Έβλεπες ακόμη και πρώην συμπαίκτες να χάνουν την ψυχραιμία τους στο παρκέ του ΣΕΦ, παρασυρμένοι από το τοξικό δηλητήριο που μετάγγισε η αθλητική μας κοινωνία στις φλέβες τους και σκεφτόσουν "πως στα κομμάτια τους καταντήσαμε έτσι";

Κι ενώ οι μετασεισμικές δονήσεις του θυελλώδους δεύτερου τελικού της Basket League ανάμεσα σε Παναθηναϊκό AKTOR και Ολυμπιακό έφτασαν με απειλητικές διαθέσεις μέχρι τα αποδυτήρια της εθνικής μας, ξαφνικά θαρρείς και η ίδια η ζωή θέλησε με το δικό της μοναδικό τρόπο να θυμίσει σε όλους (και κυρίως τους παίκτες των δύο "αιωνίων") ποια είναι τα σημαντικότερα αγαθά της και πόσο θλιβερό και αστείο είναι να μετατρέπεται μια αθλητική αναμέτρηση σε πόλεμο.

Από το θάνατο του Πάρη Δερμάνη στη γέννηση του δεύτερου παιδιού του Κώστα Σλούκα

Δύο γεγονότα με διαφορά λίγων ωρών που ακολούθησαν το ντέρμπι της Παρασκευής. Το πρωί του Σαββάτου η δύσκολα αποδεκτή είδηση του θανάτου του Πάρη Δερμάνη. Ενός ανθρώπου που με την ανιδιοτελή του αγάπη για τον Παναθηναϊκό, την οικογένεια Γιαννακόπουλου, τους παίκτες του «τριφυλλιού», αλλά κυρίως τους αντιπάλους του και το ίδιο το άθλημα του μπάσκετ "φώτιζε" για δεκαετίες τα αποδυτήρια του ΟΑΚΑ και όχι μόνο.

Ένα από τα πιο αυθεντικά χαμόγελα του ελληνικού αθλητισμού δεν είναι πια κοντά μας. Και το κενό που άφησε πίσω του στην ανθρώπινη αλυσίδα της οικογένειας του Παναθηναϊκού, ήρθε να "καλυφθεί" λίγες ώρες αργότερα με τη γέννηση του δεύτερου παιδιού του Κώστα Σλούκα και της Μαρίας Δαρσινού. Από το πένθος στην ευτυχία, από το θάνατο στον ερχομό μιας νέας ζωής, από την οδύνη στην ελπίδα.

Η ίδια η ζωή ήρθε να θυμίσει στους πρωταγωνιστές τον δρόμο της μεγάλης ευθύνης που πρέπει να ακολουθούν κάθε φορά που πατάνε το παρκέ. Δεν είναι πάντα εύκολο να ελέγξεις τα συναισθήματά σου. Ούτε είναι εύκολο να λειτουργείς σαν ρομπότ σε μια κοινωνία που ούτε λίγο, ούτε πολύ σε "υποχρεώνει" να αντιμετωπίζεις τον αντίπαλό σου ως εχθρό.

Ώρα ευθύνης για όλους τους παίκτες Παναθηναϊκού AKTOR και Ολυμπιακού

Το βράδυ της Παρασκευής ξέφυγαν όλοι! Μην ψάχνετε για αθώους και ενόχους ανάλογα με την φανέλα της ομάδας που υποστηρίζετε.
Κι ο Σλούκας ξέφυγε που δεν σταμάτησε μέχρι το τελευταίο λεπτό να δείχνει τα αστέρια της φανέλας του στους φιλάθλους του Ολυμπιακού (και εμμέσως στους πρώην συμπαίκτες του), φωνάζοντας μάλιστα στο τελευταίο δίλεπτο "μόνος μου έχω τέσσερα".

Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d1u0924bi64x)

Κι ο Κάνααν ξέφυγε που θέλησε να ρίξει περισσότερο νερό στο μύλο της ισοπέδωσης του πρώην συμπαίκτη του, κάνοντας χειρονομία για χρήματα.

Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d1u2gtqj5nxt)

Και ο Γκριγκόνις ξέφυγε που έβρισε τον Κάνααν και ο Γουόκαπ ξέφυγε που έδειχνε στον Αταμάν να πάρει το δρόμο προς τα αποδυτήρια.

Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d1u2bzyq7yax)

Στεκόμαστε μόνο στους παίκτες των δύο ομάδων γιατί οι ίδιοι έχουν αποδείξει ότι μπορούν να αποτελέσουν ανάχωμα στην "καφρίλα" της αθλητικής μας κοινωνίας. Το μόνο που έχουν να κάνουν σήμερα λίγες ώρες πριν τον τρίτο τελικό του ΟΑΚΑ είναι να καθίσουν μπροστά από τον καθρέφτη τους. Απέναντι τους στο τζάμι να μη δουν τη δική τους αντανάκλαση, αλλά εκείνη του Πάρη Δερμάνη να κρατά αγκαλιά το νεογέννητο μωρό του Κώστα Σλούκα.

Και να σκεφτούν ένα πράγμα: Για ποιον αθλητισμό πάλευε όλα τα χρόνια της ζωής του ο Πάρης και ποιον αθλητισμό θα ήθελαν να αφήσουν κληρονομιά στα παιδιά τους. Μόνο αυτό αρκεί…

Αν το πράξουν ξέρουν τι πρέπει να κάνουν τόσο απόψε, όσο και στους επόμενους τελικούς (αν υπάρξουν). Και ειδικά οι διεθνείς οφείλουν να θωρακίσουν και την εθνική μας ομάδα σεβόμενοι τη δίψα και τον ενθουσιασμό που προκαλεί στους υγιείς Έλληνες φιλάθλους η συνύπαρξη του Αντετοκούνμπο με Σλούκα, Παπανικολάου, Μήτρογλου και τ’ άλλα παιδιά. Είναι ώρες ευθύνης για όλους!

* Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Απογευματινή".