Η Σερβία αντιμετωπίζει την Κροατία στον τελικό (11/8-15:00) του τουρνουά πόλο Ανδρών για τους Ολυμπιακούς Αγώνες 2024, αλλά ο θρύλος του Ντούσαν Μάντιτς έχει ήδη υφανθεί. Αυτό σημαίνει ότι ο σύλλογός του το χειμώνα και η εθνική Σερβίας ως τους... Ολυμπιακούς του Λος Άντζελες πρόκειται να υποφέρουν. 

Ολυμπιακοί Αγώνες: Η "πυρηνική" Σερβία


Καταρχάς, τα σύκα σύκα και η σκάφη σκάφη: δεν πέρασε η καλύτερη ομάδα από τον προημιτελικό της Ελλάδας με τη Σερβία στο τουρνουά πόλο Ανδρών των Ολυμπιακών Αγώνων του 2024. Όλα τα παιχνίδια είναι λαθών, αλλά η Εθνική ήταν η καλύτερη ομάδα από τις δύο σε αυτό το παιχνίδι. Ήταν η πιο βελτιωμένη προϊόντος του χρόνου, η πιο μυαλωμένη, εκείνη με την περισσότερο εύρυθμη λειτουργία. Η Σερβία έμεινε στο παιχνίδι επειδή, ακριβώς, είχε τη συνειδητή γνώση πως ήταν η λιγότερο ποιοτική ομάδα από τις δύο. Βασίστηκε στο πυρηνικό όπλο της: ο Ντούσαν Μάντιτς έφτασε, με τα πέντε γκολ που σημείωσε στον προημιτελικό, τα 25 στο τουρνουά. Σημαίνει, ακριβώς πέντε ανά ματς. Είναι μία από τις κορυφαίες επιθετικές επιδόσεις στην Ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων. Ο Μάντιτς ήταν παιδί-φαινόμενο. Εξ απαλών ονύχων φαινόταν ότι επρόκειτο να γίνει σπουδαίος.


Οι Αμερικανοί τον κράτησαν στο 0 στα 5. Αλλά οι υπόλοιποι, που δεν είναι τσουρουκάδες, οργίασαν. 


Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d3be0agrva6p)
Μέλος της εθνικής Σερβίας στα δύο προηγούμενα χρυσά μετάλλια, στο Ρίο το 2016 και το Τόκιο το 2021, συνέθεσε με τον Φιλίπ Φιλίποβιτς μία πυρηνική δεξιά πλευρά, που ήταν αδύνατον να αναχαιτιστεί. Κάθε φορά που ένας από τους δύο κέρδισε φάουλ πίσω από τη γραμμή των πέντε μέτρων, το φυλλοκάρδι της καρδιάς της αντίπαλης άμυνας έτρεμε. Ανά πάσα στιγμή μπορούσαν, μαζί, να κάνουν οτιδήποτε.

Εκείνη η Σερβία, όχι πολύ μακριά, ήταν τέλεια. Στον άξονα, ο εγκέφαλος Άντριγια Πρλαΐνοβιτς οργάνωνε το παιχνίδι σαν νεφεληγερέτης, στα δύο μέτρα ο θηριώδης Ντούσκο Πιέτλοβιτς κέρδιζε αποβολής και οι επιθέσεις τους στον παίκτη παραπάνω έμοιαζαν με ακτίνες λέιζερ, που εκτοξεύουν όπλα σε φουτουριστική ταινία του Διαστήματος. Οι Σέρβοι κατέκτησαν δύο χρυσά μετάλλια και ο Μάντιτς ήταν παρών σε αμφότερα, ενώ οι εκτιμήσεις τον ήθελαν να κουβαλάει την ομάδα όταν οι μεγάλοι θα αποχωρούσαν.

Ολυμπιακοί Αγώνες: Το προπατορικό αμάρτημα

Το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο είναι από μόνο του κίνητρο, παρ’ όλα αυτά για την εθνική ομάδα πόλο της Σερβίας έμοιαζε με παλιγγενεσία. Από το 1996, που επέστρεψαν μετά το εμπάργκο στους Ολυμπιακούς Αγώνες, δεν τα είχαν καταφέρει. Οι διοργανώσεις αποδείχθηκαν πληγή και αυτό έγινε, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, για εσωτερικά προβλήματα.

