Ολυμπιακοί Αγώνες 2024: Μισούν τους αγώνες στο Παρίσι; Η άλλη ματιά
Τι βλέπει ένας “Παριζιάνος” από το Μπέλφαστ
Οι Ολυμπιακοί αγώνες 2024 έρχονται, οι Παριζιάνοι γκρινιάζουν, το Παρίσι και η Γαλλία λανσάρουν μια εικόνα ωραίας ατμόσφαιρας, η μασκότ μοιάζει με κάτι περίεργο και οι τιμές ξεφεύγουν
Ο χρόνος μετρά αντίστροφα και οι Ολυμπιακοί Aγώνες 2024 ετοιμάζονται στο Παρίσι με τη Γαλλία να έρχεται αντιμέτωπη με όσους χαρακτηρίζουν γελοία τη μασκότ και φωνάζουν για τις τιμές.
Η αλήθεια είναι ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες 2024 δημιούργησαν μια τάση να βλέπουμε το Παρίσι ως μια πριγκίπισσα του παραμυθιού και μια Γαλλία όλο ρομαντισμό και λάμψη. Τα ΜΜΕ βλέπουν μια πανέμορφη μασκότ και τις τιμές φυσιολογικές.
Με το θέμα καταπιάνεται o βραβευμένος συγγραφέας Ρόμπερτ ΜακΛίαμ Γουίλσον στον Guardian. Αφορμή για όσα γράφει είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες 2024. “Παρ΄ όλη τη γοητεία του, το Παρίσι είναι στην πραγματικότητα καταθλιπτικό και “ευερέθιστο” εδώ και μερικές εκατοντάδες χρόνια”, αναφέρει για την πρωτεύουσα της Γαλλίας προτού γράψει για τη μασκότ και τις τιμές.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Παρίσι και η γκρίνια στη Γαλλία
Οι Ολυμπιακοί αγώνες 2024, όπως και όλες οι διοργανώσεις τέτοιου μεγέθους και κόστους αποτέλεσαν πεδίο διαφωνιών. Το Παρίσι και η Γαλλία δεν αποτελούν εξαίρεση. Η μασκότ και οι τιμές γίνονται και πάλι σημεία αναφοράς.
Ουσιαστικά το θέμα του Ρόμπερτ ΜακΛίαμ Γουίλσον δεν είναι οι Ολυμπιακοί αγώνες 2024, αλλά το Παρίσι και η Γαλλία με τη μασκότ των αγώνων και τις τιμές να του δίνουν την αφορμή για να γράψει μεταξύ άλλων ότι “οι Παριζιάνοι ζουν προκλητικά την αγχωμένη, κακοπληρωμένη ζωή τους. Χλευάζουν και παραπονιούνται. Τρελαίνονται και γκρινιάζουν. Σε αντίθεση με οποιονδήποτε άλλο τόπο έχω επισκεφθεί, σε αυτήν την πόλη, αν πεις κάτι ωραίο για το μέρος, οι πολίτες σε διορθώνουν περιφρονητικά. Το Παρίσι δεν πιστεύει ότι είναι το καλύτερο μέρος. Απλώς θεωρεί ότι παντού αλλού είναι χειρότερα".
Ολυμπιακοί Αγώνες 2024, Παρίσι, Μπαλζάκ και Ζολά
Οι Παριζιάνοι ήταν πάντα έτσι σύμφωνα με τον Βορειοϊρλανδό συγγραφέα. “Δείξε μου ένα χαριτωμένο τύπο σε ένα μυθιστόρημα του Μπαλζάκ ή του Ζολά", αναφέρει ως επιχείρημα ο άνθρωπος που μετακόμισε στο Παρίσι τα τελευταία χρόνια όπου γράφει για το Charlie Hebdo και τη Libération.
Παρομοιάζει το Παρίσι με “μια ραγισμένη κατσαρόλα σε μια αφύλακτη σόμπα”, μια πόλη γεμάτη "εξεγέρσεις, οδοφράγματα, πολιτοφυλακές”. “Το Παρίσι είχε κάτι από προπολεμικό αέρα από τότε που γνώρισα την πόλη", λέει.
