Ο Μάικλ Φελπς δεν γινόταν να μην πανηγυρίσει την επικράτηση του Λεόν Μαρσάν στα 200μ. πεταλούδα, στο τουρνουά κολύμβησης των Ολυμπιακών Αγώνων 2024, από... δύο μπάντες: η πρώτη, με την ιδιότητα του αγνού φιλάθλου της κολύμβησης, που παρακολουθεί τους Αγώνες και υμνεί του σπουδαίους αθλητές. Η δεύτερη, επειδή του θύμισε τον... εαυτό του: ο κορυφαίος πεταλουδίστας όλων των εποχών ήταν... σεσημασμένος για το γεγονός ότι έμενε πίσω από τους αντιπάλους του στις κούρσες και κάλυπτε την απόσταση με το παροιμιώδες γύρισμά του και την καταπληκτική, σχεδόν υπερανθρώπινη, παραμονή μέσα στο νερό ακριβώς στο όριο που επιτρέπεται στους κολυμβητές να είναι.
Ολυμπιακοί Αγώνες: Οι κύκλοι της ζωής και ο Μπόουμαν
Ο Μαρσάν έμεινε πίσω με ένα μήκος σώματος μετά το πρώτο καταστάρι από τον Ούγγρο Κριστόφ Μίλακ. Αυτό έστειλε τον Φελπς στα όρια της φρενίτιδας. Το βίντεο αποδεικνύει κιόλας, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι η "σφαίρα από τη Βαλτιμόρη", όχι απλώς δεν... κρατάει κακία στον Μαρσάν για τα ρεκόρ που του έχει πάρει αλλά, θέλει να τον στέψει διάδοχό του μετά δόξης και τιμής.
Δοξάζει, επιπλέον, τις δυνατότητες του Γάλλου, την απίθανη τεχνική στο κολύμπι και την αυταπάρνηση. Πού να το φανταζόταν, ο Φελπς, ότι κάποτε θα πανηγύριζε για έναν Γάλλο: πριν από 16 χρόνια ήταν εκείνο το καταπληκτικό κολύμπι του Τζέισον Λίζακ, στα 4Χ100μ. ελεύθερο, που του χάρισε το δεύτερο χρυσό μετάλλιο επί των Γάλλων και κυρίως του σπρίντερ Αλέν Μπερνάρ, ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, είχε τονίσει πριν τη σκυτάλη ότι "θα ξεκουρδίσουμε τους Αμερικανούς σαν κιθάρες".
Ήταν η διοργάνωση του Πεκίνου, όπου ο ολύμπιος Φελπς, των 28 μεταλλίων (23 χρυσών) σε τέσσερις Ολυμπιακούς Αγώνες -και πέντε συμμετοχές, ήταν πέμπτος στα 100μ. πεταλούδα, στα 14 του, στο Σίδνεϊ, το 2000- πήρε οκτώ χρυσά σε ισάριθμες κούρσες και έσπασε το ρεκόρ των επτά από τον Μαρκ Σπιτς στο Μόναχο, το 1972.
Ο Φελπς έχει κι άλλο λόγο, όμως, να υποστηρίζει τον Μαρσάν. Ο προπονητής του, Μπομπ Μπόουμαν, ήταν εκείνος που ταυτίστηκε με τον πλέον 39χρονο Αμερικανό, ο οποίος, κιόλας, δήλωσε ευθαρσώς ότι "αν προετοιμαζόμουν για τέσσερα χρόνια θα κέρδιζα τα 200μ. μικτή ατομική, αλλά όταν είπα στο γιο μου ότι θα έπρεπε να λείπω πολύ από το σπίτι, δεν ήθελε". Ο Μπόουμαν βρήκε το φαινόμενο Μαρσάν και, όπως συνέβη και στην περίπτωση του Γκρεγκ Πόποβιτς με τον Βίκτορ Γουεμπανιάμα στους Σαν Αντόνιο Σπερς, του χάρισε χρόνια.
Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d33yg4s7um6p)
Ο Αμερικανός πανηγύρισε τη νίκη του Μαρσάν με δύο ιστορικούς τρόπους: φέρνοντας τα χέρια σε πόζα μπόντι μπίλντιγκ, όπως έκανε και το '08 με τους Γάλλους, αλλά και υψώνοντάς τα, με την παλάμη να κοιτά στον ουρανό και τα δάχτυλα να... παίζουν.
Επιπλέον, στο Παρίσι ο Φελπς συναντήθηκε με παλιούς φίλους και ανταγωνιστές. Ο σπουδαίος Ίαν Θορπ, που στις αρχές τπυ μιλένιουμ θεωρήθηκε φαινόμενο, είναι χαρακτηριστική.
