Με φωνητικές χορδές που είχαν εγκαταλείψει από ώρα τη μάχη, ο Σαχίντ Ναντίμ δήλωνε ότι έμεινε ξάγρυπνος όλο το βράδυ στην περιοχή Μίαν Τσανού της Πουντζάμπ, στο Πακιστάν, για να γιορτάσει "την επιτυχία του αδελφού μας", δηλαδή του αδελφού των Πακιστανών απανταχού του πλανήτη. Ο Σαχίντ δικαίως χρησιμοποιεί τέτοια γλώσσα: ο Αρσάντ Ναντίμ, "χρυσός" ολυμπιονίκης στον ακοντισμό, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024, είναι αδελφός του, σε μία οικογένεια, όμως, οκτώ παιδιών, που η χούφτα με ρύζι είναι νόμος. 

Ποιος να το πίστευε ότι ο γιος ενός οικοδόμου, του Μουχάμαντ Ασράφ, και της, κουρασμένης μόνο τις γεννήσεις να βάλεις, Ραζιά Παρβίν, θα γινόταν ο πρώτος αθλητής που θα κέρδιζε χρυσό μετάλλιο για το Πακιστάν μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες 1984 και την ομάδα χόκεϊ επί χόρτου; Η συγκεκριμένη ομάδα κατέκτησε και το τελευταίο συνολικά μετάλλιο για το Πακιστάν, το χάλκινο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992. 


Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d3are2sd5qp5)
Ο Ασράφ, εξάλλου, δεν ξέφυγε εντελώς από τον κανόνα: το 2015 κρίθηκε να λύσει το... γόρδιο δίλημμα "κιθαρίστας ή ντράμερ", αποφασίζοντας να ασχοληθεί με το ακόντιο αντί να παρασυρθεί στον υγιή, πλην όμως μαζικό, ενθουσιασμό των Πακιστανών για το κρίκετ. Χαρακτήρισε αυτήν την απόφαση, "την καλύτερη που έχω πάρει στη ζωή μου". 

Οι Πακιστανοί θα γιορτάσουν με ρύζι και "ό,τι άλλο μάς προσφέρει ο Αλλάχ", σύμφωνα με τον Σαχίντ. 

Ολυμπιακοί Αγώνες: Η φιλία με τον Ινδό 

Οι κυβερνήσεις Πακιστάν και Ινδίας θα πάρουν μια βαθιά ανάσα και θα αφήσουν να ξεχαστούν οι υπέροχες εικόνες του Ναντίμ, κατόχου, πια, του ολυμπιακού ρεκόρ, 92,97μ., με τον Νιράι Τσόπρα. Οι δύο αθλητές έτρεξαν μαζί, με τις σημαίες των χωρών τους περασμένες στις πλάτες τους, δίχως να νοιάζονται γι' αυτό. Ο Τσόπρα αγκάλιασε τον Ναντίμ μετά τη νίκη του με τρυφερότητα και παραδέχθηκε τη νίκη του. 

Ο Ναντίμ δεν είναι κάνας άγνωστος πάντως ούτως είναι πυροτέχνημα. Πέρυσι κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, το οποίο είναι το πρώτο μετάλλιο στην Ιστορία της χώρας του.