Η Άννα Ντουντουνάκη στο parapolitika.gr: "Έμπαινα στο νερό ακόμα κι όταν καλά καλά δεν περπατούσα"

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2024, η Άννα Ντουντουνάκη θα ψάξει την πρόκριση στον τελικό των 100μ. πεταλούδα. Ήταν εκείνη που στερήθηκε για έξι εκατοστά στις 25 Ιουλίου 2021, όταν έκανε πανελλήνιο ρεκόρ με χρόνο 57.25, αλλά η όγδοη Αναστασίγια Σκουρντάι, από τη Λευκορωσία, κολύμπησε σε 57.19.

Το parapolitika.gr ήρθε σε επαφή τέσσερις φορές, τους τελευταίους μήνες, με την Άννα Ντουντουνάκη. Την πρώτη, στο αεροδρόμιο, με τα δύο μετάλλια (χρυσό στα 50μ. πεταλούδα, χάλκινο στα 100μ. πεταλούδα) που πήρε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 25άρας πισίνας του Οτοπένι. Τη δεύτερη, λίγο καιρό μετά, σε μια κουβέντα κυριολεκτικά περί υδάτων, αν και ουδόλως περί ανέμων.





Η 28χρονη Χανιώτισσα, άλλωστε, είναι ιδιαιτέρως καταρτισμένη. Ούτως ή άλλως, συνδύασε με τρομερή επιτυχία την ακαδημαϊκή πορεία της με την αθλητική καριέρα της, καθώς οι σπουδές της στη Νομική Αθηνών δεν την εμπόδιζαν να κάνει επιτυχίες και να πιάνει όρια για διοργανώσεις όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2021.

Δεν την εμποδίζουν ούτε τώρα, καθώς τραβάει σαν... μαγνήτη τον κάματο. Τα μεταπτυχιακά συνόδευσε ένα διδακτορικό στο Ανθρώπινο Δίκαιο. Η ίδια είναι πεπεισμένη πως ο συνδυασμός δεν είναι απλώς εφικτός, αλλά ένας ζωτικός τρόπος, δηλαδή μία οδός αρετής την οποία ο άνθρωπος πρέπει να διαβαίνει.


Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-cxli87vfb055)

Άννα Ντουντουνάκη: Τα ξόρκια του Λιβίνιο 

Η δεύτερη φορά ήταν πολύ περισσότερο δυσάρεστη. Διά του τηλεφώνου, σχεδόν προ δύο εβδομάδων, η Ντουντουνάκη ήταν στο Λιβίνιο της Ιταλίας. Αυτή η προετοιμασία στο υψόμετρο δεν ήταν στο πρόγραμμα, αλλά την πρωταθλήτρια Ευρώπης 25άρας πισίνας και στα 50μ. πεταλούδα δεν την χωρούσε ο τόπος. Για την ακρίβεια, δεν την χωρούσε το Βελιγράδι, στο οποίο βρισκόταν ως μέλος της ελληνικής αποστολής για το θριαμβευτικό Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.

Ο λόγος ήταν ότι τραυματίστηκε πολύ σοβαρά τον Απρίλιο. Μόλις είχε επιστρέψει από την πρώτη (που νόμιζε ότι θα ήταν η μόνη) προετοιμασία από το Λιβίνιο και την πάτησε στο γυμναστήριο. Για την ακρίβεια, γύρισε ο αστράγαλός της. Μάλιστα, στη media day που έκανε η ΚΟΕ στη Γλυφάδα το μεσημέρι της Δευτέρας, 8 Ιουλίου, είπε μεταξύ αστείου και σοβαρού πως "πολλοί μού είπαν ότι θα μπορούσα άνετα να το έχω σπάσει". Όχι πως δεν το εννοούσε, αλλά υπήρχε μια ελαφριά πικρία για το ότι ένα τέτοιο επιχείρημα δεν θα γινόταν, με τίποτα, να αποτελεί οποιαδήποτε παρηγοριά.

H διάγνωση έδειξε "μερική ρήξη συνδέσμου στην ποδοκνημική". Η Ντουντουνάκη πήρε ανάποδες. Λίγες μέρες πριν τελειώσει το Ευρωπαϊκό, πήγε ξανά στο Λιβίνιο της Ιταλίας. Εκεί, στο υψόμετρο, που οι σκιέρ ρίχνουν κλεφτές ματιές στους χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, έψαξε ξανά για να βρει τον εαυτό της.

