Η μία, δέκα χρόνια στο τατάμι, έγινε η πρώτη Ελληνίδα πρωταθλήτρια Ευρώπης στο τζούντο με απώλεια όρασης. Ο άλλος, ανάπηρος στα 24 έπειτα από ένα στυγερό ατύχημα, βρήκε το ακόντιο έπειτα από ένα πέρασμα στο νερό και κατέληξε «χρυσός« παραολυμπιονίκης. Μόλις τον Ιούνιο, πήρε τη 15η νίκη του στο πρωτάθλημα Ελλάδος.

Αν τα άστρα γράφουν τη μοίρα, για τη Δώρα Πασχαλίδου και τον Μανώλη Στεφανουδάκη, τους δύο σημαιοφόρους της Ελλάδας στους Παραολυμπιακούς Αγώνες 2024, μόνο τον τίτλο του βιβλίου των ζωών τους μπορούν να καθορίσουν. Ό,τι υπάρχει μέσα σε αυτό, το φτιάχνουν οι ίδιοι. Μία Θεσσαλονικιά και ένας Κρητικός, μια σημαία γεωγραφικά άρτια.


Παραολυμπιακοί Αγώνες:"Η πιο σημαντική στιγμή, όταν ακούσαμε τον εθνικό ύμνο"

"Καμία σχέση με τον αθλητισμό είχα, ήμουν αρτοποιός και ζαχαροπλάστης", λέει τώρα στα "Π" ο Μανώλης Στεφανουδάκης. Ήταν Απρίλιος, του έτους 1983, όταν γεννήθηκε. Ήταν Απρίλιος, του έτους 2007, όταν άλλαξε η ζωή του άπαξ και διά παντώς. "Ξεκίνησα στο πλαίσιο της αποκατάστασής μου, μέσα στο νερό». Η κολύμβηση δεν του βγήκε, έτσι «το ακόντιο προέκυψε ως δεύτερο άθλημα". Φυσικά, δεν μετανιώνει: "Το ακόντιο προέκυψε δεύτερο άθλημα. Μου αρέσει πολύ. Είναι αεροδυναμικό, έχει πολλά ενδιαφέροντα, είναι τεχνικό πολύ. Πρέπει να υπολογίζεις διαφορετικούς παράγοντες, τον καιρό, την υγρασία, το έδαφος".

Ο Στεφανουδάκης, που είναι έτοιμος για τη συμμετοχή του στους τέταρτους Παραολυμπιακούς Αγώνες της καριέρας του, στην κατηγορία F54 του ακοντισμού, ήταν... διπλοθεσίτης, μια και έπαιρνε μέρος και σε αγώνες σφαιροβολίας, στους οποίους επίσης διέπρεπε σε πανελλήνιο επίπεδο.

Οι στιγμές, ωστόσο, δεν πρέπει να περιορίζονται στα μετάλλια, το χάλκινο του 2012 στο Λονδίνο και το χρυσό του 2016 στο Ρίο. «Από τη στιγμή που βλέπεις ότι έχεις δυνάμεις να αναρριχηθείς στον αθλητισμό, πρέπει να το κάνεις. Δεν είναι απλώς μια εμπειρία ζωής, είναι η απόλυτη εμπειρία ζωής«, λέει τώρα ο Μανώλης Στεφανουδάκης, ο οποίος μιλάει για όλες τις παραολυμπιακές στιγμές του με πολλή γλυκύτητα: "Το 2016 καταφέραμε και ακούσαμε τον εθνικό ύμνο, ήταν η πιο σημαντική. Το 2012 χάλκινοι, το 2021 τέταρτοι, με πολύ υψηλή επίδοση σε σχέση με τους προηγούμενους".




Φέτος πάει για μια βολή που θα τον κρατήσει ανταγωνιστικό, στο πάνω γκρουπ των αθλητών. Ο ίδιος δεν μιλάει για μετάλλιο, αν και έχει δύο από δαύτα. Θέλει τη βολή που μπορεί να κάνει αυτήν την εποχή. Στο Ρίο είχε κάνει, με τα 29,45μ., παραολυμπιακό ρεκόρ. Το παγκόσμιο ρεκόρ είναι πια στα 33,29μ., σχεδόν τέσσερα μέτρα πάνω: «Οι επιδόσεις έχουν ανέβει πάρα πολύ, ανεβαίνουν κάθε μέρα. O αθλητής που έχει το παγκόσμιο ρεκόρ είναι είναι ενεργός, ένας Αμερικανός (σ.σ. ο Τζάστιν Φονγκσαβάν), τα μέτρα που έχουμε είναι στα 31,50μ., αυτό κυνηγάμε και ίσως λίγο παραπάνω. Σπάνια βγαίνουν παγκόσμια ρεκόρ σε μεγάλες διοργανώσεις, αυτό θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες.

Σε ό,τι αφορά την επιλογή του ως σημαιοφόρου από την Ολομέλεια της ΕΠΕ, υπήρξε λακωνικός και υπερήφανος: «Πολύ σημαντικό, δεν το συζητώ, είναι ύψιστη τιμή για τον καθένα που καταφέρνει να σηκώσει την εικόνα της χώρας του».

