Ο θάνατος του Ντικέμπε Μουτόμπο στα 58, από καρκίνο στο κεφάλι, βύθισε στο πένθος τον κόσμο του μπάσκετ και ολόκληρη την αφρικανική ήπειρο. Ένας μαικήνας, ένας ευεργέτης που με το νοσοκομείο του στην Κινσάσα περιέθαλψε πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης, ξοδεύοντας 15 εκατομμύρια ευρώ στη μνήμη της μητέρας του, Μπιάμπα Μαρί -και που ο πρόεδρος των Τορόντο Ράπτορς, Μασάι Ουτζίρι, στα γλυκά λόγια του γι’ αυτόν είπε ότι «δεν μύριζε σαν νοσοκομείο»- φάνηκε ότι έμεινε στη μνήμη των ανθρώπων του μπάσκετ, κυρίως για την προσωπικότητά του.




Ο γενικός διευθυντής του ΕΣΑΚΕ, Ευθύμης Ρεντζιάς, είχε γνωρίσει τον Μουτόμπο. Ο Θεσσαλονικιός σέντερ, που στην εφηβεία του θεωρήθηκε φαινόμενο του παγκόσμιου μπάσκετ, έκανε το υπερατλαντικό ταξίδι έξι χρόνια αφού έγινε ντραφτ από τους Ντένβερ Νάγκετς, που συμπτωματικά ήταν η πρώτη ομάδα του Μουτόμπο. Το καλοκαίρι του 2002 τον βρήκε στη Φιλαδέλφεια, να προετοιμάζεται για τη σεζόν του με τους Σίξερς, παίζοντας πριν το καμπ προετοιμασίας τους μπάσκετ με τον Κονγκολέζο σέντερ και το θρυλικό Τσαρλς Μπάρκλεϊ.

Ο Ρεντζιάς θυμάται τον Μουτόμπο από εκείνο το καμπ. Ομνύει σε ό,τι αναφέρουν όλοι, δηλαδή τη φυσιογνωμία του, όπως είπε και στην "Κυριακάτικη Απογευματινή". "Καταρχάς, το αγωνιστικό είναι μόνο το ένα κομμάτι. Ο Μουτόμπο ήταν τεράστια προσωπικότητα. Ήταν ένας άνθρωπος που σκέψου ότι το NBA τον επέλεξε ως global ambassador. Έχει αγαπηθεί πάρα πολύ από όλον τον κόσμο του μπάσκετ. Επρόκειτο για μια φυσιογνωμία με τεράστια προσφορά και σε φιλανθρωπικό επίπεδο", είπε αρχικά ο Ρεντζιάς, ο οποίος βέβαια έχει κρατήσει στη μνήμη του εκείνο το διάστημα του Αυγούστου του 2002, της δικής του προετοιμασίας για ταξίδι σε έναν άγνωστο κόσμο, παρά την εμπειρία πρωταθλητισμού που είχε ήδη αποκτήσει.




"Ενδιαφερόταν για όλους"

Ο Μουτόμπο ήταν ήδη ένας βετεράνος του NBA που λειτουργούσε κυρίως ως αμυντική μηχανή. Να μην προτάσσεται η παρουσία του στα παρκέ, αλλά εκτός του αγωνιστικού χώρου, αποτελεί μια ισχυρή ένδειξη για τον τρόπο που έζησε και την απήχησή του. Γι’ αυτό, κιόλας, ο Ρεντζιάς προτάσσει αυτό το χάρισμά του αντί για τις μπασκετικές ιδιότητές του, οι οποίες δεν ήταν λιγότερο αξιοπρόσεκτες. Ήταν τέσσερις φορές (1995, 1997, 1998, 2001) κορυφαίος αμυντικός της χρονιάς, ενώ τρεις (1997, 1998 και 2001) μπήκε στην καλύτερη αμυντική πεντάδα. Ψηφίστηκε στη δεύτερη ομάδα του NBA το 2001 και στην τρίτη το 1998 και το 2002. Μπήκε στην καλύτερη πεντάδα των ρούκι το 1992. Επιπλέον, τόσο το 2001 όσο και το 2003 έπαιξε σε τελικούς με τους Σίξερς και τους Νιου Τζέρσεϊ Νετς αντιστοίχως, παρ’ ότι δεν κατάφερε να πάρει το δαχτυλίδι του πρωταθλητή.

