Ολυμπιακοί Αγώνες, εθνική Ελλάδος πόλο Γυναικών: Το ματς που παίζουν για να μη μετανιώνουν για πάντα
Η χειρότερη δυνατή συγκυρία
Το τέλος της διαδρομής στους ομίλους για την εθνική Ελλάδος πόλο Γυναικών θα φανεί αν είναι η αρχή μιας νέας για τα προημιτελικά των Ολυμπιακών Αγώνων
Τα δεδομένα για την εθνική πόλο Γυναικών, πηγαίνοντας προς το παιχνίδι της τετραετίας, με τη Γαλλία (4/8-21:05), για την τελευταία αγωνιστική των ομίλων στο τουρνουά των Ολυμπιακών Αγώνων 2024, είναι ότι αν νικήσει θα προκριθεί και αν ηττηθεί, θα επιστρέψει στην Αθήνα.
Αυτή η δυσμενής θέση δεν αποκλειόταν. Το τεχνικό τιμ ήξερε πως η Ιταλία κάποια στιγμή θα αντιδρούσε και θα έβαζε δυσκολίες στη "γαλανόλευκη", ωστόσο το βράδυ της Παρασκευής, 2 Αυγούστου, έκρυβε προβληματισμούς, αφού η απόδοση της ομάδας δεν ήταν η πρέπουσα. Το κουδούνι του συναγερμού είχε ηχήσει και η ομάδα έπρεπε να προετοιμαστεί, κυρίως ψυχολογικά, για την αναμέτρηση απέναντι σε ένα συγκρότημα το οποίο έχει για κουμανταδόρο τον... πρώην ομοσπονδιακό τεχνικό. Ο Τεό Λοράντος ξέρει από μικρά τα κορίτσια της Εθνικής, ενώ όλοι έχουν διακρίνει πρόοδο σημαντική στην εθνική Γαλλίας, η οποία δεδομένα έχει κάνει σκληρή δουλειά, άλλωστε ο Έλληνας τεχνικός με τις ρίζες από την Κορσική δεν φημίζεται για την επιείκειά του.
Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d30cx15wge2p)
Μεγάλοι αθλητές την έχουν πατήσει στο παρελθόν από την έκσταση του να βρίσκονται σε αυτήν τη διοργάνωση. Συνομολογούν απαξάπαντες ότι είναι κάτι που σε προσπερνά, και θέλεις όλοι να είναι καλεσμένοι στο δικό σου πάρτι, τη δική σου γιορτή. Είναι χαρακτηριστική η εικόνα της περιεργασίας του μεταλλίου του Θοδωρή Τσελίδη από την Ιωάννα Χυδηριώτη, ένα κορίτσι που, με το που το βλέπεις, αντιλαμβάνεσαι ότι έχει περιέργεια για τα πράγματα και θέλει να εντυπώσει τα πάντα στην ψυχή της μέσα από το βλέμμα.
Ειδικά για αυτήν την ομάδα, η εξέλιξη δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική. Όμως, η πραγματικότητα αφορά και σε μελλοντικό χρόνο. Και ενώ ουδείς μπορεί να τους πάρει πίσω την ολυμπιακή παρουσία, αυτό που μπορεί να γίνει, είναι να αδικήσουν τους εαυτούς τους μία φορά, αλλά να το κουβαλούν για πολλά πολλά χρόνια.
Και όχι, βέβαια, ουδείς μιλά για την κριτική των άλλων. Το θέμα, πάντα, είναι το μέσα. Εκείνο που σε κατακαίει, που σε τσουρουφλάει, αν αφήσεις κενό. Εκείνο που σε καταδυναστεύει, θέλοντας και μη, επειδή άφησες ανεξοφλητα γραμμάτια.
Ακόμα κι αν θέμα από τους άλλους δεν υφίσταται, ο εαυτός είναι βασανιστικός τιμωρός. Για τα μικρότερα πράγματα που δεν κάνεις σωστά, η συνέπεια με το ρεύμα από μέσα προς τα έξω μπορεί να είναι κατακεραυνωτική. Έρχεται και σε βρίσκει ενώ είσαι ανυποψίαστος -και σου θυμίζει ότι δεν ήσουν αρκετός όταν έπρεπε. Είτε ολιγώρησες είτε λιγοψύχησες είτε απλώς υπήρξες άτυχος, Αν το κενό δημιουργηθεί, θα ζητήσει φόρο για να κλείσει, ένα φόρο που θα είναι ακόμα πιο οδυνηρός από τα 450 γραμμάρια δέρματος που ζήτησε ο Σάιλοκ στον "Έμπορο της Βενετίας" του Σαίξπηρ.
