Η εθνική Ελλάδος πόλο Ανδρών δεν είναι διαφορετική υπόθεση σε σχέση με όλα τα άλλα σπορ. Η εξάρτηση, σε ό,τι αφορά τη θέση της στην Ιστορία του αθλητισμού, αφορά στους αθλητές που την απαρτίζουν -κι αν θέλουν να είναι εκεί.

Ο υπογράφων δεν έχει παρακολουθήσει 40 με 45 χρόνια πόλο Ανδρών, δεν έχει καν παρακολουθήσει όλη την πορεία του τη στιγμή που θα ήταν άνετο να το κάνει. Όμως γνωρίζει ότι τουλάχιστον τέσσερις πολίστες της “γαλανόλευκης” θα δίνονται ως παράδειγμα σε μισό αιώνα από τώρα -και επιφυλάσσεται για τους υπόλοπους.Ένας εξ αυτών, βέβαια, θα είναι ο Γιάννης Φουντούλης.


Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d2yltws4gqc9)

Ολυμπιακοί Αγώνες: Απών... ποτέ

Η πρώτη φορά που ο Γιάννης Φουντούλης “εμφανίστηκε”, ήταν μέσω μίας φωτογραφίας. Ήταν ο πιτσιρικάς που σήκωσαν οι συμπαίκτες του στο Final 4 του Κυπέλλου το 2010, όταν πανηγύρισε τον πρώτο τίτλο του με τον Ολυμπιακό. Εδώ και 14 χρόνια, ο Φουντούλης δεν έχει χάσει καλοκαίρι: όποτε η εθνική Ελλάδος πόλο Ανδρών μαζευόταν, ο ίδιος έδινε πάντα το “παρών”. Ο Γιάννης δεν λείπει από τα μεγάλα ραντεβού από το 2006, όταν καλείται.

Δεν περίμενε να γίνει παλαίμαχος για να του λείψει η εθνική Ελλάδος. Ακούγοντάς τον, σχεδόν διαλυμένο, να μιλάει για τη μεγάλη ευκαιρία που έχασε η “γαλανόλευκη” στο Παρίσι, στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2024, γίνεται αντιληπτή ποια είναι η προτεραιότητά του. “Είναι λίγα τα χρόνια”, απάντησε στο τηλέφωνο, όταν ρωτήθηκε για ποιο λόγο σκέφτεται να συνεχίσει, ενώ είχε πει ότι θα σταματούσε. “Είναι λίγα τα χρόνια”, εννοώντας η απόσταση του Τόκιο με το Παρίσι.


Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d3cy55k59lpt)
Ο Γιάννης το έθετε, από το Τόκιο, στη σωστή διάστασή του. “Εγώ είμαι διαθέσιμος”, έλεγε και εκείνον τον Αύγουστο, του 2021, “αρκεί να με θέλει η ομάδα. Αν δεν με θέλει, δεν μπορώ να κάνω κάτι”.

Τέλειος αθλητής δεν υπάρχει. Ειδικά στον πρωταθλητισμό, η πορεία έχει πολλές δύσκολες στιγμές, το μυαλό παίζει παιχνίδια, επικρατεί ταραχή τον περισσότερο καιρό. Όμως, ό,τι κι αν συνέβη στην πορεία και την καριέρα του, όσους σκόπελους κι αν αντιμετώπισε, ο Γιάννης Φουντούλης ποτέ, μα ποτέ, δεν σκέφτηκε να μην παίξει για την εθνική Ελλάδος. Ήταν αδιαπραγμάτευτο πάντα και δεν μπορείς να μην κλίνεις το γόνυ σε αυτόν τον εκπληκτικό αθλητή, όταν λέει ότι εκείνος θέλει να φοράει το σκουφάκι της Εθνικής όσο μπορεί -και μόνο όταν του πουν να αποχωρήσει, θα αποχωρήσει.

Εξάλλου, δεν έχει “δεμένη” τη θέση του, μπορούν οι άνθρωποι του περιβάλλοντός του και οι συμπαίκτες του να συνομολογήσουν σε αυτό. Δεν το πήρε εγωιστικά, διότι στο μυαλό του η εθνική Ελλάδος δεν χωρει εγωισμούς.

Ολυμπιακοί Αγώνες: Το μυαλό στη Σιγκαπούρη


Ο Φουντούλης κάνει πρωταθλητισμό σε διεθνές επίπεδο εδώ και περίπου μια δεκαετία. Στο Τόκιο είχε κλείσει τα 33 και τώρα είναι 36. Αυτήν την τριετία έπαιξε σε δύο Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα και τρία Παγκόσμια, μαζί με ένα Final 8 και ένα Final 4 του Champions League με τον Ολυμπιακό. Ο τύπος, έχει η Εθνική νικήσει μόλις την Ισπανία, και αντί να του περάσει από το μυαλό να ανακοινώσει το κρέμασμα του γαλανόλευκου σκουφακιού του -υπό τον κίνδυνο ότι αυτό μπορεί να έρθει εκτός... κολυμβητηρίου- σκέφτεται το... Παγκόσμιο της Σιγκαπούρης, το επόμενο καλοκαίρι. Να λείπει ξανά από το σπίτι. Χαμένος κάπου στην Ασία. 


Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-cdgntcoxfaa9)
Ο Χιώτης έπαιξε τεράστιο ρόλο για τους επιγόνους, στον τρόπο που πρέπει να αντιμετωπίζουν την εθνική Ελλάδος. Οι Άγγελος Βλαχόπουλος και Δημήτρης Σκουμπάκης ήταν... πεθαμένοι όταν έφτασαν στην Ελλάδα, το ίδιο και ο Κώστας Κάκαρης και ο Στέλιος Αργυρόπουλος, μαζί με τους διεθνείς του Ολυμπιακού, μόλις τέσσερις ημέρες μετά το Final 4 του Champions League.

Ήταν εκεί για να κάνουν το αυτονόητο. Παραστάθηκαν το καλοκαίρι του 2023, εκείνο του 2022. Δεν βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ μόνο επειδή θα εκπροσωπούσαν την Ελλάδα σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Είναι πάντα διαθέσιμοι. 

Από τότε που ο Φουντούλης έχει πιο ενεργό ρόλο στην εθνική Ελλάδος, έχουν αλλάξει πολλά. Πρέπει να αποδοθεί στη δική του προσέγγιση το ότι δεν υπάρχουν προστριβές που τσιγκλάνε θυμικά και τσακωμοί άνευ λόγου. Αλλά αυτό που είναι πραγματικά θαυμάσιο, είναι το πώς, δίχως να έχει δεύτερη σκέψη στο κεφάλι του, τίθεται στη διάθεση της εθνικής Ελλάδος. Ούτε "αλλά" ούτε "θα δούμε". Ούτε κούραση ούτε φθορά. Θέλει να είναι εκεί. Η ζωή θα το δείξει, αλλά η μνήμη πρέπει να κρατήσει κάποιον που μιλάει για την Εθνική χωρίς να λαϊκίζει και είναι πρόθυμος να δίνει το "παρών" δίχως να ψυχοπονά που το κάνει.