Μίλιτσα Τάσιτς: "Στην Αθήνα συνδυάζω την αγάπη μου για το βόλεϊ και την κοινή ζωή με τον αρραβωνιαστικό μου"
Η Σέρβα έδωσε συνέντευξη στο "S"
Η Μίλιτσα Τάσιτς παραδέχθηκε ότι είναι... ερωτική μετανάστρια, μίλησε για την αγάπη της για το βόλεϊ, για ποιο λόγο της αρέσει η Αθήνα και αν σκέφτεται να παραμείνει στην πρωτεύουσα της Ελλάδας μαζί με τον αρραβωνιαστικό της, Λούκα Βιλντόσα
Κομίζονται γλαύκες στην Αθήνα με τη διαπίστωση ότι είναι αδύνατον να μην προσέξεις τη Μίλιτσα Τάσιτς ως οντότητα. Η 24χρονη Σέρβα ακραία είναι έτοιμη να αδράξει την ημέρα πολλαπλώς στη Βούλα και τη Γλυφάδα που διαμένει με τον αρραβωνιαστικό της, τον πόιντ γκαρντ του Ολυμπιακού, πια, Λούκα Βιλντόζα. Πολλαπλώς και πολλαχώς, διότι «είναι ευλογία να μένεις δίπλα στη θάλασσα, ανεξαρτήτως καιρού», όπως δήλωσε στο "S".
Η Τάσιτς, φαίνεται, ψάχνει τη σωστή ισορροπία. Εξ απαλών ονύχων φαν και αθλήτρια βόλεϊ στην ομάδα του Ερυθρού Αστέρα, από το 2014 έως το 2020, έγινε εξ ανάγκης γκασταρμπάιτερ για να παίξει "το άθλημα που αγαπάω", μέχρι που γνώρισε τον Βιλντόζα. "Από την πρώτη στιγμή το ήξερα", απάντησε στην ερώτηση για το πότε ένιωσε ότι ο Αργεντινός είναι ο σωστός άνθρωπος για εκείνη. Μάλιστα, μιλούν στα αγγλικά, όμως "όταν χρειάζεται να μιλήσω στους γονείς του, μιλάμε ισπανικά. Καταλαβαίνω ό,τι μου λένε και ξέρω τα βασικά". Επιπλέον, καταλαβαίνει ελληνικά "αλλά δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω αν μου μιλήσεις εσύ. Καταλαβαίνω τον προπονητή μου, όμως".
Η Αθήνα, αυτήν τη στιγμή, αποτελεί για εκείνη την κολυμβήθρα του Σιλωάμ και η Θέτις Βούλας, η οποία κιόλας ζει πιένες, ένα όμορφο καταφύγιο. Για πρώτη φορά η δημόσια τηλεόραση έδειξε παιχνίδι της, με τον Παναθηναϊκό στο κλειστό του Μετς για την πρεμιέρα της Volley League Γυναικών, και αυτό έχει τη σημασία του παρά την ήττα.
Καμία σχέση, δηλαδή, με το Βουκουρέστι, που έπαιξε για την Ντινάμο τη σεζόν 2022-23, και τη Μερίνος από το Γκαζιάντεπ, την περίοδο 2023-24. Το διάστημα από το 2020 έως το 2022, το έριξε στο... διάβασμα, παίρνοντας το πτυχίο Οικονομικών από το UNLV, το κολέγιο του Λας Βέγκας στη Νεβάδα. Είναι, μάλιστα, μία οικονομολόγος που "ποτέ δεν πήγα σε καζίνο", μια πράξη εκ προοιμίου θεάρεστη.
Ο σύλλογος έκανε σοβαρή επένδυση το φετινό καλοκαίρι, καθώς πήρε πέντε ξένες. Όπως είπε ο αντιπρόεδρος, Ιερώνυμος Κοντονής, η Τάσιτς προέκυψε και "ήταν μια πρόταση που δεν μπορούσαμε να αρνηθούμε", όπως, παραλλακτικά, είπε ο Μάρλον Μπράντο στο εμβληματικό φιλμ "Ο Νονός".
Η πέμπτη ξένη της Θέτιδας, η οποία έριξε γέφυρες ώστε μαζί με την ερωτική μετανάστευση να ποτίσει και τη γλάστρα της επαγγελματικής αυτάρκειας, είναι εδώ, εκτός του προφανούς, για να ξεχωρίσει στον ανταγωνισμό. Γιατί όχι, να δώσει και έρεισμα στα 300 κορίτσια των ακαδημιών ενός συλλόγου που "γεννήθηκε" στις αρχές του 21ου (ή τα τέλη του 20ού, εξαρτάται πώς λογαριάζει κάποιος το 2000) αιώνα και αφορά αποκλειστικά στο βόλεϊ Γυναικών.
