Μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερού: ο Απόστολος και ο αδελφός του Γιάννης Χρήστου. Λες και είναι δίδυμοι…Ο Γιάννης είναι και αυτός πρωταθλητής στη κολύμβηση, είναι ο άνθρωπος που –μαζί με τον πατέρα του, Θωμά- πρώτους από όλους ευχαρίστησε ο Απόστολος από το βάθρο των 200μ ύπτιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Η συμβολή του Γιάννη Χρήστου στη πρωτόγνωρη επιτυχία είναι καθοριστική, ιδιαίτερα στη διαχείριση από το χαμένο-για δυο εκατοστά- μετάλλιο στα 100μ ύπτιο, τρεις μέρες πριν…

Ο Γιάννης Χρήστου μίλησε στην ιστοσελίδα της Κολυμβητικής Ομοσπονδίας Ελλάδας όλο το χρονικό του ιστορικού για την ελληνική κολύμβηση, μεταλλίου. Και είναι αληθινός, αποκαλυπτικός, συναισθηματικός, συγκλονιστικός:

«Αυτή η επιτυχία του Απόστολου είναι ιστορική, όχι μόνο για τον ίδιο αλλά γενικότερα την ελληνική κολύμβηση και τον ελληνικό αθλητισμό. Πίστευα πως ο Απόστολος μπορούσε να κατακτήσει το μετάλλιο στα 100μ ύπτιο. Δεν το πήρε εκεί, το πήρε στα 200μ ύπτιο τρεις μέρες μετά, νοιώθω ευγνώμων που το έζησα όλο αυτό από κοντά και τον είδα να ανταγωνίζεται τους κορυφαίους ύπτιους στο πλανήτη.

Για να είμαι ειλικρινής, στενοχωρήθηκα που τον είδα να χάνει το μετάλλιο για δυο εκατοστά. Ήξερα πόσο το ήθελε ο ίδιος, και πόσο πολύ έχει δουλέψει για να το κατακτήσει ο ίδιος. Οπότε, δεν πήρα τα μάτια μου από πάνω του από την ώρα που τερμάτισε. Και σε όλη τη κούρσα μόνο τον Απόστολο κοιτούσα. Δεν πήρα ούτε στιγμή τα μάτια μου από πάνω του και με το που τερμάτισε και είδε τον πίνακα αποτελεσμάτων ότι ήρθε τέταρτος με αυτή τη ελάχιστη διαφορά από το βάθρο, στενοχωρήθηκα πολύ γιατί κατάλαβα πως και ο ίδιος απογοητεύθηκε.

Βγαίνοντας όμως από το κολυμβητήριο, είδα τον πατέρα μου πολύ χαρούμενο και αυτό μου έδωσε δύναμη. Μετά από λίγη ώρα πήγαμε να βρούμε τον Απόστολο και να του μιλήσουμε, εγώ απλώς τον αγκάλιασα καθώς δεν ήξερα τί να του πω εκείνη τη στιγμή. Ο πατέρας μου όμως του μίλησε με ειλικρίνεια και του είπε πως αυτό που πέτυχε ήταν πολύ σπουδαίο. Του είπε ξεκάθαρα πόσο περήφανος είναι για εκείνο για αυτό που μόλις είχε πετύχει. Του εξήγησε πόσο ψηλά έχει φτάσει, και το είπε χαρακτηριστικά: μπες και νίκησέ τους στο 200άρι ύπτιο. Μπες στον τελικό στο 200άρι και κατέκτησε εκεί το μετάλλιο.

Πραγματικά ήταν απίστευτο αυτό που έγινε και μέσα σε τρεις μέρες μπόρεσε να το καταφέρει. Πιστεύω πως έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο ο πατέρας μου με τη θετική ενέργεια που του μετέφερε και αυτό που του είπε. Βλέποντας τον τελικό, είδα έναν Απόστολο να δίνει τη ψυχή του και να διεκδικεί το μετάλλιο από τα πρώτα μέτρα της κούρσας. Έδειξε πόσο δυνατός χαρακτήρας είναι. Γεννημένος μαχητής…

Είναι πολύ δύσκολο, πρωτόγνωρο θα έλεγα για έναν αθλητή να μπορέσει μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα να αντιστρέψει τη ψυχολογία του και τα αρνητικά συναισθήματα που είχε μετά το χαμένο 100άρι και να κατακτήσει το μετάλλιο. Έδειξε πως δεν πρέπει να τα παρατάς ΠΟΤΕ.  Ό,τι και να συμβεί πρέπει να δίνεις τον καλύτερο σου εαυτό και το μόνο σίγουρο είναι πως κάποια στιγμή θα ανταμειφθείς. Αν δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό και προσπαθείς πολύ σκληρά για αυτό που κάνεις σε καθημερινή βάση, κάποια στιγμή θα ανταμειφθείς.

Πραγματικά ο Απόστολος έδειξε πως το όνομά του είναι συνυφασμένο με τη σταθερότητα. Αυτό είναι που τον διακρίνει ως αθλητή και τον κάνει να ξεχωρίζει από όλους τους υπόλοιπους. Μια αξιοσημείωτη σταθερότητα εδώ και δέκα χρόνια που τον καθιστά έναν πολύ μεγάλο αθλητή.

Η αλήθεια είναι ότι χάρηκα πάρα πολύ που ανέφερε το όνομά μου στις δηλώσεις του. Και όλη αυτή η βοήθεια που του έχω προσφέρει είναι βγαλμένη μέσα από τη καρδιά μου γιατί καταλαβαίνω τη σοβαρότητα των στόχων του γιατί έχω βιώσει τον πρωταθλητισμό και γνωρίζω πόσο δύσκολη είναι η καθημερινότητα. Η καταπόνηση είναι και σωματική και ψυχική. Και πάντα ήθελα και θέλω να τον διευκολύνω από το πιο απλό μέχρι το πιο σύνθετο πράγμα, έτσι ώστε να μην τον απασχολεί το παραμικρό και να έχει το μυαλό του μόνο στα πολύ σημαντικά που έχει να διαχειριστεί, όπως η διατροφή του, ο ύπνος του, η ξεκούρασή του, η προπόνηση του που είναι τα πλέον σημαντικά. Ήθελα και θέλω όσο μπορώ περισσότερο να τον ξεκουράζω γιατί σέβομαι πάρα πολύ τη προσπάθεια που έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια. Έχω ζήσει και τις προπονήσεις του, είναι ένας αθλητής προσηλωμένος στο στόχο, και πραγματικά παλεύει με όλο του το είναι για να τα καταφέρει αυτά.

Αυτό που το λέω πάντα πριν τους αγώνες είναι να είναι ψύχραιμος, να κάνει τη κούρσα του, να κάνει αυτό που έχει δουλέψει. Και να είναι ο εαυτός του, γιατί όταν είναι ο εαυτός του, θα έχει τα αποτελέσματα που όλοι μας πανηγυρίσαμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες».