Αγγλία – Ελλάδα, στο Wembley πριν από κάποια χρόνια, όταν δεν υπήρχε Nations League σε ένα 0-0 που έμεινε στην ιστορία όχι όμως για το τελικό αποτέλεσμα αν κι αυτό θεωρείται επιτυχία για την Εθνική Ελλάδας. Αν η αποψινή βραδιά μοιάζει με εφιάλτη - μετά το σοκ που έχει προκαλέσει ο τραγικός θάνατος του Τζορτζ Μπάλντοκ - εκείνη η νύχτα έμοιαζε με... όνειρο! 

Θα μπορούσε να είναι απλώς ένα παραμύθι για μια ομάδα που κάποτε πήγε σε ένα εμβληματικό λονδρέζικο στάδιο, έπαιξε κάτι σαν ποδόσφαιρο και πήρε θετικό αποτέλεσμα, ο προπονητής της έβαλε τα κλάματα και οι παίκτες της λίγο έλειψε να πιαστούν χέρι χέρι και να χορέψουν καλαματιανό, τσάμικο ή ποιος ξέρει ποιον άλλο παραδοσιακό χορό στη σέντρα. Όμως δεν πρόκειται για παραμύθι αλλά για πραγματικότητα, που προφανώς θα μας ήταν σχετικά αδιάφορη αν οι πρωταγωνιστές της συγκεκριμένη ιστορίας δεν ήταν ο αείμνηστος Χρήστος Αρχοντίδης και η Εθνική Ελλάδας, σε ένα ματς του οποίου το τελικό 0-0 είναι από μόνο του σπουδαίο για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.

Όταν ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς και οι παίκτες του θα βρεθούν στο βορειοδυτικό Λονδίνο και πατώντας το χορτάρι του Wembley θα είναι οι πρώτοι που θα το κάνουν σε επίσημο αγώνα για περισσότερα από σαράντα χρόνια. Μεσολάβησε ένα φιλικό ματς τον Μάιο του 1994, επί Αλκέτα Παναγούλια, με το τελικό 5-0 υπέρ των γηπεδούχων να μας κάνει να θέλουμε να το ξεχάσουμε.

Αγγλία – Ελλάδα, στο Wembley με στόχο το Euro του 1984

Η προηγούμενη επίσκεψή μας στο Wembley και τελευταία σε επίσημο ματς έγινε στις 30 Μαρτίου 1983, σε ένα ματς για τα προκριματικά του Euro 1984. Συνολικά 48.500 φίλαθλοι είχαν εκείνη την ημέρα τη φαεινή ιδέα να αγοράσουν εισιτήριο και να βρεθούν στο γήπεδο προκειμένου να απολαύσουν τον αγώνα Αγγλία - Ελλάδα. Αν τελικά τον απόλαυσαν ή όχι είναι κάτι που χωρά πολλή συζήτηση.

Το τελικό 0-0 προφανώς και αποτέλεσε αποτυχία για την Αγγλία -μεταξύ άλλων- του Πίτερ Σίλτον, του Τέρι Μπούτσερ, του Φιλ Νιλ, του Τρέβορ Φράνσις και του σερ Μπόμπι Ρόμπσον που βρισκόταν στον πάγκο της ομάδας. Απεναντίας, αποτέλεσε τεράστια και απροσδόκητη επιτυχία για την Ελλάδα του κόουτς Αρχοντίδη, με τους Σαργκάνη, Γκαλίτσιο, Μίχο, Καρούλια, Γούναρη, Κουσουλάκη, Ξανθόπουλο, Κούη, Μητρόπουλο, Κωστίκο και Αναστόπουλο να είναι στην αρχική ενδεκάδα.

Το ματς στο Wembley που δεν θα ξεχάσουν

Το τελικό 0-0 ήρθε με έναν τρόπο που δύσκολα θα ξεχάσουν όσοι βρέθηκαν στο γήπεδο και λογικά μετά το ματς δεν θα θεωρούσαν και τόσο φαεινή την ιδέα τους για αυτό. Όλοι πίσω, αυτό που οι προπονητές λένε χαριτολογώντας “ένα πούλμαν μπροστά στην εστία”, φάουλ με κάθε ευκαιρία, η μπάλα όσο πιο μακριά γίνεται και καμία, μα καμία σκέψη για επιθετική δημιουργία. Αυτός ήταν ο τρόπος με τον οποίο αγωνίστηκε η Ελλάδα, βρήκε και σε κακή μέρα την Αγγλία και ήρθε η ισοπαλία. Μπροστά σε αυτό που έπαιξαν οι διεθνείς, το κατενάτσιο -ιταλική λέξη που σημαίνει “αμπαρωμένη πόρτα”- θύμιζε επιθετικογενές σύστημα. Μία φορά πάτησε στην αντίπαλη περιοχή η Ελλάδα και ο Ντίνος Κούης είχε μια πολύ κακή κεφαλιά, ο Νίκος Αναστόπουλος δεν πήρε μπαλιά και ήταν θεατής του αγώνα, ενώ οι υπόλοιποι όπου έβρισκαν την μπάλα απλώς την έστελναν μακριά. Οι Άγγλοι είναι αλήθεια ότι τα βρήκαν σκούρα και… τράκαραν στο “πούλμαν” που προαναφέρθηκε. Δεν απείλησαν τον Σαργκάνη, ενώ κάτι μακρινά σουτ που επιχείρησαν ήταν βούτυρο στο ψωμί του “Φάντομ”.

Οι Άγγλοι ζήτησαν ένα πέναλτι στο 20ό λεπτό, όταν η μπάλα βρήκε στο χέρι του Ξανθόπουλου ύστερα από σέντρα-σουτ του Σάμι Λι, όμως ο Τσεχοσλοβάκος Ντούσαν Κρίχνακ μάλλον δεν είδε καλά και τους το αρνήθηκε.

Αγγλία – Ελλάδα και πανηγυρισμοί στο Wembley

Κάπως έτσι φτάσαμε στο τελευταίο σφύριγμα. Οι παίκτες της Εθνικής πανηγύριζαν που δεν έφευγαν ηττημένοι -στα προηγούμενα τρία ματς με τους Άγγλους η Ελλάδα είχε μετρήσει τρεις ήττες με 8-0 τέρματα-, οι Άγγλοι ήταν δυσαρεστημένοι και αρκετά κουρασμένοι ετοιμάζονταν να κινήσουν για τα αποδυτήρια. Τότε ο Χρήστος Αρχοντίδης, σε πελάγη ευτυχίας για το 0-0, που εντέλει δεν έδωσε κάτι στη μάχη της πρόκρισης για την Ελλάδα, άρχισε να φιλά έναν έναν τους παίκτες και δακρυσμένος να τους αγκαλιάζει.

1983 ΑΓΓΛΙΑ - ΕΛΛΑΔΑ 0-0 ( ΑΡΧΟΝΤΙΔΗΣ ) ΕΡΤ

Ο Βρετανός σπίκερ σαστισμένος ζητούσε από τον εικονολήπτη που έδειχνε τον σερ Μπόμπι Ρόμπσον, ο οποίος εκείνη την ώρα έκανε δηλώσεις, να στρέψει την κάμερα στον αλλόφρονα Αρχοντίδη. Το τηλεοπτικό πλάνο έδειξε λίγο αργότερα τον Έλληνα προπονητή να προσπαθεί να μαζέψει τους παίκτες του στο κέντρο του γηπέδου προκειμένου να φωτογραφηθούν όλοι μαζί μετά την ιστορική επιτυχία στο Γουέμπλεϊ. Μόνο που η ανταπόκριση από την πλευρά των παικτών δεν ήταν αυτή που περίμενε. Κάποιοι του έκαναν το χατίρι, κάποιοι τον αγνόησαν και τότε ο Χρήστος Αρχοντίδης βγήκε από τα ρούχα του. Άρχισε να φωνάζει, χτυπούσε τα χέρια του στο σώμα του, αφού οι παίκτες του κατευθύνονταν ήδη προς τα αποδυτήρια.

Ο Καρούλιας στον Αρχοντίδη

Οι Βρετανοί κοιτούσαν αποσβολωμένοι και ο Νίκος Καρούλιας προσπαθούσε να τον ηρεμήσει. Η όλη κατάσταση ήταν αυτή που αργότερα τροφοδότησε τον αστικό μύθο σύμφωνα με τον οποίο ο Αρχοντίδης είχε ζητήσει από τους παίκτες να πιαστούν χέρι χέρι και να χορέψουν στη σέντρα του Γουέμπλεϊ. Κάτι που σύμφωνα με μαρτυρίες του ίδιου αλλά και των διεθνών ποδοσφαιριστών δεν έγινε ποτέ.

Όπως δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα η πολυπόθητη για τους Άγγλους πρόκριση στα τελικά του Euro 1984 που διεξήχθη στη Γαλλία και ολοκληρώθηκε με θρίαμβο των “τρικολόρ” του Μισέλ Πλατινί. Η ομάδα που είχε προκριθεί από τον όμιλο της Εθνικής μας ήταν η Δανία ενός πιτσιρικά τότε ονόματι Μίκαελ Λάουντρουπ και των αστέρων Πρέμπεν Έλκιερ, Άλαν Σίμονσεν, Μόρτεν Όλσεν, με προπονητή τον Σεπ Πιόντεκ.

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ".