Ολυμπιακοί Αγώνες 2024: Η Φλόγα ολοκληρώνει τον κύκλο της - Εννιά λαμπαδηδρόμοι στο parapolitika.gr
Η αρχή στην Αρχαία Ολυμπία
Το ταξίδι από την Αρχαία Ολυμπία στην Αθήνα ολοκληρώνεται και το parapolitika.gr θυμάται την αντάμωσή του με εννιά λαμπαδηδρόμους όταν η Φλόγα που προλογίζει τους Ολυμπιακούς Αγώνες 2024 βρισκόταν στα... εύφλεκτα νάματά της
Αυτή, όμως, είναι η μία πλευρά. Εκείνη που θα καταλήξει το πρωί του Σαββάτου, 27 Απριλίου, στο ιστιοφόρο Belem, στον Πειραιά, το οποίο θα αναχωρήσει με προορισμό τη Μασσαλία. Η άλλη είναι οι λαμπαδηδρόμοι που περίμεναν στην Αρχαία Ολυμπία, να τρέξουν τα λίγα μέτρα που τους αναλογούσαν με την ολυμπιακή φλόγα. Το parapolitika.gr βρέθηκε στην Αρχαία Ολυμπία και κατέγραψε τον παλμό. Την ένταση με την οποία έζησαν οι παριστάμενοι την τελετή Αφής ολυμπιακής φλόγας. Ρώτησε το τετριμμένο, περί συναισθημάτων, αλλά και την πρόβλεψή τους για τα μετάλλια που θα κατακτήσουν η Ελλάδα, η Γαλλία, η Βραζιλία και η Σλοβενία στο Παρίσι.
Ολυμπιακοί Αγώνες 2024: Η Αρχαία Ολυμπία ως κέντρο
Η Αρχαία Ολυμπία ζούσε σε ρυθμούς Ολυμπιακών Αγώνων το διήμερο 15-16 Απριλίου. Η ολυμπιακή φλόγα, σαν Άγιο Φως, έφερε την περιοχή σε αναβρασμό. Της έδωσε την υπόσταση που φέρει εξ ονόματος και εξ Ιστορίας. Ένα βάρος ατελέυτητο με ελληνική πονηριά φυσικά. “Δεν ήξερα ότι πρέπει να κάνω αίτηση για να πιω καφέ”, είπε σε φίλη της διαμαρτυρόμενη κυρία.
Ο γράφων ευπειθώς αναφέρει ότι έπιασε τραπέζι ολ αλόουν σε καφετέρια του κέντρου το μεσημέρι της 16ης Απριλίου και περίμενε υπομονετικά ένα τέταρτο, με την υπάλληλο του καταστήματος που εργαζόταν εξωτερικά να έρχεται σε οπτική επαφή μαζί του. Η υπάλληλος δεν πλησίασε, σαφές δείγμα ότι είχε εντολή να μη σερβίρει άνθρωπο μονάχο.
Το μεγαλείο και η πονηριά, ιστορικά και παραδοσιακά, είναι διώνυμα και δίδυμα. Φέρουν τις αντιθέσεις και τις ομοιότητες, θαρρείς και εκπορεύονται της ίδιας ρίζας. Την ίδια ώρα που οι έμποροι πήγαιναν παντί τρόπω να βγάλουν από την παχιά μύγα ξίγκι, στον ιερό χώρο του αρχαίου θεάτρου διαμειβόταν ο πυλώνας του αθλητικού και του θεατρικού, συγκεκραστικά, γίγνεσθαι.
Η πρωθιέρεια Μαίρη Μηνά γύρισε το πρόσωπό της προς τον κόσμο, μαθητές σχολείων και ομάδες, εκτός των άλλων, που παρακολουθούσε ενεός την τελετή Αφής. Η φράση “Τήνελλα Καλλίνικοι” έσπασε τη σιωπή. Οι κούροι είχαν ήδη ανέβει το λόφο. Οι ιέρειες, συμπαγείς και δημιουργώντας έναν μικρό κύκλο, έσπαζαν τα πάνω μέρη των κορμών τους ανοίγοντας σαν κρίνος την άνοιξη.
Ο πρώτος λαμπαδηδρόμος, Στέφανος Ντούσκος, θα έπαιρνε την ευχή τους. Το ελληνικό θέατρο, όπως το προσδιόρισαν οι αρχαίοι τραγικοί. Ήταν εκείνοι που εισήγαγαν το κοινό σε ό,τι θεωρείται, εν γένει, μια σπουδαία κοινωνική στιγμή. Ένα ανθρώπινο ανδραγάθημα. Το ταξίδι της ολυμπιακής φλόγας, που άρχισε το 1936 με προορισμό το Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου, συνεχίζεται εις το διηνεκές. Είναι παράξενος, όντως, ο συμβολισμός: τι σήμαινε και τι επέφερε η διοργάνωση από την οποία άρχισε και τι όντως σημαίνει: η φωτιά, ως σύμβολο της ανθρώπινης οξύνοιας, το ταξίδι μέχρι την πόλη που φιλοξενεί τη διοργάνωση των πέντε κύκλων, ο ολυμπισμός και τα ιδεώδη του, που ακόμα κι αν κρατιούνται σε μια λεπτή κλωστή, ακόμα κι αν μοιάζουν θνησιγενή, διατηρούν τη δυνάμική τους και την έντασή τους.