Το κάνει, δε, με σεμνότητα, διότι ο σύλλογος που "τρέχουν" ο πρόεδρος Τάσος Τριανταφύλλου, ο Κοντονής και το τεχνικό επιτελείο, με προπονητή τον Μανώλη Σκουλικάρη και συνεργάτη του τον επί επτά χρόνια σκαπανέα στο μικρό κλειστό της Βούλας Σωτήρη Αντωνίου, δεν θέλει τα πολλά. Η είσοδος στην τετράδα στην προηγούμενη Volley League είναι ο στόχος και της φετινής χρονιάς, μαζί με μια πορεία, όσο βαστούν τα θαρραλέα πόδια των παικτριών της Θέτιδος, στο Challenge Cup, τα εντός έδρας παιχνίδια για το οποίο θα δώσει στο "Μελίνα Μερκούρη" του Ρέντη και όχι στο μικρό, πλην όμως ζεστό, "Γιώργος Γεννηματάς", που ένα... έτσι να κάνεις, που λέει ο λόγος, βλέπεις απέναντί σου τη θάλασσα.
Η Τάσιτς έχει εσωτερικό ανταγωνισμό, ώστε να παίζει στα ματς της Volley League και του Κυπέλλου, καθώς μόνο τέσσερις ξένες επιτρέπονται. Ωστόσο, βρίσκεται σε αυτό το σημείο της ζωής της που δεν την χαλάει και εντελώς. Οι προτεραιότητές της έχουν διαφοροποιηθεί, στο σημείο που η φιλοσοφία για το τι είναι ευτυχία παρεισφρέει. Έχει περάσει, ούτως ή άλλως, ως δέκτης, από τη βάσανο ανθρώπινων συμπεριφορών που θα μπορούσε κάποιος να πει ότι της έχουν κοστίσει. Όταν έγινε, εξάλλου, γνωστή η σχέση της με τον Βιλντόσα, ο Ερυθρός Αστέρας έβαλε απαγορευτικό στην επικείμενη συμφωνία τους, καθώς, όπως της είπε, "δεν είναι ωραίο οι αθλήτριες να γίνονται πρωτοσέλιδα για άλλους, από αθλητικούς, λόγους".
Το "S" άφησε την Τάσιτς να αφηγηθεί την ιστορία της. Από τη μετανάστευσή της έως τους στόχους της Θέτιδας, το εξπρές πτυχίο Οικονομικών που πήρε στο κολέγιο του UNLV στις ΗΠΑ και το όνειρο της εθνικής Σερβίας, τη φανέλα της οποίας φόρεσε για να πραγματοποιήσει ό,τι ήταν το άπαν για εκείνη, έως τη σχέση λατρείας και μίσους για τον Ερυθρό Αστέρα και την αγάπη της για το βόλεϊ.
Το ταξίδι της Μίλιτσα Τάσιτς
Πώς έφτασε στη Θέτιδα Βούλας: "Ο αρραβωνιαστικός μου παίζει εδώ αυτήν τη στιγμή, οπότε αυτός είναι ένας από τους παράγοντες. Και έπειτα σκέφτηκα ότι η Αθήνα είναι ένα από τα λίγα μέρη στην Ευρώπη που μπορώ να παίξω βόλεϊ, να κάνω ό,τι αγαπώ, και να είμαι με τον αρραβωνιαστικό μου. Μιλούσα με τον τιμ μάνατζερ της Θέτιδας το καλοκαίρι. Έτσι άρχισε. Μου είπε ότι ενδιαφέρονταν, μου είπε την προσφορά τους, επικοινωνούσαμε και σκέφτηκα ότι αυτή είναι η τέλεια προοπτική για να έχω την τέλεια ζωή, αγαπάω να βρίσκομαι εδώ".
Οι στόχοι της ομάδας: "Έχουμε καλή ενέργεια στην ομάδα και μου αρέσουν πολύ τα κορίτσια, που είναι πολύ σημαντικό, αφού δεν είναι πάντα όλα τέλεια. Μέχρι τώρα, όμως, όλα είναι πολύ καλά, δεν υπάρχει κάτι για να ανησυχώ. Νομίζω ότι πρέπει να έχουμε το στόχο που η ομάδα πέτυχε τον περασμένο χρόνο, που σημαίνει να μπούμε στην πρώτη τετράδα του πρωταθλήματος και να πάμε όσο πιο μακριά μπορούμε στην ευρωπαϊκή διοργάνωση".