Το ζήτημα, όμως, ήταν ότι δεν τον έχασε ποτέ. "Αυτός ο τραυματισμός μού στοίχισε αρκετά, το παλεύω. Γενικά ήταν πολύ δύσκολη η προηγούμενη περίοδος, είμαι καλά και αισιόδοξη. Όντως, όταν επέστρεψα από το βουνό τον Απρίλιο ήμουν σε πάρα πολύ καλή κατάσταση. Ο τραυματισμός με γύρισε πίσω. Δεν έμεινα καθόλου εκτός νερού, ακόμα κι όταν δεν περπατούσα καλά καλά, έμπαινα μέσα και δεν κουνούσα καθόλου τα πόδια μου. Υπήρχαν προπονήσεις που τελείωναν και έκλαιγα", ακουγόταν μέσα από την τηλεφωνική γραμμή. "Θέλει πολλή δουλειά για να επιστρέψω, γενικά ήταν δύσκολη περίοδος. Έκανα θεραπείες δυο φορές τη μέρα, πήγαινα σε αγώνες, είχα αγώνες. Κολύμπησα ακόμα και με ντεπόν. Έχω πάει σε όλους τους αγώνες και προσπαθώ να επανέλθω".

Άννα Ντουντουνάκη: Το (επιτέλους) λαμπερό χαμόγελο

Η τρίτη ήταν και η πιο ανακουφιστική. Η Ντουντουνάκη χαμογελούσε πλατιά στη media day της ΚΟΕ στη Γλυφάδα, τη Δευτέρα 8 Ιουλίου. Επιβεβαίωσε τον υπογράφοντα λίγο πριν ότι είναι ξανά σε κατάσταση καλή. Το Λιβίνιο τής προσέφερε αυτό που υπέθετε ότι θα της δώσει. Το πόδι της επανήλθε. Και η ίδια συγκινήθηκε, αν και, όπως είπε εκτός κάμερας, "κλαίω αρκετά". Τα γαλάζια μάτια της, όντως, ήταν υγρά σχεδόν καθ' όλη την ώρα των δηλώσεών της.





Δεν γίνεται, όμως, να θέλεις να αδράξεις τη ζωή με τρόπο καταιγιστικό και να μην έχεις για πρώτιστο αντίπαλο τον εαυτό σου. Η Ντουντουνάκη έχει γίνει ένα με την ανατομία της, μπορεί και να ακούει αποτρόπαια κρακ στον ύπνο της, να ξυπνά κάθιδρη και να της παίρνει ώρα μέχρι να οριστικοποιήσει πως ήταν όνειρο. Μπορεί να φαντάζεται, επίσης, τον εαυτό της στα Χανιά, με την οικογένειά της, μια μάνα που κάποτε ανέπνεε τις αναθυμιάσεις μιας αναβράζουσας πισίνας. Να ταλανίζεται από μείζονα ερωτήματα, την απάντηση των οποίων θα βρει περίπου. Να πρέπει να αντεπεξέλθει συμπεριφορές και να κοιτάξει με θάρρος το περίγραμμα οποιασδήποτε στέρησης.





Στις 26 Ιουλίου, και αφού θα έχει τελειώσει, ελπιδοφόρα χωρίς απρόοπτα, η κοινή προετοιμασία της εθνικής κολύμβησης στην Αλεξανδρούπολη -με κύρια εστίαση στη σκυτάλη- η Χανιώτισσα θα απομυζήσει την τελετή έναρξης των τρίτων Ολυμπιακών Αγώνων της καριέρας της, στο Παρίσι. Στις 27, θα πέσει στο νερό, για τα προκριματικά και τα ημιτελικά των 100μ. πεταλούδα. Και μόλις ακούσει το σύνθημα, θα διεκδικήσει την πρόκρισή της στον τελικό. Δεν θα είναι, όμως, το άπαν των στόχων της. Αυτό, πια, βρίσκεται σε όλα τα μικρά και μεγάλα που έχει καταφέρει, μόνα τους και συνδυαστικά.