Και ξανά εποχή Βαγγέλη Μαρινάκη στη Super League! Εξ ορισμού μια είδηση που προκαλεί αλυσιδωτές συζητήσεις, καθώς δεν είναι και το πλέον συνηθισμένο φαινόμενο να εκλέγεται πρόεδρος σε έναν συνεταιρισμό ο ίδιος άνθρωπος που είχε εξωθηθεί σε παραίτηση μόλις πριν από λίγους μήνες, από άλλα μέλη του οργανισμού.  

Για να κατανοήσει κανείς τι ακριβώς συνέβη χθες στις αρχαιρεσίες για την ανάδειξη του νέου προέδρου της Λίγκας, θα πρέπει να γυρίσει το χρόνο πίσω στις 12 Δεκεμβρίου και να θυμηθεί το κείμενο της παραίτησης του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ Ολυμπιακός.
Γιατί για να ερμηνευθεί το αποτέλεσμα, θα πρέπει να αναζητηθούν οι λόγοι που είχαν οδηγήσει τον Βαγγέλη Μαρινάκη στην αποχώρηση από τη θέση του.

Η διάθεση του Βαγγέλη Μαρινάκη και η χειρότερη διοίκηση όλων των εποχών στην ΕΠΟ

"Βλέπω με λύπη μου ότι κάποιοι θεωρούν πως δεν πρέπει να πάμε μπροστά και δεν έχω ούτε το χρόνο, ούτε τη διάθεση να ασχοληθώ σε θεσμικό ρόλο για το ποδόσφαιρο όπως το θέλουν κάποιοι και όχι όπως εγώ το οραματίζομαι", ανέφερε στην επιστολή του ο πρώην και… νυν πρόεδρος της Super League. "Δεν έχω τη διάθεση"! Αυτές είναι οι τέσσερις λέξεις-κλειδιά στις οποίες πρέπει να εστιάσετε. Γιατί στο μεσοδιάστημα υπήρξε ένα γεγονός που επανέφερε τη διάθεση και την όρεξη στον Μαρινάκη: Η αλλαγή στην ηγεσία της ΕΠΟ.

Στην Ελλάδα έχουμε μάθει εδώ και δεκαετίες να κρίνουμε τα πάντα που σχετίζονται με την Ελληνική Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδία με τον έλεγχο της διαιτησίας. Και δεδομένα η απερχόμενη διοίκηση Μπαλτάκου ενεργούσε με αποκλειστικό γνώμονα τους συσχετισμούς δυνάμεων στην ΚΕΔ αδιαφορώντας παντελώς για την ανάπτυξη του ποδοσφαιρικού προϊόντος. Ήταν μια διοίκηση αφοσιωμένη ολοκληρωτικά σε μια "διατεταγμένη υπηρεσία".

Δεν ήταν ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία διοίκηση που εξελέγη με τις πλάτες ενός "μεγάλου" του ποδοσφαίρου μας, έχοντας αποστολή να προασπίζει τα συμφέροντά του. Μην κοροϊδευόμαστε! Το ίδιο έργο το ζούμε στο ελληνικό ποδόσφαιρο από τη δεκαετία του ’80, απλά ο… Μανολιός βάζει τα ρούχα του αλλιώς (αλλάζοντας χρώμα φανέλας), κάθε φορά που διαφοροποιείται ο "ισχυρός" του παρασκηνίου.

Το πρόβλημα με τη διοίκηση Μπαλτάκου είναι ότι ασχολιόταν μόνο με το… παρασκήνιο, γελοιοποιώντας οποιοδήποτε άλλο κεφάλαιο του ρόλου που πρέπει να έχει μια Ομοσπονδία.

Ο Μαρινάκης, η νέα ΕΠΟ και μια ευκαιρία για το ελληνικό ποδόσφαιρο

Πλέον από τις αρχές Ιουλίου, στην προεδρική καρέκλα στο Πάρκο Γουδή θα κάθεται ένας νέος άνθρωπος που όχι μόνο δεν είναι… αλεξιπτωτιστής στο χώρο, αλλά κουβαλάει και το οικογενειακό βάρος της κληρονομιάς του πιο πετυχημένου προέδρου στην ιστορία της ΕΠΟ.

Όποια άποψη κι αν έχει κανείς για τον Βαγγέλη Μαρινάκη και τον Μάκη Γκαγκάτση (ανάλογα με το χρώμα των οπαδικών γυαλιών που φορά) δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι είναι δύο άνθρωποι με ιδιαίτερο όραμα για τις ομάδες που αγαπούν.

Ο νέος πρόεδρος της Super League, είδε τον Ολυμπιακό που έχτισε κομμάτι-κομμάτι από το 2010 να γράφει ιστορία κατακτώντας δύο ευρωπαϊκά τρόπαια, στέλνοντας τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο να αντικρίζει περήφανος ερυθρόλευκες φανέλες ακόμη και στην περίφημη Τimes Square, στο ξακουστό billboard του Nasdaq. Με επένδυση στις ακαδημίες, με τη δημιουργία ενός υπερσύχρονου προπονητικού κέντρου στου Ρέντη, με επενδύσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων.

Ο επόμενος πρόεδρος της ΕΠΟ, είδε τον "δικό του ΠΑΟΚ" που υπηρέτησε επί σειρά ετών, να γράφει ιστορία με διαδοχικούς τίτλους, να γίνεται πρότυπος οργανισμός στην ανάπτυξη των ακαδημιών του και την παραγωγή ποδοσφαιριστών και να ζει τις πιο "χρυσές" σελίδες της ιστορίας του.

Τι χρειάζεται το ελληνικό ποδόσφαιρο για να αναγεννηθεί; Να συναντηθούν οράματα διαφορετικών ανθρώπων! Για μια φορά να μπει το συνολικό καλό πάνω από το συλλογικό. Κι αυτή είναι μια μεγάλη ευθύνη για όλους!

* Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Απογευματινή".