Πάνω από 40.000 Σέρβοι εκτιμάται ότι συγκεντρώθηκαν στην πλατεία του δημαρχείου του Βελιγραδίου, για να αποθεώσουν τους ήρωές τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2024. Η έξοδος στο μπαλκόνι είναι ούτως ή άλλως παροιμιώδης, ο Νόβακ Τζόκοβιτς, για τον οποίο ούρλιαξαν οι συμπατριώτες του, την έχει κάνει πολύ συχνά. Από το 2006, που έφτασε για πρώτη φορά στα ημιτελικά ενός Major, του Roland Garros, ο σπουδαίος "Νόλε" βγαίνει στο μπαλκόνι. Δεν έχει, καν, σημασία αν είναι χειμώνας ή καλοκαίρι, οι ορδές των Σέρβων που τον προϋπάντησαν τον Φεβρουάριο του 2008, όταν κέρδισε το πρώτο τρόπαιό του, στο Australian Open, παραμένουν θρυλικές. 

Ο Τζόκοβιτς βγήκε στο μπαλκόνι μετά τη "χρυσή" ολυμπιονίκη ομάδα πόλο Ανδρών, αλλά και τον αδελφικό φίλο του Βίκτορ Τροΐτσκι, που το ήθελε σχεδόν όσο εκείνος, για λογαριασμό του, το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο. Χαμογελούσε τόσο πλατιά, που θαρρείς ότι δεν πήρε άλλο σχήμα το στόμα του μετά τον τελικό με τον Κάρλος Αλκαράθ στο Παρίσι. 




Ολυμπιακοί Αγώνες: Η ιαχή για τον μπασκετικό ήρωά τους


Φυσικά, δεν ήταν ο μόνος που απήλαυε τα φρενήρη ντεσιμπέλ των πρώην Γιουγκοσλάβων. Ίδια ήταν η ένταση όταν παρουσιάστηκε ο Νίκολα Γιόκιτς. Η εθνική Σερβίας στο μπάσκετ κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά η τρομερή μάχη της με τις ΗΠΑ στον ημιτελικό του "Μπερσί" θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη όσων την παρακολούθησαν. 

Η ιαχή "MVP, MVP" έσεισε το Βελιγράδι, με τον Γιόκιτς να είναι -κάτι πρωτάκουστο- έτοιμος να... κλάψει. 




Όσο ο σερβικός αθλητισμός βγάζει τέτοιους ήρωες τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες να ρέπουν παιδιά προς τον αθλητισμό και να συνεχίζεται ο μύθος αυτής της μικρής χώρας με τη μεγάλη καρδιά. Με την πονηριά και την εξυπνάδα, που ταίρι δεν έχουν.