Ολυμπιακός: Η επόμενη μέρα των "διαμαντιών" που έλαμψαν στο Μαρακανά
Ώρα αποφάσεων στο λιμάνι
Ο Ολυμπιακός έφτασε μια ανάσα από την κατάκτηση της κορυφής του κόσμου απέναντι στη Φλαμένγκο μέσα στο Μαρακανά, αλλά τώρα καλείται να λάβει κρίσιμες αποφάσεις για τη διαχείριση του "ποδοσφαιρικού θησαυρού" που έχει στα χέρια του.
Δεν γνωρίζουμε πόσοι από εσάς αφιερώσατε το βράδυ του Σαββάτου για να χαζέψετε τον τελικό του Διηπειρωτικού Κυπέλλου U20 ανάμεσα σε Φλαμένγκο και Ολυμπιακό. Άξιζε πραγματικά τον κόπο!
Όχι λόγω της συναρπαστικής εξέλιξης της αναμέτρησης (κι ας ολοκληρώθηκε με πικρή ήττα για τους "ερυθρόλευκους" πρωταθλητές Ευρώπης) όσο για την εικόνα που εμφάνισαν οι ποδοσφαιριστές του Σωτήρη Συλαϊδόπουλου σε ένα εμβληματικό στάδιο όπως το "Μαρακανά", μπροστά σε 35.000 φανατικούς Βραζιλιάνους!
Πόσο πιο δύσκολες και απαιτητικές συνθήκες, πιστεύετε, ότι θα αντιμετωπίσουν στην καριέρα τους στο μέλλον; Πόσο μεγαλύτερη πίεση; Πόσο πιο δυσβάσταχτα "πρέπει";
Ο Ολυμπιακός, το Μαρακανά και το... μέλλον που έρχεται
Ειλικρινά, η παρουσία παιδιών που δεν έχουν καν προωθηθεί στην πρώτη ομάδα, όπως ο 17χρονος Πνευμονίδης, απέδειξε με τον πλέον πειστικό τρόπο ότι στις εγκαταστάσεις του Ρέντη, δεν "παράγονται" πλέον απλά καλοί ποδοσφαιριστές, αλλά παίκτες πανέτοιμοι και πνευματικά και σωματικά να ανταπεξέλθουν στο επόμενο βήμα της καριέρας τους.
Ενδεχομένως το πιο εντυπωσιακό στοιχείο της βραδιάς ήταν η διαπίστωση που αφορούσε την τεχνική κατάρτιση των ποδοσφαιριστών των δύο ομάδων. Θα περίμενε κανείς, δηλαδή, τουλάχιστον στον συγκεκριμένο τομέα οι Βραζιλιάνοι (που… γεννιούνται με μια ποδοσφαιρική μπάλα στο κορμί τους) να υπερτερούσαν. Ούτε αυτό δε συνέβη.
Υπήρξαν στιγμές που παιδιά όπως ο Παπακανέλλος, ο Πνευμονίδης, ο Κωστούλας, ο Μουζακίτης… μίλαγαν στη "στρογγυλή θεά" θαρρείς και ήταν μεγαλωμένοι σε κάποια γειτονιά του Ροζάριο ή του Σάο Πάολο.
Στην Ελλάδα, όμως, ακόμη και με τόσα διαπιστευτήρια στο υψηλότερο και πιο απαιτητικό επίπεδο των μικρών ηλικιών, δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι απόφοιτοι ελληνικών ακαδημιών είναι ικανοί να… κολυμπήσουν στα βαθιά νερά της πρώτης ομάδας. Κι ας έχουν υπάρξει ουκ ολίγα παραδείγματα τα τελευταία χρόνια που πιστοποιούν την αναβάθμιση της σωστής προετοιμασίας του Έλληνα ποδοσφαιριστή σε ακαδημίες όπως αυτές του Ολυμπιακού ή του ΠΑΟΚ που λειτουργούν πλέον σε επαγγελματικά πρότυπα.
Δανεισμός ή προσπάθεια καταξίωσης στην πρώτη ομάδα; Ο Ολυμπιακός παίρνει την απόφαση!
"Πρέπει να πάνε δανεικοί να… ψηθούν για να μην καούν", είναι μια άποψη που διαβάζεις κατά κόρον στα social media όχι μόνο από απλούς φιλάθλους, αλλά και από επαγγελματίες δημοσιογράφους. Δεν είναι μια πρόταση που στερείται λογικής. Οι άνθρωποι του Ολυμπιακού, άλλωστε, είδαν πόσο ευεργετικές συνέπειες είχε ένας δανεισμός στην καριέρα παιδιών όπως ο Μήτρογλου, ο Φορτούνης ή ο Τσιμίκας.
Με έναν αστερίσκο! Κανένας από τους παραπάνω ποδοσφαιριστές δεν είχε την πολυτέλεια να αναπτύξει το ταλέντό του σε συνθήκες όπως αυτές που απολαμβάνουν εδώ και χρόνια τα μέλη των ακαδημιών του Ολυμπιακού.
Κανένα από τα παραπάνω παιδιά δεν είχε τη δυνατότητα να προετοιμαστεί πνευματικά και σωματικά για τη μετάβαση στην πρώτη ομάδα, με τη σύγχρονη μεθοδολογία που ακολουθείται εδώ και χρόνια στις εγκαταστάσεις του Ρέντη.
Ήταν όλοι παίκτες που στηρίχτηκαν πρώτιστα στο ατομικό τους ταλέντο και όχι στην εξέλιξή τους μέσα από ένα πρότυπο προπονητικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα.
Επιπλέον κάθε ποδοσφαιριστής αποτελεί και μια διαφορετική προσωπικότητα. Άλλος μπορεί να βελτιωθεί μέσα από ένα δανεισμό, άλλος μπορεί να βγει στο προσκήνιο επιβιώνοντας στον υψηλό ανταγωνισμό της πρώτης ομάδας.
Πάρτε παράδειγμα την περίπτωση του Κωνσταντίνου Τζολάκη. Ο διεθνής τερματοφύλακας έφτασε στο σημείο να πρωταγωνιστήσει στο μεγαλύτερο θρίαμβο ελληνικού συλλόγου στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, μεγαλώνοντας εντός των τειχών του Ρέντη. Δουλεύοντας με ένα εξαιρετικό επιτελείο προπονητών που βελτίωσε τις αρετές του, παίρνοντας αργά αλλά σταθερά χρόνο συμμετοχής κι όλα αυτά, μάλιστα, σε μία θέση που δύσκολα εμπιστεύονται οι ελληνικές ομάδες νέα παιδιά.
Το δεδομένο είναι ένα: Ο Ολυμπιακός έχει να διαχειριστεί έναν "ανεκτίμητο ποδοσφαιρικό θησαυρό". Το "Μαρακανά" το επιβεβαίωσε! Απλά η… πρόκληση αξιοποίησής του για ολόκληρο τον οργανισμό έγινε ακόμη μεγαλύτερη!
* Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Απογευματινή".