Τέλος, όντας πια στα 43 του, δεν απαντά για το αν θα σταματήσει, άλλωστε είναι μόλις 21 χρόνια αθλητής: "Θα δούμε τι θα γίνει εκεί και μετά θα το συζητήσουμε με τον προπονητή μου, Ιπποκράτη Σκαντζάκη. Ποτέ δεν αποφασίζει ο αθλητής μόνος του".

Δώρα Πασχαλίδου: "Τόσα χρόνια προσπαθώ για την Ελλάδα μου"


Η Δώρα Πασχαλίδου έχει μειωμένη όραση και επιβεβαιώνει στα "Π": "Ναι, οι υπόλοιπες αισθήσεις είναι σε εγρήγορση για να καλύπτουν το κενό της μειωμένης όρασης". "Γράφεις πολύ γρήγορα στο λάπτοπ, μπράβο", αστειεύεται.

Αστειεύεται και δεν αστειεύεται. Έχει πτυχίο νομικής. Είναι η πρώτη Ελληνίδα πρωταθλήτρια Ευρώπης στο τζούντο με μειωμένη όραση. Το 2023 ψηφίστηκε η κορυφαία Ελληνίδα αθλήτρια για Άτομα με Αναπηρία στον ΠΣΑΤ. Είναι “χάλκινη” παγκόσμια πρωταθλήτρια τζούντο, με διακρίνσεις σε Grand Prix. Θα είναι, επίσης, η σημαιοφόρος της Ελλάδας στους Παραολυμπιακούς Αγώνες, όπως ψηφίστηκε από την Ολομέλεια της ΕΠΕ. Ο πρόεδρος της Ελληνικής Παραολυμπιακής Επιτροπής, Γιώργος Καπελλάκης, της μήνυσε, απροειδοποίητα, τα ευχάριστα νέα: "Με κάλεσαν στο τηλέφωνο όταν αποφασίστηκε και ήμουν στο γυμναστήριο. Είδα το όνομα του προέδρου, άφησα την μπάρα έβαλα τα κλάματα, δεν το περίμενα καθόλου. Θεωρώ ότι έχει κι ένα δικαιωματικό χαρακτήρα, τα προηγούμενα χρόνια είχαμε μια ανοδική πορεία με το δάσκαλό μου, τόσα χρόνια για την Ελλάδα μου προσπαθώ. Είναι ύψιστη τιμή, πιο πάνω κι απ’ τα μετάλλια, αυτό το πράγμα είναι και χαρά και τιμή".

Σε ό,τι αφορά τους στόχους της, τονίζει ότι το μετάλλιο είναι τέτοιος, αλλά κυρίως θέλει να ζήσει τη διοργάνωση: "Είμαι πολύ καλά, έχω κάνει το καλύτερο που μπόρεσα, θα κάνω κι άλλο, στοχεύουμε σε ένα μετάλλιο, έχουμε δουλέψει πάρα πολύ για αυτό, πάω με πάρα πολύ άγχος, αλλά είναι στο παιχνίδι και αυτό. Η σημαία μού δίνει ένα κίνητρο παραπάνω, οι φορείς του αθλητισμού με υποστηρίζουν, αγωνιώ να το ζήσω αυτό. Περιμένω πάρα πολύ και την τελετή έναρξης και την ημέρα που θα παίξω, είναι μια ένωση αθλητών και συνοδών από όλον τον κόσμο, είναι η στιγμή της παγκόσμιας ένωσης. Θέλω να το ζήσω όλο, να το ζήσω με κόσμο και θα έχω αρκετό χρόνο να προετοιμάζομαι για τους αγώνες μου και στο Παρίσι, αφού είμαι από τους τελευταίους Έλληνες αθλητές που αγωνίζονται".




Για την ακρίβεια, η Πασχαλίδου θα συμμετάσχει στην κατηγορία των 70κ., οι αγώνες της οποίας θα αρχίσουν το πρωί της 6ης Σεπτεμβρίου.

Μάλιστα, ο τελικός του ακοντίου στη F54 έχει προγραμματιστεί για τις 11:38 και οι προημιτελικοί του τζούντο, για τις 11:52.

Η Πασχαλίδου, που είχε πάει και στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, αποδείχθηκε πηγαίο ταλέντο στο τζούντο, είναι εξάλλου εδώ εκκινώντας την καριέρα της πριν μόλις 10 χρόνια, δηλαδή στα 17. Πριν από 10 χρόνια άρχισα, ορμώμενη από την αγάπη μου να παλεύω ως παιδί. Δεν ήμουν αγοροκόριτσο, αλλά για κορίτσι είχα πάρα πολλή δύναμη. Το είχα μέσα μου κοιμισμένο (σ.σ._ το μικρόβιο του τζούντο) και όταν ο προπονητής, Παπαχρήστος Θεόκλητος, μου είπε ότι θα ξεκινήσει να προπονεί, αυθόρμητα και χωρίς να το σκεφτώ, του είπα ότι 'θα είμαι η πρώτη σου αθλήτρια'. Κεκινήσαμε μαζί και προχωράμε μαζί, κάναμε και συνεχίζουμε να κάνουμε μια πάρα πολύ αξιόλογη προσπάθεια".


Δημοσιεύτηκε στα "Παραπολιτικά".