Αρχικά, ο Λουίς ντε λα Φουέντε µπορεί να γίνει ο προπονητής που θα κλείσει το... καρέ των εξηντάρηδων οι οποίοι έχουν κατακτήσει όλους τους σηµαντικούς τίτλους στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Ο Κάρλο Αντσελότι, ετών 65 πια, το Champions League µε τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Ο Τζιαν Πιέρο Γκασπερίνι, Μαΐων 66, το Europa League µε την Αταλάντα. Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίµπαρ, χρόνων 63, το Conference League µε τον Ολυµπιακό.  Ο Ντε λα Φουέντε είναι ο µόνος προπονητής των οµάδων του Euro 2024 που υπάγεται στην οµοσπονδία ποδοσφαίρου της Ισπανίας. Εχει θητεύσει σε όλες τις µικρές εθνικές οµάδες. Ξεκίνησε από τη U15, πήγε στη U19 το 2013 και παρέµεινε εκεί έως το 2018, µετέβη στη U21 και έγινε ο προπονητής της ολυµπιακής οµάδας που πήρε το ασηµένιο µετάλλιο στους Ολυµπιακούς Αγώνες του Τόκιο το 2021.

Για να κατανοήσει, όµως, κάποιος πώς η Εθνική Ισπανίας βρίσκεται στον τελικό του Euro απέναντι στην Αγγλία (14/7-22.00), πρέπει να αναλύσει την πορεία των πραγµάτων.   Η Ισπανία παραδοσιακά έχει σπουδαίες εθνικές οµάδες στις µικρές ηλικίες - εξάλλου η «γούνα» της Ελλάδας έχει «καεί» δύο φορές σε Ευρωπαϊκό, τόσο το 1998 όσο και το 2007. Οµως, στην περίπτωση του Ντε λα Φουέντε, τα παιδιά που ανδρώθηκαν µαζί του σε παιδικό και εφηβικό επίπεδο έχουν γίνει οι πυλώνες που όχι απλώς οδηγούν τη «ρόχα» στην κατάκτηση του τέταρτου Euro της (1964, 2008, 2012 τα προηγούµενα), που θα σηµαίνει ότι θα γίνει η πολυνίκης του θεσµού, αλλά απαρτίζουν την πλέον εντυπωσιακή οµάδα της διοργάνωσης.

 Στο U19 του 2015, που έγινε στην Κατερίνη, η Εθνική Ισπανίας νίκησε 2-0 τη Ρωσία και κατέκτησε το τρόπαιο. Αστέρι της οµάδας ήταν ο πολύς Μάρκος Ασένσιο, ωστόσο στο κέντρο έκοβαν και έραβαν ο Ρόδρι και ο Μικέλ Μερίνο, οι οποίοι έβρισκαν τον Ντε λα Φουέντε µπροστά τους από την πρώτη κλήση τους στην Εθνική. Αναπληρωµατικός τερµατοφύλακας, τότε, ήταν ο Ουνάι Σιµόν, ο οποίος επίσης ουδέποτε έλειψε και πλέον είναι ο βασικός πορτιέρε της «ρόχα», κάτι που ωστόσο ίσχυε και στο Euro 2020, αλλά και στο Παγκόσµιο Κύπελλο 2022, µε προπονητή τον Λουίς Ενρίκε.

Ο Σιµόν ήταν τερµατοφύλακας και στο Ούντινε, το 2019, όταν η Ισπανία νίκησε τη Γερµανία για να κατακτήσει το τρόπαιο στο U21. Επίσης αναπληρωµατικός. Οι πιτσιρικάδες προ τετραετίας είχαν µεγαλώσει, αλλά βγήκαν άλλοι. Τα γκολ στον τελικό, απέναντι σε µια οµάδα που από εκείνο το ρόστερ έπαιξαν σε αυτή τη διοργάνωση οι Τα, Μίντελστατ και Κοχ, έβαλαν ο... Ντάνι Ολµο και ο Φαµπιάν Ρουίθ, που έπαιξαν µείζονος σηµασίας ρόλο ώστε η Ισπανία να φτάσει στον τελικό του Euro 2024. Σε εκείνο το παιχνίδι, το «1» στην επίθεση ήταν ο, επίσης κοµβικός τώρα, Ογιαρθάµπαλ.

