Ο Αρσέν Βενγκέρ ξεκινά τη γαλλοποίηση της Άρσεναλ το καλοκαίρι του 1997, φέρνοντας στο “Χάιμπουρι” έναν αρχοντικό αμυντικό μέσο από τη Μονακό, τον Εμανουέλ Πετί. Είναι ο πρώτος Γάλλος ποδοσφαιριστής που φόρεσε τη φανέλα των “κανονιέρηδων” και έκανε την αρχή ώστε δύο χρόνια αργότερα να φτάσει στο Λονδίνο όποιος λογίζεται ως ο κορυφαίος παίκτης στην Ιστορία του συλλόγου, δηλαδή ο Τιερί Ανρί.
Ο Πετί έμεινε τρία χρόνια στην Άρσεναλ και δεν ήταν μόνο το μέλος της ομάδας που κατέκτησε το νταμπλ το 1998, παίρνοντας το πρωτάθλημα ύστερα από εννιά χρόνια και το τρόπαιο του FA Cup έπειτα από πέντε.
Η γαλλική παροικία, και εξαιτίας της πληθωρικής παρουσίας του Γάλλου μέσου, ο οποίος, παρεμπιπτόντως, είε μια ασίστ σκόραρε το τρίτο γκολ στον τελικό του Ζινεντίν Ζιντάν, το 3-0 των “τρικολόρ” επί της Βραζιλίας στο “Σταντ ντε Φρανς” τον Ιούλιο του 1998 που έστεψε πρωταθλήτρια κόσμου την ομάδα του Εμέ Ζακέ, αυξήθηκε στην Άρσεναλ, με τον Ντένις Μπέργκαμπ παρόντα, δε, οι “κανονιέρηδες” έγιναν από τις πλέον αξιομνημόνευτες ομάδες από πλευράς θεάματος στην Ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου.
Ύστερα από τρία χρόνια, το 2000, ο τότε 30χρονος μέσος κλείνει τη μεταγραφή του στην Μπαρτσελόνα. Δεν είναι να αναρωτιέσαι τι και πώς, όταν σε ζητά η Μπαρτσελόνα συνήθως βγάζεις τη σκούφια σου και την πετάς και έπειτα παίρνεις την πρώτη διαθέσιμη πτήση για τη Βαρκελώνη.
Ωστόσο, στην περίπτωση του Πετί το κόνσεπτ δεν ήταν ακριβώς αυτό. Φυσικά, “πάντα μου άρεσαν η Μπαρτσελόνα και η Ρεάλ Μαδρίτης, δύο από τα μεγαλύτερα κλαμπ στον κόσμο”, όπως τόνισε, όμως ο λόγος που πήγε στην πρωτεύουσα της Καταλονίας δεν ήταν η δόξα των “μπλαουγκράνα”, αλλά μία γυναίκα. Έχει περάσει σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα από εκείνη τη μεταγραφή και ο Πετί ακόμη λέει ότι “έπρεπε οπωσδήποτε να μείνω στο Λονδίνο”.
Άρσεναλ: Μια... Αγαθή πληγή για τον Πετί
Το πρόσωπο του Πετί, με τα αρρενωπά χαρακτηριστικά τα οποία συνοδεύει η κλασική πυκνή ξανθή κώμη, ένα περίγραμμα κατευθείαν από τις σελίδες κάποιας μυθολογίας, δεν κρύβει ό,τι περνάει από το θυμικό του, παρά μόνο, σαν τείχος που αντιστέκεται σε έναν από τους πιο επώδυνους κοινωνικούς πολιορκητικούς κριούς, δάκρυα.
Ο πλέον 53χρονος Γάλλος δεν λέει αψήφιστα ότι έχει μετανιώσει. Βλέπεις κάθε ρανίδα του αίματός του να δηλώνει, σχεδόν ουρλιάζοντας, ότι το λάθος που έκανε ήταν, όπως αναφέρεται και μέσω του ευφυολογήματος που αποδίδεται στον Φουσέ, τον πιο στενό συνεργάτη του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, χειρότερο από έγκλημα.
Στα μάτια του καθρεφτίζεται το μέγεθος μιας, έστω και καθ’ υπερβολίν, προσωπικής τραγωδίας. Ο Πετί απέτυχε στη Βαρκελώνη, παίζοντας 38 παιχνίδια για μία σεζόν, με απολογισμό μηδέν γκολ και έξι κίτρινες κάρτες.
Επιπλέον, άφησε την αγάπη για χάρη του έρωτα. Το όνομα του μήλου της έριδος είναι, κιόλας, σημειολογικά άρτιο: Αγκατέ ντε λα Φοντέν. Ο Πετί την παντρεύτηκε και ουσιαστικά υπάκουσε στις βουλές της για μετακόμιση στο ημιτελές όραμα του Γκαουντί.
Ο γάμος τους κράτησε περισσότερο από τη θητεία του στη Βαρκελώνη, αλλά λιγότερο από τη διαμονή του στο Λονδίνο για την Άρσεναλ. Χώρισαν το 2002, όταν πια ήταν αργά ώστε να επιστρέψει εκεί που τον αγάπησαν.
Ο αδιάφορος Φερέρ
“Ξέρεις, μερικές φορές το γρασίδι δεν είναι πιο πράσινο στην άλλη πλευρά. Είναι καλύτερο να μένεις εκεί που είσαι όταν λαμβάνεις αγάπη, χαρά και επιτυχία. Αν μπορούσα να πάω πίσω το χρόνο, το πιθανότερο είναι ότι θα έπαιρνα μια διαφορετική απόφαση”.
Ο Πετί δεν φείδεται μετάνοιας για την απόφασή του όσο κι αν το να έχεις περάσει στέφανα με μία γυναίκα που λέγεται Αγκατέ ντε λα Φοντέν είναι εξ ονόματος μια πληθωρική εμπειρία ζωής.
Στη Βαρκελώνη, ο Γάλλος αμυντικός μέσος μπήκε στην... ουρά με τους δεκάδες παίκτες που διαχρονικά αντιμετώπισαν πρόβλημα με το κλαμπ. Είτε επρόκειτο για τη διοίκηση είτε για τον προπονητή, κάπου έρχεται και σε βρισκει.
Στην περίπτωση του Γάλλου, που μεταγράφηκε μαζί με τον Ολλανδό συμπαίκτη του στην Άρσεναλ, Μαρκ Όφερμαρς, αντί 14 εκατομμυρίων ευρώ, το ζήτημά του είναι ένα γνωστό ονοματεπώνυμο και κάτι... ψιλά και στα ημέτερα: Λορέντσο Σέρα Φερέρ.
Ο πρώην προπονητής της ΑΕΚ ήταν, κατά τα λεγόμενα του Πετί, αδιάφορος προς το πρόσωπό του. Στο τεχνικό σταφ καταλογίζει την έλλειψη φυσικής κατάστασης. Κατηγόρησε, μάλιστα, τον προπονητή του στη βιογραφία του ότι δεν ήξερε τη θέση του στο γήπεδο.
Και οι δύο έφυγαν το 2001, με το καράβι της Μπαρτσελόνα να έχει βουλιάξει ήδη πρημνιαία. Οι “μπλαουγκράνα” είχαν μπει σε μια έντονη κρίση από το 1999 και μέχρι και το 2005 δεν θα κατακτούσαν οποιονδήποτε τίτλο. Έπρεπε να φτάσει στην Καταλονία ο Ροναλντίνιο για να αλλάξει η κατάσταση.
Ο Πετί επέστρεψε στο Λονδίνο για λογαριασμό της Τσέλσι, όπου έμεινε τρία χρόνια. Διαδοχικοί τραυματισμοί στα γόνατα τον ανάγκασαν να αποσυρθεί το 2004.
