Ο Παναθηναϊκός AKTOR μετά από μία σχεδόν καταστροφική χρονιά, γύρισε... σελίδα και με εντυπωσιακές κινήσεις σε όλα τα μέτωπα έφτασε από τη 17η θέση της Euroleague στην κορυφή. Ένας από τους κυριότερους υπεύθυνους για το συγκεκριμένο γεγονός είναι αναμφισβήτητα ο Εργκίν Αταμάν.

Το ξεκίνημα του Αταμάν στην Εφές και η μεταγραφή στη Σιένα

Είναι ένας από τους καλύτερους προπονητές της Euroleague κι εκείνος που οδήγησε τον Παναθηναϊκό AKTOR ξανά στην κορυφή. Ο Εργκίν Αταμάν λοιπόν, παραχώρησε μία εφ' όλης της ύλης συνέντευξη στον Τσίμα Μονέκε και μίλησα για όλα, αναφέροντας τα πρώτα του βήματα στην Αναντολού Εφές αλλά και τη μεταγραφή του στην Ιταλία και τη Σιένα.

"Ξεκίνησα στα 22 μου και στην Εφές ως βοηθός και στα 30 μου ήμουν πρώτος προπονητής και πήγα στους τελικούς της Τουρκίας. Δεν έχω πίεση όταν είμαι στο γήπεδο. Για μένα είναι διασκέδαση, είναι δουλειά αλλά και χόμπι. Έπαιζα μπάσκετ, ήθελα να γίνω επαγγελματίας αλλά δεν ήμουνα αρκετά καλός για να το κάνω.

Μετά μου δόθηκε η ευκαιρία να προπονήσω ομάδες σε μικρές ηλικίες από τα 22 μου. Έμαθα πολλά από τον Αϊντιν Ερς. Όταν ένιωσα έτοιμος στα 29 μου προχώρησα ως πρώτος προπονητής.

'Εχω πολλές περήφανες στιγμές. Ήμουν ο πρώτος Τούρκος προπονητής που στα 33 μου προπόνησα ομάδα στην Ιταλία, την Σιένα. Ήταν ένα όνειρο για μένα. Στην πρώτη συνέντευξη Τύπου εκεί και όταν με ρώτησαν τους στόχους μου τους είπα πως ήρθα για να πάρουμε το Κύπελλο Σαπόρτα.

Και την άλλη μέρα έγραφαν στις εφημερίδες «να δούμε πόσες μέρες θα αντέξει αυτός ο κόουτς». Και μετά μέσα στη σεζόν πήραμε το Σαπόρτα, την επόμενη σεζόν παίξαμε στην Ευρωλίγκα και μία σεζόν μετά ήμασταν στο Φάιναλ Φορ της Ευρωλίγκα.

Για μένα ήταν τρομερό. Μου αρέσουν οι προκλήσεις. Στην πρώτη μου χρονιά στη Γαλατάσαραϊ κερδίσαμε τον πρώτο τίτλο μετά από 27 χρόνια. Στην Μπεσίκτας μετά από 57 χρόνια κερδίσαμε τα πάντα. Το Κύπελλο, το πρωτάθλημα και Ευρωπαϊκό."

Ο Αταμάν θέλει σεβασμό εντός και εκτός παρκέ

Ο προπονητής του Παναθηναϊκού AKTOR ρωτήθηκε για τον τρόπο που προσεγγίζει τον κόσμο στο δρόμο και για τον σεβασμό που θέλει να του δείχνουν εντός και εκτός παρκέ.

"Μου αρέσει να μιλάω με τους ανθρώπους στον δρόμο. Στην Αθήνα πήγαινα το καλοκαίρι στην παραλία το χειμώνα για να κολυμπήσω και με έβλεπαν και αναρωτιόντουσαν τι κάνω εκεί. Τίποτα! Είμαι ένας απλός άνθρωπος που απολαμβάνει τη ζωή.

Με τους παίκτες είμαι σαν φίλος, άλλες φορές είμαι πιο σκληρός, μόνο που τους σέβομαι όλους και ως επαγγελματίες, αλλά σέβομαι και την ύπαρξή τους γενικότερα. Δεν είναι μηχανές. Είμαι ο κόουτς αλλά δεν παίζω… playstation. Δουλεύω με ανθρώπους, τους σέβομαι και αν με σέβονται όλα είναι... καθαρά.

Έξω από το παρκέ λοιπόν, είμαι χαλαρός. Μπορεί να με βλέπετε να μαλώνω με κάποιον μέσα στο γήπεδο αλλά αυτό είναι για το μπάσκετ. Δε συμβαίνει αυτό έξω από το γήπεδο. Παλεύω, μάχομαι για τη δόξα, για την ομάδα μου, τους παίκτες μου.