Στους Ολυµπιακούς του 2021, µε ρόστερ U23 και δύο εξαιρέσεις, σειρά πήραν οι Ογιαρθάµπαλ, Θουµπιµέντι και Κουκουρέγια. Με Σιµόν, Ρόδρι, Φαµπιάν, Μερίνο και Ντάνι Ολµο στο ρόστερ, ο Ντε λα Φουέντε κατέκτησε την πρώτη µεγάλη διοργάνωσή του ως κόουτς της Εθνικής Ανδρών Ισπανίας, το Nations League του 2023. ∆εν είναι να απορεί κάποιος γιατί η «ρόχα» παίζει το κορυφαίο ποδόσφαιρο της διοργάνωσης. Και ποια η δική του εξοικείωση, όχι απόλυτη βέβαια, απέναντι σε µείρακες υψηλού ταλέντου, όπως ο Γιαµάλ και ο Γουίλιαµς, που ο θεατής περιµένει πώς και πώς να τους δει εν δράσει στο τερέν.  

∆εύτερη φορά

Στην αντίπερα του Ντε λα Φουέντε όχθη υπάρχει το οξύµωρο του Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ. Σε όλο το Euro ο προπονητής της Εθνικής Αγγλίας ήταν από «µυρωδιάς» που βάζει την µπάλα στην κατσαρόλα έως, στην καλύτερη, µαθητευόµενος µάγος. Ο Σάουθγκεϊτ είχε δηλώσει ξεκάθαρα πως, «αν δεν κερδίσω το Euro, θα φύγω». Ηταν να φύγει µε τη Σλοβακία, πριν βάλει την γκολάρα ο Μπέλιγχαµ, και µε την Ελβετία στα πέναλτι, ενώ βρήκε πρόκριση στο όριο των καθυστερήσεων µε σκόρερ τον Ολι Γουότκινς, αλλαγή στο µατς, στον ηµιτελικό µε την Ολλανδία.

Τα αγγλικά ΜΜΕ δεν έχουν συνέλθει από το πολιτισµικό σοκ µιας οµάδας που, στην καλύτερη περίπτωση, δεν βλέπεται για µία ώρα ανά παιχνίδι και όµως φτάνει τελικό. Η Αγγλία του Σάουθγκεϊτ έχει τα καλύτερα αποτελέσµατα από το 1950, όταν πρωτόπαιξε σε Παγκόσµιο Κύπελλο: δύο τελικούς Euro, έναν ηµιτελικό και έναν προηµιτελικό -µε το χαµένο πέναλτι του Κέιν µε τη Γαλλία- Παγκόσµιου Κυπέλλου.

Ειρήσθω εν παρόδω, αυτή είναι η δεύτερη φορά που η Αργεντινή και η Αγγλία, δύο χώρες που δεν αγαπιούνται πολύ από το ’80 και τα Φόκλαντς, παίζουν σε τελικό την ίδια ηµέρα. Στις 11 Ιουλίου του 2020 οι Αγγλοι, που έχουν κατακτήσει ένα Παγκόσµιο Κύπελλο το 1966, έπαιζαν τελικό µε τους Ιταλούς και λίγες ώρες αργότερα οι Αργεντινοί, που είχαν να πάρουν τίτλο από το 1993, βρίσκονταν στο «Μαρακανά» για το παιχνίδι µε τη Βραζιλία. Εκείνα τα ξηµερώµατα ξεκίνησε, ουσιαστικά, ο θρύλος του Λιονέλ Μέσι για την «µπιανκοσελέστε». Τώρα, ξανά, Αργεντινή και Αγγλία έχουν την ευκαιρία να πάρουν τρόπαια την ίδια ηµέρα. Ο σο µεγάλο κι αν είναι το διαµέτρηµά τους, αυτό το σενάριο ανήκε στην επιστηµονική φαντασία για πάνω από 70 χρόνια.