Αυτή η αίσθηση δόθηκε και το διήμερο στην Αρχαία Ολυμπία. Από τον τόπο ως το στάδιο, το μέρος που πριν από 2.800 χρόνια έγιναν οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες, η ζωή κινούνταν γύρω από τους πέντε κύκλους.
Αν γραφτεί ότι έφτασαν άνθρωποι από όλη την Ελλάδα για την τελετή Αφής, θα είναι υποτιμητικό. Από την Ασία βρέθηκαν στην Ολυμπία, με μια προφανή περιέργεια και μία ευαισθησία στην οποία ο δυτικός κόσμος δεν έχει εμβαθύνει αρκετά. Ο κύριος Νίκος, που είχε την κόρη του ως ιέρεια και παλιότερα είχε απολαύσει το γιο του ως κούρο στην τελετή Αφής, έλεγε στον αυτήκοο μάρτυρα, σχεδόν ψιθυριστά, "είμαι επιχειρηματίας, θα σου... σκίσω τα ράμματα στη δουλειά, αλλά μου ήρθε να τα μπήξω βλέποντας την τελετή".
Ένα αγοράκι, καθισμένο σε πλάκα στον περιβάλλοντα χώρο του σταδίου, ρωτούσε τη μητέρα του πόσο ζυγίζει. Κι όταν, εν τέλει, η πρόβα της τελετής ανήκε στο παρελθόν, Γάλλοι που έφτασαν την Ολυμπία ήθελαν να μπουν στο στάδιο αν και κατ’ επανάληψη ο υπεύθυνος τους διεμήνυε ότι έχει κλείσει. “Ήρθαμε από πολύ μακριά απλώς για να μπούμε εδώ”, αναφωνούσαν με τα σπαστά αγγλικά τους.
Ο Στέφανος Ντούσκος, βεβαίως, ακόμα έψαχνε να βρει τις ανάσες του, τονίζοντας ότι "νιώθεις τον ολυμπισμό και τα αρχαία χρόνια". Αγέρωχος, διένυσε τη διαδρομή στο στάδιο μετά το κατευόδιο των ιερειών.
Ολυμπιακοί Αγώνες 2024: Η Ολυμπία και η... Ολύμπια
Από το δημαρχείο της Ολυμπίας ως και το δρόμο, που αστυνομικά οχήματα περιδιάβαζαν για να μην επιτρέψουν τη διέλευση σε ΙΧ, τα κινητά έδειχναν λάιβ τη μετάδοση της τελετής Αφής. Οι λαμπαδηδρόμοι στέκονταν στα πεζοδρόμια με τις ομάδες τους. Συγγενείς και φίλοι ανέμεναν την πρώτη αλλαγή. Μητέρα λαμπαδηδρόμου κοντά στο δημαρχείο, χαμογέλασε πλατιά όταν μετέδωσε “πήρε τη φλόγα ο Ντούσκας και πάει προς το Κουμπερτέν”. Λίγη ώρα αργότερα, οι λαμπαδηδρόμοι προμηθεύτηκαν τις δάδες, οι οποίες θα περάσουν στην ολυμπιακή ιστορία ως εκείνες που προλόγισαν το δρόμο προς το Παρίσι, για τους 31ους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Η Νάιρα, σε μια πλευρά περίπου 50 μέτρα από τον επόμενό της μαραθωνοδρόμο, προσπαθούσε να χαλαρώσει με τα ακουστικά στα αυτιά. Με κορδέλα που είχε τα χρώματα της Βραζιλίας έπιασε αλογοουρά τα μαλλιά της. Όταν ρωτήθηκε την πόλη καταγωγής της, απάντησε "Ολύμπια". Είναι η "δίδυμη αδελφή της Ολυμπίας", όπως είπε η Νάιρα. Η πλάκα εδώ είναι ότι το όνομά της δεν το έχει πάρει από την Αρχαία Ολυμπία, παρ’ ότι έλκει τιμητική αδελφική σχέση μαζί της, αλλά από τη Μαρία Ολίμπια Ροντρίγκες Βιέρα, της κόρης του Αντόνιο Ολίμπιο Ροντρίγκες Βιέρα, που θεωρείται ένας από τους ιδρυτές της πόλης στο Σάο Πάουλο.
