Αν ρίξει κανείς μια ματιά στη βαθμολογική συγκομιδή των ελληνικών ομάδων από το ξεκίνημα της σεζόν 2023-24, θα διαπιστώσει ότι η χώρα μας βρίσκεται στην 11η θέση της κατάταξης της UEFA, πίσω από την κραταιά Ολλανδία. Δεν το λες και άσχημα!

Προφανώς ύστερα από μια άκρως αποτυχημένη Πέμπτη, με Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ να βρίσκονται με το ενάμισι πόδι εκτός συνέχειας Europa Conference League (δίνοντας πρόωρο τέλος στα όνειρα μιας ιστορικής υπέρβασης σε μια σεζόν που ο τελικός της διοργάνωσης θα φιλοξενηθεί σε ελληνικό έδαφος), το τελευταίο που απασχολεί είναι η βαθμολογία της UEFA. Απλά έχουμε την τάση να ισοπεδώνουμε τα πάντα ύστερα από βραδιές όπως η χθεσινή και το συγκεκριμένο μονοπάτι είναι εξίσου επικίνδυνο.

Ο Ολυμπιακός, η Ελλάδα και η ανωτερότητα του Ισραήλ

Το ότι μια ελληνική ομάδα δέχτηκε τέσσερα γκολ στο γήπεδό της από εκπρόσωπο του Ισραήλ, συνιστά ένα είδος σοκ, αλλά μόνο ως πρωτόγνωρο γεγονός δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Το ξέρει καλύτερα απ’ όλους ο ίδιος ο Ολυμπιακός από το καλοκαίρι του 2022.

Το πρόβλημα είναι ότι ο Ολυμπιακός δέχτηκε τέσσερα γκολ από τη Μακάμπι Τελ Αβίβ μέσα στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» σε μια περίοδο που βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση και απέναντι σε μια ομάδα (όπως όλες από το Ισραήλ) που ζει μια σεζόν περιπέτειας μακριά από τη φυσική της έδρα και τους ποδοσφαιριστές της να έχουν μετατρέψει σε δεύτερο σπίτι τους τα… καθίσματα ενός αεροπλάνου.

Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-czns7c93unyp)

Ήταν άλλη μια επιβεβαίωση για τη μειωμένη δυναμική που αναπτύσσει συνολικά το ελληνικό ποδόσφαιρο απέναντι σε χώρες που πριν από κάποια χρόνια ενδεχομένως να θεωρούσαμε του χεριού μας. Ιδιαίτερα απέναντι στο Ισραήλ οι ελληνικές ομάδες όχι μόνο εμφανίζουν εξαιρετικά χαμηλό βαθμό ανταγωνιστικότητας, αλλά πλέον μοιάζουν να διακατέχονται κι από ένα είδος κόμπλεξ. Γιατί δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι ύστερα από τόσα στραπάτσα εξακολουθούμε να υποτιμούμε τη δυναμική των συλλόγων της συγκεκριμένης χώρας.

Σε συνδυασμό με το “καθαρό” 2-0 που συνόδευσε την επίσκεψη του ΠΑΟΚ στο Ζάγκρεμπ, γίνεται αντιληπτό ότι οι ελληνικές ομάδες δεν εμφάνισαν φέτος τα χάλια των προηγούμενων ετών, πλην όμως δυσκολεύονται να αποκτήσουν τη δυναμική και την ποιότητα που θα τους επιτρέψει να στοχεύσουν σε μεγαλύτερες υπερβάσεις, την ώρα που μπορούν να το πράττουν ομάδες από το Ισραήλ, την Κροατία, την Τσεχία, τη Νορβηγία.

Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-cznv5n643j55)

Ο Ολυμπιακός, ο ΠΑΟΚ και το "βατό" Europa Conference League

Τι φταίει; Κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει με σιγουριά την πηγή του κακού. Ένα από τα προβλήματα ενδεχομένως να αφορά τον περιορισμένο αριθμό γηγενών ποδοσφαιριστών στις ελληνικές ομάδες σε σχέση με εκπροσώπους άλλων χωρών της δεύτερης και της τρίτης ταχύτητας του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Παραδοσιακά οι μεγάλες πορείες των ελληνικών ομάδων στις διοργανώσεις της UEFA στηρίζονταν και σε Έλληνες παίκτες, αλλά πλέον οι περισσότεροι διεθνείς που θα μπορούσαν να σηκώσουν το βάρος πρωταγωνιστικού ρόλου στις ομάδες μας, αγωνίζονται στο εξωτερικό.

Δεύτερον, ότι οι ελληνικές ομάδες μοιάζουν εξαιρετικά επιρρεπείς στα ατομικά λάθη που στην Ευρώπη στοιχίζουν ακριβά σε νίκες και προκρίσεις. Αν εξετάσει κανείς τα παιχνίδια σε Europa League και Europa Conference League που στέρησαν από ΑΕΚ, Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ το βήμα παραπάνω στις δύο διοργανώσεις, θα συγκεντρώσει τουλάχιστον 25-30 “χοντρά” ατομικά λάθη που δεν συνάδουν με ομάδες τόσο υψηλού επιπέδου. Μην ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε στις τέσσερις διεκδικήτριες του εγχώριου πρωταθλήματος.

Ενδεχομένως τα λάθη αυτά να οφείλονται στο πολύ υψηλότερο τέμπο που παίζεται το παιχνίδι στην Ευρώπη, σε σχέση με τον απελπιστικά χαμηλό ρυθμό των αγώνων στη Super League.

Δεδομένα ο δείκτης ατομικής ποιότητας των ομάδων που βρίσκονται κάτω από την 5η-6η θέση της ελληνικής λίγκας, είναι εξαιρετικά χαμηλός, με αποτέλεσμα στην Ελλάδα γκάφες σαν αυτές του Έσε ή του Γιόνι να μένουν ατιμώρητες.

Τι χρειάζονται οι ελληνικές ομάδες για να ανέβουν επίπεδο στην Ευρώπη;

Το σίγουρο είναι ότι οι δύο ήττες του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ από Μακάμπι και Ντιναμό Ζάγκρεμπ στα πρώτα παιχνίδια των “16” του Europa Conference League μας βοήθησαν λίγο να μετρήσουμε το ποδοσφαιρικό μας μπόι σε σχέση με τον ανταγωνισμό που υπάρχει ανάμεσα στις χώρες που παλεύουν σχεδόν κάθε χρόνο από τη 10η έως την 20ή θέση της βαθμολογίας της UEFA.

Το πώς θα πάρουμε… μερικά εκατοστά ακόμη για να είμαστε πιο ανταγωνιστικοί και να διεκδικήσουμε με μεγαλύτερες αξιώσεις σημαντικές πορείες ακόμη και στο βατό Europa Conference League, μπορεί να προκύψει μέσα από μια ειλικρινή συζήτηση αναβάθμισης του προϊόντος, στην οποία πρέπει να πρωταγωνιστούν οι τέσσερις μεγάλοι του ποδοσφαίρου μας: η ΑΕΚ, ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός και ΠΑΟΚ. Πόσο πιθανό είναι να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι για να οριοθετήσουν ένα αναπτυξιακό πλάνο που θα βοηθήσει συνολικά το ποδόσφαιρο την επόμενη δεκαετία;