Το 1996, ο σπουδαίος φουνταριστός Ίγκορ Μιλάνοβιτς έκανε ανταρσία, ανάγκασε τον Νίκολα Στάμενιτς, που δεν τον ήθελε στην τεχνική ηγεσία, να φύγει, έβαλε στον πάγκο τον κολλητό του, Ντράγκαν Άντριτς, και η Γιουγκοσλαβία, όπως ακόμη ονομαζόταν τότε, έχασε στον προημιτελικό από την Κροατία, στο πρώτο παιχνίδι που έδωσαν οι δύο χώρες σε όλα τα σπορ, στον προημιτελικό της Ατλάντα, μπαίνοντας στον κόσμο της ντροπής.

Το 2000 ηττήθηκε από την Ουγγαρία στον ημιτελικό του Σίδνεϊ επειδή ο νεαρός Αλεξάντερ Σάπιτς νόμιζε ότι θα έπαιρνε μόνος του το χρυσό και το 2004, πάνω που πήγαινε να πάρει την εκδίκησή τους, ο ομοσπονδιακός τεχνικός ξέχασε τον Αλεξάντερ Τσίριτς -μελλοντικό προπονητή της ομάδας πόλο Γυναικών του Ολυμπιακού- στον πάγκο, νομίζοντας ότι είχε τρεις αποβολές, έπαιξε με αναγκαστική σύνθεση στα δεξιά και οι Ούγγροι, με τον Γκέργκελι Κις να περπατάει στο νερό, ανέτρεψαν το εις βάρος τους 7-5, νικώντας 8-7. Πάλι ο Σάπιτς έγινε μοιραίος.




Η κατάσταση γινόταν δυσάρεστή και άρχισε να ξεφεύγει. Στα αποδυτήρια του κολυμβητηρίου του Πεκίνου, πριν τον ημιτελικό με τις ΗΠΑ, έγινε ένας καβγάς μετά ξύλου από το πρώτο κεφάλαιο της ελληνικής μυθολογίας. Ο Σάπιτς πλακώθηκε με τον Ντένις Σέφικ, τον τερματοφύλακα, σε μια γρονθοπατινάδα που μόνο οι... λαιμοί των δύο να συμμετείχαν, θα ήταν πάλι πολλή.

Οι Σέρβοι δεν έμαθαν από αυτό. Η πλειονότητα των παικτών που ταξίδεψε στο Λονδίνο, για τους Ολυμπιακούς, έβαλε κατά των δύo Ουντόβιτσιτς της ομάδας, του προπονητή (πλέον των ΗΠΑ) Ντέγιαν και του αρχηγού Βάνια, στέλνοντας (σε άλλο επίπεδο την ίντριγκα και) επίσημη επιστολή προς την Ομοσπονδία της Σερβίας και την καρατόμησή τους.

Το εκπληκτικό ήταν ότι τους πέρασε: ο Ντέγιαν Ουντόβιτσιτς έφυγε και ο Βάνια δεν έπαιξε ξανά στην εθνική ομάδα, το 2013 σταμάτησε και τώρα είναι... υπουργός Αθλητισμού και Νεολαίας της Σερβίας.

Η Σερβία πέρασε στα χέρια του Ντέγιαν Σάβιτς, ο οποίος, με τα καλά του και τα κακά του, τους έστρωσε. Ακόμα και οι ατίθασοι χαρακτήρες που προέκυψαν, όπως ο Φιλίπ Φιλίποβιτς, αναγκαστικά πήγαν με τα νερά του.


