Ολυμπιακοί Αγώνες, μπάσκετ: Αυστραλία, η απόλυτη δοκιμασία για το... πινακάκι του Βασίλη Σπανούλη
Το crash test του "Kill Bill"
Ο Βασίλης Σπανούλης ωριμάζει διαρκώς ως προπονητής, αλλά σήμερα απέναντι στην Αυστραλία -στον τελικό για την πρόκριση στα προημιτελικά των Ολυμπιακών Αγώνων με την Αυστραλία- καλείται να περάσει με επιτυχία ένα απίστευτα απαιτητικό τεστ
Θεωρείται το… next best thing στους πάγκους του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ο προπονητής εκείνος που σε λίγα χρόνια θα “κοιτάζει στα μάτια” τους κορυφαίους “στρατηγούς” της Euroleague, όπως ο Εργκίν Αταμάν και ο Γιώργος Μπαρτζώκας.
Το μέλλον, όμως, μπορεί να περιμένει. Για τον Βασίλη Σπανούλη υπάρχει μόνο το σήμερα. Για την Εθνική ομάδα μπάσκετ δεν υπάρχει πλέον αύριο, αν θέλει να ταξιδέψει στο Παρίσι και να κυνηγήσει το όνειρο της κατάκτησης ενός μεταλλίου στα προημιτελικά των Ολυμπιακών Αγώνων.
Ολυμπιακοί Αγώνες: Ο τελικός πρόκρισης με την Αυστραλία που θα... αγόραζαν όλοι στην Εθνική Ελλάδος
Η Εθνική μας ομάδα μπορεί να έχει υποστεί δύο ήττες στα παιχνίδια με Καναδά και Ισπανία, αλλά όπως τόνισε και ο στενός συνεργάτης του Σπανούλη, Ηλίας Καντζούρης, “αν μας έλεγαν ότι 2 Αυγούστου θα παίζαμε τελικό πρόκρισης για τα προημιτελικά, θα το παίρναμε”. Κι αυτή είναι η αλήθεια…
Ήταν ένας όμιλος-βουνό αυτός που κλήθηκε να διαχειριστεί η Εθνική μας στη Λιλ απέναντι σε Καναδιά, Αυστραλία, Ισπανία, με τις δύο πρώτες χώρες να λογίζονται ως μεγάλα φαβορί για μια θέση στο βάθρο.
Από τη στιγμή, λοιπόν, που έχουμε την πολυτέλεια να παίξουμε τα ρέστα μας σε 40 λεπτά, οφείλουμε να την αξιοποιήσουμε στον μεγαλύτερο βαθμό. Όσο δύσκολο κι αν είναι! Για να συμβεί αυτό, δεν αρκεί ο Γιάννης, δεν αρκεί μια “έκρηξη” σκοραρίσματος ανάλογη με εκείνη του Βασίλη Τολιόπουλου στο τελευταίο παιχνίδι με τους Καναδούς.
Για να αποκλείσει η Εθνική Ελλάδος την Αυστραλία απαιτείται πάνω απ' όλα εξυπνάδα
Η Αυστραλία δεν στηρίζεται στο ατομικό ταλέντο, ούτε σε μια… στρατιά πρωτοκλασάτων NBAers, όπως οι περισσότερες διεκδικήτριες μεταλλίων στο ολυμπιακό τουρνουά. Ρολίστες είναι οι περισσότεροι στις ομάδες τους. Κι αν εξαιρέσει κανείς τον πολύπειρο Πάτι Μιλς και τον χαρισματικό Τζος Γκίντι, δεν μπορείς να πεις ότι τα ονόματα στο ρόστερ της… τρομάζουν!
Είναι, όμως, ομάδα με… κεφαλαίο Όμικρον! Πολύ σκληρή στην άμυνα, με εξαιρετική στρατηγική στην επίθεση, με φυσικά προσόντα, ταχύτητα, δύναμη. Τι χρειάζεται για να τους νικήσουμε… εκτός από τα αυτονόητα (περιορισμό λαθών, αύξηση των ποσοστών ευστοχίας από μακρινή απόσταση, έλεγχο των ριμπάουντ); Μυαλό!
Μόνο με εξυπνάδα μπορούμε να κερδίσουμε τους “boomers” του Μπράιαν Γκούρτζιαν. Και γι’ αυτό η συμβολή του Βασίλη Σπανούλη καθ' όλη τη διάρκεια των σαράντα λεπτών θα είναι κομβική. Μη μας ξεγελά ούτε η προσωπικότητα ούτε το ειδικό βάρος που κουβαλά ως αθλητής ο τεράστιος πρώην αρχηγός του Ολυμπιακού και της Εθνικής Ελλάδος. Πλέον, δεν αναφερόμαστε σε έναν από τους πιο clutch παίκτες στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αλλά σε έναν πολλά υποσχόμενο –αλλά ακόμη άπειρο– προπονητή. Κάθε… μπασκετικό χιλιόμετρο που γράφει το κοντέρ της καριέρας του “Kill Bill” στους πάγκους αποτελεί για τον ίδιο… μάθημα Πανεπιστημίου.
Η συνύπαρξη Καλάθη - Γουόκαπ και η απόφαση του Βασίλη Σπανούλη
Ειπώθηκαν και γράφτηκαν πάρα πολλά για την επιλογή του να αποσύρει στα τελευταία λεπτά του αγώνα με τον Καναδά τον Τολιόπουλο και να “κλείσει” το παιχνίδι με το δίδυμο Γουόκαπ–Καλάθη.
Αναλυτές σε κάθε γωνιά της Υφηλίου υποστηρίζουν ότι η συνύπαρξη των δύο στο ίδιο σχήμα είναι απαγορευτική. Ζητούν από τον Σπανούλη να χρησιμοποιεί πεντάδες στις οποίες θα βρίσκονται είτε ο Νικ είτε ο “Θωμάς”, αλλά ποτέ και οι δύο μαζί.
Το τι θα επιλέξει για το παιχνίδι με τα “καγκουρό” ο ομοσπονδιακός μας προπονητής θα το διαπιστώσουμε σε λίγες ώρες. Ένα είναι σίγουρο, όμως: Ο Σπανούλης θα χαράξει το μονοπάτι στο οποίο πιστεύει ο ίδιος και κανένας άλλος. Χωρίς να παρεκκλίνει χιλιοστό από τα “πιστεύω” και τη φιλοσοφία του. Το ίδιο έπραττε τόσα χρόνια στα παρκέ, το ίδιο θα συνεχίσει να κάνει και στους πάγκους. Και είναι σίγουρο ότι έχει προετοιμάσει τον εαυτό του όσο καλύτερα μπορεί ενόψει της σημερινής δύσκολης πρόκλησης!
* Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Απογευματινή".