Αρκεί ένα πρώτο βήμα. Όταν έπεσε στο κολυμβητήριο. Αρκεί μία κούρσα. Εκείνη της Ντορντρέχτης στην Ολλανδία, στις 10 Ιουλίου 2014. Αρκεί ένας χρόνος. 54.03. Ήταν η κούρσα που τον έστεψε πρωταθλητή Ευρώπης. Ήταν η κούρσα με την οποία έσπασε το παγκόσμιο ρεκόρ εφήβων.

Αρκεί μια σκέψη. Εκείνη λίγο μετά την απώλεια του μεταλλίου στα 100μ. ύπτιο. Αρκεί μια κουβέντα. Η ηρεμία στα λόγια του Παναγιώτη Βελέντζα. Αρκούν εκατοντάδες μηνύματα. Εκείνα φίλων και γνωστών, ακόμα και αγνώστων, τα οποία έπεισαν τον Απόστολο Χρήστου να πέσει στα 200μ. ύπτιο, σχεδόν για πάντα, και έπειτα από μια κούρσα που θα μνημονεύεται στον αιώνα τον άπαντα από τους ρέκτες της ελληνικής κολύμβηση, να γίνει «ασημένιος» ολυμπιονίκης, βράδυ Πέμπτης, 1 Αυγούστου, με το 1.54.82, πανελλήνιο ρεκόρ που κολύμπησε στην “Ντεφάνς”. Ο Απόστολος Χρήστου ξεπέρασε την απώλεια, στη διαδικασία εξαφανίστηκε το στρες και εν τέλει έμεινε το κολύμπι. Αυτό στο οποίο είναι πραγματικά πάρα μα πάρα μα πάρα πολύ καλός. Περισσότερο από καλός: σπουδαίος. Και πια, ολύμπιος.



Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d34svmeg61qh)

Ολυμπιακοί Αγώνες: Το μήνυμα του Γέμελου

Όταν, λοιπόν, ο Απόστολος Χρήστου έκανε το παγκόσμιο ρεκόρ εφήβων το 2014, προπονητής του ήταν ο Νίκος Γέμελος. Ο τελευταίος, ομοσπονδιακός, ήταν ο κόουτς του Σπύρου Γιαννιώτη, που πήρε την πέμπτη θέση στην Αθήνα στα 400μ. ελεύθερο και τα 1.500μ. Ο Γέμελος δεν κράτησε πολύ τη συνεργασία του μαζί του, κυρίως διότι και οι δύο βρίσκονταν σε κομβικό σημείο: ο πρώτος αφιερωνόταν στον Σπύρο Γιαννιώτη, ο δεύτερος ήθελε να πετάξει. Και για τους δύο αυτό λειτούργησε, με τον αμοιβαίο σεβασμό να παραμένει ως και σήμερα.


xristou_gemelos



Κυριολεκτικά. Πλην του Παναγιώτη Βελέντζα, προπονητή του, και του οικογενειακού περιβάλλοντός του, ουδείς χάρηκε περισσότερο από τον Νίκο Γέμελο για την απόφασή του να πέσει στα 200μ. ύπτιο και να προκριθεί στον τελικό, μόλις δύο ημέρες ύστερα από τη σπαραξικάρδια απώλεια του χάλκινου μεταλλίου για δύο εκατοστά του δευτερολέπτου στον τελικό των 100μ. ύπτιο.

Ο Γέμελος, σαν να είχε δει το όνειρο, του έστειλε ένα μήνυμα λίγη ώρα μετά τον τελικό, στο οποίο έγραφε τα εξής: «Απόστολε, είσαι εξαιρετικός αθλητής και αυτό το έχεις αποδείξει με την αξία σου. Δεν χρειάζεσαι επιβεβαίωση από κανέναν μας! Όλη αυτή η προσπάθειά σου θα σε χαρακτηρίζει σε ό,τι και αν κάνεις στη ζωή σου. Από μένα θα έχεις πάντα τον απόλυτο σεβασμό! Και θα λέω σε όλους ότι έβλεπα την κούρσα σου στην κερκίδα μαζί με την οικογένειά μου, κοντά στον πατέρα σου».