Ολυμπιακοί Αγώνες: Βασανίζουν τις... ομάδες τους


Ο Ντούσαν Μάντιτς είναι ακριβώς περίπτωση Φιλίποβιτς. Στα παιδικάτα και την εφηβεία του πέρασε από την εκπαίδευση του Βλάντα Βουγιασίνοβιτς, ο οποίος είναι τρισευτυχισμένος που, παρέα με τον Χρήστο Αφρουδάκη, κοουτσάρει νεαρούς στη Βουλιαγμένη. Ο Μάντιτς ήταν το σπουδαίο τάλαντο μίας παρέας που είχε... έφηβους τρομοκράτες. Το 2013, στα 19 του, πήγαν να αποκλείσουν την πανίσχυρη Γιουγκ στον ημιτελικό του Final 4 του Champions League στο Βελιγράδι.

Όπως ο Φιλίποβιτς, ο οποίος απομυζεί ό,τι μπορεί από τους προπονητές του, ο Μάντιτς είναι δύσκολος στη διαχείριση. Η Ρέκο τον άρπαξε κατευθείαν και τον πλήρωσε αδρά, ενώ, κλασικός Σέρβος με χάρισμα, νομίζει ότι έχει τον κόσμο στα πόδια του. Ή, τουλάχιστον, προσποιείται ότι συμβαίνει αυτό. Κι όμως, είναι αληθινή η φωτογραφία. 


454901926_1094105302347457_6159468912060864486_n


Ο Φιλίποβιτς το είχε φτάσει σε άλλο επίπεδο. Μία ανέκδοτη ιστορία αναφέρει πως τα Χριστούγεννα του 2017, με τον Βουγιασίνοβιτς να έχει δώσει πενθήμερη άδεια στους παίκτες του, ζήτησε επιπλέον τρεις ημέρες για όλους και του... πέρασε, πιθανώς επισκιάζοντας τον προπονητή. Ακόμα και στον Ολυμπιακό, που τηρείται σιγή ιχθύος, αρκετοί φέρονται μη ικανοποιημένοι από τη συμπεριφορά του.

Γι’ αυτό, κιόλας, σε ουδέναν έκανε εντύπωση η αποβολή του στο τελευταίο παιχνίδι της καριέρας του, τον ημιτελικό της Νόβι Μπέογκραντ με τη Φερεντσβάρος στη Σλιέμα της Μάλτας, για τον ημιτελικό του Final 4 του Champions League.

Μάλιστα, ένα αστείο θέμα συζήτησης εκεί ήταν ότι το κορυφαίο μπλοκ του τελικού, που χάρισε το Champions League στη Φερεντσβάρος, έκανε ο... Μάντιτς, ο οποίος είναι σεσημασμένος για το γεγονός ότι δεν σηκώνει το δεξί χέρι του ούτε για να ζητήσει... ταξί.




Οι χαρισματικοί Σέρβοι χρησιμοποιούν κατά κανόνα το χειμώνα για να ξεκουράζονται. Όχι μόνο στο πόλο. Ο Μάντιτς οδήγησε την εθνική ομάδα της χώρας του, ακριβώς τρία χρόνια μετά τη Μεγάλη Φυγή, σε τελικό Ολυμπιακών Αγώνων. Το έκανε με ένα σαπόρτ με 12 ρολίστες, από εκείνους που οι παλιοί Σέρβοι προπονητές λατρεύουν.

Έτσι, ο τρομερός αριστερόχειρας θα έχει τρία ολυμπιακά μετάλλια, τουλάχιστον δύο χρυσά. Αυτήν την υπερπροσπάθεια θα πληρώσει η ομάδα του το χειμώνα, αλλά και η εθνική Σερβίας το επόμενο καλοκαίρι, π.χ., όταν θα παίξει στο Παγκόσμιο της Σιγκαπούρης. Κι ενώ θα αναρωτιούνται οι ειδικοί πού πήγε ο επαγγελματισμός και η συνειδητότητα, ο Μάντιτς θα κάνει το κομμάτι του, θα παίζει καλά όποτε το θυμάται και θα συνεχίζει να είναι απαραίτητος, διότι στον κόσμο άλλος σαν αυτόν δεν υπάρχει.

Κι αν τύχει κάποιος να του πει κάτι, θα σκάσει με τα τρία ολυμπιακά μετάλλια περασμένα στο λαιμό.