Δόξα Δράμας: Οι θρυλικοί "μαυραετοί" ένα βήμα από τα τοπικά, η ελληνική επαρχία αργοπεθαίνει!

Στους νεότερους σε ηλικία φιλάθλους, η είδηση ενδεχομένως να μην προκαλεί το παραμικρό ενδιαφέρον. Σε όσους όμως μεγαλώσαμε στα γήπεδα της δεκαετίας του ‘80 και του ‘90 (και φυσικά και στους μεγαλύτερους) προκαλεί έντονη μελαγχολία: Η Δόξα Δράμας, οι θρυλικοί “μαυραετοί” της Μακεδονίας, έρχονται να προστεθούν στη μακρά λίστα των πάλαι ποτέ “μεγάλων δυνάμεων” της ελληνικής επαρχίας που βρίσκονται αντιμέτωπες με το φάσμα του ποδοσφαιρικού αφανισμού.

Κι όλα αυτά την ώρα που διοχετεύονται στον Τύπο πληροφορίες που θέλουν τη Super League να εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο να περιορίσει τον αριθμό των ομάδων που θα συμμετέχουν στα playoffs της Super League σε μόλις τέσσερις, θέλοντας να δημιουργήσει ένα “κλειστό κλαμπ” διεκδίκησης του τίτλου στο οποίο θα συμμετέχουν αποκλειστικά ΑΕΚ, Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός και ΠΑΟΚ.

Ο "υδροκεφαλισμός" των "μεγάλων" οδηγεί στον... ποδοσφαιρικό θάνατο την επαρχία

Αντί, δηλαδή, να καθίσουμε ως ελληνικό ποδόσφαιρο και να χαράξουμε ένα υγιές αναπτυξιακό πλάνο που θα προσελκύσει ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες να επενδύσουν σοβαρά σε ιστορικές ομάδες όπως η Δόξα Δράμας, η Παναχαϊκή, η Λάρισα, η Καστοριά, η Κόρινθος, η Ξάνθη, εμείς επιλέγουμε το δρόμο του υδροκεφαλισμού των “μεγάλων”… τυφλωμένοι από τον ανταγωνισμό του φετινού πρωταθλήματος.

Ένας ποδοσφαιρικός μικρόκοσμος που ικανοποιεί τα οπαδικά ένστικτα των εκατομμυρίων οπαδών του “Big 4”, αλλά οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή “ποδοσφαιρομάνες” περιοχές της χώρας που μια φορά κι έναν καιρό προσέδιδαν αίγλη στη μεγάλη κατηγορία με τη δυναμική τους και τους χιλιάδες φιλάθλους που βρίσκονταν στο πλευρό τους.

Με κάθε σεβασμό στην ιστορία συνοικιακών ομάδων της Αθήνας, καμιά Κηφισιά, κανένας Ακράτητος, κανένας Θρασύβουλος, καμία Καλλιθέα (αναφερόμαστε σε ομάδες που είδαμε τα τελευταία 20 χρόνια να αγωνίζονται στη Super League) δεν μπορούν να αποκτήσουν τη δυναμική ενός ΟΦΗ, μιας Λάρισας, μιας Παναχαϊκής, ενός ΠΑΣ Γιάννινα, ενός Πανσερραϊκού. Και δεν μπορούν να το πράξουν γιατί δεν διαθέτουν ούτε το ειδικό βάρος και πολύ περισσότερο τον κόσμο των επαρχιακών ομάδων που έγραψαν ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Η ανταγωνιστική Super League και ένας κόσμος ψευδαισθήσεων

Καλά και άγια τα ντέρμπι της Super League, καλός και άγιος ο ανταγωνισμός ανάμεσα στους τέσσερις λαοφιλέστερους συλλόγους, αλλά – συγχωρέστε μας – για να υπάρξει πραγματικά ανταγωνιστικό πρωτάθλημα σε οποιαδήποτε χώρα του πλανήτη, θα πρέπει η ψαλίδα που χωρίζει τους “μεγάλους” από τους “μικρούς” ολοένα να μειώνεται και όχι να “ανοίγει”.

Με τα υπάρχοντα δεδομένα κανένας ισχυρός οικονομικός παράγοντας δεν θα προχωρήσει σε σοβαρή επένδυση στο ελληνικό ποδόσφαιρο (πολύ περισσότερο σε ομάδα της ελληνικής Περιφέρειας) γνωρίζοντας ότι ιδιαίτερα στις μικρότερες κατηγορίες τα πρωταθλήματα παίζονται με… σημαδεμένη τράπουλα.

Η είδηση του σχεδόν βέβαιου υποβιβασμού της Δόξας Δράμας στο τοπικό για πρώτη φορά στην ιστορία της (μετά την ήττα της την Κυριακή από τον Άρη Αβάτου με 3-2), δεν είναι δυνατόν να περάσει στο ντούκου. Δεν γίνεται να σφυρίζουμε αδιάφορα και να υποκρινόμαστε ότι έχουμε… πρωταθληματάρα, ιδιαίτερα όσοι είχαμε το προνόμιο να ζήσουμε την Α’ Εθνική στα ντουζένια της, όταν κάθε εκτός έδρας αποστολή ενός “μεγάλου” στην επαρχία έμοιαζε με αληθινή δοκιμασία.

Ξέρετε πότε θα αποκτήσουμε πραγματικά ανταγωνιστικό πρωτάθλημα; Τη μέρα που θα συμφωνήσουμε όλοι ότι δεν χρειάζονται πλέον playoffs για να τονώσουμε το ενδιαφέρον του. Που δεν θα χρειάζεται να… φορτώνουμε με όλο και περισσότερα ντέρμπι του “Big 4” το αγωνιστικό καλεντάρι για να αποκτήσει μεγαλύτερο εμπορικό ενδιαφέρον η πρώτη επαγγελματική κατηγορία της χώρας.

Προς το παρόν εξακολουθούμε να ζούμε σε ένα καθεστώς ψευδαισθήσεων πιστεύοντας ότι έχουμε ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Ανταγωνισμό ανάμεσα στους “μεγάλους” έχουμε, όχι ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Μην μπερδεύουμε τους όρους.
Χωρίς δυνατή επαρχία δεν μπορεί να υπάρξει δυνατό πρωτάθλημα.

* Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Απογευματινή".