Ο άλλοτε ομοσπονδιακός προπονητής και νυν αντιδήμαρχος Πειραιά σχολίασε στα "Παραπολιτικά". "Του έστειλα ένα μήνυμα. Όλο το διάστημα που είχα συνεργαστεί μαζί του, πιστεύω ότι είναι ένα πάρα πολύ δεκτικό παιδί, με τον προπονητή του, τον Παναγιώτη Βελέντζα, έχει κάνει πάρα πολύ μεγάλα βήματα. Δεν έχει ανάγκη κανέναν από εμάς να του λέει πόσο καλός αθλητής είναι. Όλες οι δυσκολίες τον έχουν ανδρώσει ως αθλητή, αλλά είναι εφόδιο σε ό,τι αποφασίσει στη ζωή του. Φάνηκε ξεκάθαρα στον τελικό της Πέμπτης. Αυτό το σχολείο, όλα αυτά τα χρόνια που κάνει κολύμπι, δεν πρέπει να το αφήσει.

Είναι τιμή μου που έβλεπα τον Απόστολο στην κερκίδα ως θεατής, ένιωθα την αγωνία του πατέρα του.

Τα πάντα κρίνονται είτε στο εκατοστό είτε στο χιλιοστό. Δεν είναι ο τσαμπουκάς ο αθλητής, τον είδες ακόμα και στις δηλώσεις του.Καθένας ξεσπάει τη στενοχώρια του ιδίως αν είναι ένας άνθρωπος όπως ο Απόστολος, που είναι αυθόρμητος, ό,τι λέμε πάνω στην ένταση, δεν είναι απαραιτήτως αλήθεια. Αποδείχθηκε περίτρανα. Αυτή είναι η μαγεία του αθλητισμού. Είναι ένας άθλητης που δουλεύει τέσσερα χρόνια για 52 δευτερόλεπτα. Αυτή είναι η μαγεία του ατομικού, ότι δουλεύεις ένα μεγάλο χρονικό διάστημα για 20, 30 ή 50 δευτερόλεπτα. Ή, τελικά, για 1.54.82".


Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d328zdmk7ewh)

Μάλιστα, μιλά μέσω της εφημερίδας και στον Παναγιώτη Βελέντζα, τον προπονητή του Χρήστου, που είχε να πραγματευτεί με την τέταρτη θέση και τελικά με το θρίαμβο. Το 2012, στο Λονδίνο, ο Γέμελος ήταν ο προπονητής του Σπύρου Γιαννιώτη, που τερμάτισε τέταρτος στα 10χλμ. ανοιχτής θάλασσας: "Έχω βρεθεί πολλές φορές σε αυτήν τη θέση, είναι πάρα πολύ δύσκολη η θέση του προπονητή, που βρέθηκε ο Παναγιώτης Βελέντζας. Αυτό που θα ήθελα περισσότερο να τονίσω σε εκείνον, προσπάθεια κάνει και ο προπονητής, όχι μόνο ο αθλητής, τα πράγματα δεν σταματάνε σε μία κούρσα. Και ποτέ, μα ποτέ, ο σωστός προπονητής, ο καλός προπονητής, πάντα δικαιώνεται. Δικαιώνεται μέσα από το έργο του αθλητή του και η πληρωμή του είναι η ευχαριστήση του αποτελέσματος και της προσπάθειας.
Και αυτή η επιμονή του δικαιώθηκε σε τρεις μέρες με το αποτέλεσμα στο διακοσάρι ύπτιο. Όχι γιατί ο Τόλης είναι ένας τεράστιος κολυμβητής, αλλά για εκείνος είναι ένας πάρα πολύ μεγάλος προπονητής.

Και να ξέρετε ότι όλα τα θαύματα κρατούν τρεις μέρες. Δεν πρέπει να μας ξεχάσουν με τίποτα".