Ο πιο σίγουρος τρόπος για να αποτύχεις, είναι να κάνεις οτιδήποτε για άλλους. Τα κορίτσια της Εθνικής οφείλουν, όχι απλώς δικαιούνται, να μη σκέφτονται οποιονδήποτε. Όμως, ενδεχομένως να πρέπει να αναλογίζονται πως χρόνια μετά, δεκαετίες μετά, όποια δική τους οπισθοχώρηση θα επιστρέφει για να ζητάει την πληρωμή της.
Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d35m8au2hvy1)
Δεν θα είναι, τότε, κάποιος εκεί, θα έχουμε όλοι εξαφανιστεί, αυτές οι λέξεις θα έχουν ταφεί και οι κακοπροαίρετοι θα είναι μακριά και δεν θα θυμούνται καν ότι εκτόξευσαν δηλητήριο. Γι' αυτό, κιόλας, αυτό το παιχνίδι είναι η ευκαιρία για μη βρεθούν υπόλογοι στον πιο αυστηρό κριτή τους, τον εαυτό τους. Δεν είναι απαραίτητο να νικήσουν. Είναι, όμως, μόνο για τις ίδιες, σημαντικό να φτάσουν σε ένα σημείο υπέρβασης. Το παιχνίδι θα έχει παγίδες. Ειδικά από τη στιγμή που η εθνική πόλο Ανδρών της Γαλλίας έμεινε εκτός προημιτελικών.
Κι άπαξ και αντιπαρέλθουν το εμπόδιο, θα μπορούν, όπως ο ποιητής Τόμας Έλιοτ στην "Έρημη Χώρα", να ψιθυρίσουν το απολύτως ανακουφιστικό "τέλος είναι το σημείο από το οποίο αρχίζουμε".
Αυτή η δυσμενής θέση δεν αποκλειόταν. Το τεχνικό τιμ ήξερε πως η Ιταλία κάποια στιγμή θα αντιδρούσε και θα έβαζε δυσκολίες στη "γαλανόλευκη", ωστόσο το βράδυ της Παρασκευής, 2 Αυγούστου, έκρυβε προβληματισμούς, αφού η απόδοση της ομάδας δεν ήταν η πρέπουσα. Το κουδούνι του συναγερμού είχε ηχήσει και η ομάδα έπρεπε να προετοιμαστεί, κυρίως ψυχολογικά, για την αναμέτρηση απέναντι σε ένα συγκρότημα το οποίο έχει για κουμανταδόρο τον... πρώην ομοσπονδιακό τεχνικό. Ο Τεό Λοράντος ξέρει από μικρά τα κορίτσια της Εθνικής, ενώ όλοι έχουν διακρίνει πρόοδο σημαντική στην εθνική Γαλλίας, η οποία δεδομένα έχει κάνει σκληρή δουλειά, άλλωστε ο Έλληνας τεχνικός με τις ρίζες από την Κορσική δεν φημίζεται για την επιείκειά του.
Ολυμπιακοί Αγώνες: Τέλος είναι το σημείο από το οποίο αρχίζουμε
Τα άλλα δεδομένα είναι πως το παιχνίδι με τη Γαλλία θα είναι το τελευταίο σίγουρα για μία διεθνή. Δεν αποκλείεται κι άλλες να σκέφτονται να υποχωρήσουν -αν και δεν θα ήταν απίθανο να ξαναθέσουν εαυτόν στις υπηρεσίες της Εθνικής από το φθινόπωρο του 2026 και μετά. Όλο το γαϊτανάκι των γεγονότων, δηλαδή η πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες έπειτα από 16 χρόνια, η πραγμάτωση του ονείρου, ακόμα και η όντως συγκλονιστική σκηνή που τα κορίτσια με δάκρυα στα μάτια άκουσαν τον εθνικό ύμνο στο πρώτο παιχνίδι τους, με τις ΗΠΑ, έδωσε όντως την αίσθηση του κατακλυσμιαίου.Μεγάλοι αθλητές την έχουν πατήσει στο παρελθόν από την έκσταση του να βρίσκονται σε αυτήν τη διοργάνωση. Συνομολογούν απαξάπαντες ότι είναι κάτι που σε προσπερνά, και θέλεις όλοι να είναι καλεσμένοι στο δικό σου πάρτι, τη δική σου γιορτή. Είναι χαρακτηριστική η εικόνα της περιεργασίας του μεταλλίου του Θοδωρή Τσελίδη από την Ιωάννα Χυδηριώτη, ένα κορίτσι που, με το που το βλέπεις, αντιλαμβάνεσαι ότι έχει περιέργεια για τα πράγματα και θέλει να εντυπώσει τα πάντα στην ψυχή της μέσα από το βλέμμα.