Πάντα παλεύω στο γήπεδο για να δείξω στους παίκτες μου ως ηγέτης ότι πρέπει να το κάνουν και αυτοί. Άλλες φορές με αποβάλλουν οι διαιτητές, αλλά όλα γίνονται βάσει πλάνου. Οι παίκτες πρέπει να δουν ότι αυτός θέλει να κερδίσει και βγάζει πάθος. Μου αρέσει να το μεταδίδω αυτό στους παίκτες μου."

THE ERGIN ATAMAN STORY

Ο πανηγυρισμός με τις υψωμένες γροθιές του Αταμάν και η επικοινωνία με τους οπαδούς

Ο Τσίμα Μονέκε δεν παρέλειψε να τον ρωτήσει και για τις σηκωμένες γροθιές που είναι το σήμα κατατεθέν του αλλά και ο πανηγυρισμός με τον οποίο έχει ξεχωρίσει τα τελευταία χρόνου.

"Βασικά, δε θυμάμαι πως ξεκίνησε αυτό, έγινε σταδιακά. Είδα όμως ότι άρεσε στον κόσμο αυτό και το συνέχισα. Αυτό είναι συναίσθημα, επικοινωνία με τους οπαδούς. Μου αρέσει να τους δίνω το πάθος μου.

Είναι κάτι σπέσιαλ για μένα. Ακόμα και όταν χάνω, στην Μπαρτσελόνα όταν αποκλειστήκαμε, πάλι έδειξα τις γροθιές μου γιατί δείχνω πως δεν τα παρατάω. Στον τελικό όμως θα κερδίσουμε και στο τέλος πήραμε τον τίτλο με την Εφές."

Εργκίν Αταμάν: "Είχα σπουδαία διαίσθηση στην συνάντηση με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο"

Τέλος ο Εργκίν Αταμάν δεν θα μπορούσε να μη σχολιάσει την πρώτη του εντυπωσιακή χρονιά με τους "πράσινους" αλλά και τη σχέση που έχει με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο που τον έφερε στον Παναθηναϊκό.

"Όλοι μου έλεγαν ότι δεν είναι καλό για μένα. "Είσαι δύο φορές πρωταθλητής Ευρώπης", μου έλεγαν, "το να πάρεις δηλαδή μια ομάδα από τη 17η θέση και που δεν έχει πάει σε Final Four για 12 χρόνια και οι φίλαθλοι έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στην ομάδα είναι επικίνδυνο". Αλλά είχα σπουδαία διαίσθηση στην πρώτη μου συνάντηση με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο.

Είναι ένας διαφορετικός άνθρωπος, με πολύ πάθος και με σέβεται πολύ. Όταν μου έκανε την πρόταση την δέχτηκα αμέσως και έβαλα στον εαυτό μου μια πρόκληση. Είπα πως δε θα δουλέψω με την ομάδα που τερμάτισε 17η, αλλά θέλω να τα αλλάξω όλα. Μου έλεγαν πώς θα αλλάξεις 10-11 παίκτες; Τους είπα να μην ανησυχούν γιατί το ίδιο είχα κάνει στην Εφές το 2018, όταν πήγα εκεί.

Εργκίν Αταμάν: "Από την 17η θέση στην κορυφή ήταν κάτι εκπληκτικό για όλους μας"

Χτίσαμε μια πολύ καλή ομάδα, με προσωπικότητες και παίκτες με χαρακτήρα. Όλοι πίστευαν πως ξοδέψαμε πολύ μεγάλο μπάτζετ. Μπορεί να έχουμε έναν ή δύο παίκτες πιο ακριβούς αλλά οι υπόλοιποι είναι στο κανονικό μπάτζετ. Βέβαια, επειδή ήταν ένδεκα νέοι παίκτες, πολλοί πιστεύουν ότι κοστίζουν όσο ο Σλούκας.

Ήταν μια διαφορετική περίπτωση ο Κώστας. Ήταν ένα από τα αστέρια της Euroleague, ο παίκτης-κλειδί για τον αντίπαλό μας, τον Ολυμπιακό και μετά χτίσαμε την ομάδα μας με καλούς χαρακτήρες. Όταν ξεκινήσαμε τη σεζόν καταλάβαμε πως κάτι μας λείπει.

Τι ήταν; Ο Κέντρικ Ναν. Ήταν ελεύθερος και μας έδωσε πολλά επιθετικά. Αμυντικά κάναμε σπουδαία δουλειά όλο το σταφ με τους παίκτες.Και σταδιακά χτίσαμε την αυτοπεποίθησή μας. Κάναμε ρεκόρ στις νίκες εκτός έδρας και αυτό μας έδωσε αυτοπεποίθηση για τα πλέι οφ.

Πιστεύαμε περισσότερο στους εαυτούς μας και η νίκη στην έδρα της Ρεάλ ήταν πολύ σημαντική. Και έτσι φτάσαμε στο Φάιναλ Φορ και στον τελικό. Δεν ήξερα αν θα είμαστε πρωταθλητές αλλά για μένα ήταν απίστευτο. Από την 17η θέση να πηγαίνεις στον τελικό ήταν εκπληκτικό για όλους μας."