Δεν ήταν η πρώτη που κατάγεται από δίδυμη πόλη της Αρχαίας Ολυμπίας. Λίγο νωρίτερα, ο Λορίς, Γάλλος από την Αντίμπ, συστήθηκε περήφανα από την ομάδα του. Η τιμή που ένιωθε για τις λίγες δεκάδες μέτρων που θα έτρεχε με τη δάδα, δεν κρυβόταν. Η αδελφοποίηση είναι πρόσφατη, προέκυψε λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι, αφού η Αντίπολη έχει “αρχαιοελληνικές καταβολές”. Στο πλαίσιο της συνεργασίας, η πόλη έστειλε το δικό της λαμπαδηδρόμο, με τον Λορίς να λέει ότι "αν δεν είμαι στο Παρίσι κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, θα έρθω εδώ (σ.σ. στην Αρχαία Ολυμπία), για να τους παρακολουθήσω με τους φίλους μου ".
Η Ολυμπιακή Ακαδημία στο Κράνι και ο... Ολυμπιακός στη Βαρκελώνη
Ο επόμενος λαμπαδηδρόμος, Ματίας Ραΐκοβιτς, δεν είναι απλώς κάτοικος του Κράνι, αλλά, όπως τονίστηκε, ο δήμαρχός του. Μάλιστα, η σημείωση, ότι "«στο Κράνι έγινε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα πόλο του 2003" δημιούργησε ένα πλατύ χαμόγελο στον ψηλό Σλοβένο, ο οποίος είναι διαιτητής πόλο. Επιπλέον, από την Αρχαία Ολυμπία δεν θα επέστρεφε στην πατρίδα του, αλλά θα πήγαινε στη Βαρκελώνη, όπου η ομάδα πόλο Γυναικών του Ολυμπιακού έπαιξε στο Final 4 στο Champions League και έφτασε ως τον τελικό.
Ο Ραΐκοβιτς δεν έφτασε στην Πελοπόννησο μόνο για να τρέξει με τη δάδα, αλλά για επιμορφωτικούς λόγους. Θέλοντας να δημιουργήσει μία Ολυμπιακή Ακαδημία στην περιοχή του, εμφανίστηκε στην πηγή, προκειμένου να κάνει την έρευνά του και να διαπιστώσει αν είναι εφικτό το εγχείρημα. Ο Ραΐκοβιτς θέλει να αναγνωρίζουν το διαμέτρημα των Ολυμπιακών Αγώνων, κατά συνέπεια του αθλητισμού και του ολυμπισμού εξ υπαρχής, τα παιδιά του Κράνι.
Υπήρχαν, βεβαίως, και οι εξαιρέσεις. Ο Διονύσης εμφανίστηκε δίχως άγχος, ανυπομονώντας να τρέξει με τη φλόγα. Τα λεπτά περνούσαν αγωνιωδώς και όταν τελικά η δάδα με την πιο διάσημη αθλητική φωτιά εμφανίστηκε, τα χειροκροτήματα σταματούσαν μόνο από το πάτημα των κουμπιών των κινητών, με τους κατόχους τους να θέλουν να ρουφήξουν κάθε στιγμή. Μέσα σε χειροκροτήματα, ο Ντίνος έδωσε τη φλόγα στην Ιωάννα και εκείνη, με τερατική προσήλωση, την μετέφερε στον επόμενο λαμπαδηδρόμο. Το ταξίδι της προς τη Γαλλία είχε όντως ξεκινήσει.
Η δάδα από το... Μεξικό
Σχεδόν ταυτοχρόνως, στο Μουσείο των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, οι επισκέπτες κοίταζαν τις δάδες από όλες τις προηγούμενες διοργανώσεις. Συλλέκτης μοιραζόταν φορτισμένος τον τρόπο που η τέταρτη δάδα της διοργάνωσης του Μεξικού, το 1968, εξαφανίστηκε και βρισκόταν για 50 χρόνια στη Βαρκελώνη, πριν την βρει φίλος του και του την δώσει εν είδει ανταλλαγής. Εκείνος, με τη σειρά του, την ταυτοποίησε ως αυθεντική, προκειμένου να την δωρίσει στο μουσείο και να μπορεί να μοιράζεται την ιστορία του με όποιον θέλει να μάθει.
Η ιστορία της τελετής Αφής είναι εκείνη των επισήμων που εμφανίστηκαν στο στάδιο, της Προέδρου της Δημοκρατίας, Κατερίνας Σακελλαροπούλου, του προέδρου της ΔΟΕ Τόμας Μπαχ, του προέδρου της Ολυμπιακής Επιτροπής «Παρίσι 2024« Τονί Εστανγκέ, του "αθανάτου" προέδρου της ΕΟΕ Σπύρου Καπράλου, του τιμ της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής.
Είναι, όμως, και εκείνη των ανθρώπων που ήθελαν να τρέξουν για να «σημαδέψουν» την ολυμπιακή ιστορία. Διότι "ζήτωσαν τους νικητές". Πανηγύρισαν για αυτούς μέσω της ανατριχίλας, του κουβαλήματος του βάρους και κυρίως της μνήμης, προσωπικής και συλλογικής.
