Η Ελλάδα που δοξάζεται! Η Ελλάδα που απογειώνεται! Η Ελλάδα που χαμογελά! Η Ελλάδα που μαθαίνει να μη λυγίζει από δυσκολίες, να στέκεται στα πόδια της και να… απογειώνεται φτάνοντας στον ουρανό!

Στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού υπήρξαν κατά καιρούς πολλές θρυλικές μορφές που έκαναν εκατομμύρια Έλληνες σε ολόκληρο τον κόσμο να βγουν στους δρόμους ανεμίζοντας γαλανόλευκες σημαίες, να δακρύσουν από περηφάνεια, να κλάψουν από ανατριχίλα.

Ίσως όμως να μην υπάρχει άλλο πρόσωπο στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού που να αντανακλά με τόσο μεγάλη ακρίβεια τη χώρα μας, όσο αυτό του Εμμανουήλ Καραλή.

Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d38z710amlxd)

Γιατί η Ελλάδα δεν έχει μάθει μόνο να χαμογελά! Έχει συνηθίσει να δοκιμάζεται, καλείται διαρκώς να αντιμετωπίζει τους δικούς της δαίμονες, έρχεται αντιμέτωπη με το ρατσισμό ξένων χωρών, αισθάνεται υποτιμημένη και ταπεινωμένη, πολλές φορές μοιάζει έτοιμη να βυθιστεί στο σκοτάδι και να καταρρεύσει.

Η διαδρομή του Εμμανουήλ Καραλή προς το φως και τη λάμψη ενός ολυμπιακού μεταλλίου (αυτό που κατέκτησε στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2024) πέρασε από ένα σκοτεινό τούνελ όμοιο με εκείνο που εισήλθε η χώρα μας πριν από μια δεκαετία ερχόμενη αντιμέτωπη με τη χειρότερη οικονομική κρίση της σύγχρονης ιστορίας της. Και ήταν μια κρίση που ανέδειξε το χειρότερο κοινωνικό της πρόσωπο. Οι Έλληνες αρχίσαμε περισσότερο από ποτέ όχι μόνο να μη σεβόμαστε το διπλανό μας, αλλά να ευχόμαστε το κακό του. Τα social media μεταβλήθηκαν σε μονάδα παραγωγής μίσους και φθόνου για το συνάνθρωπό μας.

Κι όπως συνέβη και με τον Εμμανουήλ Καραλή, η Ελλάδα παλεύει ξανά να χαμογελάσει, να σταθεί στα πόδια της, να κοιτάξει ξανά στα μάτια τους Ευρωπαίους ετέρους της. Απλά στη δική της περίπτωση η μάχη απέναντι στον… κακό της εαυτό αποδεικνύεται εξαιρετικά δύσκολη.

Η κατάθλιψη παραμονεύει παντού γύρω μας, σε κάθε σπίτι... 

Για τον Εμμανουήλ Καραλή, όμως, το ταξίδι προς την ευτυχία και την γαλήνη της ψυχής του έχει ήδη ξεκινήσει. Και όλοι οι Έλληνες ζούμε στο πλευρό του ένα παραμύθι που μας συγκινεί και μας γοητεύει.

Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d389jfx3xumx)

Όσοι, μάλιστα, είμαστε γονείς ενδεχομένως να αγωνιούμε λίγο περισσότερο κάθε φορά που ο “Μανόλο” απογειώνεται για ένα κάθε μετάλλιο, ή κάποιο ρεκόρ. Γιατί η κατάθλιψη παραμονεύει πλέον σε κάθε γωνία της κοινωνίας μας, ενδεχομένως να φωλιάζει και στα ίδια μας τα σπίτια απειλώντας καθημερινά ολοένα και περισσότερους νέους ανθρώπους.

Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχουν παιδιά-πρότυπα σαν τον Έλληνα πρωταθλητή να δείχνουν το δρόμο του φωτός και της ελπίδας, όταν το σκοτάδι απειλεί να σκεπάσει τα πάντα.

Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d388s3101ojd)

Είναι εξαιρετικά πολύτιμο να έχει κάθε γονιός ένα ολοζώντανο παράδειγμα να δείχνει στα παιδιά του, όποτε εκείνα είναι έτοιμα να λυγίσουν. Να στρέφει το βλέμμα τους ψηλά στον ουρανό σε απόσταση… έξι μέτρων και τους δείχνει ένα παλικάρι που πρέπει να αποτελεί πρότυπο για κάθε Ελληνόπουλο.
Δικαιολογίες για να αποτυγχάνουμε πάντα υπάρχουν πολλές. Οι δρόμοι, άλλωστε, που οδηγούν στην αποτυχία είναι πάντα και περισσότεροι και πιο προσιτοί από τα δύσβατα μονοπάτια που έχουν τελικό προορισμό τους την επιτυχία.

Ό,τι ισχύει για κάθε άνθρωπο, κάθε νέο, ισχύει και για την ίδια μας τη χώρα. Τι χρειαζόμαστε για να μην αφήσουμε το σκοτάδι να κυριεύει την ψυχή μας; Ένα χαμόγελο ρε γαμώτο! Ένα φωτεινό χαμόγελο σαν αυτό του 25χρονου χάλκινου ολυμπιονίκη μας, στη θέα του οποίο δεν μπορείς παρά να αισιοδοξείς για το αύριο.

Ας αρχίσουμε, λοιπόν, να χαμογελάμε ο ένας στον άλλο λίγο περισσότερο. Ας κάνουμε μια προσπάθεια να απομονώσουμε ο καθένας τις “μαύρες” σκέψεις μας και ας επικεντρωθούμε σε πρόσωπα, γεγονότα, εικόνες που γλυκαίνουν και ομορφαίνουν περισσότερο το συναισθηματικό μας κόσμο. Αν κάνουμε τη χώρα μας να χαμογελά χωρίς να λησμονούμε το χθες, αλλά αντλώντας δύναμη από αυτό (όπως το πράττει ο “Μανόλο”) ίσως μας περιμένει ένα πιο ελπιδοφόρο αύριο!  

* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Απογευματινή".