Εθνική Ελλάδος: Ο Γιώργος Γιακουμάκης στη ζούγκλα των social media
Από την κριτική στην… ανθρωποφαγία
Το να φτάνεις σε σημείο να εξαπολύεις κατάρες ακόμη και για μικρά παιδιά, σαν αυτές που δέχτηκε ο Γιώργος Γιακουμάκης στα social media μετά τον αποκλεισμό της εθνικής Ελλάδος από το Euro 2024, αποτελεί “καθρέφτη” του ατομικού σου κατήφορου…
Η αλλαγή του Γκουστάβο Πογέτ μετά τη λήξη της κανονικής διάρκειας του παιχνιδιού της εθνικής Ελλάδος με τη Γεωργία στην Τιφλίδα ήταν όταν ο Φώτης Ιωαννίδης -ο οποίος έκανε υπερπροσπάθεια σε ένα παιχνίδι που τον “έκλεισαν”- αντικαταστάθηκε από τον Γιώργο Γιακουμάκη και ο μίτος για το τι επρόκειτο να συμβεί στη διαδικασία των πέναλτι ξετυλίχθηκε.
Ο επιθετικός της Ατλάντα Γιουνάιτεντ έχασε το δικό του χτύπημα και η Εθνική ηττήθηκε, με αποτέλεσμα να μην προκριθεί στο Euro 2024, που θα γίνει από τις 14 Ιουνίου έως τις 14 Ιουλίου στη Γερμανία. Ο Γιακουμάκης ήταν ο δεύτερος που αστόχησε στη διαδικασία, αφού λίγα λεπτά νωρίτερα ο Μαμαρντασβίλι, τερματοφύλακας των γηπεδούχων, είχε αποκρούσει το πέναλτι του Τάσου Μπακασέτα.
Το απάνθρωπο "ξέσκισμα" του Γιώργου Γιακουμάκη στα social media
Αν κάποιος στενοχωρήθηκε για το χαμένο πέναλτι του Γιακουμάκη περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον ήταν, όπως συνηθίζουμε να λέμε, ο ίδιος ο Γιακουμάκης. Ο 29χρονος φορ είχε την υποψία του πώς αισθάνεται εκείνος που γίνεται το θύμα στα social media και τον “ξεσκίζουν” άνθρωποι που μέχρι τότε δεν είχε ιδέα πως υπήρχαν, όμως, διαπίστωσε πως η πραγματικότητα έχει μεγάλη διαφορά.
Και αυτό διότι δέχτηκε κατάρες για ασθένειες, θάνατο, το κακό της οικογένειάς του, από χρήστες που όταν μιλάνε για το ανθρώπινο είδος, εκφράζονται ως εξής: “Πήγαμε στο φεγγάρι”. Ένας πρώτος πληθυντικός αγνώστου προελεύσεως, ένα ανύπαρκτο μερίδιο επιτυχίας.
Η εξελικτική διαδικασία στο ποδόσφαιρο έμοιαζε να “δίνει” ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Από τους φωνακλάδες της κερκίδας μέχρι τα δισεκατομμύρια ευρώ που διανέμονται μοιάζει με επίκτητο δικαίωμα του δέκτη, αν στραβώσει κάτι, να πρέπει ο φταίχτης να υποστεί τη βάσανο του διαδικτυακού προπηλακίσματος.
Ο Γιακουμάκης κάνει την καριέρα που του αναλογεί, έπαιξε στην ΑΕΚ, σκόραρε κατά το δοκούν στην Ολλανδία με τη Φένλο και στη Σκωτία με τη Σέλτικ, το ίδιο κάνει τώρα και στο MLS με τη φανέλα της Ατλάντα Γιουνάιτεντ. Γύρισε από τις ΗΠΑ την Τρίτη 19 Μαρτίου, λόγω υποχρεώσεων της ομάδας του, κι ενσωματώθηκε στην προετοιμασία της Εθνικής για τα παιχνίδια με το Καζακστάν στην “Αγια-Σοφιά” και τη Γεωργία στην Τιφλίδα.
Η υπεράσπιση του Γιακουμάκη έρχεται φυσιολογικά, προκειμένου η Θέμιδα να ισορροπήσει τη ζυγαριά της. Ο Κρητικός στράικερ δεν είναι ο πρώτος που πέφτει θύμα του οχετού των απρόσωπων χρηστών, οι οποίοι δεν είναι αρκετά αδίστακτοι ώστε να του το πουν από κοντά.
Η χυδαιότητα δεν είναι ελληνικό προνόμιο
Από την κριτική για ένα χαμένο πέναλτι μέχρι τη χυδαιότητα της κατάρας που αφορά στη ζωή ενός ποδοσφαιριστή, η απόσταση προφανώς δεν είναι... ένα τσιγάρο. Δεν θα συντελούνταν λόγος παρόμοιας έκφρασης εκ του σύνεγγυς. Το διήμερο της αμετροεπούς κατακραυγής στον Γιακουμάκη δεν είναι ελληνικό προνόμιο. Μετά τον τελικό του Euro 2021, όταν η Ιταλία νίκησε την Αγγλία στα πέναλτι, ο Μάρκους Ράσφορντ και ο Μπουκαγιό Σάκα υπέφεραν ακόμη περισσότερο, αφού οι επιθέσεις μπολιάστηκαν και με το δηλητήριο του ρατσισμού.
Εν κατακλείδι, η εποικοδομητική κριτική, αν υπάρχει, για ένα άστοχο χτύπημα πέναλτι -σε μια διαδικασία που, στην τελική, ο ίδιος ο ομοσπονδιακός προπονητής Γκουστάβο Πογέτ προεξόφλησε ότι δεν ήθελε να φτάσει το παιχνίδι- ακόμη μια φορά αντικαθίσταται από οκά δες τοξικότητας δίχως πραγματικό λόγο. Το χειρότερο συμβαίνει επαναλαμβανόμενα και με χυδαιότητα χωρίς τέλος, την εποχή που ανθεί η... πολιτική ορθότητα με λέξεις όπως “ενσυναίσθηση”, και “ευεξία” να ακούγονται καθημερινά.
* Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "ONTIME".