Αν την προβληματίζει που θα είναι η πέμπτη ξένη: "Αυτό θα είναι ένα ζήτημα, αλλά, ξανά, δεν με νοιάζει η πρόκληση και μου αρέσει ο υγιής ανταγωνισμός, ακόμα και στις προπονήσεις. Είμαι καλά με αυτό. Δεν ξέρουμε πώς θα είναι, δεν έχουμε ξεκινήσει ακόμη τη σεζόν, αλλά θα βλέπουμε τι θα λέει ο προπονητής. Θα κάνουμε ούτως ή άλλως αλλαγές".
Το όνειρο της συμμετοχής στην εθνική ομάδα κι αν θέλει να φορέσει ξανά τη φανέλα της: "Το να παίξω στην εθνική ομάδα ήταν ένα όνειρο για μένα από τότε που ήμουν παιδί, ο μεγαλύτερος στόχος μου. Αυτήν τη στιγμή, φυσικά θα ήταν φανταστικό να παίξω για την εθνική ομάδα και θα ήταν μεγάλη τιμή για μένα, αλλά τώρα μου αρέσει εδώ που είμαι. Θα δω πώς θα κυλήσει αυτή η περίοδος, θα δώσω τον καλύτερο εαυτό μου για να βρεθώ στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο. Οπότε αν παίξω στην εθνική ομάδα, τέλεια, αλλά ακόμα κι αν δεν γίνει είναι επίσης καλά, επειδή ξέρω τι έχω δώσει για να είμαι εδώ που βρίσκομαι τώρα".
Η πορεία που διέγραψε για να φτάσει στη Βούλα και τι σημαίνει για εκείνη το βόλεϊ: "Είναι όλες οι θυσίες που έκανα στο Βελιγράδι, παίζοντας στον Ερυθρό Αστέρα όταν ήμουν νεότερη. Έχασα γενέθλια, γιορτές, ήμουν πάντα αφοσιωμένη μόνο στο βόλεϊ. Ξέρω ότι έδινα ό,τι είχα για να βρίσκομαι στην εθνική ομάδα όταν ήμουν νεότερη. Έπειτα ήρθαν κάποιοι τραυματισμοί και η κατάσταση που βρήκα (σ.σ. στον Ερυθρό Αστέρα) έκαναν τα πράγματα δύσκολα για μένα. Έτσι αποφάσισα να πάω στις Ηνωμένες Πολιτείες για να τελειώσω εκεί το κολέγιο. Ύστερα από αυτό πήγα στη Ρουμανία. Δεν ξέρω αν ήταν η καλύτερη επιλογή για μένα, διότι είχα κάποια θέματα εκεί, κυρίως λόγω του κανονισμού με τον περιορισμό των ξένων. Έπειτα πήγα στην Τουρκία και είχα μία εξαιρετική σεζόν σε ό,τι αφορά το βόλεϊ, αλλά η κοινωνική ζωή μου και η σχέση μου υπέφεραν λίγο, επειδή ήμουν απομονωμένη. Η πόλη που βρισκόμουν δεν ήταν η καλύτερη. Οπότε είχα πολλά πράγματα στη ζωή μου, όμως το να βρίσκομαι εδώ, στην Αθήνα, να έχω μια όμορφη ζωή, να ζω με τον αρραβωνιαστικό μου και να παίζω καλό βόλεϊ, είναι κάτι που με γεμίζει".
Τι συνέβη με τον Ερυθρό Αστέρα: "Το μεγαλύτερο πρόβλημα με τον Ερυθρό Αστέρα ήταν οι τραυματισμοί μου. Δεν με φρόντισα, δεν πλήρωσαν για τις εγχειρήσεις, τις ενέσεις και τις φυσικοθεραπείες, οπότε ας πούμε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που είχα ήταν ότι έπρεπε να φροντίσω πρώτα το σώμα μου. Θέλω να είμαι υγιής, να είμαι 100% υγιής για να παίζω. Δεν ήμουν, είχα κάποια προβλήματα με τον αχίλλειο. Είπα, “ΟΚ, αυτό είναι κάτι που θα χρειαστώ στο μέλλον, πρέπει να κάνω κάτι που θα μετράει, ένα δίπλωμα για να το έχω αφού τελειώσω το βόλεϊ”. Οπότε αποφάσισα ότι το καλύτερο για μένα ήταν να φύγω, για να έχω κάτι μετά".