Ειδικά για αυτήν την ομάδα, η εξέλιξη δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική. Όμως, η πραγματικότητα αφορά και σε μελλοντικό χρόνο. Και ενώ ουδείς μπορεί να τους πάρει πίσω την ολυμπιακή παρουσία, αυτό που μπορεί να γίνει, είναι να αδικήσουν τους εαυτούς τους μία φορά, αλλά να το κουβαλούν για πολλά πολλά χρόνια.
Και όχι, βέβαια, ουδείς μιλά για την κριτική των άλλων. Το θέμα, πάντα, είναι το μέσα. Εκείνο που σε κατακαίει, που σε τσουρουφλάει, αν αφήσεις κενό. Εκείνο που σε καταδυναστεύει, θέλοντας και μη, επειδή άφησες ανεξοφλητα γραμμάτια.
Ακόμα κι αν θέμα από τους άλλους δεν υφίσταται, ο εαυτός είναι βασανιστικός τιμωρός. Για τα μικρότερα πράγματα που δεν κάνεις σωστά, η συνέπεια με το ρεύμα από μέσα προς τα έξω μπορεί να είναι κατακεραυνωτική. Έρχεται και σε βρίσκει ενώ είσαι ανυποψίαστος -και σου θυμίζει ότι δεν ήσουν αρκετός όταν έπρεπε. Είτε ολιγώρησες είτε λιγοψύχησες είτε απλώς υπήρξες άτυχος, Αν το κενό δημιουργηθεί, θα ζητήσει φόρο για να κλείσει, ένα φόρο που θα είναι ακόμα πιο οδυνηρός από τα 450 γραμμάρια δέρματος που ζήτησε ο Σάιλοκ στον "Έμπορο της Βενετίας" του Σαίξπηρ.
Ο πιο σίγουρος τρόπος για να αποτύχεις, είναι να κάνεις οτιδήποτε για άλλους. Τα κορίτσια της Εθνικής οφείλουν, όχι απλώς δικαιούνται, να μη σκέφτονται οποιονδήποτε. Όμως, ενδεχομένως να πρέπει να αναλογίζονται πως χρόνια μετά, δεκαετίες μετά, όποια δική τους οπισθοχώρηση θα επιστρέφει για να ζητάει την πληρωμή της.
Δεν θα είναι, τότε, κάποιος εκεί, θα έχουμε όλοι εξαφανιστεί, αυτές οι λέξεις θα έχουν ταφεί και οι κακοπροαίρετοι θα είναι μακριά και δεν θα θυμούνται καν ότι εκτόξευσαν δηλητήριο. Γι' αυτό, κιόλας, αυτό το παιχνίδι είναι η ευκαιρία για μη βρεθούν υπόλογοι στον πιο αυστηρό κριτή τους, τον εαυτό τους. Δεν είναι απαραίτητο να νικήσουν. Είναι, όμως, μόνο για τις ίδιες, σημαντικό να φτάσουν σε ένα σημείο υπέρβασης. Το παιχνίδι θα έχει παγίδες. Ειδικά από τη στιγμή που η εθνική πόλο Ανδρών της Γαλλίας έμεινε εκτός προημιτελικών.
Κι άπαξ και αντιπαρέλθουν το εμπόδιο, θα μπορούν, όπως ο ποιητής Τόμας Έλιοτ στην "Έρημη Χώρα", να ψιθυρίσουν το απολύτως ανακουφιστικό "τέλος είναι το σημείο από το οποίο αρχίζουμε".