"Ο Ντικέμπε ήταν ένας έμπειρος σέντερ με τρομερή εμπειρία και η αμυντική δράση του ήταν το χάρισμά του", σχολιάζει επ’ αυτού ο Ρεντζιάς που τονίζει ότι εκείνες οι ημέρες πριν το καμπ "ήταν μια άλλη εμπειρία, ένα σκληρό τεστ και πραγματικός ανταγωνισμός".

Ο Μουτόμπο, όμως, ήταν ένας άνθρωπος προσγειωμένος, με γνήσιο ενδιαφέρον τόσο για τους συμπαίκτες του και τους αντιπάλους του όσο και για τους συνομιλητές του. Ο Ρεντζιάς, εξάλλου, θυμάται ότι η γνωριμία τους δεν περιορίστηκε στο στενό πλαίσιο του παρκέ, αλλά, στο διάστημα που συνεργάστηκαν και πριν ο Αφρικανός σέντερ, τότε 35 ετών, μετακομίσει στο Νιου Τζέρσεϊ, έκαναν παρέα και εκτός αγωνιστικού χώρου.

"Αυτό που θυμάμαι πιο έντονα δεν ήταν οι προπονήσεις, αλλά αυτό που συνέβαινε μετά. Πηγαίναμε για φαγητό με τον Ντικέμπε και αυτό που μου έκανε ξεχωριστή εντύπωση, ήταν το ενδιαφέρον του για εμάς, τους νεότερους. Κυρίως για εκείνους που δεν είχαν παίξει στο NBA. Ήθελε να μαθαίνει τα πάντα, έδινε συμβουλές και του μιλούσα για το ευρωπαϊκό μπάσκετ και την Ευρώπη γενικότερα", συμπλήρωσε ο Ρεντζιάς, που έπαιξε ένα χρόνο στο NBA πριν επιστρέψει στην Ευρώπη για λογαριασμό της τουρκικής Ούλκερ.




Ο Μουτόμπο αποχώρησε το 2009, όμως πρόλαβε και άφησε φαρδύπλατο, όπως τα τεράστια χέρια του, το αποτύπωμά του. Ανήκει, εξάλλου, σε μια σπάνια κατηγορία παικτών, οι οποίοι ευτύχησαν να δουν τις φανέλες τους να αποσύρουν δύο ομάδες, κάτι που έγινε στην περίπτωση του Κονγκολέζου τόσο με τους Νάγκετς -οι οποίοι προεξαρχούσης της παρουσίας του στη ρακέτα έγιναν το πρώτο νούμερο 8 που αποκλείει νούμερο 1 στην ιστορία των playoffs, όταν προσπέρασαν τους Σιάτλ Σόνικς- όσο και με τους Χιούστον Ρόκετς.

Επιπλέον, υπήρξε σημείο αναφοράς στην άμυνα, αφού είναι ο δεύτερος σε κοψίματα στην Ιστορία του NBA, πίσω μόνο από τον Νιγηριανό Χακίμ Ολάζουον. Ο "Dream" έχει 3.830, με τον Μουτόμπο να ακολουθεί με 3.289. Είναι χαρακτηριστικό ότι ουδόλως απειλείται η θέση του. Ο μόνος εν ενεργεία που βρίσκεται στους πρώτους 25 στην κατηγορία, είναι ο Μπρουκ Λόπες, σέντερ των Μιλγουόκι Μπακς, ο οποίος, όμως, έχει 1.912 κοψίματα και βρίσκεται στην 22η θέση, ενώ, όντας 36 Μαΐων, δεν προλαβαίνει τον αείμνηστο Κονγκολέζο.