Αν η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, τότε η εποχή της προεδρίας του Μάκη Γκαγκάτση στην ΕΠΟ ξημερώνει με ένα χαμόγελο ελπίδας για κάθε υγιώς σκεπτόμενο Έλληνα φίλαθλο. Η πρώτη συμφωνία του επόμενου διοικητικού ηγέτη της ποδοσφαιρικής μας Ομοσπονδίας, αντανακλά ένα όραμα για καλύτερο, πιο οργανωμένο και λιγότερο τοξικό ποδόσφαιρο στη χώρα μας. Ένα ποδόσφαιρο που θα εμπνέει τον ίδιο σεβασμό με αυτόν που έχει κερδίσει εδώ και πολλά χρόνια στην Ελλάδα ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς.

Η είδηση της ανάληψης της τεχνικής ηγεσίας της εθνικής ομάδας από τον πρώην προπονητή του Παναθηναϊκού μόνο ως άκρως ελπιδοφόρα μπορεί να χαρακτηριστεί για περισσότερους από έναν λόγους.

Ο Γιοβάνοβιτς, ο Γκαγκάτσης και η ελπίδα για αλλαγή στον τρόπο διοίκησης της ΕΠΟ

Πρώτον, φανερώνει όραμα από τη νέα διοίκηση της ΕΠΟ. Με την επιλογή ενός προσώπου όπως ο Σέρβος στην κορυφή της προπονητικής πυραμίδας των εθνικών μας ομάδων, ο Μάκης Γκαγκάτσης δίνει ένα στίγμα προθέσεων για τον τρόπο που θα διοικηθεί η Ομοσπονδία. "Μας ενδιαφέρουν οι καλύτεροι και όχι οι… δικοί μας, ή αυτοί που μας έρχονται με χαρτάκι απ’ όσους μας φύτεψαν στο Πάρκο Γουδή". Κακά τα ψέματα, τα προηγούμενα χρόνια η μεγάλη πλειοψηφία των αποφάσεων που λαμβάνονταν από τις διοικήσεις της ΕΠΟ, είχαν τους ποιοτικούς δείκτες ως τελευταίο και πιο αδιάφορο σκέλος των κριτηρίων πρόσληψης ενός συνεργάτη. Ενδιέφερε περισσότερο το "ποιος μας ζητούσε να προσλάβουμε έναν συνεργάτη" και πολύ λιγότερο… έως καθόλου το "ποιον συνεργάτη προσλαμβάνουμε".

Δεύτερον, η παρουσία του Ιβάν Γιοβάνοβιτς σχεδόν εγγυάται την απουσία τοξικότητας από τα αποδυτήρια της εθνικής μας ομάδας. Κανείς δεν θα αμφισβητεί τα κριτήρια επιλογής των διεθνών, κανείς δεν θα διανοείται να υποστηρίζει ότι λειτουργούν συμφέροντα στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Αν μη τι άλλο, ο Σέρβος έχει κερδίσει με το σπαθί του τον καθολικό σεβασμό από τη συντριπτική πλειοψηφία της φίλαθλης κοινής γνώμης, αλλά και των Ελλήνων παραγόντων.

Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς μπορεί να αποτέλεσει πηγή έμπνευσης για την εθνική ομάδα

Τρίτον, ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης και για τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές. Όχι μόνο επειδή οι παίκτες που έχουν συνεργαστεί μαζί του… πίνουν νερό στο όνομά του, αλλά γιατί έχει αποδείξει ότι μπορεί να βελτιώνει την απόδοση των ποδοσφαιριστών με τους οποίους δουλεύει μαζί στις προπονήσεις. Δείτε απλά πώς εκτοξεύτηκε η μετοχή του Φώτη Ιωαννίδη στα χρόνια της παρουσίας του Σέρβου στο Κορωπί.

Τέταρτον, ο νέος ομοσπονδιακός τεχνικός δεν θα χρειαστεί τον παραμικρό χρόνο προσαρμογής για να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της "γαλανόλευκης". Ξέρει τα… κουμπιά του Έλληνα ποδοσφαιριστή, γνωρίζει απ’ έξω κι ανακατωτά τη δεξαμενή των παικτών από την οποία θα επιλέξει τους "εκλεκτούς" του και ενδεχομένως η παρουσία του να αποτελέσει μαγνήτη ακόμη και για παίκτες που είτε είχαν κλείσει την πόρτα της εθνικής ομάδας, είτε ετοιμάζονταν να την κλείσουν.

Πέμπτο, ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς μπορεί όχι μόνο να εμπνεύσει τον μέσο Έλληνα φίλαθλο και να τον φέρει πιο κοντά στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, αλλά να τον εκπαιδεύσει – υπό μια έννοια – στο πως πρέπει να αγαπάει ανιδιοτελώς την εθνική ομάδα της χώρας του.

Αγωνιστικά, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι η εθνική μας ομάδα θα… πετάει ξαφνικά στα παιχνίδια της και θα σαρώνει τους αντιπάλους της. Θα είναι, όμως, δεδομένα μια ομάδα με αρχές που θα μπορεί να εξελίσσεται και θα μπορεί να εξελίσσει τους παίκτες που θα αγωνίζονται σε αυτή.

Όλα αυτά, όμως, θα μας απασχολήσουν από τον Σεπτέμβριο όταν θα ξεκινήσουν οι υποχρεώσεις των διεθνών μας στο Nations League. Προς το παρόν ας κρατήσουμε την ελπίδα και το χαμόγελο του Ιβάν που τόσο πολύ μας έλειψαν τους τελευταίους μήνες!

* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Απογευματινή".