμε πιο συγκεκριμένοι: Σε πόσα χρόνια θα εμπιστευτεί ξανά η UEFA στη χώρα μας τη διοργάνωση τελικού Conference League; Γιατί κακά τα ψέματα, ακόμη κι αν η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία επιλέξει την Ελλάδα ως οικοδέσποινα τελικού Champions ή Europa League, πόσο υλοποιήσιμο είναι το σενάριο ελληνικής παρουσίας σε αυτόν;
Οι ιστορικές συγκυρίες για Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ
Η Ελλάδα έχει φιλοξενήσει ευρωπαϊκούς τελικούς τρεις φορές στην ιστορία της: Το 1971 όταν το Καραϊσκάκη υποδέχτηκε Ρεάλ και Τσέλσι στον τελικό του Κυπελλούχων, το 1983 όταν Αμβούργο και Γιουβέντους μονομάχησαν στο νεόκτιστο ΟΑΚΑ στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών και το 2007, στο ίδιο γήπεδο, με τη Μίλαν να παίρνει εκδίκηση από τη Λίβερπουλ για τον μυθικό τελικό του Champions League στην Κωνσταντινούπολη δύο χρόνια νωρίτερα.
Πρώτη ιστορική συγκυρία, λοιπόν, η διεξαγωγή του φετινού τελικού στην “Opap Arena” της Νέας Φιλαδέλφειας το βράδυ της 29ης Μαΐου.
Δεύτερη συγκυρία: Πόσες φορές θυμάστε το ελληνικό ποδόσφαιρο να εκπροσωπείται από δύο ομάδες σε κλήρωση των «16» της ίδιας διοργάνωσης μετά το 2000;
Μην κουράζεστε. Έχει συμβεί μόλις μία φορά, τη σεζόν 2002-03 όταν ΑΕΚ και Παναθηναϊκός βρέθηκαν μαζί στους «16» του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, με τους «πράσινους» να ξεπερνούν το εμπόδιο της Άντερλεχτ και την «Ένωση» να αποκλείεται από τη Μάλαγα.
Το μομέντουμ Ολυμπιακού και ΠΑΟΚ και η πρόκληση του Europa Conference League
Τρίτον και εξαιρετικά σημαντικό: Πόσες φορές θυμάστε δύο ελληνικές ομάδες να δίνουν ταυτόχρονα το παρών στους «16» μιας σχετικά προσιτής αγωνιστικά διοργάνωσης (από την οποία απουσιάζουν παραδοσιακά μεγαθήρια του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου) και να βρίσκονται σε εξαιρετικό μομέντουμ;
Γιατί εκτός από τον ΠΑΟΚ που διατηρείται – με μικρές αυξομειώσεις στην απόδοσή του – σε πολύ υψηλά επίπεδα από το ξεκίνημα της σεζόν, αίφνης μας έχει προκύψει ένας εξαιρετικά ανταγωνιστικός και αναγεννημένος Ολυμπιακός. Χωρίς ίχνος υπερβολής, οι «ερυθρόλευκοι» μοιάζουν να βρίσκονται στην καλύτερη κατάσταση της τελευταίας τριετίας.
Θυμηθείτε για παράδειγμα τι εικόνα εμφάνιζαν το χειμώνα του 2022 όταν κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν την Αταλάντα και κάντε μια σύγκριση με αυτή που παρουσιάζουν από τη μέρα που ανέλαβε τα ηνία τους ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ.
Το "πακέτο" της ιστορικής ελληνικής ευκαιρίας στο Europa Conference League
Αν προσθέσετε λοιπόν όλα τα παραπάνω σε ένα «πακέτο» (πιο βατή διοργάνωση για ελληνικές ομάδες σε σχέση με Champions και Europa League, τελικός σε ελληνικό γήπεδο, δύο ομάδες στους «16» και καλή κατάσταση των δύο εκπροσώπων μας), αντιλαμβάνεστε ότι ευκαιρίες σαν τη φετινή προκειμένου να δούμε ελληνική ομάδα να φτάνει ως το τέλος της διαδρομής παρουσιάζονται… μια φορά κάθε πενήντα χρόνια.
Εννοείται ότι τίποτα δεν είναι εύκολο. Καλά-καλά Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ δεν λογίζονται καν ως φαβορί απέναντι σε Μακάμπι Τελ Αβίβ και Ντινάμο Ζάγκρεμπ. Οι μεν Πειραιώτες δεν έχουν αποκλείσει ποτέ εκπρόσωπο του Ισραήλ στα κύπελλα Ευρώπης, οι δε Κροάτες θεωρούνται πιο «μπαρουτοκαπνισμένη» ομάδα στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, σε σχέση με τους Θεσσαλονικείς.
Ωστόσο, όπως δεν είναι τίποτα εύκολο δεν φαντάζει και τίποτα ως απαγορευτικό. Σκεφτείτε απλά ότι αν οι δύο εκπρόσωποί μας ξεπεράσουν τα εμπόδια στους «16», ενδέχεται να βρεθούν αντιμέτωποι στα προημιτελικά. Και τότε μπορεί ένας εκ των δύο να αποκλειστεί, αλλά ο έτερος πρεσβευτής μας θα βρεθεί ένα μόλις βήμα από τη σέντρα της «Αγιά Σοφιάς»!
* Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Απογευματινή".