Έχουμε ζήσει ουκ ολίγες “μαγικές” ελληνικές στιγμές στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού και είναι σχεδόν δεδομένο ότι τη δεύτερη εβδομάδα των αγώνων μας περιμένουν ακόμη μεγαλύτερες.

Όλοι οι αθλητές μας που βρίσκονται στο Παρίσι προσπαθούν να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό για τα χρώματα της πατρίδας μας. Άλλοι τα κατάφεραν, άλλοι όχι! Άλλοι δάκρυσαν από συγκίνηση και περηφάνια και άλλοι από απογοήτευση.

Αν υπάρχει, όμως, μια ομάδα που χρειάστηκε να ανέβει έναν αληθινό “Γολγοθά” για να μείνει ζωντανή στη διεκδίκηση του μεγάλου της στόχου, αυτή ήταν η εθνική ομάδα μπάσκετ.

Μια εθνική στην οποία άσκησε δημόσια κριτική ακόμη και ο... Θάνος Πετρέλης! 

Κι αυτό, γιατί καθ’ όλη τη διάρκεια της επίπονης και απίστευτα απαιτητικής προσπάθειάς της στη Λιλ, δεχόταν… πυρά εκ των έσω, είτε από “καλοθελητές” που επιχείρησαν να εκμεταλλευτούν τα αρνητικά της αποτελέσματα με Καναδά και Ισπανία προς όφελος συλλογικών συμφερόντων και ενστίκτων, είτε επειδή το μπάσκετ είναι πιο δημοφιλές στη χώρα μας και εκφέρουν δημόσια άποψη ακόμη και άνθρωποι παντελώς άσχετοι με το αντικείμενο όπως ο Θάνος Πετρέλης!

Όχι ότι περιμέναμε, βέβαια, κάτι διαφορετικό στη χώρα που ακόμη και η… κουτσή Μαρία από τα Μέγαρα σχολιάζει με την ίδια ευκολία στα social media το πόση δόση μπεσαμέλ πρέπει να χρησιμοποιούμε στο παστίτσιο, μέχρι την οικονομική πολιτική που πρέπει να ασκεί μια ελληνική κυβέρνηση, ή τον πόλεμο που μαίνεται στην Ουκρανία.

Κανένας άλλος εκπρόσωπος του ελληνικού αθλητισμού στους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν δέχτηκε τόσο σκληρή και αθέμιτη κριτική, όπως συνέβη με τον Βασίλη Σπανούλη και τους παίκτες του. Τι να συζητάμε; Πως να ζητήσουμε ευθύνες από τους ανώνυμους ή επώνυμους χρήστες του διαδικτύου όταν κοτζάμ Παναγιώτης Φασούλας θεώρησε σκόπιμο να ανοίξει δημόσια συζήτηση για τις ελληνοποιήσεις, την ώρα που ο Τόμας Γουόκαπ έδινε και την ψυχή του στο "Πιερ Μορουά" για να μπορέσει η εθνική μας ομάδα να βρεθεί στις οκτώ καλύτερες ομάδες του ολυμπιακού τουρνουά;

Η "ασπίδα" του Σπανούλη στους παίκτες του και η απάντηση στο "δηλητήριο"

Να είστε σίγουροι ότι η εθνική μας ομάδα δεν θα είχε αντέξει τόσο ανελέητο “πόλεμο” αν δεν υπήρχε στο τιμόνι της  ένας γεννημένος ηγέτης, όπως ο Βασίλης Σπανούλης.

Κανένας άλλος άνθρωπος δεν θα μπορούσε να κρατήσει τόσο δεμένο αυτό το σύνολο με τόσο μεγάλες δόσεις δηλητηρίου που εκτοξεύονταν προς τα “γαλανόλευκα” αποδυτήρια από την ίδια τη χώρα μας.

Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d30mxxjis2hd)

Ο “Kill Bill”, όμως, είναι γεννημένος για τα δύσκολα, μοιάζει να έχει σφυρηλατηθεί από ένα σπάνιο ατσάλι που συναντάς στις σπουδαιότερες προσωπικότητες του πλανήτη (και όχι μόνο στο χώρο του αθλητισμού).

Το ξέσπασμά του μετά τη σπουδαία νίκη επί της Αυστραλίας (ακόμη κι αν ο ομοσπονδιακός μας τεχνικός δεν ήξερε ακόμη αν η εθνική μας ομάδα θα ταξίδευε στο Παρίσι) αποτέλεσε ένα δωρεάν φροντιστήριο πατριωτισμού σε όσους… Ελληναράδες θυμούνται να αγαπούν τη γαλανόλευκη σημαία μόνο στα εύκολα. Μόνο τις στιγμές των πανηγυρισμών!

Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d35gvvsxnv0h)

Σε όλους αυτούς που δεν πολυνοιάζονται για το αποτέλεσμα του προημιτελικού με τη Γερμανία, απλά γιατί το έχουν… δίπορτο! Αν νικήσουμε θα κουνάνε γαλανόλευκες σημαίες στο διαδίκτυο και θα γράφουνε για “Ελλαδάρες” και “ομαδάρες”. Αν ηττηθούμε θα ορίσουν τον επόμενο στόχο προς… λιθοβολισμό και θα αρχίσουν να στάζουν χολή. Άλλος θα τα βάζει με τον Σπανούλη, άλλος με τον Γιάννη, άλλος με τον Γουόκαπ, άλλος με τον Σλούκα, ανάλογα με το… οπαδικό υπόβαθρο της κριτικής του.

Ό,τι κι αν συμβεί πάντως απέναντι στους παγκόσμιους πρωταθλητές του φοβερού και τρομερού Ντένις Σρέντερ (μιας ομάδας που προκαλεί τρόμο με τις εμφανίσεις της στη Γαλλία) ο Βασίλης Σπανούλης και οι παίκτες του αξίζουν ένα πολύ μεγάλο μπράβο για τις αντοχές τους!

* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Απογευματινή".