Έρχονται οι Ολυμπιακοί Αγώνες 2024 όμως και το Παρίσι έχει κάτι να ασχοληθεί. “Υπολογίζεται ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες 2024 θα κοστίσουν περίπου 8 δισ. Ευρώ, αν και κανείς δεν φαίνεται να γνωρίζει πραγματικά. Σίγουρα δεν πρόκειται για 8 δισ. ευρώ, αλλά όλοι συμφωνούν σε αυτό. Ήδη το Παρίσι επηρεάζεται αρνητικά”.
Ολυμπιακοί Αγώνες 2024 κι ένα Παρίσι άνω κάτω
Σύμφωνα με τον Ρόμπερτ ΜακΛίαμ Γουίλσον “έργα αναστάτωσης βρίσκονται σε εξέλιξη σε βασικούς κεντρικούς χώρους. Οι σταθμοί του μετρό έχουν αρχίσει να κλείνουν και οι τιμές των εισιτηρίων σχεδόν διπλασιάζονται. Φοιτητές εκδιώκονται από τις αίθουσες του πανεπιστημίου για να φιλοξενήσουν αθλητές. Σημαντικοί κόμβοι όπως η Place de la Concorde, το Trocadero και το Les Invalides θα κλείσουν σχεδόν εντελώς. Για πρώτη φορά το breakdancing θα είναι Ολυμπιακό γεγονός. Αυτό δεν “φτιάχνει” κανέναν”.
Αναφερόμενος στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2024 κάνει λόγο για μίσος: “Όλοι όσοι γνωρίζω εδώ βασικά μισούν την ιδέα των Ολυμπιακών Αγώνων, κάτι που μάλλον σε κάνει να αναρωτιέσαι σε τι χρησιμεύουν. Ο κόσμος δυσανασχετεί με τις αρχές που κλείνουν μεγάλα τμήματα αυτής της μικρής, υπερπληθυσμένης πόλης για κάτι που κανείς δεν ενδιαφέρεται. Ποιος κανονικός άνθρωπος μπορεί να ονομάσει τρεις Ολυμπιονίκες; Ο Γιουσέιν Μπολτ, ο Τζέσε Όουενς και αυτός ο τύπος από το Chariots of Fire; Τα αφεντικά στο Παρίσι λένε στους εργαζόμενους να πάνε διακοπές ή να εργαστούν από το σπίτι για όλη τη διάρκεια. Όπως μου είπε ένας φίλος την περασμένη εβδομάδα, έχει αρχίσει να αισθάνεται πολύ όπως στην καραντίνα λόγω Covid”.
Ολυμπιακοί Αγώνες και πώς βλέπει το Παρίσι τη μασκότ
O Ρόμπερτ ΜακΛίαμ Γουίλσον επισημαίνει: “Οι προσπάθειες των διοργανωτών να δημιουργήσουν κάποιο ενθουσιασμό είναι οδυνηρά άστοχες. Η ολυμπιακή μασκότ έχει προκαλέσει καθολική ευθυμία και αποκαλείται “η γιγάντια κλειτορίδα”. Oι Γάλλοι, τουλάχιστον, φαίνεται να ξέρουν πώς μοιάζει. Οι επίσημες αφίσες προκαλούν γενικό κράξιμο και οι φανέλες της εθνικής ομάδας μοιάζουν σαν να είναι φτιαγμένες με παλιά οδοντόκρεμα και χαρτί υγείας. Το Hôtel de Ville (Δημαρχείο) έχει καλυφθεί με κάποια ζωγραφιά, η οποία κατάφερε να κάνει ένα αρκετά όμορφο μέρος του Παρισιού να μοιάζει με το πιο ζοφερό μέρος του Σάντερλαντ μια βρεγμένη Κυριακή του 1973".
Καταλήγει ότι δεν είναι μόνο θέμα αποτυχημένης αισθητικής, καθώς “εκτός από τους εκτοπισμένους φοιτητές, πολλοί από τους οποίους είναι ξένοι και δεν έχουν πού αλλού να πάνε, οι ιδιώτες ιδιοκτήτες προσπαθούν να απαλλαγούν από τους ενοικιαστές, τουλάχιστον προσωρινά, με την προσδοκία των εκβιαστικών κερδών κατά τη διάρκεια των Αγώνων. Πολλοί ιδιοκτήτες περιμένουν έως και 1.000 ευρώ τη βραδιά”.