Ολυμπιακοί Αγώνες - Ελλάδα - Γερμανία: Ο πλανήτης δεν μας δίνει τύχη, αλλά... ποιος τολμά να το πει στον Γιάννη;
Ο αποφασισμένος Αντετοκούνμπο
Ο άσος των Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς, Ντρέιμον Γκριν, και η πλειονότητα των αναλυτών του σημερινού προημιτελικού του τουρνουά μπάσκετ των Ολυμπιακών Αγώνων ανάμεσα σε Ελλάδα και Γερμανία δεν δίνουν καμία τύχη στην Εθνική μας. Έχουν δίκιο;
Όποια ουδέτερη… πέτρα κι αν σήκωνες χθες στα διεθνή media που επιχειρούσαν να αναλύσουν τα δεδομένα των τεσσάρων σημερινών προημιτελικών των Ολυμπιακών Αγώνων, το συμπέρασμα ήταν ενιαίο και αδιαίρετο: «Δύο είναι τα ξεκάθαρα φαβορί στα παιχνίδια που θα διεξαχθούν στο Παρίσι. Οι ΗΠΑ και η Γερμανία».
Ορθά, κοφτά και… κατηγορηματικά. Όπως ξεκάθαρη ήταν και η τοποθέτηση του Ντρέιμον Γκριν για την εξέλιξη της μονομαχίας του Γιάννη Αντετοκούνμπο με τον Ντένις Σρέντερ: «Θα κερδίσει εύκολα και με διψήφια διαφορά η Γερμανία. Υπάρχει εμφανές έλλειμμα ποιότητας στην ελληνική ομάδα».
Ο Γκριν έχει δίκιο! Στη θεωρία η Γερμανία είναι το απόλυτο φαβορί απέναντι στην Ελλάδα
Προτού αρχίσουμε να… λιθοβολούμε τον «βλάσφημο» άσο των Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς, που «τόλμησε να προσβάλει τα ιερά ελληνικά χρώματα», καλό είναι να αναλογιστούμε ότι με αμιγώς μπασκετικά κριτήρια η άποψή του βρίσκει σύμφωνους τους περισσότερους ουδέτερους παρατηρητές της μεσημεριανής αναμέτρησης.
Αν εξαιρέσει κανείς την παρουσία του «Greek Freak», που από μόνη της αποτελεί «πονοκέφαλο» για οποιονδήποτε αντίπαλο προπονητή, η εθνική μας ομάδα δεν υπερτερεί ούτε σε ένα πεδίο σύγκρισης έναντι των παγκόσμιων πρωταθλητών.
Οι εποχές που συναντούσαμε τους Γερμανούς και τους ρίχναμε… εικοσάρες στο κεφάλι (ακόμα και παρουσία του θρυλικού Ντιρκ Νοβίτσκι, όπως συνέβη στον τελικό του Eurobasket το 2005) ανήκουν στο μακρινό παρελθόν.
Την τελευταία διετία τα «πάντσερ» είναι με διαφορά η καλύτερη εθνική ομάδα του κόσμου και ενδεχομένως να αποτελούν τη μεγαλύτερη απειλή για τη «revenge team» που παρατάσσουν στο Παρίσι οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Σρέντερ, οι αδελφοί Βάγκνερ και ο Τάις συνθέτουν μια τετράδα πρώτης γραμμής, που μοιάζει να παρασύρει παίκτες της δεύτερης, τρίτης ή και τέταρτης ταχύτητας της Euroleague και να τους μετατρέπει σε «φονικά όπλα» όποτε φορούν το εθνόσημο.
Τι θα λέγαμε αν Παναθηναϊκός AKTOR ή Ολυμπιακός αποκτούσαν τον Μπόνγκα;
Σκεφτείτε το λίγο. Θα… πέταγαν τη σκούφια τους οι φίλοι του Παναθηναϊκού ή του Ολυμπιακού αν οι ομάδες τους ανακοίνωναν τη μεταγραφή του Μπόνγκα, του Ομπστ ή του Μάουντο Λο; Μάλλον… μούδιασμα θα επικρατούσε στην ατμόσφαιρα του ΣΕΦ και του ΟΑΚΑ.
Κι όμως στην εθνική ομάδα, ενταγμένοι στο σύστημα του πανέξυπνου Γκόρντον Χέρμπερτ (ο οποίος είχε περάσει και από τον Άρη για ένα φεγγάρι πριν από 15 χρόνια) ρολίστες της Euroleague προκαλούν τον θαυμασμό με την απόδοσή τους. Σκεφτείτε ότι κοτζάμ Στεφ Κάρι έπλεξε το εγκώμιο του Αντρέας Ομπστ, χαρακτηρίζοντάς τον έναν από τους πιο χαρισματικούς σουτέρ που έχει δει.
Πρέπει, λοιπόν, να θεωρούμε… ξεγραμμένη την Εθνική μας στην πρώτη της μάχη στο «Bercy» του Παρισιού; Σε καμία περίπτωση! Απλώς οφείλουμε να αποδεχόμαστε την ανωτερότητα ενός αντιπάλου, γιατί μόνο έτσι ενδεχομένως μπορούμε να εντοπίσουμε και να χτυπήσουμε τις λιγοστές αδυναμίες του.
Πού μπορούμε να ελπίζουμε; Πρώτον, στο πείσμα του Γιάννη Αντετοκούνμπο. Ο «Greek Freak» βρίσκεται στην πρωτεύουσα της Γαλλίας αποφασισμένος να μετατρέψει την εθνική ομάδα της χώρας του σε μια… γαλανόλευκη εκδοχή των Μιλγουόκι Μπακς. Ποιος υπολόγιζε, αλήθεια, ότι τα «ελάφια» θα μπορούσαν να κατακτήσουν τον τίτλο του ΝΒΑ το 2021; Λίγο περισσότεροι απ’ όσους θεωρούν σχεδόν δεδομένο ότι το μεσημέρι η Ελλάδα θα έχει ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις της στους Ολυμπιακούς.
Για τον Γιάννη, αλλά και όλους τους υπόλοιπους διεθνείς, η δημόσια αμφισβήτηση (είτε αυτή προέρχεται από… ελληνικά χέρια είτε από το εξωτερικό) αποτελεί κίνητρο που πλημμυρίζει τις φλέβες τους.
Επιπλέον, η δική μας Εθνική επιχειρεί στα χέρια του Βασίλη Σπανούλη να εξελιχτεί σε μια… μικρή Γερμανία. Έχοντας ως κεντρικό πόλο το αστέρι της (Σρέντερ και Γιάννης), διακριτούς ρόλους, άμυνα να τσακίζει κόκαλα και προσωπικότητα. Σε λίγες ώρες θα μάθει πόσο καλά προχωρά η… κατασκευή!
* Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή»