Αν ρίξει κανείς μια ματιά στα βιογραφικά των νικητών της “Χρυσής Μπάλας” τα τελευταία 35 χρόνια (μετά το 1990) θα διαπιστώσει ότι από τους 23 συνολικά νικητές του βραβείου, οι 21 διέθεταν ένα κοινό χαρακτηριστικό: Ήταν επιθετικογενείς!

Είτε είχαν άμεση σχέση με το γκολ σκοράροντας κατά βούληση ως φορ ή εξτρέμ, είτε αγωνίζονταν κυρίως σε ρόλο δεκαριού, άρα επίσης φλέρταραν έντονα με τα δίχτυα των αντιπάλων τους.

Ο Ρόδρι και οι μεγάλοι αδικημένοι της Χρυσής Μπάλας

Παίκτες-φαινόμενα όπως ο Τσάβι και ο Ινιέστα δεν κράτησαν το βαρύτιμο τρόπαιο ούτε μια φορά στα χέρια τους! Ποδοσφαιριστές που χαρακτηρίστηκαν ιδιοφυίες καθώς άλλαξαν τη φιλοσοφία γύρω από τη θέση που διέπρεψαν κατά τη διάρκεια της καριέρας τους (όπως για παράδειγμα ο Ρομπέρτο Κάρλος), ούτε καν απασχόλησαν σοβαρά τους συμμετέχοντες στην ψηφοφορία. Καλά για τους τερματοφύλακες… ας μην το συζητάμε καλύτερα. Πάλι καλά που υπήρξε και η βράβευση του θρυλικού Λεβ Γιασίν το μακρινό 1963 να μας θυμίζει ότι υπάρχουν και κάποιοι τύποι που φοράνε γάντια και γράφουν ιστορία στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Ποιος Σμάιχελ; Ποιος Μπουφόν; Ποιος Κουρτουά;

Αντίθετα αν είσαι επιθετικός μπορεί να κατακτήσεις τη “Χρυσή Μπάλα”, ακόμη κι αν λέγεσαι Μάικλ Όουεν, Ζαν Πιέρ Παπέν ή Αντρέι Σεφτσένκο. Παικταράδες και οι τρεις, αλλά για να μην τρελαθούμε σε επίπεδο καριέρας δεν φτάνουν ούτε στο νυχάκι “κολοσσών” τερματοφυλάκων, στόπερ, ακραίων μπακ ή αμυντικών μέσων που για να αναδεικνύονταν κορυφαίοι στον πλανήτη έπρεπε  να… καταπίνουν σπαθιά στις προπονήσεις. Αν κι αυτό δεν ήτα σίγουρο ότι θα συγκινούσε τους “ειδικούς” που ορίζουν με την ετυμηγορία τους το συγκεκριμένο βραβείο!

Καλά, μη νομίζετε ότι οι 100 δημοσιογράφοι που συμμετέχουν στη διαδικασία του “France Football” είναι οι κορυφαίοι των χωρών τους. Οι περισσότεροι θεωρούνται… μετρ των δημόσιων σχέσεων και με πολύ μικρή καθημερινή επαφή με το σύγχρονο ποδόσφαιρο. Γι’ αυτό και κάθε χρόνο η ψηφοφορία περιλαμβάνει και επιλογές… τέρατα!

Σε κάθε περίπτωση, πάντως η “Χρυσή Μπάλα” αποτύπωνε διαχρονικά τον άκρως ενοχλητικό “ρατσισμό” με τον οποίο πριμοδοτεί το διεθνές ποδοσφαιρικό σταρ σίστεμ τους παίκτες που σκοράρουν, έναντι εκείνων που είναι σε θέση να κάνουν χίλιες δυο δουλειές στο χορτάρι και τις περισσότερες φορές κάνουν… μάγκες τους βραβευθέντες.

Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d57s1q1pvsht)

Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν μόνο οι γκολτζήδες

Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο η ανάδειξη του Ρόδρι σε κορυφαίο ποδοσφαιριστή της Υφηλίου για τη σεζόν 2023-24 αποτελεί ωδή στους αφανείς και αδικημένους ήρωες της “στρογγυλής θεάς”. Όχι, δεν άξιζε περισσότερο το τρόπαιο ο Βινίσιους από τον ισπανικό… ηλεκτρονικό εγκέφαλο της Μάντσεστερ Σίτι. Είναι απόλαυση να χαζεύεις τον  Βραζιλιάνο της Ρεάλ, αλλά δεν υπάρχει πιο επιδραστικός παίκτης τα τελευταία χρόνια στις ομάδες που αγωνίζεται από τον μέσο που ο Πεπ Γκουαρδιόλα έχει μετατρέψει σε “φαινόμενο”.

Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d57rsjw1ihqx)

Βλέποντάς τον να παραλαμβάνει το βραβείο με τις πατερίτσες, σκεφτόσουν πόσες ιδιοφυίες, πόσοι αδικημένοι θρύλοι των γηπέδων ένιωσαν για λίγα δευτερόλεπτα να το σηκώνουν μαζί του. Αλλά και πόσοι σύγχρονοι “ήρωες” που δεν είναι επιθετικοί απέκτησαν δικαίωμα στο όνειρο, ελπίζοντας ότι το σπάνιο ταλέντο τους μπορεί να επιβραβευθεί ακόμη κι αν δεν σκοράρουν με τους ρυθμούς του Χάαλαντ, του Εμπαπέ ή του Βινίσιους.

Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d57p9nn67aw1)

Όλα αυτά, βέβαια, μέχρι να κρίνει η παγκόσμια βιομηχανία του ποδοσφαιρικού μάρκετινγκ ότι πρέπει να προωθήσει ένα εμπορικό και ιντριγκαδόρικο δίδυμο ανάλογο με εκείνο που συγκροτούσαν επί σειρά ετών Λιονέλ Μέσι και Κριστιάνο Ρονάλντο. Γιατί, κακά τα ψέματα, φαινόμενα και οι δύο, αλλά δεν άξιζαν όλες τις φορές τις συνολικά 13 από τις 15 “Χρυσές Μπάλες” που απονεμήθηκαν από το 2008 έως το 2023!

* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Απογευματινή".