Όσο κι αν οι συζητήσεις για τους προπονητές της Super League διεξάγονται στην ποδοσφαιρική μας κοινωνία με… ξενόγλωσσα λεξικά (λόγω της ταυτόχρονης παρουσίας ενός Ρουμάνου, ενός Ουρουγουανού, ενός Ισπανού και ενός Αργεντίνου στους πάγκους ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκού, Ολυμπιακό και ΑΕΚ) δεν χωρά καμιά αμφιβολία ότι οι απόλυτοι MVP των πάγκων, μέχρι στιγμής, στο φετινό ελληνικό πρωτάθλημα είναι ένας Αθηναίος και ένας Ρεθυμνιώτης!

Κι αν ο Γιάννης Πετράκης χρειάστηκε να φτάσει 65 ετών για να απολαύσει την αναγνώριση που άξιζε όλα τα προηγούμενα χρόνια (εμφανίζοντας τον υπέροχο και άκρως αποτελεσματικό φετινό Παναιτωλικό), η περίπτωση του Άκη Μάντζιου χρήζει βαθύτερης… κοινωνιολογικής ανάλυσης.

Άκης Μάντζιος, ο πιο πετυχημένος τεχνικός εδώ και 25 χρόνια στον Άρη

Τα τελευταία 25 χρόνια έχουν περάσει δεκάδες ικανότατοι προπονητές από τον πάγκο του Άρη. Από τον Έκτορ Ραούλ Κούπερ και τον Ντούσαν Μπάγεβιτς, μέχρι τον Γκιγιέρμο Όγιος. Κανείς, μα κανείς, δεν παρουσίασε ούτε κατά διάνοια τα εντυπωσιακά αποτελέσματα του Άκη Μάντζιου στους "κίτρινους".

Στα χέρια του Έλληνα τεχνικού το "Κλεάνθης Βικελίδης" είδε τους Θεσσαλονικείς να σκαρφαλώνουν στις πιο υψηλές θέσεις της ιστορίας τους, έφτασε μια ανάσα από τον εξορκισμό μισού αιώνα φτάνοντας στον τελικό του Κυπέλλου, ενώ φέτος ζει την πιο εντυπωσιακή εκκίνηση που έχει πραγματοποιήσει ο Άρης εδώ και δεκαετίες στη Super League, φιγουράροντας στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα μετά από οκτώ αγωνιστικές.

Κι όμως, μια ενδεχόμενη πολυετής ανανέωση της συνεργασίας με τον κορυφαίο (βάσει αποτελεσμάτων) προπονητή που έχει καθίσει εδώ και 40 χρόνια στους πάγκους του Χαριλάου, ούτε που συζητιέται έστω και στα ψιλά του ρεπορτάζ των "κιτρίνων".

Βλέπετε, όσο περίφημα κι αν τα πηγαίνει ο Μάντζιος και στην τρέχουσα θητεία του, δεν παύει να είναι Έλληνας. Και ένας ντόπιος προπονητής δεν συμβαδίζει με το… προφίλ μεγαλομανίας που «καλλιεργούν» οι "ισχυροί" του ποδοσφαίρου μας.

Το πρόβλημα του Μάντζιου είναι το... επώνυμό του

Αν, για παράδειγμα, είχαν τα αποτελέσματα του Μάντζιου προπονητές όπως ο Χερμάν Μπούργος, ο Κίκε Ερνάντεθ ή ο Λούκας Αλκαράθ, ενδεχομένως να είχαν επισκεφτεί ήδη το γραφείο του Θόδωρου Καρυπίδη και να είχαν υπογράψει πρόωρη τριετή ή πενταετή ανανέωση της συνεργασίας τους.

Βλέπετε τον χι, ψι Ισπανό, Αργεντίνο, Βραζιλιάνο ή Πορτογάλο τον… πουλάς πιο εύκολα στο κοινό σου ως "αρχιστράτηγο" ενός μεγαλεπήβολου ποδοσφαιρικού project. Ο Μάντζιος… δεν γεμίζει το μάτι. "Έλα μωρέ, καλός είναι, αλλά για να φτιάξουμε κάτι μεγαλύτερο χρειαζόμαστε ξένο προπονητή". Ας το παραδεχτούμε…
Όλοι μας, άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο, έχουμε κάνει τη συγκεκριμένη σκέψη όποτε η ομάδα μας συζητά να αναθέσει τις τύχες της σε κάποιον συμπατριώτη μας.

Ο Άκης Μάντζιος τη γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα τη μοίρα του. Ξέρει ότι και ένας μήνας ανάποδων αποτελεσμάτων είναι αρκετός για να ξεχαστούν οι ύμνοι που εισπράττει σήμερα καθημερινά για το δημιούργημά του.

Γνωρίζει ότι είναι σχεδόν αδύνατο να πείσει το… δύσπιστο με τους Έλληνες προπονητές, εγχώριο κοινό ότι μπορεί να χαράξει και να υπηρετήσει με επιτυχία ένα μακροπρόθεσμο πλάνο που θα οδηγήσει τον Άρη στις μεγαλύτερες στιγμές της ιστορίας του. Γιατί; Για… ένα σύμφωνο ή έναν δίφθογγο! Γιατί δεν λέγεται Μάντζιτς, Μάντζιθ, Μαντζουέρο, ή Μάντζινσον, αλλά… Μάντζιος! Και δεν είναι γεννημένος στο Πόρτο Αλέγκρε, το Μοντεβιδέο ή το Μπουένος Άιρες, αλλά στη… φτωχή και ταπεινή Αθήνα.

Μήπως, όμως, κάποια στιγμή πρέπει ο ίδιος ο Άρης να στηρίξει με πράξεις τον πιο πετυχημένο προπονητή της σύγχρονης ιστορίας του; Μήπως πρέπει να του προσφέρει ένα πολυετές συμβόλαιο και να πάψει να τον αντιμετωπίζει ως αναλώσιμο τεχνικό που υπογράφει για ένα χρόνο… και πολύ του είναι;

* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Απογευματινή".