Ο λόγος που σπούδασε οικονομικά: "Κάποιες από τις συμπαίκτριές μου και εγώ αποφασίσαμε να σπουδάσουμε το ίδιο πράγμα, το διαλέξαμε τυχαία. Ήταν καλό για μένα, τελείωσα αρκετά εύκολα. Όταν ήμουν στις ΗΠΑ έκανα μαθήματα Οικονομικών και ήμουν πολύ περισσότερο στην τάξη από τους Αμερικανούς σπουδαστές. Στον ενάμιση χρόνο έκανα το τρίτο και το τέταρτο έτος. Η ομάδα βόλεϊ ήταν εξίσου ξεχωριστή, δεν λαμβάναμε την ίδια συμπεριφορά σε σχέση με την ομάδα μπάσκετ, στην οποία ήταν περισσότερο συγκεντρωμένο το κολέγιο, αλλά είχαμε ό,τι χρειαζόμασταν. Μας φρόντιζαν ως αθλήτριες του βόλεϊ και δεν πήγαινα για να παρακολουθήσω μπάσκετ, για να είμαι ειλικρινής".
Αν ισχύει ότι το κολέγιο μπορεί να κάνει έναν αθλητή να χάσει την ποιότητά του: «Από τη μία πλευρά, αυτό είναι αλήθεια, όμως δεν σημαίνει πάντα ότι θα παίζεις χειρότερα. Εξαρτάται και από τον τρόπο που προπονείσαι".
Πώς ξεκίνησε το βόλεϊ: "Από τότε που ήμουν παιδί, ήμουν το ψηλότερο από όλα. Έτσι, μου έλεγαν “έλα στην προπόνηση του μπάσκετ”, “έλα στην προπόνηση του χάντμπολ”. Δεν τα είδα ποτέ, αυτά τα παιχνίδια, ως κοριτσιών, ας το πούμε, και έτσι δεν με έλκυσαν ποτέ όπως το βόλεϊ. Πέρασα μία φορά έξω από προπόνηση και κατάλαβα ότι ήταν αυτό που ήθελα να κάνω.
Ήταν η αίσθηση που είχα από τη στιγμή που πρωτοξεκίνησα να πηγαίνω στις προπονήσεις. Όπως είπα, το να χάσω την παρέα με τους φίλους μου ή να πηγαίνω σε γενέθλια δεν το έβλεπα ποτέ ως θυσία. Πάντα το έβλεπα ως κάτι που αγαπώ και μου αρέσει.
Δεν ξέρω πώς να το περιγράψω. Κάνω κάτι με τον καλύτερο τρόπο, δεν χρειάζεται να το σκεφτώ πολύ, κάνω ό,τι θέλω στο τάραφλεξ. Φυσικά, ο προπονητής σού λέει τι να κάνεις, το αναφέρω με διαφορετικό τρόπο. Είναι η αίσθηση, είναι κάτι που ξέρω καλύτερα και το αγαπάω. Να πετύχω έναν πόντο, να καλύψω, να κάνω μία υποδοχή που θα οδηγήσει τις συμπαίκτριές μου στον πόντο, όλοι οι πόντοι και οι νίκες γεμίζουν την καρδιά μου. Είναι πράγματα που με κάνουν να θέλω να έρχομαι εδώ. Ακόμα και στην προετοιμασία, που η κατάσταση ήταν πολύ πιο σκληρή, με ρωτούσαν, “γιατί το κάνεις, είναι σκληρό;” Απαντούσα “απλώς το αγαπώ, δεν με νοιάζει. Είναι σκληρό, το παραδέχομαι, αλλά θέλω να το κάνω. Το αγαπάω".
Ο συγκερασμός της προσωπικής ζωής και των αθλητικών στόχων: "Είμαι σε μια καλή ομάδα, ζω με τον αρραβωνιαστικό μου, έχω οικογένεια, ζω σε μια όμορφη πόλη και γι’ αυτό είμαι ευγνώμων".
*Τις φωτογραφίες και το βίντεο επιμελήθηκε ο Φάνης Κελεμπέκογλου. Δημοσιεύθηκε στο ένθετο "Secret" της εφημερίδας "Παραπολιτικά".
