Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας αφορά κυρίως στα σπορ, μια και στο συγκεκριμένο χώρο οι πρωταγωνίστριες δεν βλέπονται ως αντικείμενα, αλλά ως πρωταγωνίστριες. Η ουσία της Ημέρας, που γιορτάστηκε για πρώτη φορά το 1909, είναι η ισοτιμία της οντότητας. Μπορεί το τέρμα να είναι μικρότερο, ο φιλές και η μπασκέτα χαμηλότερες, η σφαίρα, η σφύρα και ο δίσκος ελαφρύτεροι, η μπάλα να κυκλοφορεί πιο χαμηλά, όμως τα σπορ Γυναικών είναι μια ωδή σε εκείνες που ξεπέρασαν δυσκολίες και έβαλαν το δικό τους λιθαράκι ώστε οι αγωνιστικοί χώροι να είναι και κτήμα τους.
Το δεκάρι της Νάντια Κομανέτσι το 1976 στο Μόντρεαλ. Το σύνηθες τετραπλό σάλτσο της Αλεξάντρα Τρουσόβα στο καλλιτεχνικό πατινάζ. Το κάρφωμα της Λίζα Λέσλι, πρώτο καταγεγραμμένο στην Ιστορία του μπάσκετ Γυναικών.
Το απαγορευμένο πρόγραμμα της Όλγκα Κόρμπουτ το 1972 στο Μόναχο. Τα τέσσερα χρυσά της Μπλάνκερς-Κουν στο στίβο στο Λονδίνο, το 1948.
Τα 18 μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες από τη Λαρίσα Λατίνινα. Η αποχώρηση της Σιμόν Μπάιλς στο Τόκιο, για ζητήματα ψυχικής υγείας. Ένα ζήτημα που ανασύρθηκε και η συζήτηση γύρω από αυτό δεν έχει τελειώσει.
Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας: Οι πρωτιές
Το γκολ της Ιβέτ Χίγκινς επί των ΗΠΑ, στον πρώτο ολυμπιακό τελικό πόλο Γυναικών που έγινε ποτέ, το 2000 στο Σίδνεϊ.
Το ρεκόρ της Κέιτλιν Κλαρκ, που προσπέρασε τον Πιτ Μάραβιτς στην πρώτη θέση των σκόρερ του κολεγιακού μπάσκετ συνολικά.
Η νίκη της Μπίλι Τζιν Κινγκ επί του Μπόμπι Ριγκς στην περίφημη Μάχη των Φύλων στο τένις. Η μυθική Λανγκ Πινγκ, η μεγαλύτερη φυσιογνωμία στην Ιστορία του βόλεϊ της Κίνας, σε Άντρες και Γυναίκες.
Η Κέλσι Γουίτμορ, η πρώτη Γυναίκα που έπαιξε στη Major League Baseball. Το πρώτο ποδοσφαιρικό παιχνίδι, μεταξύ Σκωτίας και Αγγλίας στις 8 Μαΐου του 1881. H 48χρονη, πια, Οκσάνα Τσουσοβίτινα, που έχει συμμετάσχει σε οκτώ τουρνουά ενόργανης γυμναστικής σε Ολυμπιακούς Αγώνες.
Η κόντρα της Μαρτίνα Ναβρατίλοβα με την Κρις Έβερτ στο τένις τη δεκαετία του ’80, που το κράτησε ζωντανό, οι φαινομενικές Στέφι Γκραφ, με τους πέντε μεγάλους τίτλους το 1988, και Σερένα Γουίλιαμς των ρεκόρ.
Φυσικά, η Πατ Σάμιτ, άλλοτε προπονήτρια στο κολεγιακό μπάσκετ, που οι παίκτριές της θρήνησαν για το θάνατό της στα 64, από Αλτσχάιμερ.
Τα αισθητικά ισοδύναμα της Μαρί Κιουρί, της Φραν Λέμποβιτς, της Κλόντια Κόλβιν, της Ρόζα Παρκς, της Βαλεντίνα Τερέσκοβα, της Τζέιν Όστιν και της Μέρι Σέλι. Οι υπερβάσεις. Οι πρώτες φορές.
Το πρώτο γκολ που πέτυχε γυναίκα σε Παγκόσμιο Κύπελλο, εκείνο της Μα Λι το 1991 στο παιχνίδι της Κίνας επί της Νορβηγίας.
Οι θυσιασμένες του Ψυχρού Πολέμου. Ο άγγελος Έλενα Μούχινα και η σπρίντερ Φλόρενς Γκρίφιθ Τζόινερ, με τα μεγάλα νύχια. Τα παγκόσμια ρεκόρ στο στίβο που κρατούν από τη δεκαετία του ’80 και μυρίζουν φορμόλη και απαγορευμένες ουσίες.
Οι Ανατολικογερμανίδες κολυμβήτριες της Σεούλ, το 1988. Οι ιστορίες φρίκης για απαγορευμένες αμβλώσεις και ουσίες κάθε λογής. Η μάχη της Κάστερ Σεμένια. Το ζήτημα για την αποδοχή των τρανς αθλητριών. Η παρέλαση για την LBGTQ από το WNBA.
H φανταστική Βλαντλένα Μπομπροβνίκοβα, ηγέτιδα της Ρωσίας που κατέκτησε το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στο χάντμπολ στο Ρίο, το 2016. Οι σπουδαίες ηγέτιδες, που έφτασαν ένα βήμα πριν την κατάρρευση και αναδύθηκαν.
Φως, ημίφως, ημισκόταδο, σκότος. Η ιστορία εκείνων που ειδώθηκαν πριν από όλα σαν αντικείμενα, αυτών που συνετρίβησαν και συνέτριψαν τα στερεότυπα.
Ημέρα της Γυναίκας: Το υποκείμενο στην Ελλάδα
Οι δικές μας ηρωίδες. Από την Άννυ Κωνσταντινίδου στην Όλγα Χατζηνικολάου, από την Αναστασία Κελεσίδου στην Αλεξάνδρα Ασημάκη, από τη Δήμητρα Ζαπονίδου, την πρώτη αρχηγό της εθνικής ομάδας μπάσκετ Γυναικών, έως τη Ρίτα Μαυρογένη, της εθνικής ομάδας χάντμπολ, ακόμα και αν δεν υπήρξε ποτέ ανταγωνιστική. Από την Άννα Κορακάκη ως τη Σοφία Μπεκατώρου και από την Κλέλια Πανταζή ως τη Μιρέλα Μανιάνι.
Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-cuveoww77l01)
Από την Εβίνα Μάλτση, μια ηγετική φυσιογνωμία για το ελληνικού μπάσκετ, στην τόσο αδόκητα χαμένη Ρούξι Ντουμιτρέσκου.
Η 8η Μαρτίου του 2024 βρίσκει τη δεύτερη Ελληνίδα προπονήτρια σε ομαδικό σπορ, μετά την Εθνική ποδοσφαίρου Γυναικών το 2004 που πορεύτηκε με την Ξανθή Κωνσταντινίδου, που είναι έτοιμη να πάει στους Ολυμπιακούς Αγώνες, την Αλεξία Καμμένου, επιτυχίες από κολυμβήτριες, όπως η Άννα Ντουντουνάκη, την αναδόμηση της ομάδας ρυθμικής γυμναστικής, δύο ξιφομάχους, τη Δώρα Γκουντούρα και τη Δέσποινα Γεωργιάδου, στο top 10 της παγκόσμιας κατάταξης, τη Μαρία Σάκκαρη ακόμη σε πολύ υψηλό επίπεδο.
Όμως, κυρίως βρίσκει γυναίκες που ετοιμάζονται να πάνε στο γυμναστήριο. Κορίτσια με σάκους που περιέχουν αθλητικό εξοπλισμό. Εκείνα που φορούν τις λευκές στολές τους για να μάθουν άμυνα στις πολεμικές τέχνες, που φορούν γάντια και μπαντάζ και ξεκινούν να μαθαίνουν πυγμαχία για να μπορούν να χτυπούν εκείνον που θα τους απειλήσει, καταλήγοντας, όπως η Σοφία, να κατακτούν το χρυσό μετάλλιο σε Πανελλήνιο Πρωτάθλημα για λογαριασμό της ΑΕΚ.
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας είναι ημέρα μάχης εν τη γενέσει της. Προέκυψε από πορεία διαμαρτυρίας στη Νέα Υόρκη και σε έναν κόσμο που το ζήτημα της ισοτιμίας είναι τόσο πρόδηλο, αυτό που κάνουν οι αθλήτριες είναι να την καθιστούν ως ένα μικρό χρονικό κομμάτι στο οποίο εμφανίζονται ως υποκείμενα, μέσα σε έναν κόσμο που, αν δεν είναι ανδροκρατούμενος, φτιάχτηκε ως επί το πλείστον από άντρες.
