ΑΕΚ: Το "κιτρινόμαυρο" ταξίδι στο εμπόλεμο Βελιγράδι και τα μαθήματα ειρήνης!

Ο σπουδαιότερος αγώνας που έχει δώσει ποτέ η ΑΕΚ δεν είναι για το πρωτάθλημα, ούτε για το Κύπελλο ούτε καν για την Ευρώπη. Είναι όμως για τον πόλεμο! Κάθε φορά που θα ξημερώνει η 7η Απριλίου θα ξυπνούν οι μνήμες του ιστορικότερου και μεγαλύτερου παιχνιδιού που εχει δώσει ποτέ η "Ένωση". Ήταν 7 Απριλίου του 1999 όταν οι "κιτρινόμαυροι" ταξίδεψαν στο εμπόλεμο Βελιγράδι για να διασταυρώσουν τα ξίφη τους σε φιλικό με την Παρτίζαν όπου δεν ήταν ένα απλό ματς. Ήταν ο "καθρέφτης" της ειρήνης, της ελπίδας και της αγάπης. Αυτά ήταν τα μηνύματα που ήθελε να περάσει η ελληνική ομάδα που η δύναμη της ειρήνης νίκησε τον φόβο της για τις βόμβες και τον πόλεμο! 

Το ταξίδι της ΑΕΚ στο εμπόλεμο Βελιγράδι και τα μαθήματα ειρήνης

Η αποστολή ήταν μία. Και ήταν η ειρήνη. Με αυτό ακριβώς το σύνθημα "πέταξε" η ΑΕΚ με προορισμό το εμπόλεμο Βελιγράδι. Στις 24 Μαρτίου το ΝΑΤΟ είχε αποφασίσει να βομβαρδίσει τη Γιουγκοσλαβία ως... "μέτρο παρέμβασης" στον πόλεμο του Κοσόβου. Στις 3 Απριλίου στη συνέντευξη Τύπου που διεξάγεται με πρωταγωνιστές τους Δημήτρη Μελισσανίδη, Πέτρου Στάθη, Κώστα Γενεράκη και Ντέμη Νικολαΐδη γνωστοποιείται η πρόθεση της ΑΕΚ να δώσει αγώνα φιλικού και... ειρηνικού χαρακτήρα το Βελιγράδι, με την συμμετοχή όλων να ήταν εθελούσια. Και αυτό είναι που συγκίνησε περισσότερο.

Η "κιτρινόμαυρη" αποστολή συνοδευόταν από μέλη της διοίκησης, δημοσιογράφους, πολιτικούς καθώς και ξεχωριστά πρόσωπα της εποχής. Εγγύηση για ασφάλεια δεν υπήρχε. Υπήρχε όμως η δύναμη της ψυχής για έναν κόσμο καλύτερο και ειρηνικό. Η αποστολή της ΑΕΚ αποθεώθηκε σαν να έβλεπαν μπροστά τους... ήρωες. Κάπως έτσι θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν άλλωστε.



Αν και είχαν κοπεί 40.000 εισιτήρια, το παιχνίδι πραγματοποιήθηκε με την παρουσία 15.000 φιλάθλων στις εξέδρες λόγω του ότι υπήρχε αντικειμενική δυσκολία στις μετακινήσεις. Η είσοδος των ομάδων στον αγωνιστικό χώρο και η φωτογραφία που τράβηξαν κρατώντας ένα μεγάλο πανό που έγραφε: "ΝΑΤΟ σταμάτα τον πόλεμο, σταμάτα τους βομβαρδισμούς" ήχησε πιο δυνατά ακόμη και από τις... βόμβες. Μάλιστα, στο ημίχρονο οι ποδοσφαιριστές των δυο
ομάδων φύτεψαν μια ελιά από την Αρχαία Ολυμπία στον περιβάλλοντα χώρο του γηπέδου, μια κίνηση ιδιαίτερα συμβολική που έκρυβε πίσω της την ελπίδα.

Το σκορ 1-1, στο 61ο λεπτό. Τότε ήταν όταν διεκόπη ο αγώνας καθώς εισέβαλλαν φίλαθλοι στον αγωνιστικό χώρο με σημαίες της Ελλάδας και της Σερβίας, στιγμές που μόνο στο άκουσμα συγκινούν. Οι φίλαθλοι αγκάλιασαν τους παίκτες της ΑΕΚ φωνάζοντας συνθήματα, μια στιγμή που μάλλον μπορεί να χαρακτηριστεί ως κορυφαία στην καριέρα τους. Και ας μην ήταν αγωνιστική.

Η "κιτρινόμαυρη" αποστολή δεν μπορούσε να παραμείνει για πολύ καθώς υπήρχε σοβαρός κίνδυνος νέων βομβαρδισμών τις βραδινές ώστες και έτσι επέστρεψε στην Βουδαπέστη και στη συνέχεια στην Αθήνα. Οι βομβαρδισμοί σταμάτησαν από το ΝΑΤΟ στις 10 Ιουνίου. Αυτό που δεν σταμάτησε να υπάρχει ποτέ ήταν η ελπίδα των ανθρώπων για ένα καλύτερο αύριο.

Η αποστολή της ΑΕΚ έπρεπε να φύγει από το γήπεδο και να επιστρέψει γρήγορα στη Βουδαπέστη για να επιστρέψει στην Αθήνα. Ο λόγος είναι ότι υπήρχε ο ορατός κίνδυνος των νέων βομβαρδισμών τις βραδινές ώρες. Βομβαρδισμοί που για την ιστορία ολοκληρώθηκαν από το ΝΑΤΟ στις 10 Ιουνίου. Ωστόσο ο σπόρος της ειρήνης είχε ήδη φυτευτεί και είχε περάσει σε όλο τον κόσμο.

Ο αθλητισμός έχει φωνή! Δεν βρίσκεται μόνο στις τέσσερες γραμμές του γηπέδου. Μπορεί να περάσει μηνύματα κάθε φύσης. Η ΑΕΚ επέλεξε να αψηφήσει τον πόλεμο. Τις βόμβες. Τον φόβο. Και νίκησε. Όταν έρχεται η γνωστή ερώτηση του γιατί είναι διαφορετικό να είσαι ΑΕΚ, τότε μπορεί κάποιος να απαντήσει απλά αυτό. Και φυσικά μαζί με την "Ένωση" έχει να υπερηφανεύεται για αυτή της την κίνηση όλη η Ελλάδα.